In recent years the use of CAD and

In recent years the use of CAD and simulation programs has resulted in a new understanding of light in architecture. The drawing board and its lamp have given way to the self-illuminating monitor. The result is that concepts in architecture are now made of light from the very first mouse click. In the visualisation process, luminous space now predominates.

However, this begs the question: has the luminous impression (part and parcel of the perfect, rendered setting) become more important than the engineering or architectural concept itself? With the improved interplay of shades, contrast, and brilliance, can lighting actually obscure the point of a realistic simulation?

More Light Matters, after the break…

While shades of sunlight can be illustrated in sketches with relative ease, imagining the interaction of multiple light sources in a space quickly becomes difficult. Thus, before the new millennium, architectural plans used to be displayed without indirect light due to a lack of hardware resources.

However, modern rendering engines can now clearly display daylight as well as incorporate indirect illumination interacting with surfaces, generating images with photographic realism. Furthermore, virtual luminaires (lighting fixtures) with photometric data offer the option to calculate illumination with physical accuracy, which allows for precise quantitative analysis in addition to aesthetic decisions. But even with the most sophisticated rendering engines, the qualitative results have their limits.

Although the more recent High Dynamic Range (32-bit/HDR) format offers a greater scope of contrast than previous processes with 8-bit and 255 gradations and theoretically covers the full luminance range of Nature (in which the sun is 10,0000 times brighter than a shaded zone), the perception of a perfect HDR rendering in print or on screen still does not fully compare to the atmospheric impression of a real, bright space, because image media currently cannot transmit factors such as glare or adaptation.

Thus, the advent of digital media has not only increased the speed of image production but has also given rise to new, though initially unconsidered, understandings of and ways of using light – as dictated by the characteristics (and limitations) of hardware and software. In particular, two distinct approaches towards visualization have emerged: on the one hand, scientific engineers who are mainly interested in quantitative data analysis in order to ensure a technically correct construction; on the other, Visionary Designers, who seek a subtle or impressive atmosphere with light. They develop a quality of light without any technical restrictions and ”cheat” with details in order to convincingly communicate an idea to a client. Even if this approach is less committed to reality, it can nevertheless stimulate the imagination and become a valuable tool in innovative designs.

For Jeremy Birn, a lighting technical director at Pixar Animation Studios, “cheating” with light occurs on a daily basis: “Cheating is performed, to some extent, on almost every project done in 3D. … Light on a character that appears to come from a lamp may actually come from a position far away from the lamp if it lights a character better.” For Jeremy, lighting and cinematography are arts and not sciences. No matter the lighting style, it only matters that the light be believable to the viewer. Thus, the most important requirement is that the image be internally consistent, e.g. showing a beam of direct sunlight brighter than the light of a task light or forming a shadow correctly.

Of course, the challenge for architecture starts when a client is keen on the imaginative visualisation and then asks the architect to make the concept a reality.

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.

However, even still, perhaps the “cheat” is better than the alternative. For example, video visualizations have become more and more relevant in architecture, and yet the technology often wields unsatisfying results, as rendered films with a high degree of realism (in terms of indirect light and reflection) are difficult to produce; the spatial dynamics for precise lighting simulations require considerable computer power.

In the case of the Graz Art Museum by realities:united, an abstract project which utilizes a complex video mapping technique on the facade, the visualization was severely limited to a flat treatment of the pixel façade that excluded indirect lighting and reflections. The GreenPIX simulator by Simone Giostra & Partners and ARUP similarly reduced realistic lighting details for the benefit of a faster rendering process. The NIX project study by realities:united, on the other hand, although not particularly naturalistic in all lighting details, at least allowed a dynamic impression and different perspectives that vividly demonstrated the interaction between the interior lighting and the effect on the urban environment.

