Quartzsite, Arizona, 2016“I’m not h

Quartzsite, Arizona, 2016

“I’m not homeless. I might be houseless, but these freight trains are my home,” a man named Mark confided in photographer Nicholas Syracuse, who has for twenty years been recording the histories of those who, like Mark, have left behind the comforts of mainstream life for the freedom of the railway.

Mark, who nicknames himself “Shoestring” after the hero of a Mel McDaniel song, has been traveling for decades. He writes his name on freight trains and can tell the age of a tortoise just by looking at his shell. The lifestyle is in his DNA: “It’s who I am.” Some travelers, Syracuse has learned, choose the tracks; for others, it’s not a choice. The road chooses them.

Syracuse and the people he’s met along the way are the subjects of Traveler, a magnificent documentary by Nick Hartanto and Sam Roden of Rodanti. They have a million and one stories, told on the side of the highway, by the campfire, or on top of a train. It’s a dangerous life and often a painful one, but in many ways, and for many people, it’s a life well-lived.

There are some who long to get out—young men looking for homes and old ones sick of all the uncertainty. But for Syracuse, the allure of the open road is irresistible. He’s considered a similar life for himself, but he has people he loves back home. One of them is named Lexi. Once he sent wildflowers home to her, picked on the road.

A lifelong traveler doesn’t get to have that kind of anchor. One young man hopes to find a home where he can settle down with his best friend, a loyal rescue dog; another confesses to dreaming of “a normal life.”

As for Mark aka Shoestring, he has liver cancer, and doctors can’t tell him how much time he has left. He might not know where the next stop is, but as the saying goes, not all who wander are lost: “I will try to live out the rest of my life the best I can. A lot of people… they just don’t try.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Quartzsite อริโซนา 2016"ฉันไม่จรจัด อาจ houseless แต่ค่าขนส่งรถไฟเหล่านี้คือ บ้านของฉัน มีคนหนึ่งชื่อเครื่องหมายที่เปิดเผยในช่างภาพนิโคลัสไซราคูส ที่มีสำหรับยี่สิบปีได้บันทึกประวัติศาสตร์ของคน เช่นเครื่องหมาย ได้ทิ้งความสะดวกสบายของชีวิตหลักเสรีภาพของการรถไฟเครื่องหมาย ที่ชื่อเล่นตัวเอง "เชือกผูกรองเท้า" หลังจากฮีโร่เพลง Mel McDaniel ได้รับการเดินสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา เขาเขียนชื่อของเขาบนรถไฟขนส่งสินค้า และสามารถบอกอายุของเต่าเพียง โดยดูที่เปลือกของเขา วิถีชีวิตอยู่ในดีเอ็นเอของเขา: "มันเป็นที่ผม" บริการ Syracuse ได้เรียนรู้ เลือกเพลง ผู้อื่น ไม่เลือก ทางเลือกเหล่านั้นไซราคูสและคนที่เขาจะได้พบตลอดทางเป็นเรื่องของนักเดินทาง สารคดีอันงดงาม โดย Nick Hartanto และ Sam Roden ของ Rodanti มีเรื่องราว และหนึ่งล้าน บอกข้างทางหลวง แคมป์ไฟ หรือ บนรถไฟ มันเป็นชีวิตเป็นอันตรายและมักจะเป็นหนึ่งที่เจ็บปวด แต่ ในหลาย ๆ และ สำหรับหลาย ๆ คน ก็มีชีวิตอยู่อย่างดีมีบางคนถึงได้ออก — ชายหนุ่มที่กำลังมองหาบ้านและคนเก่าป่วยของความไม่แน่นอน แต่สำหรับไซราคูส เสน่ห์ของถนนเปิดเป็นต้านทาน เขาได้พิจารณาชีวิตคล้ายกันสำหรับตัวเอง แต่เขามีคนที่เขารักกลับบ้าน หนึ่งในนั้นมีชื่อว่าคลิตอริส เมื่อเขาส่งดอกไม้ป่าที่บ้านเธอ เบิกสินค้าบนถนนผู้เดินทางตลอดชีวิตไม่ได้มีของสมอ ชายหนุ่มหนึ่งคนหวังที่จะค้นหาบ้านที่เขาสามารถลงหลักปักฐานกับเพื่อนของเขา สุนัขกู้ภัยภักดี อีกสารภาพเพื่อฝันของ "ชีวิตปกติ"สำหรับเครื่องหมาย Shoestring aka เขามีมะเร็งตับ และแพทย์ไม่สามารถบอกเขาว่าเวลาที่เขาได้ทิ้ง เขาอาจไม่ทราบว่าที่หยุดไปเป็น แต่ว่าการไป ไม่ทุกคนที่หลงหายไป: "ผมพยายามจะถ่ายทอดสดส่วนที่เหลือของชีวิตของฉันที่ดีสุดที่ฉันสามารถ หลายคน...พวกเขาก็ไม่พยายาม "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Quartzsite แอริโซนา 2016

