The deepest end of each transect (3

The deepest end of each transect (30 m) was located by dropping a weighted float overboard after recording the station position with a Garmin eTrex GPS receiver (www.garmin.com). Two trained divers equipped with slates, pencils and data sheets moved randomly over an estimated area of 300m2 at depths of 21 to 30 m, recording each observed species using underwater visual census (UVC) techniques, and estimating hard substrate rugosity, soft substrate percentage, coral and algal cover using a habitat assessment score following the methods of Pinault et al. (2013a) (station 1).When 15min had elapsed, the divers moved toward shore and repeated the protocol at 16 to 20mdepth (station 2), then 11 to 15 m(station 3), and finally 5 to 10 m(station 4). The UVC is a non-destructive, capture-independent method, superior to collection techniques, especially in sensitive areas. Underwater visual censuses require little post-processing, whereas collections take many hours to complete. The method does, however, tend to underestimate the numbers of small, nocturnal, and cryptic fish (Ackerman et al., 2004; Fowler, 1987; Harmelin-Vivien et al., 1985; Pinault, 2013; Willis, 2001). In order to minimize this bias, a stratified sampling method consisting of dividing the population into homogeneous sub-groups can be implemented (Labrosse et al., 2002). In this study, two strata were created, based mainly on the behavior of the observed fish species: (1) demersal and pelagic species such as Labridae, Pomacentridae, and Carangidae and (2) mimetic, burrowing and cave species such as Gobiidae, Scorpaenidae, and Muraenidae. Each diver surveyed one stratum in an identical manner (same sampling time, way and surface).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ้นสุดแต่ละ transect (30 เมตร) ตั้งอยู่ โดยวางทุ่นถ่วงน้ำหนักไม่ให้ล่มหลังจากบันทึกตำแหน่งสถานีกับตัว Garmin eTrex GPS ตัวรับสัญญาณ (www.garmin.com) ฝึกการดำน้ำสองพร้อมแผ่นขนาด ดินสอ และข้อมูลย้ายผ่านพื้นที่ประมาณ 300 เมตร 2 ที่ความลึก 21-30 เมตร บันทึกแต่ละสปีชีส์พบใช้เทคนิคบ้านภาพใต้น้ำ (UVC) และประมาณ rugosity พื้นผิวฮาร์ดดิสก์ เปอร์เซ็นต์พื้นผิวนุ่ม ปะการัง และ algal ปะใช้อยู่อาศัยประเมินคะแนนตามวิธีของ Pinault et al. (2013a) สุ่ม (1 สถานี) เมื่อมีการผ่านไป 15 นาที ไดเวอร์ที่ย้ายไปฝั่ง และซ้ำโพรโทคอลที่ 16 เพื่อ 20mdepth (โบ), แล้ว 11-15 m (3 สถานี), และสุดท้าย 5-10 เมตร (สถานี 4) UVC จะเป็นแบบไม่ทำลาย จับอิสระวิธีการ เทคนิคการเรียกเก็บเงิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีความสำคัญเหนือกว่า Censuses ภาพใต้น้ำต้องน้อยหลังผ่านกระบวนการ ในขณะที่คอลเลกชันใช้เวลาหลายชั่วโมงให้เสร็จสมบูรณ์ วิธีการ แต่ไม่ มักประมาทจำนวนปลาขนาดเล็ก บรรณาธิการ และระทม (Ackerman et al., 2004 ฟาวเลอร์ 1987 Harmelin Vivien et al., 1985 Pinault, 2013 Willis, 2001) เพื่อลดความโน้มเอียงนี้ วิธี stratified สุ่มประกอบด้วยแบ่งประชากรเป็นกลุ่มย่อยเป็นเนื้อเดียวกันได้ดำเนินการ (Labrosse et al., 2002) ในการศึกษานี้ ชั้นสองถูกสร้างขึ้น ส่วนใหญ่ตามลักษณะของสายพันธุ์ปลาที่พบ: (1) demersal และเกี่ยวกับพันธุ์เช่น Labridae, Pomacentridae วงศ์ปลาหางแข็ง และ (2) mimetic, burrowing และถ้ำชนิดเช่น Gobiidae, Scorpaenidae และ Muraenidae แต่ละนักดำน้ำสำรวจ stratum หนึ่งในลักษณะเหมือนกัน (เหมือนเวลาสุ่มตัวอย่าง วิธี