a b s t r a c t
The common pathogens in aquaculture are very different from those in terrestrial animals. The objective
of this study was to isolate probiotic strain (s) from the digestive tract of healthy white shrimp Litopenaeus
vannamei which was effective against aquatic animal pathogens. The putative probiotic strain S12
was identified as Bacillus subtilis based on the morphological and biochemical properties and 16S rDNA
gene sequencing. The L. vannamei were fed with five different diets: control (basal diet with no probiotics
or antibiotics), antibiotic control (basal diet supplemented with 0.3% florfenicol), basal diet supplemented
with 5 109 cfu kg1,5 1010 cfu kg1 and 5 1011 cfu kg1 probiotic S12 (PS1-3). Each diet
was randomly fed to quadruplication groups of 40 shrimps (0.4 ± 0.01 g) reared in tanks. After an 8-week
feeding, the survival rate of shrimps fed with PS1 and PS3 were the highest among all treatments
(P < 0.05). The moisture content of shrimps fed with florfenicol was significantly lower than that of the
control group (P < 0.05). The supplement of probiotic S12 decreased the body crude lipid significantly
(P < 0.05). The activities of phagocytic rate, lysozyme (LZ), superoxide dismutase phenoloxidase (SOD)
and antibacterial activity were significantly higher than those in the control (P < 0.05), and the activities
of SOD and the antibacterial activity in PS2 and PS3 were significantly higher than those in antibiotic
control (P < 0.05). When infected with Vibrio harveyi at 4-weeks, the mortality was significantly lower
(P < 0.05) in PS2 and PS3 groups than that in the control. After being infected with V. harveyi at 8-weeks,
the mortality was significantly lower in the probiotic and antibiotic groups than that in the control
(P < 0.05). This study suggested that probiotics could be used as an effective immunopotentiator, the
optimal dose of the probiotic strain S12 is 5 1010 cfu kg1 diet.
B S T R A C T
เชื้อโรคที่พบในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีมากแตกต่างจากผู้ที่อยู่ในสัตว์บก วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อแยก
เชื้อโปรไบโอติก ( s ) จากทางเดินอาหารของกุ้งสุขภาพดีขาวง
vannamei ซึ่งประสิทธิภาพป้องกันโรคสัตว์น้ำ กรดอะมิโนโพรไบโอติกสายพันธุ์ s12
ที่ถูกระบุว่าเป็น Bacillus subtilis โดยใช้ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและชีวเคมีและคุณสมบัติของยีน 16S rDNA
ของ ส่วน L . vannamei ได้รับห้าอาหารที่แตกต่างกัน : การควบคุม ( อาหารพื้นฐาน ( ไม่มีโปรไบโอติก
หรือยาปฏิชีวนะ , ยาปฏิชีวนะ ( ควบคุม ) อาหารพื้นฐานเสริม 0.3% florfenicol ) , อาหารพื้นฐานเสริม
5 109 CFU กก 15 1010 CFU กก 1 และ 5 การ์ตูน CFU กก 1 โปรไบโอติก s12 ( ps1-3 ) แต่ละอาหาร
สุ่มเลี้ยงทำให้เป็นสำเนาสี่ฉบับกลุ่ม 40 กุ้ง ( 0 ± 0.01 กรัม ) ที่เลี้ยงในถัง หลังจากสัปดาห์ที่ 8
อาหาร อัตรารอดของกุ้งที่เลี้ยงด้วย PS1 PS3 และจำนวนสูงสุดของการรักษาทั้งหมด
( P < 0.05 ) ความชื้นของกุ้งที่ได้รับ florfenicol ลดลงกว่าของ
กลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) อาหารเสริมโปรไบโอติก s12 ลดลงร่างกายดิบไขมันอย่างมาก
( P < 0.05 ) กิจกรรมของอัตราสิ่งแปลกปลอมไลโซไซม์ ( แอล ) , Superoxide Dismutase ( SOD ) , ฟีนอลออกซิเดสกิจกรรม
และแบคทีเรียสูงกว่าในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) และกิจกรรม
ของ SOD และฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียใน PS2 และ PS3 สูงกว่าในการควบคุมยาปฏิชีวนะ
( P < 0.05 ) เมื่อติดเชื้อ Vibrio harveyi ใน 4 สัปดาห์ , อัตราการตายลดลง
( P < 0.05 ) ใน PS2 และ PS3 มากกว่าในกลุ่มควบคุม หลังจากการติดเชื้อที่ 8 สัปดาห์
V . harveyi ,อัตราการตายลดลงในกลุ่มโปรไบโอติกและ antibiotic ที่ในการควบคุม
( P < 0.05 ) การศึกษานี้พบว่า โปรไบโอติกสามารถใช้เป็น immunopotentiator ที่มีปริมาณที่เหมาะสมของ s12
เชื้อโปรไบโอติกเป็น 5 1010 CFU กก 1 อาหาร
การแปล กรุณารอสักครู่..