In its 1995 census, the government

In its 1995 census, the government of the Lao People’s Democratic Republic rec- ognized 47 official ethno-linguistic groups (National Statistical Centre 1997). Other counts have identified as many as 130 different groups, based on self-definition (Chazée 1999). These can be divided into four major groups on the basis of language: Lao-Tai (66.2%), Austroasiatic (Mon-Khmer) (22.7%), Hmong-Yao (or Miao-Yao) (7.4%), and Tibeto-Burman (2.9%). To these may be added a fifth group comprising small numbers of Chinese from Yunnan, known as the Ho, who have been resident in northern Phongsaly Province for some two centuries. Some scholars include the Ho in the Tibeto-Burman family and distinguish them from immigrant Chinese from other parts of China, who together with resident Cambodians, Burmese (mainly Shan), Thai, and Vietnamese constitute the fifth population group. None in this fifth group are rice-growers, however.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในของ 1995 สำมะโน รัฐประชาชนลาวสาธารณรัฐประชาธิปไตย rec ognized 47 official ethno ภาษาศาสตร์กลุ่ม (ชาติสถิติศูนย์ 1997) นับอื่น ๆ มีกลุ่มต่าง ๆ จำนวน 130 ตามด้วยตนเอง-definition (Chazée 1999) identified เหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มหลักตามภาษา: ลาวไท (66.2%) Austroasiatic (Mon-Khmer) (22.7%), ม้งยาว (หรือ Miao-Yao) (7.4%), และตระกูล (2.9%) เหล่านี้อาจจะเพิ่มกลุ่ม fifth ประกอบด้วยตัวเลขขนาดเล็กของจีนจากยูนนาน เรียกว่าโฮจิมินห์ ที่ได้รับอยู่ในแขวงพงสาลีเหนือบางสองศตวรรษ นักวิชาการบางคนรวมโฮจิมินห์ในครอบครัวตระกูล และแตกต่างจากจีนจากส่วนอื่น ๆ ของจีน อพยพ ที่ร่วมกับการมีถิ่นที่อยู่ชาวกัมพูชา พม่า (ส่วนใหญ่เป็นไทใหญ่), ไทย และเวียดนามถือเป็นกลุ่มประชากร fifth อย่างไรก็ตามรอบนี้กลุ่ม fifth เป็นข้าวเกษตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1995 การสำรวจสำมะโนประชากรของรัฐบาลของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวแนะ ognized 47 ของไฟทางการกลุ่มชาติพันธุ์ภาษา (แห่งชาติศูนย์สถิติ 1997) ข้อหาอื่น ๆ ที่มีการระบุเอ็ดไฟได้มากถึง 130 กลุ่มที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับตัวเองเครือ nition (Chazée 1999) เหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นสี่กลุ่มหลักบนพื้นฐานของภาษาลาวใต้ (66.2%), Austroasiatic (จันทร์เขมร) (22.7%), ม้งเย้า (หรือ Miao-ยาว) (7.4%) และ Tibeto- พม่า (2.9%) เหล่านี้อาจมีการเพิ่มกลุ่มไฟ FTH ประกอบด้วยตัวเลขขนาดเล็กของจีนจากมณฑลยูนนานที่เรียกว่าโฮที่ได้รับที่อาศัยอยู่ในภาคเหนือของจังหวัดพงสาลีสำหรับบางสองศตวรรษ นักวิชาการบางคนรวมถึงโฮในครอบครัว Tibeto-พม่าและแตกต่างจากจีนที่อพยพมาจากส่วนอื่น ๆ ของประเทศจีนที่ร่วมกับถิ่นที่อยู่ของชาวกัมพูชา, พม่า (ส่วนใหญ่ฉาน), ไทย, และเวียดนามเป็นไฟ FTH กลุ่มประชากร ไม่มีใครอยู่ในกลุ่มไฟ FTH นี้เกษตรกรผู้ปลูกข้าวอย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการสำรวจสำมะโนประชากรของปี 1995 รัฐบาล REC - สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ognized 47 ของภาษาจึง ethno ่กลุ่ม ( สถิติแห่งชาติศูนย์ 2540 ) นับๆ identi จึงเอ็ดกลุ่มที่แตกต่างกันมากเท่าที่ 130 ขึ้นอยู่กับตนเอง เดอ จึง nition ( Chaz é e 1999 ) เหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นสี่กลุ่มหลักบนพื้นฐานของภาษา : ลาวใต้ ( 42 % ) , ออสโตรเอเชียติก ( มอญเขมร ) ( 22.7 % )ม้ง เย้า หรือ เมี่ยวยาว ) ( 7.4% ) และ tibeto Burman ( 2.9% ) เหล่านี้อาจจะเพิ่มจึง fth กลุ่มตัวเลขขนาดเล็กของชาวจีนจากยูนนาน เรียกว่า โฮ ผู้ที่มีถิ่นที่อยู่อยู่ในจังหวัดภาคเหนือบาง สองศตวรรษ นักวิชาการบางคนรวมถึงโฮในครอบครัว ก่อน tibeto และแยกพวกเขาจากผู้อพยพชาวจีนจากส่วนอื่น ๆของประเทศจีนที่ร่วมกับชาวบ้านกัมพูชา พม่า ( ส่วนใหญ่เป็นไทใหญ่ ) , ไทย และเวียดนาม ประกอบ จึง fth ประชากรกลุ่ม ไม่มีในนี้จึง fth กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกข้าว อย่างไรก็ตาม