And so, perhaps “cheating” is a preferable alternative, one that more accurately conveys the intent of the project, rather than letting the project fall flat. What is your opinion? Is it OK if you cheat with the lighting in architectural renderings? Do lighting simulations need to be accurate from the early concept up to working drawings? Or is some artistic and atmospheric leeway preferred? Please share your view in the comments below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีที่ผ่านมา การใช้โปรแกรม CAD และการจำลองสถานการณ์มีผลในความเข้าใจใหม่ของแสงในสถาปัตยกรรม กระดานวาดรูปและโคมไฟได้รับวิธีการตรวจสอบตนเอง ผลคือ ว่า แนวคิดสถาปัตยกรรมจะแสงจากคลิกเมาส์ครั้งแรก ในกระบวนการสร้างมโนภาพ ลูมินัสพื้นที่ขณะนี้ predominatesอย่างไรก็ตาม นี้ begs คำถาม: มีลูมินัสความประทับใจ (ส่วนหนึ่งและพัสดุของการตั้งค่าที่เหมาะสม แสดง) เป็นสำคัญมากกว่าแนวคิดทางวิศวกรรม หรือสถาปัตยกรรมเอง มีล้อปรับปรุง ของเฉดสี ความคมชัด ความหมาย สามารถแสงจริงบดบังจุดของการจำลองที่สมจริงหรือไม่เพิ่มเติมแสงเรื่อง มา...ในขณะที่สามารถแสดงเฉดสีของแสงแดดในร่างอย่างง่ายดายญาติ imagining การโต้ตอบของแหล่งแสงต่าง ๆ ในพื้นที่อย่างรวดเร็วจะยาก ดังนั้น ก่อนมิลเลนเนียมใหม่ แผนสถาปัตยกรรมการแสดงไม่ มีไฟทางอ้อมเนื่องจากการขาดทรัพยากรฮาร์ดแวร์อย่างไรก็ตาม เครื่องยนต์สีที่ทันสมัยสามารถตอนนี้ชัดเจนแสดงตามฤดูกาล ตลอดจนรวมรัศมีทางอ้อมกับผิว การสร้างภาพ ด้วยความสมจริงถ่าย นอกจากนี้ luminaires เสมือน (โคม) มีข้อมูล photometric เสนอตัวเลือกการคำนวณแสงสว่าง มีความแม่นยำทางกายภาพ ซึ่งช่วยให้สำหรับการวิเคราะห์เชิงปริมาณชัดเจนนอกจากตัดสินความงาม แต่แม้จะ มีเครื่องยนต์จำลองมีความซับซ้อนมากที่สุด ผลลัพธ์เชิงคุณภาพมีขีดจำกัดแม้ว่ารูปแบบล่าสุดช่วงแบบไดนามิกสูง (32-บิต/หัวข้อ) มีขอบเขตมากขึ้นความคมชัดมากกว่ากระบวนการก่อนหน้านี้ไล่ 8 บิต และ 255 และตามหลักวิชาครอบคลุมความส่องสว่างเต็มช่วงของธรรมชาติ (ซึ่งดวงอาทิตย์เป็นเวลา 10,0000 สว่างกว่าโซนสีเทา), การรับรู้ของภาพ HDR เหมาะในพิมพ์ หรือบนหน้าจอยังไม่เต็มเมื่อเทียบกับความประทับใจบรรยากาศของจริง พื้นที่สว่าง เนื่องจากภาพสื่อในปัจจุบันไม่สามารถส่งปัจจัยเช่นแสงจ้าหรือปรับดังนั้น มาของสื่อดิจิทัลได้ไม่เท่าเพิ่มความเร็วของการผลิตรูป แต่ยังได้ให้ขึ้นไปใหม่ แม้ว่าตอนแรก unconsidered เปลี่ยนความเข้าใจของ และวิธีใช้ไฟ – เป็นตามลักษณะ (และข้อจำกัด) ของฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ โดยเฉพาะ มีชุมนุมสองวิธีที่แตกต่างต่อการแสดงภาพประกอบเพลง: คง วิทยาศาสตร์วิศวกรผู้สนใจส่วนใหญ่ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณเพื่อให้การก่อสร้างที่ถูกต้องทางเทคนิค ในการออกแบบอื่น วิสัยทัศน์ ที่แสวงหาบรรยากาศลึกซึ้ง หรือประทับใจแสง