Data on preventive effects of exerc

Data on preventive effects of exercise before and during
pregnancy are mainly based on cohort studies and a small
number of randomized controlled trials. There was only
one randomized trial on the preventive effects of exercise
on the occurrence of GDM and insulin resistance conducted
on healthy pregnant women (22). Although sample
was large (N=855), only 55% of women in the experimental
group (N=375) managed to follow
recommended exercise regimen, a 12-week exercise programme
during second half of the pregnancy. Pregnancy
outcomes were similar for both groups and authors concluded
that exercise did not help prevent GDM or improve
insulin resistance.
Another two trials studied effects of exercise on insulin
resistance, blood glucose and insulin levels on healthy
pregnant women (23, 24). These trials were conducted on
small samples and were not powered enough to measure
GDM incidence as an outcome. Hopkins et al. (23) examined
effects of exercise during second half of the pregnancy
on maternal insulin sensitivity and neonatal outcomes
and Callaway et al. (24) studied fasting glucose and
insulin levels and insulin resistance. Both Hopkins et al.
(23) and Callaway et al. (24) did not find statistically significant
differences in maternal insulin sensitivity, but
Callaway et al. (24) found statistically significant differences
in fasting glucose and insulin levels in 28th and 36th
week of pregnancy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลในการป้องกันผลกระทบของการออกกำลังกายก่อน และในระหว่างตั้งครรภ์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับงานศึกษาตามรุ่นและขนาดเล็กจำนวนของการทดลองแบบสุ่มควบคุม เท่าทดลองสุ่มหนึ่งเกี่ยวกับผลกระทบเชิงป้องกันออกกำลังกายบนการเกิดขึ้นของ GDM และอินซูลินต้านทานดำเนินการในหญิงตั้งครรภ์เพื่อสุขภาพ (22) แม้ว่าตัวอย่างมีขนาดใหญ่ (N = 855), เพียง 55% ของผู้หญิงในการทดลองกลุ่ม (N = 375) จัดการตามแนะนำออกกำลังกาย โปรแกรมการออกกำลังกาย 12 สัปดาห์ในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์ผลที่ได้ก็เป็นทั้งกลุ่มและเขียนสรุปที่ออกกำลังกายไม่ได้ช่วยป้องกัน GDM หรือปรับปรุงความต้านทานต่ออินซูลินอีกสองการทดลองศึกษาผลของการออกกำลังกายอินซูลินความต้านทาน ระดับกลูโคสและอินซูลินเลือดบนสุขภาพหญิงตั้งครรภ์ (23, 24) ทดลองเหล่านี้ได้ดำเนินการในตัวอย่าง และไม่ใช้พลังงานเพียงพอที่จะวัดอุบัติการณ์ GDM เป็นผลที่ได้ ฮอปกินส์ et al. (23) การตรวจสอบผลของการออกกำลังกายในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ความไวของอินซูลินมารดาและทารกแรกเกิดผลและคัล et al. (24) ศึกษากลูโคส และระดับอินซูลินและอินซูลินต้านทาน ทั้งฮอปกินส์ et al(23) และคัล et al. (24) ไม่พบนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างในความไวของอินซูลินมารดา แต่คัล et al. (24) พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในระดับกลูโคสและอินซูลินที่ถือศีลอดในวัน 28 และ 36สัปดาห์ของการตั้งครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของการออกกำลังกายป้องกันก่อนและในระหว่าง
