The laboratory evidence favoring th

The laboratory evidence favoring the theory goes well beyond the original context of verbal learning experiments, however. For example, it is claimed that it finds experimental support in studies of memory for pictures (Richardson, 1980 ch.5) and in chronometric studies of mental comparisons of sizes, distances and other dimensions of variation (Paivio, 1975, 1978a, 1978b; Kosslyn, Murphy, Bemesderfer, & Feinstein, 1977; Moyer & Dumais, 1978). Perhaps the most direct experimental support comes from work on the so called selective interference effect, which occurs when a person tries simultaneously to do two mental tasks both of which call for manipulation of representations from the same code (i.e., two verbal tasks, or two imagery/visuo-spatial tasks). In such circumstances, experimental subjects perform measurably more poorly (i.e., slower and/or with more errors) than they do when attempting either task together with one that calls upon the other code (i.e., a verbal and a simultaneous imagery/visuo-spatial task) (Brooks, 1967, 1968; Atwood, 1971; Segal & Fusella, 1971; Baddeley et al., 1975; Janssen, 1976a, 1976b; Baddeley & Lieberman, 1980; Eddy & Glass, 1981; Hampson & Duffy, 1984; Logie & Baddeley, 1990; De Beni & Moè, 2003). Provided one interprets the imagery code primarily as a system for the representation of shape and spatial and spatio-temporal relationships (rather than as specialized for encoding purely visual properties such as color or brightness) these results find a very natural interpretation in Dual Coding terms: two tasks that use the same code interfere strongly with one another because they call upon the same representational and processing resources

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นความทฤษฎีหลักปฏิบัติไปด้วยนอกเหนือจากบริบทเดิมของการทดลองเรียนด้วยวาจา อย่างไรก็ตาม ตัวอย่าง มันอ้างว่า พบสนับสนุนทดลอง ในการศึกษาของหน่วยความจำสำหรับรูปภาพ (ริชาร์ดสัน 1980 ch.5) และศึกษาเปรียบเทียบขนาด ระยะทาง และมิติของการเปลี่ยนแปลงจิตใจ chronometric (Paivio, 1975, 1978a, 1978b Kosslyn เมอร์ฟี่ Bemesderfer, & Feinstein, 1977 Moyer & Dumais, 1978) บางทีตรงทดลองสนับสนุนมาจากการทำงานในสิ่งที่เรียกว่าผลกระทบรบกวนเลือก ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อบุคคลพยายามทำจิตงานทั้งที่ศูนย์การจัดการจากรหัสเดียวกัน (เช่น งานวาจา หรืองาน ภาพ/visuo-ปริภูมิสอง) ที่ใช้แทนพร้อม อย่างไร เรื่องทดลองทำปริมาณงานมากขึ้น (เช่น ช้าลง และ/หรือ มีข้อผิดพลาดเพิ่มเติม) มากกว่าทำ เมื่อพยายามทำงานพร้อมที่เรียกตามอื่น ๆ รหัส (เช่น เป็นคำพูดและงานภาพ ถ่าย/visuo-พื้นที่พร้อม) (บรู๊คส์ 1967, 1968 Atwood, 1971 Segal และ Fusella, 1971 Baddeley et al., 1975 Janssen, 1976a, 1976b Baddeley และ Lieberman, 1980 เอ็ดดี้และแก้ว 1981 Hampson แอนด์ดัฟฟี 1984 Logie & Baddeley, 1990 Beni เด & Moè, 2003) มีหนึ่งแปลรหัสภาพหลัก เป็นระบบสำหรับการแสดงรูปร่างและความสัมพันธ์ของปริภูมิ และ spatio ขมับ (ไม่ ใช่ เป็นเฉพาะสำหรับการเข้ารหัสคุณสมบัติภาพเพียงอย่างเดียวเช่นสีหรือความสว่าง) ผลลัพธ์เหล่านี้ตีความเป็นธรรมชาติมากที่ค้นหาในโค้ดสองเงื่อนไข: งานที่ใช้รหัสเดียวกันรบกวนขออีกแบบหนึ่งเนื่องจากพวกเขาเรียกตามทรัพยากร representational และประมวลผลเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานทางห้องปฏิบัติการที่นิยมทฤษฎีไปดีกว่าเดิมบริบทของการทดลองการเรียนรู้ด้วยวาจา