จะพัฒนาคุณภาพของแสงโดยไม่มีข้อจำกัดทางเทคนิค และ "โกง" ด้วยรายละเอียดการสื่อสารความคิดกับไคลเอนต์ convincingly แม้วิธีนี้จะไม่ให้ความเป็นจริง สามารถยังคงกระตุ้นจินตนาการ และกลายเป็น เครื่องมือสำคัญในการสำหรับเจเรมี Birn กรรมการเทคนิคแสงในสตูดิโอพิกซาร์ภาพเคลื่อนไหว "โกง" ด้วยแสงที่เกิดขึ้นประจำวัน: "Cheating ดำเนิน บ้าง เกือบทุกโครงการที่ทำใน 3 มิติ … ไฟบนตัวอักษรที่ปรากฏมาจากโคมไฟอาจจริงมาที่ตำแหน่งห่างจากโคมไฟถ้ามันไฟช่วยดีกว่า" สำหรับเจเรมี แสงสว่างและ cinematography เป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ ไม่ว่าแบบแสงสว่าง มันเฉพาะเรื่องให้แสงเพื่อแสดงการเชื่อ ดังนั้น ความต้องการที่สำคัญที่สุดคือ ภาพเป็นภายในสอดคล้องกัน แสดงสว่างกว่าแสงของไฟงานแสงแดดโดยตรง หรือขึ้นรูปเงาได้อย่างถูกต้องเช่นแน่นอน ความท้าทายของสถาปัตยกรรมเริ่มเมื่อลูกค้ามีความกระตือรือร้นในการสร้างมโนภาพจินตนาการ และถามสถาปนิกเพื่อให้แนวคิดเป็นจริงแล้วคลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอฝังตัวคลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอฝังตัวอย่างไรก็ตาม แม้ยังคง ที "โกง" ได้ดีกว่าอื่น ตัวอย่าง เพลงวิดีโอได้กลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากในสถาปัตยกรรม และยัง เทคโนโลยีมัก wields unsatisfying ผล แสดงภาพยนตร์ระดับสูงของความสมจริง (ในทางอ้อมของแสงและสะท้อน) จะยากในการผลิต dynamics ปริภูมิสำหรับจำลองแสงแม่นยำต้องใช้คอมพิวเตอร์จำนวนมากในกรณีของกราพิพิธภัณฑ์ศิลปะ โดยความเป็นจริง: สหรัฐ โครงการมีนามธรรมที่ใช้เทคนิคซับซ้อนการแม็ปวิดีโอบนกระจก แสดงภาพประกอบเพลงที่ ถูกจำกัดอย่างรุนแรงรักษาแบนของซุ้มพิกเซลที่แยกแสงทางอ้อมและสะท้อน จำลอง GreenPIX โดย Simone Giostra และพันธมิตร และอารัปลดรายละเอียดแสงจริงเพื่อประโยชน์ของกระบวนการแสดงผลได้เร็วขึ้นในทำนองเดียวกัน การศึกษาโครงการ NIX โดยความเป็นจริง: สหรัฐ ในทางกลับกัน แม้ว่ารายละเอียดแสงทั้งหมด ที่ อนุญาตให้แสดงผลแบบไดนามิกและมุมมองที่แสดงการโต้ตอบระหว่างแสงภายในและผลกระทบสิ่งแวดล้อมเมืองน่าฟัง ไม่ naturalistic อย่างยิ่งและดังนั้น ที "cheating" เป็นหนึ่งทางเลือก กว่าที่สื่อถึงจุดประสงค์ของโครงการ แทนที่ปล่อยให้โครงการตกแบนได้แม่นยำมากขึ้น ความคิดเห็นของคุณคืออะไร ตกลงถ้าคุณโกง มีแสงสว่างในสิ่งจำลองสถาปัตยกรรมหรือเปล่า แสงจำลองจำเป็นต้องถูกต้องจากแนวคิดก่อนถึงงานภาพวาดหรือไม่ หรือเป็นกอบางศิลปะ และบรรยากาศที่ต้องการ กรุณาแบ่งปันมุมมองในความเห็นด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่ผ่านการใช้งานของโปรแกรม CAD และการจำลองที่เกิดขึ้นในความเข้าใจใหม่ของแสงในงานสถาปัตยกรรม คณะกรรมการการวาดภาพและโคมไฟที่ได้ให้วิธีการตรวจสอบตัวเองให้แสงสว่าง ผลที่ได้คือแนวคิดสถาปัตยกรรมจะทำในขณะนี้ของแสงจากการคลิกเมาส์แรก . ในขั้นตอนการสร้างภาพพื้นที่ส่องสว่างตอนนี้ทุกข์ยากแต่นี้ begs คำถาม: มีการแสดงผลการส่องสว่าง (ส่วนหนึ่งและพัสดุของที่สมบูรณ์แบบการตั้งค่าการแสดงผล) เป็นสำคัญมากกว่าวิศวกรรมหรือแนวคิดสถาปัตยกรรมของตัวเอง? ด้วยการมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีขึ้นของเฉดสีที่คมชัดและสีสันที่สดใสแสงจริงสามารถปิดบังจุดของการจำลองที่เหมือนจริงหรือไม่อีกเรื่องแสงหลังจากหยุด ... ในขณะที่เฉดสีของแสงแดดสามารถแสดงในภาพวาดได้อย่างง่ายดายญาติจินตนาการปฏิสัมพันธ์ของแสงหลาย แหล่งที่มาในพื้นที่ได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเรื่องยาก ดังนั้นก่อนที่จะสหัสวรรษใหม่แผนสถาปัตยกรรมที่ใช้ในการแสดงผลได้โดยไม่ต้องแสงทางอ้อมเนื่องจากการขาดทรัพยากรฮาร์ดแวร์. อย่างไรก็ตามเครื่องมือการแสดงผลที่ทันสมัยในขณะนี้สามารถแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในเวลากลางวันเช่นเดียวกับการรวมไฟส่องสว่างทางอ้อมมีปฏิสัมพันธ์กับพื้นผิว, การสร้างภาพที่มีความสมจริงในการถ่ายภาพ นอกจากนี้โคมไฟเสมือน (โคมไฟ) กับข้อมูลแสงมีตัวเลือกในการคำนวณการส่องสว่างที่มีความแม่นยำทางกายภาพซึ่งจะช่วยให้การวิเคราะห์เชิงปริมาณที่แม่นยำในการตัดสินใจนอกจากความงาม แต่แม้จะมีเครื่องมือการแสดงผลที่มีความซับซ้อนมากที่สุดผลเชิงคุณภาพมีขีด จำกัด ของพวกเขา. แม้ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ช่วงไดนามิคสูง (32-bit / HDR) รูปแบบมีขอบเขตมากขึ้นของความคมชัดกว่ากระบวนการก่อนหน้านี้ด้วย 8 บิตและ 255 การเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปและในทางทฤษฎีครอบคลุม ช่วงความสว่างเต็มรูปแบบของธรรมชาติ (ซึ่งในดวงอาทิตย์เป็น 10,0000 ครั้งสว่างกว่าโซนสีเทา) การรับรู้ของการแสดงผลที่สมบูรณ์แบบ HDR ในการพิมพ์หรือบนหน้าจอยังคงไม่ได้อย่างเต็มที่เมื่อเทียบกับความประทับใจในบรรยากาศของจริงพื้นที่ที่สดใส . เพราะสื่อภาพในขณะนี้ไม่สามารถส่งปัจจัยต่างๆเช่นแสงจ้าหรือการปรับตัวดังนั้นการถือกำเนิดของสื่อดิจิตอลยังไม่ได้เพิ่มขึ้นเพียงความเร็วของผลิตภาพแต่ยังได้ให้สูงขึ้นไปใหม่ แต่ตอนแรกไม่ได้นึกถึงความเข้าใจและวิธีการใช้แสง - เป็นไปตามลักษณะ (และข้อ จำกัด ) ของฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่แตกต่างกันทั้งสองที่มีต่อการสร้างภาพได้เกิด: บนมือข้างหนึ่งวิศวกรทางวิทยาศาสตร์ที่มีความสนใจส่วนใหญ่ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าการก่อสร้างที่ถูกต้องในทางเทคนิค; ที่อื่น ๆ ที่มีวิสัยทัศน์นักออกแบบผู้แสวงหาบรรยากาศที่น่าประทับใจที่ลึกซึ้งหรือมีแสง พวกเขาพัฒนาคุณภาพของแสงโดยไม่มีข้อ จำกัด ทางเทคนิคใด ๆ และ "โกง" โดยมีรายละเอียดในการที่จะเชื่อความคิดสื่อสารไปยังลูกค้า แม้ว่าวิธีการนี้มีความมุ่งมั่นน้อยกว่าความเป็นจริงก็ยังคงสามารถกระตุ้นจินตนาการและกลายเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าในการออกแบบนวัตกรรม. สำหรับเจเรมี Birn ผู้อำนวยการด้านเทคนิคของแสงที่พิกซาร์แอนิเมชันสตูดิโอ "โกง" ที่มีไฟเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน " โกงจะดำเนินการบางส่วนในเกือบทุกโครงการทำใน 3D ... แสงบนตัวอักษรที่ปรากฏขึ้นมาจากโคมไฟจริงอาจมาจากตำแหน่งที่ห่างไกลจากไฟถ้าไฟมันตัวละครที่ดีกว่า. "สำหรับเจเรมีแสงและภาพยนตร์เป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ได้ ไม่ว่ารูปแบบแสงก็เพียงเรื่องแสงจะเชื่อผู้ชม ดังนั้นความต้องการที่สำคัญที่สุดก็คือภาพที่มีความสอดคล้องภายในเช่นการแสดงแสงแสงแดดสว่างกว่าแสงของแสงงานหรือการขึ้นรูปเงาได้อย่างถูกต้อง. แน่นอนสิ่งที่ท้าทายสำหรับการเริ่มต้นสถาปัตยกรรมเมื่อลูกค้ามีความกระตือรือร้นใน สร้างภาพจินตนาการและก็ถามสถาปนิกที่จะทำให้แนวคิดความเป็นจริง. คลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอที่ฝัง. คลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอที่ฝัง. อย่างไรก็ตามแม้ยังคงอาจจะเป็น "โกง" จะดีกว่าทางเลือก ยกตัวอย่างเช่นการสร้างภาพวิดีโอมีมากขึ้นและที่เกี่ยวข้องมากขึ้นในงานสถาปัตยกรรมและยังเทคโนโลยีมักจะ wields ผลพอใจเป็นภาพยนตร์การแสดงผลที่มีระดับสูงของความสมจริง (ในแง่ของแสงและการสะท้อนทางอ้อม) เป็นเรื่องยากในการผลิต; การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่สำหรับการจำลองแสงที่แม่นยำต้องใช้พลังงานของคอมพิวเตอร์มาก. ในกรณีของพิพิธภัณฑ์ศิลปะกราซโดยความเป็นจริง: สหรัฐโครงการนามธรรมซึ่งใช้เทคนิคการทำแผนที่วิดีโอที่ซับซ้อนในอาคาร, การแสดงที่ถูก จำกัด อย่างรุนแรงเพื่อรักษาแบนของ ด้านหน้าพิกเซลที่ได้รับการยกเว้นแสงทางอ้อมและสะท้อน จำลอง GreenPIX โดย Simone Giostra & Partners และ ARUP ลดลงเช่นเดียวกันรายละเอียดแสงจริงเพื่อประโยชน์ของการแสดงผลได้เร็วขึ้น การศึกษาโครงการ NIX โดยความเป็นจริง: ยูในมืออื่น ๆ แม้จะไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งธรรมชาติในรายละเอียดของแสงทั้งหมดได้รับอนุญาตอย่างน้อยการแสดงผลแบบไดนามิกและมุมมองที่แตกต่างกันที่แสดงให้เห็นเต็มตาปฏิสัมพันธ์ระหว่างแสงสว่างภายในและผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมของเมืองที่. และ ดังนั้นอาจจะ "โกง" เป็นทางเลือกที่ดีกว่าหนึ่งที่ถูกต้องมากขึ้นบ่งบอกถึงความตั้งใจของโครงการมากกว่าการปล่อยให้โครงการตกเรียบ ความคิดเห็นของคุณคืออะไร? มันตกลงถ้าคุณโกงกับแสงสว่างในการเรนเดสถาปัตยกรรม? ทำแบบจำลองแสงจำเป็นต้องมีความถูกต้องจากแนวคิดในช่วงต้นถึงภาพวาดที่ทำงาน? หรือบางงานที่คั่งค้างศิลปะและบรรยากาศที่ต้องการ? กรุณาแบ่งปันมุมมองของคุณในความคิดเห็นด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปีล่าสุดการใช้ CAD และโปรแกรมจำลองส่งผลให้เกิดความเข้าใจใหม่ของแสงในงานสถาปัตยกรรม กระดานวาดภาพและโคมไฟได้ให้วิธีการด้วยตนเอง / ตรวจสอบ ผลที่ได้คือว่า แนวคิดทางสถาปัตยกรรมจะทำตอนนี้แสงจากเมาส์คลิกแรกมาก ในกระบวนการภาพสว่างพื้นที่ตอนนี้นํา

