Now, Su Wan’s complexion was as whi

Now, Su Wan’s complexion was as white as paper, it seemed like she had only a flimsy thread of breath left and she looked exceedingly weak. It seemed possible that with the very next breath, she would die.

Nobody dared to step forward to lift Su Wan down from the wall. First, because it was His Highness Prince Jin who had acted, and second, it was because Su Wan had already broken away from the Su family. So as far as they were concerned, she was only an outsider now.

“For, for what reason?” Su Wan weakly opened her mouth to ask. While she was speaking, another mouthful of blood violently sprayed out.

A loud ‘thump’ sound rang out when her body tumbled to the floor. She almost passed out due to the severity of the pain from the fall.

Nangong Liuyun’s gaze was lazy and devilishly charming. He cast an indifferent sidelong glance at her.

“For what reason… Your Highness is treating me like this… just a moment ago… didn’t you say… I am Your Highness’s woman… uhm?” Su Wan’s pair of eyes stared fixedly at Nangong Liuyun. Her breath was feeble as she stared at him.

Just now everything was going well, but ever since Su Luo appeared, everything changed afterwards!

Nangong Liuyun started to laugh softly, his pair of peerless black eyes was completely apathetic: “When did this king acknowledge you as this king’s people?”

Wha-what? Did His Highness Prince Jin actually never acknowledge this point?

It was not just Su Wan, almost everyone present was stunned as they stared at Nangong Liuyun who was pulling Su Luo to stand by his side. A sarcastic arc arose on his peerless, handsome face.

That’s right, thinking back, a moment ago, it was only Su Wan who was saying those words by herself. In fact, from start to finish, His Highness Prince Jin never did acknowledge her, but Your Highness also never denied her claims either… For what reason would he do this?

Recalling His Highness Prince Jin’s conduct and deeds toward Su Wan just now, everyone felt was somewhat weird.

Finally, it was still Nangong Liuyun who help clear up their confusion. And in passing, letting Su Wan become an enlightened ghost.

Nangong Liuyun, whose position was high above, looked down with a penetrating gaze that radiated an ice-cold light. He smiled with not quite a smile while lifting an eyebrow: “Before, the water that you drank was especially sweet, am I right?”

Su Wan was bewildered as she looked at Nangong Liuyun with uncertainty. How could His Highness Prince Jin even know of this? Could he have cared about her this much?

Nangong Liuyun smiled sinisterly and charmingly while continuing his explanation: “When you sleep, it’s especially deep and you always have nightmares, am I right?”

Su Wan had a startled expression as she stared at Nangong Liuyun.

“Obesity poison.” Said Nangong Liuyun with clear, bright and mesmerizing obsidian eyes. His black pupils that concealed a hawk-like gaze were sharp and cutting. He continued with the confidence of his convictions, as if everything was his by right, “That was the elixir that this king had dispatched people to secretly poison you with.”

What?!

The person who poisoned Su Wan was actually His Highness Prince Jin? Why would he do this? What hatred did he have for Su Wan?

Wasn’t directly killing her the same? Why would he torment her like this?

Everybody was terrified and awed by this admission.

Su Wan was immediately stunned stupid, she would never have expected that it was actually His Highness Prince Jin who poisoned her. Furthermore, he also revealed this news in a tone that was as if it was right and expected.

“For, for what reason?” Before this, she basically had never really seen His Highness Prince Jin, let alone having offended him.

Even if she had offended him, he could just have her killed directly in response. Why would he waste so much effort to arrange this?

“For what reason?” Nangong Liuyun smiled faintly: “ Such a forgetful Miss. Could it be that you forgot the matter from before of going to the Mercenary Union to issue a task?”

The matter of issuing a task?

Su Zian’s eyelids jumped, at that time, hadn’t they suspected Su Luo for issuing that task? Why was it that now, in a blink of an eye, it had changed into being Su Wan? In the end, how was this matter related?

His pair of malicious eyes was tightly fixed on Su Wan, trying to find any clue on her face.

