Public awareness of melioidosis in

Public awareness of melioidosis in Thailand and potential use of video clips as educational tools

Short title: Public awareness and video clips for melioidosis

Praveen Chansrichavala1, Nittayasee Wongsuwan1, Suthee Suddee2, Mayura Malasit1, Maliwan Hongsuwan1, Prapass Wannapinij1, Rungreung Kitphati3, Nicholas PJ Day1,4, Susan Michie5, Sharon J Peacock1,6, Direk Limmathurotsakul1, 7 *

1 Mahidol-Oxford Tropical Medicine Research Unit, Faculty of Tropical Medicine, Mahidol University, Bangkok, 10400, Thailand
2 Warinchamrab Hospital, Ubon Ratchathani, 34190, Thailand
3 Bureau of Emerging Infectious Disease, Department of Disease Control, Ministry of Public Health, NonThaburi, 11000, Thailand.
4 Centre for Tropical Medicine, Nuffield Department of Medicine, University of Oxford, Old Road Campus, Roosevelt Drive, Oxford, OX3 7FZ, United Kingdom
5 Centre for Outcomes Research Effectiveness, Research Department of Clinical, Educational and Health Psychology, University College London, London, WC1E 6BT, United Kingdom
6 Department of Medicine, University of Cambridge, Addenbrooke’s Hospital, Cambridge, CB2 OQQ, United Kingdom
7 Department of Tropical Hygiene, Faculty of Tropical Medicine, Mahidol University, Bangkok, 10400, Thailand

* Corresponding author: Asst. Prof. Direk Limmathurotsakul, Faculty of Tropical Medicine, Mahidol University, 420/6 Rajvithi Road, Bangkok, 10400, Thailand. Tel: [phone], Fax: [phone], e-mail: [e-mail]

Word count: Abstract 337; text, 4,161
Reference: 23, Figure: 3, Table: 2
Keywords: melioidosis, pseudomallei, awareness, engagement, video clip
Presented in part: World Melioidosis Congress 2013, Bangkok, Thailand, 18-20 September 2013 (abstract OS VII-04)
 
ABSTRACT

Background: Melioidosis, a community-acquired infectious disease caused by the Gram-negative bacillus Burkholderia pseudomallei, causes more than 1,000 deaths in Thailand each year. Infection occurs via inoculation, ingestion or inhalation of the organism present in soil and water. Here, we evaluated public awareness of melioidosis using a combination of population-based questionnaire, a public engagement campaign to obtain video clips made by the public, and viewpoints on these video clips as potential educational tools about the disease and its prevention.

Methods: A questionnaire was developed to evaluate public awareness of melioidosis, and knowledge about its prevention. From 1 March to 31 April 2012, the questionnaire was delivered to five randomly selected adults in each of 928 districts in Thailand. A video clip contest entitled “Melioidosis, an infectious disease that Thais must know” was run between May and October 2012. The best 12 video clips judged by a contest committee were shown to 71 people at risk from melioidosis (diabetics). Focus group interviews were used to evaluate their perceptions of the video clips.

Results: Of 4,203 Thais who completed our study questionnaire, 74% had never heard of melioidosis, and 19% had heard of the disease but had no further knowledge. Of 71 participants in the focus group interviews, 68 (96%) had never heard of melioidosis and three (4%) had heard of the disease but had no further knowledge about it. Most participants in all focus group sessions felt that video clips were beneficial and could positively influence them to increase adherence to recommended preventive behaviours, including drinking boiled water and wearing protective gear if in contact with soil or environmental water. Participants suggested that video clips should be presented in the local dialect with simple words rather than medical terms, in a serious manner, with a doctor as the one presenting the facts, and having detailed pictures of each recommended prevention method.

Conclusions: In summary, public awareness of melioidosis in Thailand is very low, and video clips could serve as a useful medium to educate people and promote disease prevention.
 
INTRODUCTION
Melioidosis is a serious community-acquired infectious disease caused by the Gram-negative bacillus Burkholderia pseudomallei, which is present in soil and water in a defined geographic distribution [1, 2]. Clinical presentation may range from acute, fulminant septicaemia to chronic cough with pulmonary infiltration similar to tuberculosis. In northeast Thailand, melioidosis is the second most common cause of community-acquired bacteremia with an overall case fatality rate of 43% [3, 4]. It is estimated that melioidosis causes more than 1,000 deaths per year in northeast Thailand, and the number of people dying there from melioidosis is now comparable to deaths from tuberculosis, and exceeds those from malaria, diarrheal illnesses and measles combined [4]. Diabetes mellitus is the major underlying risk factor for melioidosis, and is present in more than 50% of all melioidosis cases [5]. The risk of diabetics acquiring melioidosis is about 12 times higher compared with non-diabetics [4, 6], and diabetics represent the major target population for melioidosis preventive measures [7].

Melioidosis should be preventable since infection occurs as a direct result of exposure to B. pseudomallei in the environment. Infection is acquired through bacterial inoculation, contamination of wounds, inhalation and ingestion [1]. In Thailand, activities associated with increased risk of melioidosis include working in a rice field and other activities associated with exposure to soil or water, having an open wound, eating food contaminated with soil or dust, drinking untreated water, outdoor exposure to rain, and smoking [8]. Village tap water in Thailand is not chlorinated, and is commonly contaminated with B. pseudomallei [9]. Evidence-based guidelines for the prevention of melioidosis in Thailand recommend that residents and visitors to melioidosis-endemic areas avoid direct contact with soil and water, avoid outdoor exposure to heavy rain or dust clouds, wear protective gear such as boots and gloves when in direct contact with soil and environmental water, do not consume untreated water, and wash food to be eaten raw using boiled or bottled water [8]. These recommendations follow the ‘One Health concept’ (interdisciplinary collaborations and communications in all aspects of health care for humans, animals and the environment) and the national strategic plan currently being delivered by the Ministry of Public Health Thailand (MoPH) [10-12]. However, many people in Thailand currently do not follow the recommendations. For example, many still drink untreated water, and work in rice fields without protective gear [8]. Some patients also applied herbal remedies or an organic substance, such as soil or leaves, to open wounds [8].