แต่นี้ begs คำถาม :มีความประทับใจที่แพรว ( ส่วนหนึ่งและพัสดุของที่สมบูรณ์แบบ , การแสดงการตั้งค่า ) กลายเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าวิศวกรรมหรือสถาปัตยกรรมแนวคิดตัวเอง กับการปรับปรุง interplay ของเฉดสี , ความคมชัดและความสดใส สามารถแสงจริงที่จุดของจำลองเหมือนจริง

เรื่องแสงมากขึ้น หลังจากหยุด . . . . . . .

ในขณะที่เฉดสีจากแสงแดดสามารถแสดงในร่างได้อย่างง่ายดายญาติ จินตนาการ การปฏิสัมพันธ์ของแหล่งแสงหลายในพื้นที่ได้อย่างรวดเร็วจะกลายเป็นยาก ดังนั้นก่อนสหัสวรรษใหม่ , แผนสถาปัตยกรรมที่ใช้จะแสดงโดยไม่มีแสงทางอ้อมเนื่องจากขาดทรัพยากรฮาร์ดแวร์

อย่างไรก็ตามเครื่องมือการแสดงผลที่ทันสมัยสามารถตอนนี้ได้อย่างชัดเจนแสดงกลางวันตลอดจนรวมทางอ้อมส่องสว่างกระทบกับพื้นผิว , การสร้างภาพที่มีความสมจริงของช่างภาพ นอกจากนี้ luminaires เสมือน ( โคมไฟ ) กับข้อมูลทางแสงให้ตัวเลือกเพื่อคำนวณรัศมีกับความถูกต้องทางกาย ซึ่งช่วยให้การวิเคราะห์เชิงปริมาณชัดเจน นอกจากการตัดสินใจงาม .แต่ด้วยเครื่องมือการแสดงผลที่ซับซ้อนมากที่สุด ผลการวิจัยเชิงคุณภาพก็มีขีดจำกัด

แม้ว่าล่าสุดช่วงไดนามิคสูง ( HDR รูปแบบบิต / ) มีความคมชัดมากกว่าขอบเขตของกระบวนการก่อนหน้านี้กว่ากับ 8 บิตและ 255 เกรนและตามหลักวิชาครอบคลุมเต็มช่วงของธรรมชาติ ( ความสว่างที่ดวงอาทิตย์จะสว่างกว่าโซน สีเทา 100000 ครั้ง )การรับรู้ของสมบูรณ์แบบ HDR rendering ในการพิมพ์หรือบนหน้าจอยังไม่เต็มที่เมื่อเทียบกับความประทับใจในบรรยากาศของพื้นที่สว่างจริง เพราะสื่อในปัจจุบันไม่สามารถถ่ายทอดภาพต่างๆ เช่น แสงจ้า หรือการปรับตัว .

ดังนั้นการมาถึงของสื่อดิจิทัลได้ไม่เพียง แต่เพิ่มความเร็วของการผลิตภาพแต่ยังให้สูงขึ้น มาใหม่ แต่ที่ไม่ได้ไตร่ตรองให้รอบคอบในตอนแรกข้อมูลและวิธีการของการใช้แสงและเป็น dictated โดยปัจจัยและข้อจำกัดของฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ โดยเฉพาะสองแตกต่างแนวทางไปสู่การเกิดขึ้น : บนมือข้างหนึ่ง , วิศวกรวิทยาศาสตร์ที่สนใจการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณเพื่อให้การก่อสร้างเทคนิคที่ถูกต้อง ; ในอื่น ๆช่างจินตนาการนักผู้แสวงหาบอบบางหรือประทับใจกับบรรยากาศแสง พวกเขาพัฒนาคุณภาพของแสง โดยไม่มีข้อ จำกัด ทางเทคนิคใด ๆ และ " โกง " กับรายละเอียดในการสั่งซื้อเพื่อทำให้สื่อสารความคิดให้กับลูกค้า แม้ว่าวิธีการนี้จะน้อยกว่า ยอมรับความเป็นจริง อย่างไรก็ตามสามารถกระตุ้นจินตนาการ และกลายเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าในการออกแบบนวัตกรรม birn