การตั้งครรภ์ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับการศึกษาและการศึกษาขนาดเล็ก
จำนวนของการทดลองควบคุมแบบสุ่ม มีเพียง แต่เป็น
หนึ่งในการทดลองแบบสุ่มเกี่ยวกับผลกระทบของการออกกำลังกายป้องกัน
เกี่ยวกับการเกิดขึ้นของ GDM และความต้านทานต่ออินซูลินที่ได้ดำเนินการ
ในหญิงตั้งครรภ์ที่มีสุขภาพดี (22) แม้ว่ากลุ่มตัวอย่าง
ขนาดใหญ่ (N = 855) มีเพียง 55% ของผู้หญิงในการทดลอง
กลุ่ม (N = 375) มีการจัดการที่จะปฏิบัติตาม
การออกกำลังกายแนะนำโปรแกรมการออกกำลังกาย 12 สัปดาห์
ในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์
ผลลัพธ์ที่มีความคล้ายคลึงกันทั้งสองกลุ่มและผู้เขียนได้ข้อสรุป
ว่าการออกกำลังกายไม่ได้ช่วยป้องกันไม่ให้ GDM หรือปรับปรุง
ความต้านทานต่ออินซูลิน
อีกสองการทดลองศึกษาผลกระทบของการออกกำลังกายในอินซูลิน
ต้านทานระดับน้ำตาลในเลือดและระดับอินซูลินในการมีสุขภาพ
หญิงตั้งครรภ์ (23, 24) การทดลองเหล่านี้ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับ
ตัวอย่างที่มีขนาดเล็กและไม่เพียงพอที่จะขับเคลื่อนวัด
GDM อุบัติการณ์เป็นผล ฮอปกินส์, et al (23) การตรวจสอบ
ผลกระทบของการออกกำลังกายในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์
ในความไวของอินซูลินมารดาและทารกแรกเกิดผลลัพธ์
และคัลลาเวย์, et al (24) การศึกษาระดับน้ำตาลและ
ระดับอินซูลินและความต้านทานต่ออินซูลิน ทั้งฮอปกินส์, et al
(23) และคัลลาเวย์, et al (24) ไม่พบนัยสำคัญทางสถิติ
ความแตกต่างในความไวของอินซูลินของมารดา แต่
คัลลาเวย์, et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลเกี่ยวกับผลการป้องกันของการออกกำลังกายก่อนและระหว่างการตั้งครรภ์ส่วนใหญ่จะใช้ในการศึกษาทางด้านวิทยาศาสตร์ และ เล็กจำนวนของการทดลองแบบสุ่มควบคุม มีเพียงเป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบผลการป้องกันของการออกกำลังกายในการเกิดภาวะดื้อต่ออินซูลิน ) และในสตรีมีครรภ์สุขภาพ ( 22 ) แม้ว่าตัวอย่างมีขนาดใหญ่ ( n = 855 ) เพียง 55 % ของผู้หญิงในการทดลองกลุ่ม ( n = 375 ) การจัดการตามแนะนำการฝึก 12 สัปดาห์โปรแกรมการออกกำลังกายในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์ผลลัพธ์ที่เหมือนกันสำหรับทั้งสองกลุ่ม และเขียนสรุปการออกกำลังกายไม่ได้ช่วยป้องกันภาวะหรือปรับปรุงดื้อต่ออินซูลินอีกสองการทดลองศึกษาผลของการออกกำลังกายต่ออินซูลินความต้านทาน ระดับกลูโคสและอินซูลินในเลือดมีสุขภาพดีหญิงตั้งครรภ์ ( 23 , 24 ) การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์ในตัวอย่างขนาดเล็กและไม่ได้ถูกขับเคลื่อนเพียงพอที่จะวัดภาวะการเป็นขึ้น ฮอปกินส์ et al . ( 23 ) ตรวจสอบผลของการออกกำลังกายในช่วงครึ่งหลังของการตั้งครรภ์ความไวของอินซูลินในมารดาและทารกแรกเกิด ผลและ รุ่น et al . ( 24 ) ใช้กลูโคสและอดอาหารและระดับอินซูลินอินซูลิน ทั้งฮอปกินส์ et al .( 23 ) และ Callaway et al . ( 24 ) ไม่พบนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างในความไวของอินซูลินของมารดา แต่คัลลาเวย์ et al . ( 24 ) พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการอดอาหารระดับกลูโคสและอินซูลินใน 28 36 และสัปดาห์ของการตั้งครรภ์