When a judge is looking for respons

When a judge is looking for responsibility and when geneticists themselves express the effect of genes in terms of responsibility, some confusion may be expected [6]. In taking a decision, a judge must decide whether there is enough evidence for responsibility, and this is a probabilistic process; however, she/he judges about the probability that the purported evidence has been causal in determining the criminal behavior, i.e., that the evidence ensured at the time the crime was committed that the individual had limited freedom of will, hence responsibility for her/his actions. The judge must decide about juridical evidence, and genetic evidence is currently not such, it is only biological evidence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผู้พิพากษามีความรับผิดชอบและเมื่อ geneticists ตัวเองแสดงผลของยีนที่อยู่ในความรับผิดชอบ ความสับสนบางอย่างอาจจะคาดไว้ [6] ในการตัดสิน ผู้พิพากษาต้องตัดสินใจว่า มีหลักฐานเพียงพอสำหรับความรับผิดชอบ และนี้เป็นกระบวนการ probabilistic อย่างไรก็ตาม she/he พิพากษาเกี่ยวกับความเป็นไปได้ว่า หลักฐานเจตนามีสาเหตุในการกำหนดพฤติกรรม เช่น ว่า หลักฐานที่มั่นใจในขณะอาชญากรรมถูกกำหนดให้แต่ละคนมีจำกัดเสรีภาพจะ ดังนั้นความรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการ her/his ผู้พิพากษาต้องตัดสินใจเกี่ยวกับหลักฐาน juridical และหลักฐานทางพันธุกรรมไม่อยู่ในขณะนี้เช่น นั้นเป็นเพียงหลักฐานทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผู้พิพากษาที่กำลังมองหาความรับผิดชอบและเมื่อ geneticists ตัวเองแสดงผลของยีนในแง่ของความรับผิดชอบความสับสนบางคนอาจจะคาดหวังได้ [6] ในการตัดสินใจของผู้พิพากษาต้องตัดสินใจว่ามีหลักฐานเพียงพอที่จะรับผิดชอบและนี้เป็นกระบวนการที่น่าจะเป็น; แม้กระนั้นเธอ / เขาตัดสินเกี่ยวกับความน่าจะเป็นว่าหลักฐานที่อ้างว่าได้รับสาเหตุในการกำหนดพฤติกรรมทางอาญาคือว่าหลักฐานที่มั่นใจได้ในเวลาอาชญากรรมมีความมุ่งมั่นว่าบุคคลมีเสรีภาพ จำกัด จะทำให้ความรับผิดชอบในการศึกษาของเขา / เธอ การปฏิบัติ ผู้พิพากษาจะต้องตัดสินใจเกี่ยวกับการพิจารณาคดีหลักฐานและหลักฐานทางพันธุกรรมขณะนี้ยังไม่ดังกล่าวเป็นหลักฐานทางชีวภาพเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผู้พิพากษามองหาความรับผิดชอบและเมื่อนักตัวเองแสดงผลของยีนในด้านความรับผิดชอบ ความสับสนบางอย่างอาจจะคาด [ 6 ] ในการตัดสิน ผู้พิพากษาต้องตัดสินใจว่ามีหลักฐานเพียงพอสำหรับความรับผิดชอบและนี้เป็นกระบวนการ อย่างไรก็ตามเธอ / ผู้พิพากษาเขาเกี่ยวกับความน่าจะเป็นว่าหลักฐานที่อ้างว่ามีสาเหตุในการกำหนดพฤติกรรมทางอาญา เช่นว่า หลักฐานว่าในเวลาที่เกิดเหตุยืนยันว่าบุคคลมีจำกัดเสรีภาพของจะดังนั้นความรับผิดชอบของเธอ การกระทำของเขา ผู้พิพากษาจะต้องตัดสินใจเกี่ยวกับหลักฐานนิติบุคคล และหลักฐานทางพันธุกรรมอยู่ในขณะนี้ไม่ได้เช่นมันเป็นเพียงหลักฐานทางชีววิทยา .