Disease awareness and knowledge are important if prevention of melioidosis is to be successful. Based on anecdotal experience, most patients presenting to hospitals in northeast Thailand with melioidosis have never heard of the disease and do not know how to prevent infection (Personal communication, SD, ML, MM and DL). We hypothesized that public awareness of melioidosis is very low in Thailand. In March 2012, we organized the first meeting between melioidosis researchers and representatives from the MoPH to discuss the threat posed by melioidosis, the apparently low public awareness of melioidosis, and how to improve the implementation of preventive guidelines for melioidosis in Thailand [13]. This collaboration led to the first public engagement campaign, and a video clip contest entitled “Melioidosis, an infectious disease that Thais must know”, which was run between May and October 2012 [14]. In this study, we evaluated public awareness of melioidosis prior to a public engagement campaign, and gathered viewpoints of diabetics to the campaign’s video clips, to inform the development of educational tools about melioidosis in Thailand.

METHODS
Population-based questionnaire
A two-page questionnaire was developed to evaluate public awareness of melioidosis, and knowledge about its prevention in the general population in Thailand (Appendix 1). Respondents were asked to provide information on gender, age, and highest level of education. To reduce response bias, we embedded questions about awareness of melioidosis amongst a group of common infectious diseases in the following order: HIV/AIDS, tuberculosis, melioidosis, malaria, leptospirosis, dengue, influenza, and bird flu. The level of public awareness regarding the list of common infectious diseases were categorized as follows: (1) never heard of the disease, (2) have heard of the disease but had no further knowledge, and (3) know about the disease. Participants were provided with a list of risk factors and asked whether they thought that each of these increased the risk of acquiring infectious diseases. To reduce the response bias, the word “melioidosis” was not written in this section, and questions were related to the wider list of infectious diseases. For example, we asked the participant, “Do you think that exposure to soil, for example by farming, gardening and walking in the mud, increases the risk of getting infectious diseases?” The level of belief regarding the risk of each factor were categorized as follows: (1) highly increases risk, (2) increases risk, (3) does not increase risk, and (4) do not know. The answer “highly increases risk” and “increases risk” were grouped as “yes”, and the answer “does not increase risk” and “do not know” were grouped as “no” in the analysis. Participants were then provided with a list of preventive behaviours and asked whether they thought that each of these could prevent them from acquiring infectious diseases. For example, we asked the participant, “Do you think that wearing protective gear such as rubber boots and rubber gloves during exposure to soil could protect you from getting infectious diseases?” The level of belief regarding the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยและอาจมีการใช้วิดีโอคลิปเป็นเครื่องมือทางการศึกษา เรื่องสั้น: ความตระหนักสาธารณะและคลิปวิดีโอสำหรับโรคเมลิออยด์ประวีณชำ Chansrichavala1, Nittayasee Wongsuwan1, Suthee Suddee2 มายูรา Malasit1, Hongsuwan1 มะลิวัลย์ Prapass Wannapinij1, Rungreung Kitphati3 