The production of Thai silk begins

The production of Thai silk begins with the Bombyx mori, a small silk worm that comes from the eggs of a silk moth. For their first year, these worms feast on the leaves of mulberry trees before building a cocoon with their spittle.

In its original cocoon form, raw silk is bumpy and irregular. Thai weavers separate the completed cocoons from the mulberry bush and soak them in a vat of boiling water to separate the silk thread from the caterpillar inside the cocoon.

The Bombyx mori usually produces silk thread of varying colors, ranging from light gold to very light green, with lengths varying from 500 to 1,500 yards per cocoon.

A single thread filament is too thin to use on its own, so Thai women combine many threads to produce a thicker, usable fiber. They do this by hand-reeling the threads onto a wooden spindle to produce a uniform strand of raw silk. The process is a tedious one as it takes nearly 40 hours to produce a half kilogram of Thai silk.

Many local operations use a reeling machine for this task, but the majority of most silk thread is still hand-reeled. The difference is that hand-reeled threads produce three grades of silk: two fine grades that are ideal for lightweight fabrics and a thick grade for heavier material.

The silk fabric is then soaked in hot water and bleached before dyeing in order to remove the natural yellow coloring of Thai silk yarn. To do this, skeins of silk thread are immersed in large tubs of hydrogen peroxide. Once washed and dried, the silk is then woven using a traditional hand-operated loom.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตผ้าไหมไทยเริ่มต้น ด้วยไหม หนอนไหมขนาดเล็กที่มาจากไข่ของผีเสื้อไหม สำหรับปีแรก หนอนเหล่านี้เลี้ยงบนใบของต้นหม่อนก่อนที่จะสร้างรัง ด้วย spittle ของพวกเขาในรูปแบบรังเดิม ไหมดิบเป็นหลุมเป็นบ่อ และไม่สม่ำเสมอ ช่างทอผ้าไทยแยกรังเสร็จจากพุ่มไม้หม่อน และด่ำ vat ของน้ำเพื่อแยกเส้นไหมจากหนอนภายในรังไหมไหมมักผลิตเส้นไหมของสีแตกต่างกัน ถึงแสงทองเขียวอ่อนมาก มีความยาวแตกต่างจาก 500 ถึง 1,500 เมตรต่อรังไส้หลอดเธรดเดียวเป็นบางเกินไปใช้บนรวมตัวเอง ผู้หญิงไทยหลายเธรดเพื่อผลิตเส้นใยหนาขึ้น ใช้งานได้ พวกเขาสามารถทำได้ โดยมือ reeling เธรดลงบนแกนไม้ผลิตสาระชุดผ้าไหมดิบ กระบวนการเป็นหนึ่งน่าเบื่อมันใช้เวลาเกือบ 40 ชั่วโมงในการผลิตกิโลกรัมครึ่งของผ้าไหมไทยการดำเนินการในท้องถิ่นจำนวนมากใช้เครื่อง reeling สำหรับงานนี้ แต่เป็นส่วนใหญ่ส่วนใหญ่ไหมยังคงมือท่อง ความแตกต่างคือ ว่า กระทู้ท่องมือผลิตเกรดสามไหม: สองปรับเกรดที่เหมาะสำหรับผ้าที่มีน้ำหนักเบาและเกรด a หนาสะพรั่งผ้าไหมจากนั้นแช่ในน้ำร้อน และฟอกขาวก่อนย้อมสีออกเหลืองสีธรรมชาติของพืช การทำเช่นนี้ skeins ของเส้นไหมแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ เมื่อล้าง และอบแห้ง ไหมแล้วทอโดยใช้กี่ทอผ้าควบคุมด้วยมือแบบดั้งเดิม [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตผ้าไหมไทยเริ่มต้นด้วย Bombyx Mori หนอนไหมขนาดเล็กที่มาจากไข่ของผีเสื้อไหม ในปีแรกของพวกเขาเหล่านี้งานเลี้ยงหนอนบนใบของต้นหม่อนก่อนที่จะสร้างรังด้วยน้ำลายของพวกเขา.

ในรูปแบบรังเดิมไหมดิบเป็นหลุมเป็นบ่อและที่ผิดปกติ ทอผ้าไทยแยกรังเสร็จจากพุ่มไม้หม่อนและแช่ไว้ในถังน้ำเดือดที่จะแยกเส้นไหมจากหนอนภายในรังได้.

Bombyx Mori มักจะผลิตเส้นไหมของสีที่แตกต่างกันตั้งแต่ทองแสงสีเขียวอ่อนมาก มีความยาวแตกต่างกันตั้งแต่ 500 ถึง 1,500 หลาต่อรัง.

ใยเส้นเดียวเป็นบางเกินไปที่จะใช้ในตัวของมันเองดังนั้นผู้หญิงไทยรวมหลายกระทู้ในการผลิตหนาเส้นใยที่ใช้งานได้ พวกเขาทำเช่นนี้โดยมือหมุนติ้วหัวข้อบนแกนไม้ในการผลิตเส้นใยเครื่องแบบไหมดิบ กระบวนการนี้เป็นกระบวนการหนึ่งที่น่าเบื่อในขณะที่มันจะใช้เวลาเกือบ 40 ชั่วโมงในการผลิตครึ่งกิโลกรัมของผ้าไหมไทย.

การดำเนินงานในท้องถิ่นจำนวนมากที่ใช้เครื่องหมุนติ้วสำหรับงานนี้ แต่ส่วนใหญ่ของเส้นไหมมากที่สุดยังคงเป็นมือท่อง แตกต่างก็คือหัวข้อมือท่องผลิตสามเกรดของผ้าไหม:. สองเกรดดีที่เหมาะสำหรับผ้าที่มีน้ำหนักเบาและเกรดหนาสำหรับวัสดุที่หนักกว่า

ผ้าไหมแช่แล้วในน้ำร้อนและฟอกก่อนย้อมสีเพื่อที่จะเอาธรรมชาติ สีเหลืองของเส้นด้ายผ้าไหมไทย การทำเช่นนี้หลอดด้ายผ้าไหมแช่ในอ่างน้ำขนาดใหญ่ของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ เมื่อล้างและแห้งผ้าไหมทอแล้วใช้กี่ทอผ้าด้วยมือแบบดั้งเดิม. [7]