Although the practice of curing bee

Although the practice of curing beef was found locally in many cultures, the industrial production of corned beef started in the British Industrial Revolution. Irish corned beef was used and traded extensively from the 17th century to the mid-19th century for British civilian consumption and as provisions for the British naval fleets and North American armies due to its non-perishable nature.[6] The product was also traded to the French for use in Caribbean sugar plantations as sustenance for the colonists and the slave laborers.[7] The 17th-century British industrial processes for corned beef did not distinguish between different cuts of beef beyond the tough and undesirable parts such as the beef necks and shanks.[7][8] Rather, the grading was done by the weight of the cattle into "small beef", "cargo beef", and "best mess beef", the former being the worst and the latter the best.[7] Much of the undesirable portions and lower grades were traded to the French, while better parts were saved for British consumption or shipped to British colonies.[7]

Ireland produced a significant amount of the corned beef in the Atlantic trade from local cattle and salt imported from the Iberian Peninsula and southwestern France.[7] Coastal cities, such as Dublin, Belfast, and Cork, created vast beef curing and packing industries, with Cork producing half of Ireland's annual beef exports in 1668.[8] Although the production and trade of corned beef as a commodity was a source of great wealth for the colonial nations of Britain and France (who were participating in the Atlantic slave trade), in the colonies themselves the product was looked upon with disdain due to its association with poverty and slavery.[7]

Increasing corned beef production to satisfy the rising populations of the industrialised areas of Great Britain and Atlantic trade worsened the effects of the Irish Famine and the Great Potato Famine:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าการปฏิบัติของการบ่มเนื้อวัวที่พบในประเทศในหลาย ๆ วัฒนธรรมการผลิตภาคอุตสาหกรรมของเนื้อ corned เริ่มต้นในอังกฤษการปฏิวัติอุตสาหกรรม เนื้อ corned ไอริชถูกนำมาใช้และมีการซื้อขายอย่างกว้างขวางจากศตวรรษที่ 17 ถึงกลางศตวรรษที่ 19 สำหรับการบริโภคของพลเรือนชาวอังกฤษและเป็นบทบัญญัติสำหรับกลุ่มยานยนต์เรืออังกฤษและกองทัพอเมริกาเหนือเนื่องจากลักษณะที่ไม่เน่าเปื่อยของ. [6] ผลิตภัณฑ์ที่ยังมีการซื้อขาย กับฝรั่งเศสเพื่อใช้ในสวนตาลแคริบเบียนเป็นยังชีพสำหรับอาณานิคมและแรงงานทาส. [7] ในศตวรรษที่ 17 กระบวนการผลิตของอุตสาหกรรมอังกฤษ corned เนื้อไม่ได้แยกแยะความแตกต่างระหว่างการตัดที่แตกต่างกันของเนื้อเกินส่วนที่ยากและไม่พึงประสงค์เช่นเนื้อวัว คอและพระสาทิสลักษณ์. [7] [8] แต่การจัดลำดับได้ทำโดยน้ำหนักของวัวลงไปใน "เนื้อวัวขนาดเล็ก", "เนื้อขนส่งสินค้า" และ "ระเบียบที่ดีที่สุดเนื้อ" อดีตเป็นที่เลวร้ายที่สุดและหลังที่ดีที่สุด . [7] มากส่วนที่ไม่พึงประสงค์และเกรดที่ต่ำกว่ามีการซื้อขายกับฝรั่งเศสในขณะที่ส่วนที่ดีกว่าถูกบันทึกไว้สำหรับการบริโภคของอังกฤษหรือส่งไปยังอาณานิคมของอังกฤษ. [7] ไอร์แลนด์ผลิตเป็นจำนวนมากของเนื้อ corned ในการค้าแอตแลนติกจากท้องถิ่น วัวและเกลือนำเข้าจากไอบีเรียและคาบสมุทรตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส. [7] เมืองชายฝั่งเช่นดับลิน Belfast และคอร์กที่สร้างขึ้นบ่มเนื้อใหญ่และอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ที่มีคอร์กการผลิตครึ่งหนึ่งของการส่งออกเนื้อวัวประจำปีของไอร์แลนด์ใน 1,668 [8] แม้ว่าการผลิตและการค้าของเนื้อ corned เป็นสินค้าเป็นแหล่งที่มาของความมั่งคั่งที่ดีสำหรับประเทศอาณานิคมของสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส (ที่ได้รับการมีส่วนร่วมในการค้าทาสมหาสมุทรแอตแลนติก) ในอาณานิคมของตัวเองผลิตภัณฑ์ที่ถูกมองด้วยความรังเกียจเนื่องจากการ การเชื่อมโยงกับความยากจนและความเป็นทาส [7]. เพิ่มการผลิตเนื้อ corned เพื่อตอบสนองประชากรที่เพิ่มขึ้นของพื้นที่อุตสาหกรรมของสหราชอาณาจักรและการค้าแอตแลนติกแย่ลงผลกระทบของความอดอยากไอริชและมันฝรั่งข้าวยากหมากแพงมหาราช:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าการปฏิบัติของการบ่มเนื้อ พบในประเทศในหลายวัฒนธรรม การผลิตของอุตสาหกรรมเนื้อ corned เริ่มการปฏิวัติอุตสาหกรรมของอังกฤษ ไอริชเนื้อ corned และใช้ซื้อขายอย่างกว้างขวางจากศตวรรษที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 19 เพื่อการบริโภคของพลเรือนอังกฤษ และเป็นเสบียงแก่กองทัพและกองเรืออังกฤษอเมริกาเหนือ เนื่องจากความไม่เน่าเปื่อย ธรรมชาติ[ 6 ] ผลิตภัณฑ์ยังซื้อขายกับฝรั่งเศสเพื่อใช้ในแคริบเบียนสวนตาลเป็นอาหารสำหรับอาณานิคมและทาสแรงงาน [ 7 ] ศตวรรษที่ 17 อังกฤษอุตสาหกรรมกระบวนการประกอบเนื้อไม่แยกแยะระหว่างการตัดที่แตกต่างกันของเนื้อเกินส่วนที่เหนียว และไม่พึงประสงค์ เช่น เนื้อคอและ Shanks [ 7 ] [ 8 ] ค่อนข้างระดับโดยน้ำหนักของโคเข้าไปใน " เนื้อ " เล็ก " สินค้าเนื้อ " และ " ดีที่สุดยุ่งเนื้อ " อดีตที่เลวร้ายที่สุดและหลังดีที่สุด [ 7 ] มากของส่วนที่ไม่พึงประสงค์และเกรดล่างถูกซื้อขายกับฝรั่งเศสในขณะที่บางส่วนถูกบันทึกไว้สำหรับการบริโภคอังกฤษดีกว่า หรือส่งไปยังอาณานิคมของอังกฤษ [ 7 ]

