When they finally were able to kill

When they finally were able to kill all the demonic beasts, they discovered in horror that the sky had gradually darkened. Apparently nightfall would arrive soon. The city in front of them was still visible, but its outline had became more and more blurred over time, seeming as if it gradually disappeared.

According to their past experiences, they had to find a suitable campground and build their camp, but in these desolate lands, the surroundings were completely different compared to the mountains. When looking around, all they could see were flat plains infested with demonic beasts. There wasn’t a single place of safety where they could rest overnight.

“Respected Mentor, we have to withdraw to the foot of the Mountains! Let Scarlet lead us with her red eyes, with her help we might be able to reach the mountains by midnight,” pleaded a witch.

“No!” Cara shouted, “We have spent the whole afternoon walking with nearly no pause just to reach this place. Now when we have already consumed more than half of our stamina, we can no longer maintain the same speed and return. Sisters, we only can press on further! We can truly find the Holy Mountain, and there we can settle down to rest. “

“Then what should we do with Sherry?” asked a witch as she pointed to the ground where Sherry, showing no signs of vitality, laid.

“We have no time to bury her,” Cara shook her head, “Keep her here, the earth will accommodate her.”

Leaves sadly closed her eyes, again another of my sisters is gone, if I were only a little more powerful, she wouldn’t have to die in this desolate land, without a tombstone to tell of her life.

During that time when many sisters couldn’t decide whether they should move forward or retreat, Stone suddenly exclaimed, “Look at the sky, the city is gone!”

Hearing this, Leaves immediately opened her eyes looked up to see the night sky hidden behind a wall of gray-black clouds. The city had disappeared, just as if it had never existed.

Everyone was rooted in their places, and a terrible silence began to befall them.

During the whole time the sun had been up, the city had never vanished …

Leaves suddenly felt a horrible feeling as though her brain were struck by lightning; she remembered the tales told of adventurers, about those fantastic sceneries seen on the sea. Her whole body began to shudder, and she could only whisper, “We have been cheated…” Soon, she shouted, “We have been cheated, that wasn’t the Holy Mountain! What we saw was only a mirage!”

“Mirage?” Cara abruptly turned around, looking somewhat grim and asked with a terror-stricken voice, “What is that?”

“It is something which Lightning often mentioned within her stories. A phenomenon which was often encountered during a sea voyage, but also seen on land, only much rarer. We have seen nothing but an illusion; the real city may be very far away from us, it is even possible that it isn’t in front of us at all! “

“Does this mean that it at least exists and didn’t just disappear?” Cara asked with little hope.

“This …” Leaves took herself some time to answer, “I do not know.”

At this moment, Scarlett suddenly shouted, “Be careful! Something is coming!” with a horrified look on her face, she stared towards the left side of their group.

“Is it a demonic beast?” asked Windseeker as she entered her battle stand, “How many?”

“No …” Scarlett answered and took two steps back in fear, “I don’t know what that is …”

After her voice died down, a shadow suddenly appeared from afar, and directly struck Scarlett with lightning speed. Although Scarlett had been able to clearly see it in the darkness, she was still unable to dodge it– it was just too fast.

Almost within the blink of an eye, it had struck Scarlett on her chest and pierced directly through her, even nailing down some other witches behind her. When it finally stopped, several witches had been impaled, and everyone finally saw what it was.

