The film industry has a stake in th

The film industry has a stake in the development of a film tourism destination as with the
decision of filming at a particular location, they eventually trigger the interest in this destination
and thereby the potential of this location to be transformed into a destination.
However, “producers think firstly about the right location for the production; they are
not in the business either of making a location look good for its own sake, or of pandering
to the wishes of local tourism officers” (Evans, 2004, p. 6) The first problem arises at the
first stage of the planning process (definition of goals and objectives, identification of the
tourism system including resources, organisations and markets, generation and evaluation
of alternatives, selection and implementation of tourism and finally monitoring and evaluation).
According to effective stakeholder management, the film industry would have to be
involved in every part, including the first step of defining the goals and objectives. This is
less likely, as the film industry has a different agenda: creating the film they want, not the
tourism image that marketing or the community wants (Beeton, 2005). To date, there is
only limited evidence that the film industry has been actively included in the tourism
planning process. The film industry has been less enthusiastic about collaboration;
however, the benefits of partnerships have been recognised in this industry as well,
albeit with a more instrumental approach which suggests that the benefits of film locations
becoming tourism destinations are taken as negotiating points when it comes to favourable
conditions for filming. Evidence from the UK, USA and other countries indicate some
form of collaboration between the film and tourism industries on a larger scale through
government funded schemes that are targeted at promoting the destination for future
film locations (see for example CanagaRetna, 2007; Olsberg/SPI, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมภาพยนตร์มีสัดส่วนในการพัฒนาภาพยนตร์การท่องเที่ยวปลายทางเป็นกับการตัดสินใจถ่ายทำแต่ละ พวกเขาก็เรียกดอกเบี้ยในปลายทางและจึงศักยภาพของตำแหน่งนี้จะเปลี่ยนเป็นปลายทางอย่างไรก็ตาม "ผู้ผลิตคิดว่า ประการแรกเกี่ยวกับตำแหน่งที่ถูกต้องสำหรับการผลิต พวกเขามีไม่ได้อยู่ในธุรกิจอย่างใดอย่างหนึ่งทำให้สถานที่ดูดีสำหรับประโยชน์ของตัวเอง หรือ panderingเป็นความปรารถนาของเจ้าหน้าที่ท่องเที่ยวท้องถิ่น" (อีแวนส์ 2004, p. 6) ปัญหาแรกที่เกิดขึ้นในการขั้นตอนแรกของกระบวนการวางแผน (คำจำกัดความเป้าหมาย และวัตถุประสงค์ การระบุของการระบบการท่องเที่ยวรวมทั้งองค์กร และการประเมินผล ทรัพยากร และตลาด รุ่นทางเลือก การเลือก และการดำเนินงานของการท่องเที่ยว และในที่สุด การตรวจสอบ และประเมินผล)ตามมาตรการที่มีประสิทธิภาพการบริหารจัดการ อุตสาหกรรมภาพยนตร์จะต้องเกี่ยวข้องในทุกส่วน รวมทั้งขั้นตอนแรกของการกำหนดเป้าหมายและวัตถุประสงค์ นี้เป็นน้อยมาก เป็นอุตสาหกรรมภาพยนตร์มีวาระแตกต่างกัน: การสร้างภาพยนตร์ที่พวกเขาต้องการ ไม่ได้การการท่องเที่ยวภาพที่ตลาด หรือชุมชนต้อง (Beeton, 2005) วันที่ มีหลักฐานที่ว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์อย่างแข็งขันรวมในการท่องเที่ยวจำกัดกระบวนการในการวางแผน อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับน้อยกระตือรือร้นเกี่ยวกับความร่วมมืออย่างไรก็ตาม ได้รู้ประโยชน์ของพันธมิตรในอุตสาหกรรมนี้เป็นอย่างดีเปรียบเทียบกับวิธีการบรรเลงมากขึ้นซึ่งแสดงให้เห็นว่า ประโยชน์ของฟิล์มที่ตั้งเป็นการท่องเที่ยวจุดหมายปลายทางจะนำมาเป็นจุดเจรจาเมื่อมันมาถึงดีเงื่อนไขสำหรับการถ่ายทำ ระบุหลักฐานจากสหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และประเทศอื่น ๆ บางรูปแบบของความร่วมมือระหว่างอุตสาหกรรมภาพยนตร์และการท่องเที่ยวขนาดใหญ่ผ่านรัฐบาลสนับสนุนแผนการที่มีเป้าหมายส่งเสริมปลายทางในอนาคตสถานที่ตั้งฟิล์ม (ดูตัวอย่าง CanagaRetna, 2007 Olsberg/SPI, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมภาพยนตร์มีสัดส่วนการถือหุ้นในการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เช่นเดียวกับการ
ตัดสินใจของการถ่ายทำในสถานที่เฉพาะในที่สุดพวกเขาเรียกความสนใจจากสถานที่นี้
และจึงมีศักยภาพของสถานที่แห่งนี้ที่จะกลายเป็นปลายทาง.
อย่างไรก็ตาม " ผู้ผลิตคิดว่าประการแรกเกี่ยวกับสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการผลิต; พวกเขาจะ
ไม่ได้อยู่ในธุรกิจอย่างใดอย่างหนึ่งของการทำให้สถานที่ดูดีเพื่อประโยชน์ของตนเองหรือแกว่งเท้าหาเสี้ยน
ความปรารถนาของเจ้าหน้าที่การท่องเที่ยวประจำท้องถิ่น "(อีแวนส์ 2004 พี. 6) ปัญหาแรกที่เกิดขึ้นใน
ขั้นตอนแรกของกระบวนการวางแผน (ความหมายของเป้าหมายและวัตถุประสงค์, บัตรประจำตัวของ
ระบบการท่องเที่ยวรวมถึงทรัพยากรองค์กรและการตลาด, การผลิตและการประเมิน
ทางเลือกในการเลือกและการดำเนินงานของการท่องเที่ยวและในที่สุดก็ติดตามและประเมินผล).
ตามการบริหารจัดการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีประสิทธิภาพอุตสาหกรรมภาพยนตร์จะต้องมีการ
มีส่วนร่วมในทุกส่วนรวมทั้งขั้นตอนแรกของการกำหนดเป้าหมายและวัตถุประสงค์ นี่คือ
โอกาสน้อยที่เป็นอุตสาหกรรมภาพยนตร์เรื่องนี้มีวาระการประชุมที่แตกต่างกัน: การสร้างภาพยนตร์ที่พวกเขาต้องการไม่ได้เป็น
ภาพการท่องเที่ยวที่ตลาดหรือชุมชนที่ต้องการ (Beeton 2005) ในวันที่มี
เพียงหลักฐาน จำกัด ที่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับการรวมอย่างแข็งขันในการท่องเที่ยว
ขั้นตอนการวางแผน อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับน้อยกระตือรือร้นเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน;
แต่ประโยชน์ของความร่วมมือที่ได้รับการยอมรับในอุตสาหกรรมนี้เป็นอย่างดี
แม้จะมีวิธีการที่มีประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมายซึ่งแสดงให้เห็นว่าประโยชน์ของสถานที่ภาพยนตร์เรื่องนี้
กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ถูกนำมาเป็นจุดที่การเจรจาต่อรองเมื่อมันมาถึง จะดี
เงื่อนไขสำหรับการถ่ายทำ หลักฐานจากสหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ แสดงให้เห็นบาง
รูปแบบของความร่วมมือระหว่างภาพยนตร์และอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในระดับขนาดใหญ่ผ่านทาง
รัฐบาลได้รับการสนับสนุนรูปแบบที่มีการกำหนดเป้าหมายที่จะส่งเสริมปลายทางสำหรับอนาคต
สถานที่ฟิล์ม (ดูตัวอย่าง CanagaRetna 2007; ออลสเบิร์ก / SPI 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมภาพยนตร์มีส่วนได้ส่วนเสียในการพัฒนาการท่องเที่ยวปลายทางกับฟิล์มการตัดสินใจของการถ่ายทำในสถานที่ที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาก็เรียกความสนใจในปลายทางนี้และตามศักยภาพของตำแหน่งนี้จะถูกแปลงเป็นปลายทางอย่างไรก็ตาม " ผู้ผลิตคิดแรกเกี่ยวกับสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการผลิต พวกเขาเป็นไม่ได้อยู่ในธุรกิจเหมือนกันที่ทำให้สถานที่ดูดี เพื่อประโยชน์ของตนเองหรือของอ่อยกับความปรารถนาของเจ้าหน้าที่การท่องเที่ยวในท้องถิ่น " ( อีแวนส์ , 2547 , หน้า 6 ) ปัญหาแรกเกิดขึ้นที่ขั้นตอนแรกของกระบวนการวางแผน ( นิยามของเป้าหมายและวัตถุประสงค์ การกำหนดของการท่องเที่ยว รวมทั้งระบบทรัพยากรองค์กรและตลาด การสร้างและประเมินทางเลือกของการเลือกและการการท่องเที่ยว และสุดท้าย การติดตามและประเมินผล )ตามประสิทธิภาพการจัดการผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย อุตสาหกรรมภาพยนตร์ จะต้องเป็นเกี่ยวข้องกับทุกส่วน รวมถึงขั้นตอนแรกของการกำหนดเป้าหมายและวัตถุประสงค์ นี้คือโอกาสน้อยมาก ขณะที่อุตสาหกรรมภาพยนตร์มี วาระการประชุมที่แตกต่างกัน : การสร้างภาพยนตร์ที่พวกเขาต้องการ ไม่ใช่ภาพการท่องเที่ยวที่ตลาดหรือชุมชนต้องการ ( บีเติ้น , 2005 ) ในวันที่มีหลักฐานที่ จำกัด เฉพาะอุตสาหกรรมภาพยนตร์ที่ได้รับงานรวมอยู่ในการท่องเที่ยวกระบวนการวางแผน อุตสาหกรรมภาพยนตร์มีความกระตือรือร้นน้อยเกี่ยวกับความร่วมมือ ;อย่างไรก็ตาม ประโยชน์ของการได้รับการยอมรับในอุตสาหกรรมนี้เป็นอย่างดีแม้จะมีวิธีการบรรเลงที่มากขึ้นซึ่งแสดงให้เห็นว่าประโยชน์ของสถานที่ฟิล์มเป็นจุดหมายการท่องเที่ยวไปตามที่เจรจาจุดเมื่อมันมาถึงดีเงื่อนไขสำหรับการถ่าย หลักฐานจากอังกฤษ อเมริกา และประเทศอื่น ๆ ระบุบางรูปแบบของความร่วมมือระหว่างฟิล์มและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในระดับขนาดใหญ่ผ่านรัฐบาลได้รับการสนับสนุนโครงการที่มีเป้าหมายในการส่งเสริมปลายทางสำหรับอนาคตสถานที่ภาพยนตร์ ( เห็นตัวอย่าง canagaretna , 2007 ; Olsberg / SPI , 2007 )