พีเจนิโคลัส Day1, 4, Michie5 ศิริรัตน์ ชารอน J Peacock1, 6, Direk Limmathurotsakul1, 7 *เวชศาสตร์เขตร้อนมหิดลออกซ์ฟอร์ด 1 วิจัยหน่วย คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหา นคร 10400 ประเทศไทยโรงพยาบาล 2 Warinchamrab อุบลราชธานี 34190 ไทย3 สำนักใหม่โรค ควบคุมแผนกโรค กระทรวงสาธารณสุข นนทบุรี 11000 ประเทศไทย4 ศูนย์เวชศาสตร์เขตร้อน แผนกยา Nuffield วิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด วิทยาเขตถนนเก่า รูสเวลท์ไดรฟ์ ออกซ์ฟอร์ด OX3 7FZ สหราชอาณาจักร5 ศูนย์ประสิทธิภาพผลวิจัย ฝ่ายการวิจัยทางคลินิก การศึกษา และ จิตวิทยาสุขภาพ วิทยาลัยมหาวิทยาลัยลอนดอน ลอนดอน WC1E 6BT สหราชอาณาจักร6 แผนกแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ Addenbrooke ของโรงพยาบาล เคมบริดจ์ CB2 OQQ สหราชอาณาจักรอนามัย 7 ภาควิชาเขตร้อน คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหา นคร 10400 ประเทศไทย* ผู้เขียนที่เกี่ยวข้อง: Direk Limmathurotsakul ผู้ช่วยศาสตราจารย์ คณะ เวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล ถนน Rajvithi 420/6, Bangkok, 10400 ประเทศไทย โทร: + 66 2 203 6333 โทรสาร: + 66 2 354 9169 อีเมล์: [e-mail] จำนวนคำ: 337 นามธรรม ข้อความ 4,161 อ้างอิง: 23 รูป: ตาราง 3 : 2 คำสำคัญ: โรคเมลิออยด์ pseudomallei จิตสำนึก ความผูกพัน วิดีโอคลิปนำเสนอในส่วน: สภาโรคเมลิออยด์โลก 2013 กรุงเทพ ประเทศไทย 18-20 2013 กันยายน (นามธรรม OS VII-04) บทคัดย่อ พื้นหลัง: โรคเมลิออยด์ ชุมชนมาติดเชื้อโรคเกิดจากการคัดแบคทีเรียแกรมลบ Burkholderia pseudomallei ทำให้เสียชีวิตมากกว่า 1000 ในแต่ละปี ติดเชื้อเกิดขึ้นผ่าน inoculation กิน หรือสูดดมสิ่งมีชีวิตในดินและน้ำ ที่นี่ เราประเมินจิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ใช้ประชากรตามแบบสอบถาม แคมเปญหมั้นสาธารณะรับวิดีโอคลิปทำประชาชน และมุมมองด้านวิดีโอหนีบมีศักยภาพเป็นเครื่องมือศึกษาเกี่ยวกับโรคและการป้องกัน วิธีการ: แบบสอบถามถูกพัฒนาเพื่อประเมินจิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ และความรู้เกี่ยวกับการป้องกัน จาก 1 มีนาคมถึง 31 2555 เมษายน แบบสอบถามถูกส่งไปผู้ใหญ่เลือกสุ่มห้าในแต่ละย่าน 928 ในประเทศไทย รันการประกวดวิดีโอคลิป "โรคเมลิออยด์ เป็นโรคที่คนไทยต้องรู้" ที่ได้รับตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2555 ตุลาคม สุด 12 วิดีโอคลิปตัดสิน โดยคณะกรรมการประกวดได้แสดง 71 คนที่มีความเสี่ยงจากโรคเมลิออยด์ (เบาหวาน) การสัมภาษณ์กลุ่มโฟกัสถูกใช้เพื่อประเมินความเข้าใจของวิดีโอคลิปผลลัพธ์: ของคนไทย 4,203 ที่กรอกแบบสอบถามของเราศึกษา 74% มีไม่เคยได้ยินโรคเมลิออยด์ และ 19% ได้ยินโรค แต่ได้ความรู้เพิ่มเติมไม่ ของผู้เข้าร่วม 71 ในการสัมภาษณ์กลุ่มโฟกัส 68 (96%) ก็ไม่เคยได้ยินโรคเมลิออยด์และสาม (4%) ได้ยินโรค แต่ได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับมัน ผู้เข้าร่วมมากที่สุดในรอบเวลาโฟกัสกลุ่มทั้งหมดรู้สึกว่า วิดีโอคลิปได้ประโยชน์ และสามารถบวกอิทธิพลให้เพิ่มต่าง ๆ เพื่อแนะนำพฤติกรรมป้องกัน ต้มน้ำดื่ม และสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันถ้ากับดินหรือน้ำสิ่งแวดล้อม ผู้เข้าร่วมแนะนำว่า ควรนำเสนอวิดีโอคลิปในภาษาท้องถิ่นด้วยคำง่าย ๆ แทนที่เป็นเงื่อนไขทางการแพทย์ อย่างรุนแรง กับหมอเป็นการนำเสนอข้อเท็จจริง และมีรายละเอียดรูปภาพของแนะนำวิธีการป้องกันสรุป: สรุป จิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยต่ำมาก และวิดีโอคลิปสามารถทำหน้าที่เป็นสื่อมีประโยชน์รู้คน และส่งเสริมป้องกันโรค แนะนำโรคเมลิออยด์เป็นการร้ายแรงมาชุมชนโรคเกิดจากการคัดแบคทีเรียแกรมลบ Burkholderia pseudomallei ซึ่งมีอยู่ในดินและน้ำการกระจายทางภูมิศาสตร์กำหนด [1, 2] นำเสนอทางคลินิกอาจช่วงจาก septicaemia เฉียบพลัน fulminant การไอเรื้อรังมีแทรกซึมระบบทางเดินหายใจคล้ายกับวัณโรค อุดร โรคเมลิออยด์เป็นสองสาเหตุส่วนใหญ่ของชุมชนมา bacteremia ด้วยมีอัตราผิวกรณีรวม 43% [3, 4] มันคือประมาณว่า โรคเมลิออยด์ทำให้เสียชีวิตกว่า 1000 ต่อปีอุดร