Pressman and Wildavsky’s 40 years o

Pressman and Wildavsky’s 40 years old discussion still applies to a wide array of current policies. Although they did not attempt to construct an explicit theoretical model of the implementation process, their observations provided clear indications of some of the key elements that should be consciously applied by public administrators. They accepted the concept that the policy process was basically unidirectional (in which policies were first designed or formulated by leaders and then carried out through intermediary implementers). But their analysis broke with the “classical” dichotomy between politics and administration by stressing the close relationship between policy design and implementation. In this respect, Pressman and Wildavsky seemed they wanted to change the “classical” theory by calling for integration, rather than the separation, of policy formations and policy implementation.
In a separate reading to the article of Shannon (2005) who also reviewed the work of Pressman and Wildavsky, he proposed that to increase the probability of successful implementation, administrators should: a) restrict the number of participants, b) reduce the number of decisions required to carry out the policy, and c) be aware of the intensity whether or not a participant wants the policy to move forward. All these considerations will affect the outcome of the implementation process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pressman และของ Wildavsky 40 ปีสนทนาเก่ายังคงใช้นโยบายปัจจุบันมากมาย แม้ว่าพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะสร้างแบบจำลองทางทฤษฎีชัดเจนของกระบวนการดำเนินการ สังเกตการให้ตัวชี้วัดที่ชัดเจนบางส่วนขององค์ประกอบสำคัญที่ควรจะใช้สติ โดยผู้ดูแลที่สาธารณะ จะยอมรับแนวคิดว่ากระบวนการของนโยบายโดยทั่วไปทิศทางเดียว (ในกรมธรรม์ถูกออกแบบมาก่อน หรือกำหนด โดยผู้นำ และจากนั้น ดำเนินการผ่านตัวกลางสำหรับตัวใช้งาน) แต่การวิเคราะห์ของพวกเขายากจนกับขั้ว "คลาสสิก" ระหว่างการเมืองและการบริหาร โดยเน้นที่ความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายการออกแบบและดำเนินการ ในแง่นี้ Pressman และ Wildavsky ดูเหมือน พวกเขาต้องการเปลี่ยนทฤษฎี "คลาสสิก" โดยเรียกรวม มากกว่าการแยก การก่อตัวของนโยบายและการดำเนินนโยบายในการอ่านแยกบทความของแชนนอน (2005) ที่ยัง ตรวจสอบการทำงานของ Pressman และ Wildavsky เขาเสนอว่า เพื่อเพิ่มความน่าเป็นการดำเนินงานประสบความสำเร็จ ผู้ดูแลควร:) จำกัดจำนวนผู้เรียน b) ลดจำนวนของการตัดสินใจที่จำเป็นในการดำเนินนโยบายการ และ c) จะ ทราบถึงความรุนแรงหรือไม่เป็นผู้เข้าร่วมต้องนโยบายเดินหน้าต่อไป พิจารณาเหล่านี้จะมีผลต่อผลลัพธ์ของกระบวนการดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข่าวและ Wildavsky 40 ปีที่ผ่านมาการอภิปรายเก่ายังคงนำไปใช้กับความหลากหลายของนโยบายปัจจุบัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่พยายามที่จะสร้างรูปแบบทางทฤษฎีที่ชัดเจนของการดำเนินการสังเกตของพวกเขาที่มีให้ตัวชี้วัดที่ชัดเจนของบางส่วนขององค์ประกอบที่สำคัญที่ควรนำไปใช้อย่างมีสติโดยผู้ดูแลระบบของประชาชน พวกเขาได้รับการยอมรับแนวคิดที่ว่ากระบวนการกำหนดนโยบายเป็นทิศทางเดียวพื้น (ซึ่งได้รับการออกแบบนโยบายครั้งแรกหรือสูตรโดยผู้นำและจากนั้นดำเนินการพัฒนาระบบผ่านตัวกลาง) แต่การวิเคราะห์ของพวกเขายากจนกับขั้ว "คลาสสิก" ระหว่างการเมืองและการบริหารงานโดยเน้นความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างการออกแบบนโยบายและการดำเนินการ ในแง่นี้ข่าวและ Wildavsky ดูเหมือนพวกเขาต้องการที่จะเปลี่ยน "คลาสสิก" ทฤษฎีโดยเรียกร้องให้มีการบูรณาการมากกว่าการแยกของการก่อนโยบายและการดำเนินนโยบาย.
ในการอ่านที่แยกต่างหากจากบทความของแชนนอน (2005) ที่ยังทบทวน การทำงานของนักข่าวและ Wildavsky เขาเสนอว่าเพื่อเพิ่มความน่าจะเป็นของการดำเนินงานที่ประสบความสำเร็จผู้บริหารควร a) จำกัด จำนวนผู้เข้าร่วมข) ลดจำนวนของการตัดสินใจที่จำเป็นในการดำเนินนโยบายและ c) จะตระหนักถึงความรุนแรง หรือไม่เข้าร่วมต้องการนโยบายที่จะก้าวไปข้างหน้า การพิจารณาทั้งหมดเหล่านี้จะส่งผลกระทบต่อผลของขั้นตอนการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักข่าว และวิลดาฟสกี 40 ปี การอภิปรายยังใช้กับอาร์เรย์ที่กว้างของนโยบายปัจจุบัน ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะสร้างที่ชัดเจน แบบจำลองทางทฤษฎีของกระบวนการดำเนินงาน การสังเกตของพวกเขาให้ข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนของบางส่วนขององค์ประกอบหลักที่ควรมีสติใช้งานสาธารณะ พวกเขายอมรับแนวคิดนโยบายสาธารณะคือทิศทางเดียว ( ซึ่งโดยทั่วไปในนโยบายหรือยุทธศาสตร์แรกออกแบบโดยผู้นำและจากนั้นดำเนินการผ่านคนกลางแต่ ) แต่การวิเคราะห์ของพวกเขายากจนกับ " ขั้วคลาสสิก " ระหว่างการเมืองและการบริหาร โดยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างการออกแบบนโยบายและการปฏิบัติ ในส่วนนี้ และดูเหมือนพวกเขาต้องการคนเขียนข่าววิลดาฟสกีเปลี่ยน " ทฤษฎีคลาสสิก " โดยเรียกรวมที่มากกว่าการแยก , การก่อตัวของนโยบายและการนำนโยบายในการอ่านแยกบทความของแชนนอน ( 2005 ) ที่ยังตรวจสอบการทำงานของนักข่าว และวิลดาฟสกี เขาเสนอว่าเพื่อเพิ่มความน่าจะเป็นของที่ประสบความสำเร็จการดำเนินงาน ผู้บริหารควรมี : ) กัดจำนวนผู้เข้าร่วม , B ) ลดจำนวนของการตัดสินใจที่ต้องทำตามนโยบาย และ c ) ทราบ ความรุนแรงหรือไม่ว่าผู้เข้าร่วมต้องการนโยบายที่จะย้ายไปข้างหน้า การพิจารณาเหล่านี้จะมีผลต่อผลลัพธ์ของกระบวนการดำเนินการ