ไอร์แลนด์ที่ผลิตจำนวนมากของเนื้อ corned ในการค้าแอตแลนติกจากวัวท้องถิ่นและเกลือนำเข้าจากคาบสมุทรไอบีเรีย และทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส เมืองชายฝั่ง [ 7 ] เช่น ดับลิน , Dublin และไม้เนื้อแข็งตัวขึ้นกว้างใหญ่และบรรจุอุตสาหกรรม กับก๊อกการผลิตครึ่งหนึ่งของไอร์แลนด์ปีเนื้อส่งออกใน 1668 .[ 8 ] แม้ว่าการผลิตและการค้าของเนื้อ corned เป็นสินค้าที่เป็นแหล่งที่มาของความมั่งคั่งสำหรับอาณานิคมของประเทศอังกฤษและฝรั่งเศส ( ผู้เข้าร่วมในการค้าทาสมหาสมุทรแอตแลนติก ) ในอาณานิคมเอง ผลิตภัณฑ์ที่ถูกมองข้ามด้วยความเหยียดหยาม เนื่องจากความสัมพันธ์กับความยากจนและการเป็นทาส [ 7 ]

เพิ่มเนื้อ corned การผลิตเพื่อตอบสนองเพิ่มขึ้น ประชากรของพื้นที่อุตสาหกรรมของสหราชอาณาจักรและการค้าแอตแลนติกเนื่องจากผลของความอดอยากไอริชและความอดอยากมันฝรั่งที่ดี :