และจำนวนคนตายจากโรคเมลิออยด์มีขณะนี้เทียบได้กับการเสียชีวิตจากวัณโรค และเกินจากมาลาเรีย โรค diarrheal และหัดรวม [4] เบาหวานเป็นปัจจัยเสี่ยงพื้นฐานสำคัญสำหรับโรคเมลิออยด์ กมีอยู่มากกว่า 50% ของกรณีทั้งหมดในโรคเมลิออยด์ [5] ความเสี่ยงของเบาหวานที่ได้รับโรคเมลิออยด์มีประมาณ 12 ครั้งสูงกว่าเมื่อเทียบกับไม่เบาหวาน [4, 6], และเบาหวานเป็นตัวแทนของประชากรเป้าหมายที่สำคัญสำหรับมาตรการป้องกันโรคเมลิออยด์ [7]โรคเมลิออยด์ควร preventable เนื่องจากติดเชื้อที่เกิดขึ้นเป็นผลโดยตรงของการสัมผัสกับ pseudomallei เกิดในสิ่งแวดล้อม ติดเชื้อเป็นมาผ่านแบคทีเรีย inoculation ปนเปื้อนบาดแผล การดม และการกิน [1] ในประเทศไทย กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเมลิออยด์ได้แก่ทำนาข้าว และกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับดินหรือน้ำ มีบาดแผลเปิด กินอาหารที่ปนเปื้อนกับดินหรือฝุ่น ดื่มน้ำไม่ถูกรักษา ภายนอก ฝนและบุหรี่ [8] น้ำประปาหมู่บ้านในประเทศไทยคือคลอรีน และโดยทั่วไปการปนเปื้อนกับ pseudomallei เกิด [9] หลักฐานตามคำแนะนำสำหรับการป้องกันของโรคเมลิออยด์ในไทยแนะนำว่า คนและผู้เยี่ยมชมพื้นที่ยุงโรคเมลิออยด์หลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรงกับดินและน้ำ หลีกเลี่ยงการสัมผัสภายนอกกับเมฆฝนหรือฝุ่นหนัก สวมใส่อุปกรณ์ป้องกันเช่นรองเท้าและถุงมือในติดต่อโดยตรงกับดินและสิ่งแวดล้อมน้ำ ไม่ใช้น้ำไม่ถูกรักษา และล้างอาหารรับประทานดิบใช้ต้ม หรือดื่มน้ำ [8] 'แนวคิดสุขภาพหนึ่ง' ทำตามคำแนะนำเหล่านี้ (อาศัยความร่วมมือและการสื่อสารในทุกด้านของการดูแลสุขภาพในมนุษย์ สัตว์ และสิ่งแวดล้อม) และชาติกลยุทธ์การวางแผนกำลังจัดส่งตามกระทรวงสาธารณสุขไทย (นี้ความร่วมมือ) [10-12] อย่างไรก็ตาม คนจำนวนมากในประเทศไทยขณะนี้ไม่ทำตามคำแนะนำ ตัวอย่าง หลายยังคงดื่มน้ำไม่ถูกรักษา และทำงานในนาข้าวโดยไม่ป้องกันเกียร์ [8] ผู้ป่วยบางใช้เยียวยาสมุนไพรหรือสารอินทรีย์ เช่นดินหรือใบไม้ เปิดบาดแผล [8]ความรู้โรคและความรู้มีความสำคัญว่าการป้องกันของโรคเมลิออยด์จะประสบความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์เล็ก ๆ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่นำเสนอไปยังโรงพยาบาลอุดรกับโรคเมลิออยด์มีไม่เคยได้ยินโรค และรู้วิธีการป้องกันการติดเชื้อ (สื่อสาร SD, ML, MM และ DL) เราตั้งสมมติฐานว่าว่าจิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ต่ำมากในประเทศไทย ในเดือน 2012 มีนาคม เราจัดประชุมครั้งแรกระหว่างนักวิจัยโรคเมลิออยด์และพนักงานจากการนี้ความร่วมมือเพื่อหารือเกี่ยวกับการคุกคาม โดยโรคเมลิออยด์ จิตสำนึกสาธารณะต่ำเห็นได้ชัดของโรคเมลิออยด์ และวิธีการปรับปรุงการปฏิบัติแนวทางป้องกันสำหรับโรคเมลิออยด์ในประเทศไทย [13] ความร่วมมือนี้นำแคมเปญหมั้นสาธารณะครั้งแรก และประกวดวิดีโอคลิปได้รับ "โรคเมลิออยด์ เป็นโรคที่คนไทยต้องรู้" ซึ่งถูกเรียกใช้ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2555 ตุลาคม [14] ในการศึกษานี้ เราประเมินจิตสำนึกสาธารณะของโรคเมลิออยด์ก่อนแคมเปญหมั้นสาธารณะ และรวบรวมมุมมองของเบาหวานการส่งเสริมการขายวิดีโอคลิป การแจ้งการพัฒนาเครื่องมือทางการศึกษาเกี่ยวกับโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยวิธีการ ประชากรโดยใช้แบบสอบถามA two-page questionnaire was developed to evaluate public awareness of melioidosis, and knowledge about its prevention in the general population in Thailand (Appendix 1). Respondents were asked to provide information on gender, age, and highest level of education. To reduce response bias, we embedded questions about awareness of melioidosis amongst a group of common infectious diseases in the following order: HIV/AIDS, tuberculosis, melioidosis, malaria, leptospirosis, dengue, influenza, and bird flu. The level of public awareness regarding the list of common infectious diseases were categorized as follows: (1) never heard of the disease, (2) have heard of the disease but had no further