และพื้นผิว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ้นสุดที่ลึกที่สุดของแต่ละแนวสำรวจ (30 เมตร) ที่ตั้งอยู่โดยวางทุ่นถ่วงน้ำหนักลงน้ำหลังจากบันทึกตำแหน่งสถานีที่มีตัวรับสัญญาณ GPS Garmin eTrex (www.garmin.com) สองนักดำน้ำที่ผ่านการอบรมการติดตั้งหลังคาดินสอและแผ่นข้อมูลย้ายสุ่มไปทั่วพื้นที่ประมาณ 300m2 ที่ระดับความลึก 21-30 เมตรบันทึกสายพันธุ์สังเกตแต่ละโดยใช้การสำรวจสำมะโนประชากรภาพใต้น้ำ (UVC) เทคนิคและการประเมิน rugosity พื้นผิวแข็งร้อยละพื้นผิวที่อ่อนนุ่ม ปกปะการังและสาหร่ายโดยใช้คะแนนการประเมินที่อยู่อาศัยต่อไปนี้วิธีการ Pinault และคณะ (2013A) (สถานีที่ 1) เมื่อ 15 นาทีที่ผ่านไปได้นักดำน้ำเดินตรงไปยังชายฝั่งและทำซ้ำโปรโตคอลที่ 16 ถึง 20mdepth (สถานี 2) จากนั้น 11 ถึง 15 เมตร (สถานีที่ 3) และในที่สุด 5 ถึง 10 เมตร (สถานี 4 ) UVC เป็นแบบไม่ทำลายวิธีการจับภาพอิสระดีกว่าเทคนิคคอลเลกชันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีความสำคัญ สำมะโนประชากรภาพใต้น้ำต้องมีการโพสต์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่คอลเลกชันใช้เวลาหลายชั่วโมงจะเสร็จสมบูรณ์ วิธีการไม่ แต่มีแนวโน้มที่จะประมาทตัวเลขของขนาดเล็กออกหากินเวลากลางคืนและปลาคลุมเครือ (เคอร์แมนและคณะ, 2004;. ฟาวเลอร์, 1987;. Harmelin-วิเวียนและคณะ, 1985; Pinault, 2013; วิลลิส, 2001) เพื่อลดอคตินี้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นประกอบด้วยการแบ่งประชากรออกเป็นกลุ่มย่อยที่เป็นเนื้อเดียวกันสามารถดำเนินการได้ (Labrosse et al., 2002) ในการศึกษาครั้งนี้สองชั้นที่ถูกสร้างขึ้นตามหลักในการทำงานของสายพันธุ์ปลาสังเกต: (1) สายพันธุ์สัตว์น้ำและทะเลเช่น Labridae, Pomacentridae และ Carangidae และ (2) การลอกเลียนแบบ, การขุดและพันธุ์ถ้ำเช่น Gobiidae, Scorpaenidae และ Muraenidae นักดำน้ำแต่ละสำรวจชั้นหนึ่งในลักษณะที่เหมือนกัน (เวลาเดียวกันวิธีการสุ่มตัวอย่างและพื้นผิว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดสิ้นสุดที่ลึกที่สุดของแต่ละพื้นที่ ( 30 เมตร ) ตั้งอยู่ โดยวางทุ่นหนักเกินไปหลังจากบันทึกสถานีตำแหน่งที่เครื่องรับ GPS GARMIN ETREX ( www.garmin . com ) 2 ฝึกนักดำน้ำพร้อม slates , ดินสอและแผ่นย้ายข้อมูลสุ่มมากกว่าประมาณ พื้นที่ของ 300m2 ที่ความลึก 21 ถึง 30 เมตร บันทึกแต่ละชนิดโดยใช้การสำรวจสำมะโนประชากร ) ภาพใต้น้ำ ( UVC ) เทคนิคและการประมาณพื้นผิวแข็งพื้นผิวย่นนุ่ม , ร้อยละ , ปะการังและสาหร่ายครอบคลุมการใช้ที่อยู่อาศัยการประเมินคะแนนตามวิธีของ pinault et al . ( ที่มีมากกว่า ) ( สถานีที่ 1 ) เมื่อ 15 นาทีผ่านไป นักประดาน้ำจะย้ายไปฝั่งและซ้ำขั้นตอนที่ 16 20mdepth ( สถานี 2 ) แล้ว 11 ถึง 15 เมตร ( 3 สถานี ) และในที่สุดก็ 5 ถึง 10 เมตร ( สถานี 4 ) และ UVC เป็นแบบไม่ทำลาย ,จับวิธีอิสระ เหนือกว่า เทคนิคคอลเลกชันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่อ่อนไหว ภาพใต้น้ำที่ดีต้องผลิตน้อย ส่วนคอลเลกชันใช้เวลาหลายชั่วโมงให้เสร็จสมบูรณ์ วิธีทำ แต่มักจะดูถูกตัวเลขขนาดเล็ก ออกหากินเวลากลางคืนและคลุมเครือปลา ( แอคเคอร์แมน et al . , 2004 , ฟาวเลอร์ , 1987 ; harmelin วิเวียน et al . , 1985 ; pinault 2013 ; วิลลิส , 2001 )เพื่อลดอคตินี้ โดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิแบบแบ่งประชากรออกเป็นกลุ่มที่ประกอบด้วยย่อยซึ่งสามารถดำเนินการได้ ( labrosse et al . , 2002 ) ในการศึกษานี้ สองชนชั้น ที่ถูกสร้างขึ้นตามหลักในพฤติกรรมของ พบชนิดปลา ( 1 ) ปริมาณมากที่สุด และทะเลชนิดเช่น Labridae , Pomacentridae , Carangidae และ ( 2 ) ซึ่งล้อเลียน ,และโพรงถ้ำชนิดเช่น Gobiidae , วงศ์ปลาแมงป่อง และวงศ์ปลาไหลมอเรย์ . นักดำน้ำสำรวจแต่ละชั้น หนึ่งในลักษณะที่เหมือนกัน ( เวลาเดียวกัน ) , และพื้นผิว )