It was actually a spear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อในที่สุดได้มีการฆ่าสัตว์ที่ปีศาจทั้งหมด พวกเขาค้นพบในสยองขวัญว่าท้องฟ้าก็ค่อย ๆ มืดลง เห็นได้ชัดว่ารัตติกาลจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ เมืองด้านหน้าก็ยังคงมองเห็น แต่เค้าร่างก็กลายเป็นยิ่งเบลอตลอดเวลา ด้วยเป็น ถ้ามันค่อย ๆ หายไปตามประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขา พวกเขาจะค้นหาตั้งแคมป์ที่เหมาะสม และสร้างค่ายของพวกเขา แต่ในดินแดนเหล่านี้อ้างว้าง สภาพแวดล้อมแตกต่างกันอย่างสมบูรณ์เมื่อเทียบกับภูเขา เมื่อมองไปรอบ ๆ ทั้งหมดที่พวกเขาสามารถเห็นถูกแบนราบกับสัตว์ปีศาจ ไม่มีเดียวของความปลอดภัยที่สามารถพักผ่อนค้างคืน"รับปรึกษา เรามีการถอนเท้าของภูเขา สีแดงที่นำเราให้กับดวงตาของเธอสีแดง ด้วยของเธอช่วยเหลือ เราอาจจะสามารถไปถึงเทือกเขาเที่ยงคืน, "วิงวอนแม่มด"ไม่" Cara ตะโกน "เราได้ใช้เวลาช่วงบ่ายทั้งเดินกับเกือบไม่หยุดเพียงแค่การเข้าถึงสถานที่แห่งนี้ ตอนนี้ เมื่อเราได้ใช้แล้วมากกว่าครึ่งหนึ่งของความแข็งแกร่งของเรา เราสามารถรักษาความเร็วเดียวกันอีกต่อไป และกลับ พี่สาว เราสามารถกดบนเพิ่มเติม เราสามารถหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง แล้วมีเราสามารถปักหลักที่เหลือ “"แล้วเราไรกับเชอร์รี่" ถามแม่มดเธอชี้ไปพื้นที่วางเชอร์รี่ แสดงอาการของพลัง"เราไม่มีเวลาจะฝังศพเธอ Cara ส่ายหัวของเธอ "ให้ที่นี่ โลกจะรองรับเธอ "ใบปิดดวงตาของเธอเศร้า อีก อีกพี่หาย ถ้าฉันเป็นเพียงพลังน้อย เธอจะได้ตายในแผ่นดินนี้อ้างว้าง โดย tombstone บอกชีวิตของเธอในระหว่างที่ เวลาเมื่อพี่สาวมากไม่สามารถตัดสินว่า ควรเคลื่อนไปข้างหน้าหรือสถานที่พักผ่อน หินก็ exclaimed "มองท้องฟ้า เมืองหายไป"ได้ยินนี้ ใบทันทีเปิดดวงตาของเธอมองขึ้นดูท้องฟ้ายามที่ซ่อนอยู่หลังกำแพงเมฆสีเทา-ดำ เมืองได้หายไป ราวกับว่ามันไม่ได้มีอยู่ทุกคนถูกฝังในสถาน และ befall พวกเขาเริ่มที่เงียบน่ากลัวในช่วงเวลาทั้งอาทิตย์ได้รับค่า เมืองมีไม่เคยหายไป...ใบไม้ก็รู้สึกตัวกลัวรู้สึกว่าสมองเธอได้หลงฟ้าผ่า เธอจำได้เล่านิทานของนักผจญภัย เกี่ยวกับฉากที่ยอดเยี่ยมที่เห็นทะเล ร่างกายของเธอเริ่มที่จะ shudder และเธออาจเพียงกระซิบ "เรามีการโกง..." เร็ว ๆ นี้ เธอตะโกน "เราถูกโกง ที่ไม่ได้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา""มิราจ" Cara ทันทีหัน กำลังดูค่อนข้างน่ากลัว และถาม ด้วยเสียง terror-stricken คืออะไรที่""มันเป็นสิ่งที่ฟ้าผ่ามักจะกล่าวถึงในเรื่องราวของเธอ ปรากฏการณ์ที่มักจะพบในระหว่างการเดินทางทะเล แต่เห็นบนที่ดิน ยากมากเท่านั้น เราได้เห็นแต่ภาพลวงตา ตัวจริงอาจจะไกลจากเรา มันเป็นไปได้ว่า มันไม่หน้าของเราทั้งหมด “"นี้หมายความว่ามันมีอยู่น้อย และไม่เพียงใดไม่ปรากฏ" Cara ถาม ด้วยความหวังเล็ก ๆ"นี่..." ใบไม้เอาเองบางเวลาตอบ "ฉันไม่รู้"ขณะนี้ สการ์เลตต์ก็ตะโกน "ระวัง สิ่งที่กำลังจะมา "แบบกลัวกับหน้าของเธอ เธอจ้องไปทางด้านซ้ายของกลุ่มของตน"คือมันสัตว์ปีศาจถาม Windseeker เป็นเธอเข้าเธอคู่ต่อสู้ วิธีกลุ่ม""ไม่..." สการ์เลตต์ตอบ และเอาสองขั้นตอนในความกลัว, "ไม่ทราบว่านั่นคือ..."หลังจากเสียงของเธอเสียชีวิตลง เงาก็ปรากฏจากระยะไกล และหลงสการ์เลตต์โดยตรง ด้วยความเร็ว แม้ว่า Scarlett เคยเห็นในความมืดได้อย่างชัดเจน เธอก็ยังไม่สามารถหลบมัน – มันก็เร็วเกินไปเกือบภายในพริบตา มันมีหลงสการ์เลตต์บนอกของเธอ และแทงผ่านเธอ แม้เก่งลงแม่มดอื่น ๆ บางหลังเธอโดยตรง ในที่สุดก็หยุด แม่มดหลายได้รับรับการเสียบ และทุกคนก็เห็นสิ่งที่มันเป็นมันเป็นจริงหอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดเมื่อพวกเขาก็สามารถที่จะฆ่าทุกสัตว์ปีศาจพวกเขาค้นพบในหนังสยองขวัญว่าท้องฟ้าได้มืดค่อยๆ เห็นได้ชัดว่าค่ำจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ เมืองในด้านหน้าของพวกเขาก็ยังคงมองเห็นได้ แต่ร่างของมันได้กลายเป็นมากขึ้นและเบลอมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปดูเหมือนราวกับว่ามันค่อยๆหายไป