แต่ ยกตัวอย่างเช่นมันก็อ้างว่าพบการสนับสนุนการทดลองในการศึกษาของหน่วยความจำสำหรับภาพ (ริชาร์ด 1980 บกช่อง 5) และในการศึกษา chronometric ของการเปรียบเทียบจิตของขนาด, ระยะทางและขนาดอื่น ๆ ของการเปลี่ยนแปลง (Paivio 1975, 1978a, 1978b; Kosslyn, เมอร์ฟี่, Bemesderfer และ Feinstein 1977; Moyer & Dumais, 1978) บางทีการสนับสนุนการทดลองที่ตรงที่สุดมาจากการทำงานในที่เรียกว่าผลกระทบต่อการรบกวนการคัดเลือกซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อมีคนพยายามที่จะทำพร้อมกันสองงานจิตทั้งที่เรียกร้องให้มีการจัดการของการแสดงจากรหัสเดียวกัน (เช่นสองงานด้วยวาจาหรือสอง ภาพ / งาน visuo ที่ว่าง) ในกรณีดังกล่าวอาสาสมัครทดลองดำเนินการวัดอื่น ๆ ไม่ดี (เช่นช้าลงและ / หรือมีข้อผิดพลาดมากขึ้น) กว่าที่พวกเขาจะทำอย่างไรเมื่อความพยายามที่งานอย่างใดอย่างหนึ่งร่วมกันกับคนที่เรียกร้องให้รหัสอื่น ๆ (เช่นการพูดและภาพพร้อมกัน / visuo เชิงพื้นที่ งาน) (บรูคส์, 1967, 1968; แอด, 1971; ซีกัลและ Fusella 1971; Baddeley et al, 1975;. Janssen, 1976a, 1976b; Baddeley & ลีเบอร์แมน, 1980; วน & แก้ว, 1981; แฮมพ์ & ดัฟฟี่, 1984; โลจีและ Baddeley, 1990; De Beni และกระทรวงศึกษาธิการ, 2003) มีให้หนึ่งตีความรหัสภาพส่วนใหญ่เป็นระบบสำหรับการเป็นตัวแทนของรูปร่างและเชิงพื้นที่และความสัมพันธ์ spatio กาล (แทนที่จะเป็นพิเศษสำหรับการเข้ารหัสคุณสมบัติที่มองเห็นได้อย่างหมดจดเช่นสีหรือความสว่าง) ผลลัพธ์เหล่านี้พบว่าการตีความธรรมชาติมากในแง่การเข้ารหัสแบบ Dual: สองงานที่ใช้รหัสเดียวกันรบกวนอย่างยิ่งกับคนอื่นเพราะพวกเขาเรียกร้องให้ดำเนินการทรัพยากรและการประมวลผลเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องปฏิบัติการหลักฐานสนับสนุนทฤษฎีไปได้ดีเกินบริบทเดิมของการทดลอง การเรียนรู้ภาษาอย่างไรก็ตาม ตัวอย่างเช่น จะอ้างว่าพบสนับสนุนการทดลองในการศึกษาของหน่วยความจำสำหรับภาพ ( ริชาร์ดสัน , 1980 ch.5 ) และใน chronometric การศึกษาทางจิตเปรียบเทียบขนาดระยะทางและขนาดอื่น ๆของการเปลี่ยนแปลง ( paivio , 1975 , 1978a 1978b ; kosslyn เมอร์ฟี่ , , , Bemesderfer, & Feinstein, 1977; Moyer & Dumais, 1978). Perhaps the most direct experimental support comes from work on the so called selective interference effect, which occurs when a person tries simultaneously to do two mental tasks both of which call for manipulation of representations from the same code (i.e., two verbal tasks, or two imagery/visuo-spatial tasks). In such circumstances, experimental subjects perform measurably more poorly (i.e., slower and/or with more errors) than they do when attempting either task together with one that calls upon the other code (i.e., a verbal and a simultaneous imagery/visuo-spatial task) (Brooks, 1967, 1968; Atwood, 1971; Segal & Fusella, 1971; Baddeley et al., 1975; Janssen, 1976a, 1976b; Baddeley & Lieberman, 1980; Eddy & Glass, 1981; Hampson & Duffy, 1984; Logie & Baddeley, 1990; De Beni & Moè, 2003). Provided one interprets the imagery code primarily as a system for the representation of shape and spatial and spatio-temporal relationships (rather than as specialized for encoding purely visual properties such as color or brightness) these results find a very natural interpretation in Dual Coding terms: two tasks that use the same code interfere strongly with one another because they call upon the same representational and processing resources