knowledge, and (3) know about the disease. Participants were provided with a list of risk factors and asked whether they thought that each of these increased the risk of acquiring infectious diseases. To reduce the response bias, the word “melioidosis” was not written in this section, and questions were related to the wider list of infectious diseases. For example, we asked the participant, “Do you think that exposure to soil, for example by farming, gardening and walking in the mud, increases the risk of getting infectious diseases?” The level of belief regarding the risk of each factor were categorized as follows: (1) highly increases risk, (2) increases risk, (3) does not increase risk, and (4) do not know. The answer “highly increases risk” and “increases risk” were grouped as “yes”, and the answer “does not increase risk” and “do not know” were grouped as “no” in the analysis. Participants were then provided with a list of preventive behaviours and asked whether they thought that each of these could prevent them from acquiring infectious diseases. For example, we asked the participant, “Do you think that wearing protective gear such as rubber boots and rubber gloves during exposure to soil could protect you from getting infectious diseases?” The level of belief regarding the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชาชนได้ตระหนักถึงโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยและใช้ศักยภาพของคลิปวิดีโอเป็นเครื่องมือในการศึกษาชื่อสั้น: ประชาชนได้ตระหนักและคลิปวิดีโอสำหรับโรคเมลิออยด์Praveen Chansrichavala1, Nittayasee Wongsuwan1, สุธี Suddee2, มยุรา Malasit1, มะลิวัลย์ Hongsuwan1, Prapass Wannapinij1, รุ่งเรือง Kitphati3, นิโคลัส PJ Day1, 4, ซูซาน Michie5 ชารอนเจ Peacock1,6, ดิเรก Limmathurotsakul1, 7 * 1 มหิดล Oxford เวชศาสตร์เขตร้อนหน่วยวิจัย, คณะเวชศาสตร์เขตร้อนมหาวิทยาลัยมหิดลกรุงเทพฯ 10400 2 โรงพยาบาลวารินชำราบ, อุบลราชธานี, 34190, Thailand 3 สำนัก ของโรคติดเชื้ออุบัติกรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข, นนทบุรี, 11000, Thailand. 4 ศูนย์เวชศาสตร์เขตร้อน Nuffield ภาควิชาอายุรศาสตร์ University of Oxford, วิทยาเขตถนนเก่า, รูสเวลไดรฟ์, ฟอร์ด, OX3 7FZ, สหราชอาณาจักร5 ศูนย์ประสิทธิผลผลการวิจัยฝ่ายวิจัยของคลินิกการศึกษาและจิตวิทยาสุขภาพมหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอนลอนดอน WC1E 6BT, สหราชอาณาจักร6 ภาควิชาเวชศาสตร์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, โรงพยาบาล Addenbrooke เคมบริดจ์ CB2 OQQ, สหราชอาณาจักร7 กรม ทรอปิคอลสุขอนามัย, คณะเวชศาสตร์เขตร้อนมหาวิทยาลัยมหิดลกรุงเทพฯ 10400 * ผู้รับผิดชอบ: ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ศ. ดิเรก Limmathurotsakul, คณะเวชศาสตร์เขตร้อนมหาวิทยาลัยมหิดล 420/6 ถนนราชวิถีเขตกรุงเทพฯ 10400 โทร: [phone] โทรสาร: [phone], E-mail: [e-mail] การนับคำบทคัดย่อ 337; ข้อความ, 4161 อ้างอิง: 23 รูป: 3, ตารางที่ 2 คำสำคัญ: โรคเมลิออยด์, pseudomallei ตระหนักหมั้นคลิปวิดีโอนำเสนอในส่วน: โลกโรคเมลิออยด์สภาคองเกรส 2013, Bangkok, Thailand 18-20 กันยายน 2013 (นามธรรม OS-04 ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ) บทคัดย่อพื้นหลัง: โรคเมลิออยด์, โรคติดเชื้อในชุมชนที่ได้มาที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ Burkholderia pseudomallei สาเหตุกว่า 1,000 เสียชีวิตในประเทศไทยในแต่ละปี การติดเชื้อเกิดขึ้นผ่านการฉีดวัคซีนการกลืนกินหรือสูดดมในปัจจุบันมีชีวิตในดินและน้ำ ที่นี่เราประเมินประชาชนได้ตระหนักถึงโรคเมลิออยด์โดยใช้การรวมกันของแบบสอบถามประชากรตามการรณรงค์การมีส่วนร่วมของประชาชนที่จะได้รับวิดีโอคลิปที่ทำโดยประชาชนและมุมมองในคลิปวิดีโอเหล่านี้เป็นเครื่องมือในการศึกษาที่มีศักยภาพเกี่ยวกับโรคและการป้องกันของมัน. วิธีการ: แบบสอบถามได้รับการพัฒนาเพื่อประเมินการรับรู้ของประชาชนจากโรคเมลิออยด์และความรู้เกี่ยวกับการป้องกันของ จาก 1 มีนาคม - 31 เมษายน 2012, แบบสอบถามถูกส่งไปยังห้าผู้ใหญ่สุ่มเลือกในแต่ละ 928 หัวเมืองในประเทศไทย การประกวดคลิปวิดีโอชื่อ "โรคเมลิออยด์, โรคติดเชื้อที่คนไทยต้องรู้" ก็วิ่งระหว่างเดือนพฤษภาคมและเดือนตุลาคม 2012 ที่ดีที่สุด 12 คลิปวิดีโอการตัดสินโดยคณะกรรมการการประกวดได้รับการแสดงให้เห็นว่า 71 คนที่มีความเสี่ยงจากโรคเมลิออยด์ (ผู้ป่วยโรคเบาหวาน) สัมภาษณ์กลุ่มโฟกัสถูกนำมาใช้ในการประเมินการรับรู้ของพวกเขาจากคลิปวีดีโอ. ผลการศึกษา: 4203 ของคนไทยที่จบการศึกษาของเราแบบสอบถาม 74% ไม่เคยได้ยินโรคเมลิออยด์และ 19% เคยได้ยินชื่อของโรค แต่ไม่มีความรู้เพิ่มเติม จาก 71 ผู้เข้าร่วมในการสัมภาษณ์การสนทนากลุ่ม, 68 (96%) ไม่เคยได้ยินโรคเมลิออยด์และสาม (4%) เคยได้ยินชื่อของโรค แต่ไม่มีความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ในการมุ่งเน้นการประชุมทุกกลุ่มรู้สึกว่าคลิปวิดีโอที่เป็นประโยชน์และอาจมีผลต่อพวกเขาในทางบวกเพื่อเพิ่มการยึดมั่นกับแนะนำพฤติกรรมการป้องกันรวมทั้งการดื่มน้ำต้มและสวมอุปกรณ์ป้องกันถ้าสัมผัสกับพื้นดินหรือน้ำสิ่งแวดล้อม ผู้เข้าร่วมการชี้ให้เห็นว่าคลิปวิดีโอควรจะนำเสนอในถิ่นด้วยคำพูดง่ายมากกว่าแง่ทางการแพทย์ในลักษณะที่ร้ายแรงกับแพทย์เป็นหนึ่งในการนำเสนอข้อเท็จจริงและมีภาพรายละเอียดของวิธีการป้องกันแต่ละแนะนำ. สรุป: ในการสรุป ประชาชนได้ตระหนักถึงโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยอยู่ในระดับต่ำมากและคลิปวิดีโอสามารถนำมาใช้เป็นสื่อที่มีประโยชน์ให้ความรู้แก่ผู้คนและส่งเสริมการป้องกันโรค บทนำโรคเมลิออยด์เป็นชุมชนที่ได้รับร้ายแรงโรคติดเชื้อที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ Burkholderia pseudomallei ซึ่งมีอยู่ในดินและน้ำในการกระจายทางภูมิศาสตร์ที่กำหนด [1, 2] นำเสนอทางคลินิกอาจมีตั้งแต่เฉียบพลัน, โลหิตเป็นพิษรุนแรงจะมีอาการไอเรื้อรังที่มีการแทรกซึมปอดคล้ายกับวัณโรค ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยโรคเมลิออยด์เป็นสาเหตุที่พบมากที่สุดที่สองของ bacteremia ชุมชนที่ได้มาพร้อมกับอัตราการตายกรณีโดยรวม 43% [3, 4] มันเป็นที่คาดว่าเป็นสาเหตุของโรคเมลิออยด์มากกว่า 1,000 รายต่อปีในภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทยและจำนวนของคนที่กำลังจะตายจากโรคเมลิออยด์ที่มีอยู่ในขณะนี้เปรียบได้กับการเสียชีวิตจากวัณโรคและสูงกว่าผู้ที่มาจากโรคมาลาเรียโรคอุจจาระร่วงและโรคหัดรวมกัน [4] โรคเบาหวานเป็นปัจจัยเสี่ยงพื้นฐานสำคัญสำหรับโรคเมลิออยด์และในปัจจุบันคือมากกว่า 50% ของผู้ป่วยโรคเมลิออยด์ทั้งหมด [5] ความเสี่ยงของผู้ป่วยโรคเบาหวานโรคเมลิออยด์ได้มาประมาณ 12 ครั้งสูงเมื่อเทียบกับผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ไม่ได้ [4, 6] และผู้ป่วยโรคเบาหวานเป็นตัวแทนของประชากรกลุ่มเป้าหมายที่สำคัญสำหรับมาตรการป้องกันโรคเมลิออยด์ [7]. โรคเมลิออยด์ควรจะป้องกันได้ตั้งแต่การติดเชื้อเกิดขึ้นเป็นผลโดยตรงจากการสัมผัส ไป B. pseudomallei ในสภาพแวดล้อม การติดเชื้อที่ได้มาผ่านการฉีดวัคซีนจากเชื้อแบคทีเรียปนเปื้อนของบาดแผลสูดดมและการบริโภค [1] ในประเทศไทยกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเมลิออยด์รวมถึงการทำงานในนาข้าวและกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับดินหรือน้ำที่มีแผลเปิด, การกินอาหารที่ปนเปื้อนด้วยดินหรือฝุ่นละอองน้ำดื่มได้รับการรักษาแสงกลางแจ้งฝนและ การสูบบุหรี่ [8] หมู่บ้านน้ำประปาในประเทศไทยไม่ได้มีคลอรีนและมีการปนเปื้อนโดยทั่วไปกับ B. pseudomallei [9] แนวทางหลักฐานที่ใช้ในการป้องกันโรคเมลิออยด์ในประเทศไทยขอแนะนำให้ผู้อยู่อาศัยและผู้เข้าชมไปยังพื้นที่โรคเมลิออยด์-ถิ่นหลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรงกับดินและน้ำหลีกเลี่ยงการสัมผัสน้ำกลางแจ้งฝนตกหนักหรือเมฆฝุ่นสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันเช่นรองเท้าและถุงมือเมื่ออยู่ในโดยตรง