Empirical studies support both hypo

Empirical studies support both hypotheses, however. The empirical evidence on the non-linear relationship between ownership by top management and performance can be explained by combining the convergence of incentives and the entrenchment hypotheses Morck et al., 1988; Short and Keasey, 1999 . That is, at low levels of ownership, management has the incentive to pursue the firm’s value maximization activities. At intermediate levels of ownership, management has enough control and is wealthy enough to exploit the firm to generate private benefits that are not available to outside shareholders Shleifer and Vishny, 1997 . However, at high levels of ownership, self-serving behavior detrimental to the firm’s value declines as management owns a higher fraction of the firm’s equity, and hence cannot externalize the costs of their moral hazard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาเชิงประจักษ์สนับสนุนสมมติฐานทั้งสอง อย่างไรก็ตาม หลักฐานเชิงประจักษ์ไม่ใช่เชิงเส้นความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นเจ้าของ โดยผู้บริหารระดับสูงและประสิทธิภาพการทำงานสามารถอธิบายได้ โดยการรวมการบรรจบกันของแรงจูงใจและการขุดสนามเพลาะสมมติฐาน Morck et al. 1988 สั้น และ Keasey, 1999 คือ ที่ระดับต่ำเป็นเจ้าของ ผู้บริหารมีแรงจูงใจการศึกษากิจกรรมของบริษัทมูลค่า maximization ระดับกลางเป็นเจ้าของ การจัดการมีการควบคุมเพียงพอ และได้ร่ำรวยพอที่จะใช้ประโยชน์จากบริษัทเพื่อสร้างผลประโยชน์ส่วนตัวที่ไม่พร้อมใช้งานภายนอก Shleifer และ Vishny, 1997 อย่างไรก็ตาม ในระดับที่สูงเป็นเจ้าของ ลักษณะการทำงานอันตรายต่อมูลค่าของบริษัทเองปฏิเสธที่บริหารเป็นเจ้าของส่วนสูงของผู้ถือหุ้นของบริษัท และไม่ externalize ดังนั้น ต้นทุนของความอันตรายคุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาเชิงประจักษ์สนับสนุนทั้งสมมติฐานอย่างไร หลักฐานเชิงประจักษ์ในความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เชิงเส้นระหว่างความเป็นเจ้าของโดยผู้บริหารระดับสูงและประสิทธิภาพการทำงานสามารถอธิบายได้ด้วยการรวมการบรรจบกันของแรงจูงใจและตั้งมั่นสมมติฐาน Morck et al, 1988. ในระยะสั้นและ KEASEY 1999 นั่นคือในระดับต่ำของเจ้าของการจัดการมีแรงจูงใจที่จะไล่ตามกิจกรรมมูลค่าสูงสุดของ บริษัท ในระดับกลางของความเป็นเจ้าของการจัดการมีการควบคุมที่เพียงพอและร่ำรวยพอที่จะใช้ประโยชน์จาก บริษัท ที่จะสร้างผลประโยชน์ส่วนตัวที่ไม่สามารถใช้ได้กับผู้ถือหุ้นนอก Shleifer และ Vishny 1997 แต่อยู่ในระดับสูงของความเป็นเจ้าของพฤติกรรมตัวเองให้บริการเป็นอันตรายต่อของ บริษัท ลดลงค่าการจัดการเป็นเจ้าของส่วนสูงของผู้ถือหุ้นของ บริษัท และด้วยเหตุนี้ไม่สามารถ externalize ค่าใช้จ่ายในอันตรายคุณธรรมของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาเชิงประจักษ์สนับสนุนสมมติฐาน อย่างไรก็ตาม หลักฐานเชิงประจักษ์เกี่ยวกับความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างความเป็นเจ้าของโดยการจัดการด้านบนและประสิทธิภาพที่สามารถอธิบายได้โดยการบรรจบกันของแรงจูงใจและ entrenchment สมมติฐาน morck et al . , 1988 ; สั้นและ keasey , 1999 นั่นคือในระดับต่ำของความเป็นเจ้าของ จัดการ มีแรงจูงใจในการติดตามของบริษัทมูลค่าสูงสุดของกิจกรรม ที่ระดับกลาง ระดับของความเป็นเจ้าของ การจัดการมีการควบคุมเพียงพอและร่ำรวยพอที่จะใช้ประโยชน์จาก บริษัท ที่จะสร้างผลประโยชน์ส่วนตัวที่ไม่มีผู้ถือหุ้นภายนอกและ shleifer vishny 1997 อย่างไรก็ตาม ในระดับสูงของความเป็นเจ้าของ ให้ตัวเองพฤติกรรมที่เป็นอันตรายต่อมูลค่าของบริษัทลดลง ด้านเจ้าของส่วนสูงของ บริษัท หุ้น และด้วยเหตุนี้จึงไม่สามารถ externalize ต้นทุนอันตรายคุณธรรมของพวกเขา