ตามที่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขาพวกเขาจะต้องพบกับที่ตั้งแคมป์ที่เหมาะสมและสร้างค่ายของพวกเขา แต่ในดินแดนรกร้างเหล่านี้สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับภูเขา เมื่อมองไปรอบ ๆ ทั้งหมดที่พวกเขาจะได้เห็นที่ราบถูกแบนรบกวนกับสัตว์ปีศาจ ไม่ได้มีที่เดียวของความปลอดภัยที่พวกเขาสามารถพักผ่อนได้ในชั่วข้ามคืน

"เคารพเมนเทอร์เราจะต้องถอนตัวไปเท้าของเทือกเขา! ให้สีแดงทำให้เรามีดวงตาสีแดงของเธอด้วยความช่วยเหลือของเธอที่เราอาจจะสามารถไปถึงภูเขาเที่ยงคืน "สารภาพแม่มด

"ไม่!" คาร่าตะโกน "เราได้ใช้เวลาช่วงบ่ายทั้งเดินเกือบไม่หยุดเพียงแค่จะไปถึงสถานที่แห่งนี้ ตอนนี้เมื่อเรามีการบริโภคอยู่แล้วมากกว่าครึ่งหนึ่งของความแข็งแกร่งของเราเราไม่สามารถรักษาความเร็วเท่ากันและผลตอบแทน น้องสาวเราสามารถกดขึ้น! แท้จริงเราสามารถหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์และมีเราสามารถปักหลักในส่วนที่เหลือ "

" แล้วสิ่งที่เราควรทำอย่างไรกับเชอร์รี่? "ถามแม่มดขณะที่เธอชี้ไปที่พื้นดินที่เชอร์รี่แสดงสัญญาณของความมีชีวิตชีวาไม่วาง

"เราไม่มีเวลาที่จะฝังศพของเธอ" คาร่าส่ายหัวของเธอ "ให้เธอนี่แผ่นดินจะรองรับเธอ."

ใบปิดเศร้าดวงตาของเธออีกครั้งหนึ่งของพี่สาวน้องสาวของฉันจะหายไปถ้าฉันเป็นเพียงเล็กน้อยมีประสิทธิภาพมากขึ้น เธอจะไม่ต้องตายในดินแดนรกร้างนี้โดยไม่ต้องหลุมฝังศพที่จะบอกในชีวิตของเธอ

ในช่วงเวลานั้นเมื่อน้องสาวจำนวนมากไม่สามารถตัดสินใจว่าพวกเขาควรจะย้ายไปข้างหน้าหรือถอยหลังหินอุทานออกมาอย่างกระทันหัน "ดูที่ท้องฟ้าเป็นเมืองที่หายไป!"

ได้ยินอย่างนี้ใบทันทีที่เปิดดวงตาของเธอเงยหน้าขึ้นมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ซ่อนอยู่ หลังกำแพงของเมฆสีเทาสีดำ เมืองที่ได้หายไปเช่นเดียวกับถ้ามันไม่เคยมีอยู่

ทุกคนได้รับการฝังรากอยู่ในสถานที่ของพวกเขาและความเงียบที่น่ากลัวเริ่มเกิดขึ้นแก่พวกเขา

ในช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ทั้งที่ได้รับการขึ้นเมืองที่ไม่เคยหายไป ...