Now, Su Wan’s eyes shrank back, cowering in fear. She didn’t expect that this matter would actually be known by His Highness Prince Jin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ผิวของซู วาน ขาวราวกับกระดาษ ดูเหมือนเธอมีแค่ด้ายซ้ายหายใจ เธอดูบอบบางและอ่อนแอเหลือเกิน . มันดูเหมือนเป็นไปได้ด้วยลมหายใจต่อไป เธอจะตายไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อยก ซู วาน ลงจากกำแพง ก่อน เพราะมันคือองค์ชายจินที่เคยทำ และประการที่สอง เป็นเพราะ ซู วาน ได้ เสีย ห่างจากครอบครัว ซู ดังนั้นเท่าที่พวกเขามีความกังวล เธอเป็นเพียงคนนอกแล้ว" เหตุผลอะไร ? " ซู วาน วีกลี่เปิดปากถาม ขณะที่เธอกำลังพูด อีกคำหนึ่ง เลือดที่พุ่งออกมาอย่างรุนแรง .เสียงดัง " ตึก " เสียงจะดังขึ้นเมื่อร่างของเธอร่วงลงสู่พื้น เธอเกือบจะเป็นลม เนื่องจากความรุนแรงของความเจ็บปวดจากการล้มก็นังก๊อก liuyun สายตาขี้เกียจและอย่างชั่วร้ายเสน่ห์ เขาหล่อเหลือบมองริมทางเฉยชาใส่เธอ" เหตุผล . . . . . . . สิ่งที่ท่านทำกับผมแบบนี้ . . . . . . . เมื่อกี๊ . . . . . . . คุณไม่ได้บอก . . . . . . . ฉันเป็นผู้หญิง . . . . . . . องค์ชาย อืม ? " ซู วาน ตาจ้องเป๋งที่คู่ของนังก๊อก liuyun . ลมหายใจของเธออ่อนแอ เธอมองไปที่เขาตอนนี้ทุกอย่างกำลังไปได้ดี แต่ตั้งแต่ ซู ลู ปรากฏว่า ทุกอย่างเปลี่ยนได้ภายหลังนังก๊อก liuyun เริ่มหัวเราะเบาๆ ดวงตาสีดำคู่ของเขาเปรียบสมบูรณ์ไม่แยแส " เมื่อกษัตริย์นี้ยอมรับท่านเป็นพระมหากษัตริย์ของคน "อะ อะไร ? แล้วองค์ชายจินไม่เคยยอมรับในจุดนี้มันไม่เพียง แต่ ซู วาน ปัจจุบันเกือบทุกคนตะลึงเมื่อพวกเขาจ้องมองนังก๊อก liuyun ที่ดึงซูหลัวที่จะยืนเคียงข้างเขา อาร์คประชดเกิดขึ้นบนใบหน้าหล่อของเขา อดุล , .ใช่แล้ว คิดกลับไป ช่วงเวลาที่ผ่านมา มันเป็นเพียง ซู วาน ที่พูดคำเหล่านั้นเอง ในความเป็นจริงตั้งแต่เริ่มจนจบ องค์ชายจินไม่เคยยอมรับเธอ แต่พระองค์ก็ไม่เคยปฏิเสธ เธอร้องให้ . . . . . . . เหตุผลที่เขาทำแบบนี้ระลึกถึงองค์ชายจิน พฤติกรรม และการกระทำต่อ ซู วาน ตอนนี้ ทุกคนรู้สึกว่ามันค่อนข้างแปลกในที่สุด ก็นังก๊อก liuyun ที่ช่วยให้ชัดเจนขึ้นความสับสนของตัวเอง และผ่านให้ ซู วาน กลายเป็นพุทธะ ผีนังก๊อก liuyun ที่มีตำแหน่งสูงข้างบน มองลงมาด้วยสายตาที่เปล่งประกายทะลวง เย็นๆ แสง เขายิ้มกับไม่ยิ้มในขณะที่ยกคิ้ว : " ก่อน น้ำที่คุณดื่มมันหวานโดยเฉพาะ ผมพูดถูกมั้ย ? "ซูฮวานสับสนขณะที่เธอมองนังก๊อก liuyun กับความไม่แน่นอน ทำไมองค์ชายจิน ถึงรู้ เขาเป็นห่วงเธอมากขนาดนี้ ?นังก๊อก liuyun ยิ้ม sinisterly ขณะอย่างต่อเนื่องในขณะที่คำอธิบายของเขา : " เมื่อคุณนอนหลับ มันยิ่งลึกและคุณมักจะฝันร้ายอยู่ใช่มั้ย ? "ซูฮวานมีสีหน้าตกใจเมื่อเธอจ้องมองนังก๊อก liuyun ." พิษโรคอ้วน . " กล่าวว่า นังก๊อก liuyun ชัดเจนสดใสและ mesmerizing Obsidian ตา สีดำของเขานักเรียนที่ปกปิดสายตาคมเหมือนเหยี่ยว ) และตัด เขายังคงมีความมั่นใจในความเชื่อของเขา ราวกับว่าทุกอย่างของเขาถูก " ที่เป็นยาอายุวัฒนะที่กษัตริย์องค์นี้ได้ส่งคนลอบวางยาคุณด้วย "อะไร ? !คนที่วางยา ซู วาน คือองค์ชายจิน ทำไมเขาถึงทำแบบนี้ สิ่งที่เกลียดชังเขามี ซู วานไม่ได้โดยตรงฆ่าเธอเหมือนกัน ทำไมเขาต้องทำร้ายเธอแบบนี้ทุกคนกลัวและตกใจ โดยเข้านี้ซูวานทันทีมึนโง่ เธอเคยคาดหวังว่า จริงๆแล้วมันคือองค์ชายจินคนที่วางยาพิษเธอ นอกจากนี้ เขายังได้เปิดเผยข่าวนี้ในโทนที่เป็นถ้ามันถูกและที่คาดหวัง" เหตุผลอะไร ? " ก่อนนี้เธอจะยังไม่เคยเห็นองค์ชายจิน อย่าว่าแต่มีโกรธเคืองเขาถ้าเธอทำให้เขาไม่พอใจ เขาก็จะฆ่าเธอโดยตรงในการตอบสนอง ทำไมเขาต้องเสียความพยายามมากเพื่อจัดการเรื่องนี้" เหตุผลอะไร ? " นังก๊อก liuyun ยิ้มบางๆ " เช่นคุณขี้ลืม หรือว่าคุณลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปสหภาพทหารรับจ้างออกงาน "เรื่องของการออกงานซู เซียนของเปลือกตา กระโดด ตอนนั้น ไม่ได้ พวกเขาสงสัยว่า ซู ลู สำหรับออกงานนั่น ? ทำไมมันถึงแล้ว ในพริบตาเดียว มันเปลี่ยนเป็น ซู วาน สุดท้ายแล้วเรื่องนี้ล่ะ ?คู่ของตาที่เป็นอันตรายถูกแน่นคงที่ ซู วาน พยายามหาเบาะแสใด ๆบนใบหน้าของเธอตอนนี้ ซู วานตาหดตัวกลับกลัวในความกลัว เธอไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องนี้จะจริงจะรู้จักองค์ชายจิน