"ผมไม่ได้ไม่มีที่อยู่อาศัย ฉันอาจจะ houseless แต่รถไฟบรรทุกสินค้าเหล่านี้เป็นบ้านของฉัน "ชายคนหนึ่งชื่อมาร์คเชื่อใจในตัวช่างภาพนิโคลัสซีราคิวส์ที่มียี่สิบปีได้รับการบันทึกประวัติของผู้ที่เหมือนมาร์คได้ทิ้งความสะดวกสบายของชีวิตที่สำคัญสำหรับที่ เสรีภาพในการรถไฟ.

มาร์คที่ชื่อเล่นตัวเองว่า "เชือกผูกรองเท้า" หลังจากที่พระเอกของเพลงเมล McDaniel ที่ได้รับการเดินทางมานานหลายทศวรรษ เขาเขียนชื่อของเขาบนรถไฟขนส่งสินค้าและสามารถบอกอายุของเต่าเพียงแค่มองหาที่เปลือกของเขา การดำเนินชีวิตอยู่ในดีเอ็นเอของเขา: "มันเป็นเรื่องที่ผม." นักท่องเที่ยวบางคนซีราคิวส์ได้เรียนรู้เลือกแทร็ค; สำหรับคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้เลือก ถนนเลือกพวกเขา.

ซีราคิวส์และคนที่เขาได้พบไปพร้อมกันเป็นเรื่องของนักเดินทางที่เป็นสารคดีที่งดงามโดย Nick Hartanto และแซมโรของ Rodanti พวกเขามีหนึ่งล้านและเรื่องราวที่บอกบนด้านข้างของถนนโดยรอบกองไฟหรือด้านบนของรถไฟ มันเป็นชีวิตที่เป็นอันตรายและมักจะเป็นความเจ็บปวดอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ในหลายวิธีและหลาย ๆ คนก็มีชีวิตที่ดีอาศัยอยู่.

มีบางคนยาวที่จะได้รับคนออกจากหนุ่มสาวที่กำลังมองหาบ้านและคนเก่าป่วยทุกความไม่แน่นอน แต่สำหรับซีราคิวส์เสน่ห์ของถนนเปิดเป็นต่อต้านไม่ได้ เขาถือว่าเป็นชีวิตที่คล้ายกันสำหรับตัวเอง แต่เขามีคนที่เขารักกลับบ้าน หนึ่งในนั้นคือชื่อ Lexi เมื่อเขาส่งดอกไม้ป่าบ้านที่เธอหยิบบนท้องถนน.

เดินทางตลอดชีวิตไม่ได้รับจะมีชนิดของจุดยึดที่ ชายหนุ่มคนหนึ่งหวังที่จะหาบ้านที่เขาสามารถปักหลักกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาเป็นสุนัขกู้ภัยภักดี; ข่มขวัญอีกครั้งเพื่อให้ฝันของ "ชีวิตปกติ."