ติดต่อกับดินและน้ำสิ่งแวดล้อมไม่ใช้น้ำได้รับการรักษาและล้างอาหารที่จะรับประทานดิบใช้น้ำต้มหรือดื่มบรรจุขวด [8] ปฏิบัติตามคำแนะนำเหล่านี้ 'หนึ่งแนวคิดสุขภาพ' (สหวิทยาการความร่วมมือและการสื่อสารในทุกด้านของการดูแลสุขภาพสำหรับมนุษย์สัตว์และสิ่งแวดล้อม) และแผนยุทธศาสตร์ระดับชาติในขณะนี้ถูกนำเสนอโดยกระทรวงสาธารณสุขไทย (กระทรวงสาธารณสุข) [10-12 ] แต่หลายคนในประเทศไทยขณะนี้ไม่ได้ทำตามคำแนะนำ ตัวอย่างเช่นหลายคนยังคงดื่มน้ำได้รับการรักษาและการทำงานในนาข้าวโดยไม่มีอุปกรณ์ป้องกัน [8] ผู้ป่วยบางรายยังใช้สมุนไพรหรือสารอินทรีย์เช่นดินหรือใบบาดแผลเปิด [8]. การรับรู้โรคและความรู้ที่มีความสำคัญถ้าการป้องกันโรคเมลิออยด์คือการจะประสบความสำเร็จ จากประสบการณ์พอสมควรที่ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่นำเสนอให้กับโรงพยาบาลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยกับโรคเมลิออยด์ไม่เคยได้ยินของโรคและไม่ทราบวิธีการป้องกันการติดเชื้อ (การสื่อสารส่วนบุคคล, SD, ML, MM และ DL) เราตั้งสมมติฐานว่าประชาชนได้ตระหนักถึงโรคเมลิออยด์อยู่ในระดับต่ำมากในประเทศไทย ในเดือนมีนาคม 2012, เราได้จัดประชุมครั้งแรกระหว่างนักวิจัยโรคเมลิออยด์และผู้แทนจากกระทรวงสาธารณสุขเพื่อหารือเกี่ยวกับภัยคุกคามจากโรคเมลิออยด์, ความตระหนักของประชาชนต่ำเห็นได้ชัดของโรคเมลิออยด์และวิธีการในการปรับปรุงการดำเนินการตามแนวทางการป้องกันโรคเมลิออยด์ในประเทศไทย [13] ความร่วมมือนี้จะนำไปสู่การสู้รบครั้งแรกการรณรงค์ประชาชนและการประกวดคลิปวิดีโอชื่อ "โรคเมลิออยด์, โรคติดเชื้อที่คนไทยต้องรู้" ซึ่งดำเนินการระหว่างเดือนพฤษภาคมและตุลาคม 2012 [14] ในการศึกษานี้เราประเมินประชาชนได้ตระหนักถึงโรคเมลิออยด์ก่อนที่จะมีการรณรงค์การมีส่วนร่วมของประชาชนและรวบรวมมุมมองของผู้ป่วยโรคเบาหวานในการรณรงค์หาเสียงของคลิปวิดีโอที่จะแจ้งให้การพัฒนาเครื่องมือการศึกษาเกี่ยวกับโรคเมลิออยด์ในประเทศไทย. วิธีประชากรตามแบบสอบถามแบบสอบถามสองหน้า ได้รับการพัฒนาเพื่อประเมินการรับรู้ของประชาชนจากโรคเมลิออยด์และความรู้เกี่ยวกับการป้องกันในประชากรทั่วไปในประเทศไทย (ภาคผนวก 1) ผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามว่าจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับเพศอายุและระดับการศึกษาสูงสุด เพื่อลดอคติตอบสนองเราฝังคำถามเกี่ยวกับการรับรู้ของโรคเมลิออยด์ในหมู่กลุ่มของโรคติดเชื้อที่พบบ่อยในลำดับต่อไปนี้: เอชไอวี / เอดส์, วัณโรค, โรคเมลิออยด์มาลาเรียโรคไข้เลือดออกไข้หวัดใหญ่และไข้หวัดนก ระดับของการรับรู้ของประชาชนเกี่ยวกับรายชื่อของโรคติดเชื้อที่พบบ่อยแบ่งได้ดังนี้ (1) ไม่เคยได้ยินของโรค (2) เคยได้ยินของโรค แต่ไม่มีความรู้เพิ่มเติมและ (3) ความรู้เกี่ยวกับโรค ผู้เข้าร่วมประชุมได้ให้กับรายการของปัจจัยเสี่ยงและถามว่าพวกเขาคิดว่าแต่ละเหล่านี้เพิ่มความเสี่ยงของการแสวงหาโรคติดเชื้อ เพื่อลดอคติการตอบสนองต่อคำว่า "โรคเมลิออยด์" ไม่ได้เขียนในส่วนนี้และคำถามที่เกี่ยวข้องกับรายการที่กว้างขึ้นของโรคติดเชื้อ ตัวอย่างเช่นเราถามผู้เข้าร่วม "คุณคิดว่าการสัมผัสกับดินเช่นโดยการทำการเกษตรทำสวนและการเดินในโคลนเพิ่มความเสี่ยงในการได้รับโรคติดเชื้อหรือไม่" ระดับของความเชื่อเกี่ยวกับความเสี่ยงของแต่ละปัจจัยที่ได้รับการจัดหมวดหมู่ ดังต่อไปนี้ (1) สูงเพิ่มความเสี่ยง (2) เพิ่มความเสี่ยง (3) ไม่เพิ่มความเสี่ยง, และ (4) ไม่ทราบ คำตอบที่ "สูงเพิ่มความเสี่ยง" และ "เพิ่มความเสี่ยง" ได้รับการจัดกลุ่มว่า "ใช่" และคำตอบ "ไม่ได้เพิ่มความเสี่ยง" และ "ไม่ทราบ" ถูกจัดรวมกันเป็น "ไม่" ในการวิเคราะห์ ผู้เข้าร่วมประชุมได้ให้ไว้แล้วที่มีรายชื่อของพฤติกรรมการป้องกันและถามว่าพวกเขาคิดว่าแต่ละเหล่านี้สามารถป้องกันพวกเขาจากการได้มาซึ่งโรคติดเชื้อ ตัวอย่างเช่นเราถามผู้เข้าร่วม "คุณคิดว่าการสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันเช่นรองเท้ายางและถุงมือยางในระหว่างการสัมผัสกับดินสามารถปกป้องคุณจากการโรคติดเชื้อ?" ระดับของความเชื่อเกี่ยวกับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตระหนักของโรคในประเทศไทย และศักยภาพในการใช้วิดีโอเป็นเครื่องมือการศึกษา

