2.7. Optimum temperature and temper

2.7. Optimum temperature and temperature stability of amylase
To determine the optimum temperature of the amylase, 0.5 ml
of the purified enzyme was incubated with 0.5 ml of substrate
(0.1% soluble starch) at different temperatures ranging 20–100 _C.
The experiments were performed separately for each temperature
(i.e., for 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90 and 100 _C). Then, the determination
of the amylase activity was performed using the standard
assay conditions as mentioned above. The temperature stability
was determined with pre-incubation of 0.5 ml of purified amylase
with 0.5 ml of buffer (i.e., 100 mM sodium acetate buffer, pH 5.0)
at determined temperatures (i.e., 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90 and
100 _C) for 1 h. Subsequently, 0.5 ml of the pre-incubated mixture
(enzyme + buffer) was added to 0.5 ml of substrate (0.1% of soluble
starch) and then was incubated at pH 5.0 and 70 _C for 30 min
because of the determination of residual enzyme activity (Derde,
Gomand, Courtin, & Delcour, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.7 อุณหภูมิเหมาะสมและมั่นคงอุณหภูมิของ amylaseการกำหนดอุณหภูมิเหมาะสมของ amylase, 0.5 mlของเอนไซม์บริสุทธิ์ที่ incubated กับ 0.5 ml ของพื้นผิว(0.1% ละลายแป้ง) ที่อุณหภูมิแตกต่างกันตั้งแต่ 20 – 100 _Cทดลองถูกทำแยกต่างหากสำหรับแต่ละอุณหภูมิ(เช่น สำหรับ 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90 และ 100 _C) แล้ว ความมุ่งมั่นของ amylase กิจกรรมที่ดำเนินการโดยใช้มาตรฐานassay เงื่อนไขดังกล่าวข้างต้น ความเสถียรของอุณหภูมิกำหนดกับฟักตัวก่อนของ 0.5 ml ของ amylase บริสุทธิ์กับ 0.5 ml ของบัฟเฟอร์ (เช่น บัฟเฟอร์ acetate โซเดียม 100 มม. ค่า pH 5.0)ที่อุณหภูมิที่กำหนด (เช่น 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90 และ100 _C) สำหรับ 1 h ในเวลาต่อมา 0.5 ml ของส่วนผสมก่อน incubated(เอนไซม์ + บัฟเฟอร์) ถูกเพิ่ม 0.5 ml ของพื้นผิว (0.1% ของละลายน้ำแป้ง) และจากนั้น ถูก incubated ที่ pH 5.0 และ 70 _C สำหรับ 30 นาทีเนื่องจากความมุ่งมั่นของกิจกรรมเอนไซม์ที่เหลือ (DerdeGomand, Courtin, & Delcour, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.7 . อุณหภูมิที่เหมาะสมและเสถียรภาพอุณหภูมิของเอนไซม์อะไมเลส
เพื่อหาอุณหภูมิที่เหมาะสมของเลส 0.5 ml
ของเอนไซม์ถูกบ่มกับ 0.5 มล. (
( 0.1% ละลายแป้ง ) ที่อุณหภูมิแตกต่างกันตั้งแต่ 20 – 100 _c .
ผลการทดลองแยกต่างหากสำหรับแต่ละอุณหภูมิ
( เช่น 10 , 20 , , 30 , 40 , 50 , 60 , 70 , 80 , 90 และ 100 _c ) แล้วกำหนด
ของจากกิจกรรมถูกดำเนินการโดยใช้เงื่อนไขการทดสอบมาตรฐาน
ดังกล่าวข้างต้น อุณหภูมิเสถียรภาพ
ตั้งใจสอนบ่ม 0.5 ml ให้เลส
0.5 มิลลิลิตร บัฟเฟอร์ ( เช่น 100 mM โซเดียมอะซิเตตบัฟเฟอร์ พีเอช 5.0 อุณหภูมิที่กำหนด )
( เช่น 20 , 30 , 40 , 50 , 60 , 70 , 80 , 90 และ 100 _c
) เป็นเวลา 1 ชั่วโมงต่อมา 0.5 มิลลิลิตรบ่มส่วนผสม
ก่อน( เอนไซม์บัฟเฟอร์ ) คือเพิ่ม 0.5 ml ( ( 0.1% ของละลาย
แป้ง ) และจากนั้นก็บ่มที่ pH 5.0 และ 70 _c 30 นาที
เพราะการหาเอนไซม์ที่เหลือ ( derde gomand , courtin
, ,
& delcour , 2012 )