Labial[edit]The lab gene is the mos

Labial[edit]
The lab gene is the most anteriorly expressed gene. It is expressed in the head, primarily in the intercalary segment (an appendageless segment between the antenna and mandible), and also in the midgut. Loss of function of lab results in the failure of the Drosophila embryo to internalize the mouth and head structures that initially develop on the outside of its body (a process called head involution). Failure of head involution disrupts or deletes the salivary glands and pharynx. The lab gene was initially so named because it disrupted the labial appendage; however, the lab gene is not expressed in the labial segment, and the labial appendage phenotype is likely a result of the broad disorganization resulting from the failure of head involution.[7]

Proboscipedia[edit]
The pb gene is responsible for the formation of the labial and maxillary palps. Some evidence shows pb interacts with Scr.[8]

Deformed[edit]
The Dfd gene is responsible for the formation of the maxillary and mandibular segments in the larval head.[9] The mutant phenotypes of Dfd' are similar to those of labial. Loss of function of Dfd in the embryo results in a failure of head involution (see labial gene), with a loss of larval head structures. Mutations in the adult have either deletions of parts of the head or transformations of head to thoracic identity.[7]

Sex combs reduced[edit]
The Scr gene is responsible for cephalic and thoracic development in Drosophila embryo and adult.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ริมฝีปาก [แก้ไข]
ยีนห้องปฏิบัติการเป็นยีนที่สุด anteriorly แสดง โดยจะแสดงในหัวเป็นหลักในส่วนอธิกวาร (ส่วน appendageless ระหว่างเสาอากาศและขากรรไกรล่าง) และยังอยู่ในกระเพาะ การสูญเสียการทำงานของผลการทดลองในความล้มเหลวของตัวอ่อนแมลงหวี่เพื่อ internalize ปากและโครงสร้างหัวที่เริ่มพัฒนาด้านนอกของลำตัว (กระบวนการที่เรียกว่าหัวร่วมด้วย) ความล้มเหลวของการร่วมด้วยหัวรบกวนหรือลบต่อมน้ำลายและหลอดลม ยีนห้องปฏิบัติการที่ได้รับการตั้งชื่อในตอนแรกเพราะมันกระจัดกระจายรยางค์ริมฝีปาก; แต่ยีนห้องปฏิบัติการที่ไม่ได้แสดงในส่วนริมฝีปากและฟีโนไทป์รยางค์ริมฝีปากที่มีแนวโน้มผลมาจากความระส่ำระสายในวงกว้างที่เกิดจากความล้มเหลวของการร่วมด้วยหัว. [7] Proboscipedia [แก้ไข] ยีน PB เป็นผู้รับผิดชอบในการก่อตัวของ ริมฝีปากและขากรรไกร palps หลักฐานบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่ามีการโต้ตอบกับ PB Scr. [8] พิการ [แก้ไข] ยีน DFD เป็นผู้รับผิดชอบในการก่อตัวของกลุ่มที่ขากรรไกรบนและขากรรไกรล่างที่ศีรษะตัวอ่อน. ได้ [9] ที่ phenotypes กลายพันธุ์ของ DFD 'จะคล้ายกับที่ของริมฝีปาก การสูญเสียการทำงานของ DFD ในผลตัวอ่อนในความล้มเหลวของหัวร่วมด้วย (ดูยีนริมฝีปาก) กับการสูญเสียของโครงสร้างหัวตัวอ่อน การกลายพันธุ์ในผู้ใหญ่ที่มีการลบอย่างใดอย่างหนึ่งของชิ้นส่วนของหัวหรือการเปลี่ยนแปลงของหัวตัวตนทรวงอก. [7] หวีเพศลดลง [แก้ไข] ยีน Scr เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการพัฒนาศีรษะและทรวงอกในตัวอ่อนแมลงหวี่และผู้ใหญ่. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับริมฝีปาก [ แก้ไข ]
แล็บยีนมากที่สุดและการแสดงออกของยีน มันจะแสดงในหัว เป็นหลักในส่วน intercalary ( ส่วน appendageless ระหว่างเสาอากาศและขากรรไกรล่าง ) และยังในประสิทธิภาพและเหมาะสม .การสูญเสียฟังก์ชันผลแล็บในความล้มเหลวของตัวอ่อนแมลงหวี่เข้าถึงปากและหัวที่เริ่มพัฒนาบนโครงสร้างภายนอกของร่างกาย ( กระบวนการที่เรียกว่าหัวม้วนเข้า ) ความล้มเหลวของหัวหน้าพัวพันปัญหาหรือลบต่อมน้ำลาย และคอหอย แล็บยีนเริ่มแรกดังนั้นชื่อเพราะมันกระจัดกระจาย ขาของริมฝีปาก อย่างไรก็ตามแล็บยีนจะไม่แสดงในส่วนของริมฝีปากและริมฝีปากที่มีรยางค์น่าจะเป็นผลของกว้างความระส่ำระสายที่เกิดจากความล้มเหลวของหัวหน้าพัวพัน [ 7 ] [ แก้ไข ]

proboscipedia PB ยีนเป็นผู้รับผิดชอบต่อการก่อตัวของริมฝีปากและฟัน palps . หลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีปฏิกิริยากับ SCR PB [ 8 ] [ แก้ไข ]


พิการDFD ) เป็นผู้รับผิดชอบในการก่อตัวของกลุ่มบนและล่างในหัวหนอน [ 9 ] ฟีโนไทป์กลายพันธุ์ของ DFD ' จะคล้ายกับบรรดาของริมฝีปาก . การสูญเสียฟังก์ชันของ DFD ในตัวอ่อนผลในความล้มเหลวของหัวหน้าอาวัตนาการ ( เห็นริมฝีปากของยีน ) กับการสูญเสียของโครงสร้างหัวหนอน .การกลายพันธุ์ในผู้ใหญ่มีทั้งลบชิ้นส่วนของหัว หรือเปลี่ยนหัวเพื่อตัวตนทรวงอก [ 7 ]

เพศรวงผึ้งลด [ แก้ไข ]
SCR ยีนศีรษะและทรวงอกเป็นผู้รับผิดชอบในการพัฒนาตัวอ่อนแมลงหวี่และผู้ใหญ่ [ 10 ]