ใบก็รู้สึกเป็นความรู้สึกที่น่ากลัวราวกับว่าสมองของเธอถูกฟ้าผ่า; เธอจำนิทานบอกของนักผจญภัยเกี่ยวกับฉากที่ยอดเยี่ยมที่เห็นในทะเล ร่างกายของเธอเริ่มสั่นและเธอเท่านั้นที่จะกระซิบว่า "เราได้รับการโกง ... " เร็ว ๆ นี้เธอตะโกนว่า "เราได้รับการโกงที่ไม่ได้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์! สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา! "

" มิราจ "คาร่าทันทีหันไปรอบ ๆ มองค่อนข้างน่ากลัวและถามด้วยเสียงหวาดกลัวกลัว" คืออะไรที่? "

" มันเป็นสิ่งที่ฟ้าผ่ามักจะกล่าวถึงเรื่องราวภายในของเธอ ปรากฏการณ์หายากซึ่งมักจะพบในระหว่างการเดินทางทะเล แต่ยังมองเห็นได้บนที่ดินมากเท่านั้น เราได้เห็นอะไร แต่ภาพลวงตา; เมืองที่แท้จริงอาจจะอยู่ห่างไกลจากเรามันเป็นไปได้ว่ามันไม่ได้อยู่ในหน้าของเราที่ทุกคน! "

" นี้หมายความว่าอย่างน้อยมีอยู่และไม่ได้เพียงแค่หายไป? "คาร่าถามด้วยความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ

"นี่ ... " ใบเอาตัวเองบางเวลาที่จะตอบว่า "ผมไม่ทราบว่า."

ในเวลานี้คาร์เลตต์จู่ ๆ ก็ตะโกน "ระวัง! บางสิ่งบางอย่างกำลังจะมา! "ด้วยรูปลักษณ์ที่ทำให้หวาดกลัวบนใบหน้าของเธอเธอจ้องมองไปทางด้านซ้ายของกลุ่มของพวกเขา

"มันเป็นสัตว์ปีศาจ?" ถาม Windseeker ขณะที่เธอเดินเข้ามายืนต่อสู้ของเธอ "หลายวิธี?"

"ไม่ ... " คาร์เลตต์ตอบและเอาขั้นตอนที่สองกลับมาอยู่ในความกลัว "ผมไม่ทราบว่ามันคืออะไร ... "

หลังจากที่เสียงของเธอ เสียชีวิตลงเงาก็ปรากฏตัวขึ้นจากที่ไกลและหลงโดยตรง Scarlett ด้วยความเร็วสูง แม้ว่าคาร์เลตต์ก็สามารถที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนในความมืดเธอก็ยังไม่สามารถที่จะหลบไอทีมันเป็นเพียงแค่เร็วเกินไป

เกือบภายในพริบตามันก็หลง Scarlett บนหน้าอกของเธอและเจาะโดยตรงผ่านเธอแม้เก่งลงแม่มดอื่น ๆ บางด้านหลังของเธอ เมื่อในที่สุดมันก็หยุดหลายแม่มดได้รับการเสียบและทุกคนในที่สุดก็เห็นว่ามันคืออะไร