สั้น ชื่อเรื่อง : การรับรู้ของประชาชนและวิดีโอคลิปนี้

praveen chansrichavala1 nittayasee wongsuwan1 , สุธี suddee2 , มยุรา , malasit1 hongsuwan1 prapass wannapinij1 , , , , kitphati3 รุจิโกไศย นิโคลัส PJ day1,4 ซูซาน michie5 ชารอน peacock1,6 limmathurotsakul1 ดิเรก , เจ , 7

1 ) หน่วยวิจัยเวชศาสตร์เขตร้อน ออกซ์ฟอร์ด คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล , กรุงเทพฯ , 10400
2 โรงพยาบาลวารินชำราบ อุบลราชธานี 34190 , สำนักโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ของประเทศไทย
3 , กรมควบคุมโรค , กระทรวงสาธารณสุข , นนทบุรี , 11000 , ไทย .
4 ศูนย์เวชศาสตร์เขตร้อน นัฟฟิลด์ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ดวิทยาเขตถนนเก่ารูสเวลท์ไดรฟ์ , Oxford , ox3 7fz สหราชอาณาจักร
5 ศูนย์วิจัยประสิทธิผลผลวิจัยภาควิชาทางคลินิก จิตวิทยา การศึกษา และสุขภาพ มหาวิทยาลัยคอลเลจ ลอนดอน , ลอนดอน , สหราชอาณาจักร 6bt wc1e ,
6 ภาควิชาอายุรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ โรงพยาบาล addenbrooke ของเคมบริดจ์ CB2 oqq , สหราชอาณาจักร
7 ภาควิชาสุขวิทยาเขตร้อนคณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล , กรุงเทพฯ , 10400 , ประเทศไทย

* ที่ผู้แต่ง : ผศ. ดิเรก limmathurotsakul คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล 420 / 6 ถ. ราชวิถี กรุงเทพฯ 10400 Tel : [phone] , แฟกซ์ : 66 2 354 9169 E-mail : [e-mail]

คำนับนามธรรม 337 ; ข้อความ 4161
อ้างอิง : 23 รูป : 3 : 2
คำสำคัญ : ตารางนี้ และ ความตระหนัก , หมั้น , คลิป
นำเสนอในส่วนนี้รัฐสภาโลก 2013 , กรุงเทพ , ประเทศไทย , 18-20 กันยายน 2556 ( นามธรรม OS vii-04 )



 บทคัดย่อพื้นหลัง : ชื่อ , community-acquired โรคติดเชื้อที่เกิดจากเชื้อ Burkholderia pseudomallei เป็นแบคทีเรียแกรมลบในสาเหตุการตายในประเทศไทยมากกว่า 1 , 000 ในแต่ละปี .การติดเชื้อเกิดขึ้นผ่านการฉีดวัคซีน การกลืนกิน หรือสูดดมของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในดินและน้ำ ที่นี่ เราประเมินความตระหนักของโรค โดยใช้การรวมกันของ - ตามจำนวนประชากรคนการหมั้น รณรงค์ขอรับคลิปวีดีโอโดยสาธารณะ และมุมมองในคลิปวิดีโอเหล่านี้เป็นเครื่องมือที่มีศักยภาพ การศึกษาเกี่ยวกับโรคและการป้องกัน

วิธีการ :การวิจัยครั้งนี้เป็นการพัฒนาเพื่อประเมินการรับรู้ของผู้ป่วย และความรู้ในเรื่องของการป้องกัน ตั้งแต่ 1 มีนาคม - 31 เมษายน 2555 , แบบสอบถามส่งถึงห้าสุ่มผู้ใหญ่ในแต่ละ 928 อำเภอในประเทศไทย คลิปวิดีโอการประกวด เรื่อง นี้ โรคติดเชื้อที่คนไทยต้องรู้ " วิ่งระหว่างเดือนพฤษภาคมและตุลาคม 2555ดีที่สุด 12 คลิป ตัดสินโดยคณะกรรมการประกวดได้ 71 คนเสี่ยงจากโรค ( โรคเบาหวาน ) การสัมภาษณ์กลุ่มแบบประเมินการรับรู้ของคลิปวีดีโอ

ผลของแบบสอบถาม 4203 คนไทยที่จบการศึกษา , 74% มีไม่เคยได้ยินของผู้ป่วย และ 19% เคยได้ยินโรคนี้แต่ไม่มีความรู้71 ผู้เข้าร่วมในการสนทนากลุ่มการสัมภาษณ์ , 68 ( 96 ) ไม่เคยได้ยินชื่อและสาม ( 4% ) เคยได้ยินโรคแต่ไม่มีเพิ่มเติมความรู้เกี่ยวกับมัน ผู้เข้าร่วมมากที่สุดในการประชุมสนทนากลุ่มรู้สึกว่าเป็นประโยชน์ และสามารถบวกคลิปวีดีโอมีอิทธิพลต่อพวกเขาเพิ่มการแนะนำพฤติกรรมการป้องกันรวมทั้งการดื่มน้ำต้มใส่เกียร์ป้องกัน ถ้าติดต่อกับดินหรือน้ำสิ่งแวดล้อม ผู้แนะนำคลิปวีดีโอควรจะนำเสนอในภาษาท้องถิ่นด้วยคำง่ายๆ มากกว่าแง่ทางการแพทย์ในลักษณะที่ร้ายแรงที่มีแพทย์เป็นหนึ่งเสนอข้อเท็จจริง และมีรูปภาพรายละเอียดของแต่ละวิธีแนะนำการป้องกัน

สรุปในสรุปความตระหนักของโรคในประเทศไทยต่ำมาก และคลิปวีดีโอที่สามารถใช้เป็นสื่อที่มีประโยชน์เพื่อให้การศึกษาแก่ประชาชน และส่งเสริมป้องกันโรค  


แนะนำนี้เป็นร้ายแรง community-acquired โรคติดเชื้อที่เกิดจากแบคทีเรียแกรมลบในเชื้อ Burkholderia pseudomallei ซึ่งมีอยู่ในดินและน้ำในนิยามทางภูมิศาสตร์การกระจาย [ 1 , 2 ]