ให้เจเรมี่ ,แสง ผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิค พิกซาร์แอนิเมชันสตูดิโอส์ " โกง " กับแสงที่เกิดขึ้นบนพื้นฐานประจำวัน : " โกงจะถูกดำเนินการในบางส่วน ในเกือบทุกโครงการทำใน 3D . . . . . . . แสงในลักษณะที่ปรากฏออกมาจากหลอดไฟอาจจะมาจากตำแหน่งที่ห่างจากไฟถ้าไฟอักขระ " เจเรมี่ ดีกว่าแสงและภาพยนตร์เป็นศิลปะไม่ใช่วิทยาศาสตร์ ไม่ว่าสไตล์ แสง , มันเป็นเพียงเรื่องที่แสงจะเชื่อให้กับผู้ดู ดังนั้น ความต้องการที่สำคัญที่สุดคือ รูปที่เป็นภายในที่สอดคล้องกัน เช่น แสดงแสงโดยตรงแสงแดดสว่างกว่าแสงของงานไฟ หรือสร้างเงาได้อย่างถูกต้อง

แน่นอนความท้าทายสำหรับสถาปัตยกรรมเริ่มขึ้นเมื่อลูกค้ามีความสนใจในการแสดงความคิดสร้างสรรค์และขอให้สถาปนิกเพื่อให้แนวคิดเป็นจริง

คลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอที่ฝัง .

คลิกที่นี่เพื่อดูวิดีโอที่ฝัง .

แต่ยังอาจจะ " โกง " ดีกว่าทางเลือก ตัวอย่าง วีดีโอภาพได้มากขึ้นและเกี่ยวข้องมากขึ้นในสถาปัตยกรรมและยังเทคโนโลยีมักใช้ผลไม่พอใจ เป็นการแสดงภาพยนตร์กับระดับสูงของความสมจริง ( ในแง่ของแสงทางอ้อมและสะท้อน ) ยากที่จะผลิต ; พลวัตเชิงพื้นที่เพื่อจำลองแสงที่แม่นยำต้องใช้คอมพิวเตอร์มาก

ในกรณีของ กราซ พิพิธภัณฑ์ศิลปะโดยความเป็นจริง : ยูไนเต็ดบทคัดย่อโครงการที่ใช้เทคนิคการทำแผนที่วิดีโอที่ซับซ้อนบนซุ้ม มองเห็นเป็นอย่างรุนแรง จำกัด แบนการรักษาของเอฟเอ ADE ที่พิกเซล 5 รวมแสงทางอ้อมและการสะท้อน จำลอง greenpix โดย ซิโมน giostra &คู่ค้าและการกบฏและลดรายละเอียดแสงมีเหตุผลเพื่อประโยชน์ของการแสดงผลที่เร็วกว่ากระบวนการNix โครงการศึกษาโดยความเป็นจริง : สหรัฐ , บนมืออื่น ๆที่แม้ว่าจะไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพธรรมชาติในรายละเอียดแสงอย่างน้อยอนุญาตแบบไดนามิก ความประทับใจ และมุมมองที่แตกต่างกันที่เต็มตาแสดงให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างแสงสว่างภายในและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในเมือง

แล้วอาจจะ " โกง " เป็นทางเลือกที่เกี่ยวข้องที่ถูกต้อง สื่อถึงเจตนาของโครงการ แทนที่จะปล่อยให้โครงการตกแบน ความเห็นของคุณคืออะไร ? มันโอเคถ้าคุณโกงกับแสงสว่างใน renderings สถาปัตยกรรม ? ทำจำลองแสงต้องมีความถูกต้องจากต้นแนวคิดขึ้นแบบทำงาน หรือเป็นศิลปะและบรรยากาศที่คั่งค้างที่ต้องการ ? กรุณาแบ่งปันมุมมองของคุณในความคิดเห็นด้านล่าง .