มันเป็นความจริงหอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพวกเขาในที่สุดก็สามารถฆ่าปีศาจสัตว์ พบในหนังสยองขวัญที่ท้องฟ้าก็ค่อยๆมืดลง . เห็นได้ชัดว่ามืดจะมาถึงเร็วๆนี้ เมืองในด้านหน้าของพวกเขายังสามารถมองเห็นได้ แต่ร่างของมันได้กลายเป็นมากขึ้นและชัดเจนกว่าเวลาที่เป็นถ้ามันค่อยๆหายไปตามประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขา พวกเขาได้ค้นหาที่ตั้งแคมป์ที่เหมาะสมและสร้างค่ายของตน แต่ในดินแดนรกร้างนี้ สภาพแวดล้อมที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับภูเขา เมื่อมองไปรอบ ๆที่พวกเขาทั้งหมดจะเห็นมีที่ราบแบนรบกวนกับสัตว์ปีศาจ มันไม่ได้เป็นสถานที่เดียวในตู้ที่พวกเขาสามารถพักผ่อนตลอดคืน" อาจารย์ที่เคารพ เราต้องกลับไปที่เท้าของภูเขา ปล่อยให้สีแดงพาเรากับดวงตาสีแดงของเธอ เธอช่วยเราอาจจะถึงภูเขาโดยเที่ยงคืน " คดีแม่มด" ไม่ ! ! ! ! ! " คาร่าตะโกน , " เราได้ใช้เวลาตลอดช่วงบ่าย เดินเกือบไม่ได้หยุดแค่ถึงสถานที่นี้ ตอนนี้ เมื่อเราได้ใช้มากกว่าครึ่งหนึ่งของความแข็งแกร่งของเรา เราไม่สามารถรักษาระดับความเร็วเดียวกันและกลับมา พี่น้อง เราสามารถกดที่เพิ่มเติม เราอย่างแท้จริงสามารถพบภูเขาศักดิ์สิทธิ์ และที่นั่นเราได้นั่งลงพักผ่อน "" แล้วเราควรจะทำยังไงกับเชอร์รี่ " ถามแม่มด เธอชี้ไปยังพื้นดินที่เชอร์รี่ แสดงไม่มีสัญญาณของพลังง" เราไม่มีเวลาที่จะฝังศพของเธอ " คาร่าส่ายหน้า " เก็บเธอไว้ที่นี่ โลกจะรองรับเธอ”ใบเศร้าหลับตา อีกครั้งที่พี่สาวของฉันจะหายไป ถ้าฉันเป็นเพียงเล็กน้อยมีประสิทธิภาพมากขึ้น เธอคงไม่ได้ตายในแผ่นดินนี้เป็นที่รกร้าง ไม่มีป้ายหลุมศพบอกของชีวิตของเธอในช่วงเวลานั้นเมื่อหลายพี่น้องไม่สามารถตัดสินใจว่า ควรเดินหน้าหรือถอยหลัง หินก็อุทานว่า " มองท้องฟ้าเมืองหายไป "ได้ยินแบบนี้ ใบ ทันทีลืมตามองขึ้นไปท้องฟ้า ซ่อนอยู่หลังผนังสีเทาดำของเมฆ เมืองก็หายไปราวกับว่าไม่เคยมีตัวตนทุกคนคือ rooted ในสถานที่ของพวกเขาและความเงียบที่น่ากลัวเริ่มที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขาตลอด ช่วงเวลาที่พระอาทิตย์มีขึ้น เมืองที่ไม่เคยหายไป . . . . . . .ใบสึกความรู้สึกที่น่ากลัวราวกับสมองของเธอกำลังถูกฟ้าผ่า เธอนึกถึงเรื่องเล่าบอกของนักผจญภัยที่น่าอัศจรรย์ วิวเห็นทะเล ทั่วทั้งร่างของเธอเริ่มสั่นสะท้าน เธอทำได้แค่กระซิบ " เราถูกโกง . . . . . . . " แล้วเธอก็ตะโกนว่า " เราถูกโกง ไม่ใช่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา "" ภาพลวงตา ? " คาร่าชะงักหันไปมอง ค่อนข้างน่ากลัว และถามกับความหวาดกลัวกลัวเสียง " คืออะไร ? "" มันเป็นสิ่งที่ฟ้าผ่ามักจะกล่าวถึงในเรื่องราวของเธอ เป็นปรากฏการณ์ที่พบบ่อยในทะเลการเดินทาง แต่ยังเห็นในที่ดินเพียง ยาก มาก เราเคยเห็นแต่ภาพลวงตา เมืองที่แท้จริงอาจจะไกลออกไปจากเรา มันเป็นไปได้ว่าไม่ใช่หน้าเราเลย "" นี่หมายความว่ามันน้อยอยู่แล้ว และไม่ได้แค่หายไป " คาร่าถามกับความหวังเล็กเล็ก ." นี่ . . . . . . . " ใบเอาเองเวลาตอบ " ไม่รู้ "ตอนนี้สการ์ก็ตะโกนว่า " ระวัง ! บางอย่างกำลังจะมา ! " ด้วยสายตาที่ดูบนใบหน้าของเธอ เธอจ้องไปทางด้านซ้ายของกลุ่มของพวกเขา" มันเป็นสัตว์ปีศาจ ? " ถาม windseeker ขณะที่เธอเข้าต่อสู้ของเธอยืนอยู่ " กี่คน ? "" ไม่ . . . . . . . " สกาเล็ตตอบและเอาสองขั้นตอนกลับกลัว " ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร . . . . . . . "หลังจากเสียงของเธอเสียชีวิตลง เงาก็ปรากฏตัวขึ้นจากที่ไกลๆ และตรงขีด Scarlett กับความเร็วฟ้าผ่า แม้ว่า Scarlett ได้รับสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในที่มืด เธอยังไม่สามารถหลบได้และก็เร็วด้วยเกือบได้ภายในพริบตา มันก็หลง Scarlett บนหน้าอกของเธอและทิ่มแทงได้โดยตรงผ่านทางเธอ แม้เก่งลงบางแม่มดคนอื่นข้างหลังเธอ เมื่อในที่สุดมันก็หยุด แม่มดหลายถูกแทง และทุกคนก็เห็น ว่ามันคืออะไรจริงๆแล้วมันคือหอก