Incorporation of photofunctional dy

Incorporation of photofunctional dye molecules into layered silicate clay materials has been investigated for over 50 years. Original studies were aimed at developing an approach to identify and quantify the mineral component of clays. The method can also provide a tool for the study of certain surface properties of clays, such as surface acidity, concentrations of oxidizing–reducing sites, cation exchange capacities (CEC), and colloidal properties (Mielenz and King, 1955). Several types of clays including smectites (montmorillonite and saponite), mica (illite), serpentine, pylophyllite (talc), vermiculite and sepiolite have received great interest for applications based on their capacity for selective adsorption of molecules since they possess a net negative charge and hence have the capacity to adsorb positively charged materials such as cationic dyes. They have been used for applications such as chromatography separations and to remove organic pollutants from air and water

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวมตัวกันของโมเลกุลสีย้อม photofunctional เป็นวัสดุดินเหนียวซิลิเกชั้นได้ถูกสอบสวนนานกว่า 50 ปี การศึกษาเดิมได้มุ่งพัฒนาวิธีการระบุ และกำหนดปริมาณส่วนประกอบแร่ของ clays วิธีการยังสามารถให้เครื่องมือสำหรับการศึกษาคุณสมบัติบางผิวของ clays มีผิว ความเข้มข้นของอเมริการับอิเล็กตรอนลด cation exchange กำลัง (พบกับ CEC), และคุณสมบัติ colloidal (Mielenz และพระมหากษัตริย์ 1955) ได้ Clays smectites (montmorillonite และ saponite), แก้ว (illite), กลุ่มเซอร์เพนไทน์ pylophyllite (แป้ง), vermiculite และ sepiolite หลายชนิดได้รับความสนใจสำหรับตามกำลังการผลิตสำหรับงานดูดซับของโมเลกุลเนื่องจากจะมีประจุสุทธิเป็นค่าลบ และจึง มีกำลังการผลิตชื้นบวกคิดวัสดุเช่นสี cationic ใช้สำหรับโปรแกรมประยุกต์ เช่นประโยชน์ chromatography และอินทรีย์สารมลพิษจากอากาศและน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวมตัวกันของโมเลกุลของสีย้อม photofunctional ลงในวัสดุดินชั้นซิลิเกตที่ได้รับการตรวจสอบนานกว่า 50 ปี การศึกษาเดิมถูกมุ่งเป้าไปที่การพัฒนาวิธีการที่จะระบุส่วนประกอบและปริมาณแร่ของดินเหนียว วิธีนี้ยังสามารถให้เป็นเครื่องมือในการศึกษาคุณสมบัติของพื้นผิวดินบางอย่างเช่นความเป็นกรดพื้นผิว, ความเข้มข้นของเว็บไซต์ออกซิไดซ์ลดความสามารถแลกเปลี่ยนประจุบวก (CEC) และคุณสมบัติคอลลอยด์ (Mielenz และพระมหากษัตริย์, 1955) หลายชนิดของดินรวมทั้ง smectites (มอนต์มอริลโลไนต์และ saponite), ไมกา (illite) กลับกลอก pylophyllite (แป้ง) vermiculite และ sepiolite ได้รับความสนใจอย่างมากสำหรับการใช้งานขึ้นอยู่กับกำลังการผลิตของพวกเขาเลือกดูดซับโมเลกุลเนื่องจากพวกเขามีประจุลบสุทธิ จึงมีความสามารถในการดูดซับวัสดุที่มีประจุบวกเช่นสีย้อมประจุบวก พวกเขาได้ถูกนำมาใช้สำหรับการใช้งานเช่นการแยกสารและการเอาสารมลพิษอินทรีย์จากอากาศและน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรวมตัวกันของโมเลกุลสีย้อม photofunctional ในชั้นวัสดุซิลิเกตเคลย์ได้สืบสวนมานานกว่า 50 ปี การศึกษาเดิมมีวัตถุประสงค์ในการพัฒนาวิธีการในการระบุและปริมาณองค์ประกอบของแร่ดินเหนียว . วิธีสามารถให้เครื่องมือสำหรับศึกษาสมบัติบางประการของดิน เช่น ความเป็นกรดของผิวและลดความเข้มข้นของออกซิไดซ์ เว็บไซต์ความจุแลกเปลี่ยนไอออนบวก ( CEC ) และสมบัติคอลลอยด์ ( mielenz และพระมหากษัตริย์ 1955 ) หลายประเภทของดิน รวมทั้ง smectites ( มอนต์ และซาโพไนต์ ) , ไมกา ( อิลไลต์ ) serpentine pylophyllite ( แป้ง )vermiculite และซีพิโอไลต์ได้รับความสนใจที่ดีสำหรับโปรแกรมประยุกต์บนพื้นฐานของความจุของพวกเขาสำหรับการเลือกดูดซับโมเลกุลตั้งแต่พวกเขามีประจุลบสุทธิและดังนั้นจึงมีความสามารถในการดูดซับประจุบวกวัสดุ เช่น ประจุบวก . พวกเขาได้ถูกนำมาใช้สำหรับการใช้งาน เช่น เครื่องแยกและกำจัดสารมลพิษจากอากาศและน้ำ