ในฐานะที่เป็นมาร์คอาคาเชือกผูกรองเท้าเขามีโรคมะเร็งตับและแพทย์ไม่สามารถบอกเขาเท่าใดเวลาที่เขาได้ทิ้ง เขาอาจจะไม่ทราบว่าหยุดต่อไป แต่เป็นว่าไปไม่ได้ทุกคนเดินหายไป "ผมจะพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ออกส่วนที่เหลือของชีวิตของฉันดีที่สุดที่ฉันสามารถ ผู้คนจำนวนมาก ... พวกเขาก็ไม่ได้ลอง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

quartzsite , Arizona , 2016" ผมไม่ใช่คนจรจัด ฉันอาจจะ houseless แต่รถไฟขนส่งสินค้า เหล่านี้คือบ้านของผม " ผู้ชายที่ชื่อ มาร์ค บอกช่างภาพนิโคลัสซีราคิวส์ที่มี 20 ปีได้รับการบันทึกประวัติของผู้ที่ชอบมาร์ค ได้ทิ้งความสะดวกสบายของชีวิตหลักเพื่อเสรีภาพของรถไฟมาร์ค ที่ชื่อเล่นว่า " เชือกผูกรองเท้า " หลังจากที่พระเอกของเมลระดมเพลงได้เดินทางมานานหลายทศวรรษ เขาเขียนชื่อของเขาบนรถไฟขนส่งสินค้า และสามารถบอกอายุของเต่าเพียงโดยดูที่เปลือกของเขา วิถีชีวิตอยู่ในดีเอ็นเอของเขา : " มันเป็นฉัน " คนเดินทาง , ซีราคิวส์ได้เรียนรู้ เลือกเพลง อื่น ๆ , มันไม่ได้เป็นทางเลือก ถนนเลือกพวกเขาซีราคิวส์ และคนที่เขาพบตลอดทางมีจำนวนผู้เดินทาง สารคดีที่งดงาม โดย hartanto นิค กับ แซม โรเดนของ rodanti . พวกเขามีเป็นล้านและหนึ่งเรื่องราวที่บอกบนด้านข้างของทางหลวง โดยแคมป์ไฟ หรือ บนรถไฟ มันเป็นชีวิตที่เป็นอันตรายและมักจะเจ็บปวด แต่ในหลายวิธี และหลายๆ คน มันเป็นชีวิตที่ดีอยู่มีบางส่วนที่ยาวออกมา ชายหนุ่มที่กำลังมองหาบ้านและของเก่าป่วยของความไม่แน่นอน แต่สำหรับซีราคิวส์ เสน่ห์ของถนนเปิดเป็นตราซีพี ถือว่าเป็นชีวิตที่คล้ายกันสำหรับตัวเอง แต่เขามีคนที่เขารักกลับมา หนึ่งในนั้นคือ ชื่อ เล็กซี่ เมื่อเขาส่ง เที่ยวบ้านเธอ รับ บนถนนตลอดชีวิตนักเดินทางไม่ต้องมีชนิดของผู้ประกาศ ชายหนุ่มคนหนึ่งหวังที่จะหาบ้านที่เขาสามารถปักหลักกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา สุนัขกู้ภัยซื่อสัตย์ ; อีกสารภาพกับฝันของ " ชีวิตปกติ "ส่วน มาร์ค คาราคาถูก เขาเป็นมะเร็งตับ และ หมอบอกเขาไม่ได้ เขาเหลือเวลาเท่าไร เขาอาจจะไม่รู้ว่าป้ายต่อไป แต่ก็อย่างที่พูดไป ไม่ทุกคนที่เดินหลงทาง " ผมพยายามจะใช้ชีวิตที่เหลือของชีวิตที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถของฉัน คนเยอะมาก . . . . . . . ก็อย่าลอง