Perceived RiskIs there a difference

Perceived Risk
Is there a difference between ‘risk’ and ‘perceived risk’? Cater (2006) suggests that while real risks are quantifiable and statistical in nature, perceived risks are more emotive and “profoundly qualitative”. Cater found that 94% of a sample of adventure tourists rated the possibility of serious injury as very low or completely non existent, how does this equate to the idea of risk seeking behaviour, and adventurous experience? Individuals’ perceptions of risk are influenced by a complex interaction of a number of factors. Key factors include an individual’s past experiences, media presentations, vicarious experiences and a predisposition to anxiety (Davis-Berman et al, 2002). Davis-Berman also notes that while adventure sports leaders and instructors are trained to become experts in the evaluation of real risk and its management, they receive little or no training in the management of perceived risk and anxiety management.
There are a wide range of methods and factors that can alter levels of perceived risk. These may be looked at in two separate categories, marketing and ‘in the field’ methods. Marketing materials such as websites and brochures are often the first point of contact that a client has with a business, and as such can be a key determinant in the initial levels of perceived risk associated with an activity. The use of images and wording within marketing materials can be used strategically to increase or decrease levels of perceived risk. ‘In the field’ strategies are ones which take place during the activity, and again may be used to either increase or decrease the clients levels of perceived risk. Environmental factors can be skillfully employed by instructors to heighten the thrill factor, and levels or perceived risk, or to calm a nervous customer (by lowering levels or perceived risk).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยงที่รับรู้มีความแตกต่างระหว่าง 'ความเสี่ยง' และ 'รับรู้ความเสี่ยง' รองรับ (2006) แนะนำในขณะที่ความเสี่ยงจริงวัดปริมาณได้ และสถิติในธรรมชาติ รับรู้ความเสี่ยงมากขึ้น และ "ซึ้งเป็นแบบเชิงคุณภาพ" รองพบว่า 94% ของตัวอย่างนักท่องเที่ยวผจญภัยคะแนนบาดเจ็บร้ายแรงที่อาจเกิดขึ้นต่ำมาก หรือมีอยู่ไม่สมบูรณ์ วิธีนี้กำหนดให้ความคิดความเสี่ยงพฤติกรรม และประสบการณ์ผจญภัย ของบุคคลการรับรู้ความเสี่ยงมีผลมาจากการโต้ตอบที่ซับซ้อนของปัจจัย ปัจจัยสำคัญมีประสบการณ์ที่ผ่านมาของแต่ละบุคคล สื่อนำเสนอ ประสบการณ์กิยามะฮ์ และ predisposition วิตก (Davis Berman et al, 2002) Davis Berman บันทึกว่า ผจญภัยกีฬาผู้นำ และผู้สอนมีการฝึกอบรมเป็น ผู้เชี่ยวชาญในการประเมินความเสี่ยงที่แท้จริงและการจัดการ รับฝึกอบรมเพียงเล็กน้อย หรือไม่มีเลยในการบริหารจัดการความเสี่ยงและความกังวลที่รับรู้มีหลากหลายวิธีและปัจจัยที่สามารถเปลี่ยนแปลงระดับของความเสี่ยงที่รับรู้ เหล่านี้อาจถูกมอง ในสองแยก ประเภท การตลาด และ 'ฟิลด์' วิธีการ เอกสารทางการตลาดเช่นแผ่นพับและเว็บไซต์มักสามารถดีเทอร์มิแนนต์คีย์ในระดับเริ่มต้นของการรับรู้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของไคลเอ็นต์มีธุรกิจ และเป็นการ การใช้ภาพและข้อความภายในตลาดสามารถใช้กลยุทธ์เพื่อเพิ่ม หรือลดระดับความเสี่ยงที่รับรู้ ในฟิลด์' กลยุทธ์คือคนที่เกิดขึ้นในระหว่างกิจกรรม และอีกครั้ง อาจถูกใช้เพื่อเพิ่ม หรือลดระดับลูกค้าความเสี่ยงที่รับรู้ ปัจจัยสิ่งแวดล้อมสามารถรูปทำงาน โดยผู้สอนป็น ปัจจัยตื่นเต้น และระดับ การรับรู้ความเสี่ยง การสงบประสาทลูกค้า (โดยการลดระดับหรือความเสี่ยงที่รับรู้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้ความเสี่ยง
มีความแตกต่างระหว่าง ' เสี่ยง ' และ ' การรับรู้ความเสี่ยง ' รองรับ ( 2006 ) แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ความเสี่ยงเชิงปริมาณและสถิติจริงในธรรมชาติ การรับรู้ความเสี่ยง และอารมณ์มากกว่า " ลึกซึ้งเชิงคุณภาพ " รองรับ พบว่า ร้อยละ 94 ตัวอย่างของนักท่องเที่ยวผจญภัยในความเป็นไปได้ของการบาดเจ็บที่ร้ายแรงเช่นน้อยมากหรือไม่มีอยู่อย่างสมบูรณ์ ,วิธีนี้ไม่ถือเอาความคิดของความเสี่ยงพฤติกรรมการแสวงหา และประสบการณ์ผจญภัย ? การรับรู้ความเสี่ยงของบุคคลที่ได้รับอิทธิพลจากปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของปัจจัยหลายประการ ปัจจัยที่สำคัญ ได้แก่ ประสบการณ์ที่ผ่านมาของแต่ละสื่อที่นำเสนอประสบการณ์ของบุคคลและโอนเอียงความวิตกกังวล ( เดวิด Berman et al , 2002 )เดวิดเบอร์แมนยังบันทึกว่าในขณะที่ผู้นำกีฬาผจญภัยและอาจารย์ผ่านการฝึกอบรมที่จะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการประเมินความเสี่ยงและการจัดการ พวกเขาได้รับการฝึกอบรมน้อยหรือไม่มีเลยในการจัดการการรับรู้ความเสี่ยง และการจัดการความวิตกกังวล .
มีหลากหลายวิธีและปัจจัยที่สามารถเปลี่ยนแปลงระดับการรับรู้ความเสี่ยง เหล่านี้อาจถูกมองเป็นสองประเภทแยกการตลาดและวิธีการเขต ' สื่อการตลาด เช่น เว็บไซต์และแผ่นพับ มักจะเป็นจุดแรกของการติดต่อที่ลูกค้ามีกับธุรกิจ เช่น สามารถกำหนดคีย์ในระดับเริ่มต้นของการรับรู้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมการใช้ภาพและการใช้ถ้อยคำในเอกสารด้านการตลาดสามารถใช้กลยุทธ์เพื่อเพิ่มหรือลดระดับของการรับรู้ความเสี่ยง ' ในนาม ' กลยุทธ์ที่ซึ่งจะใช้สถานที่ในกิจกรรม และอีกครั้งอาจจะถูกใช้เพื่อให้เพิ่มหรือลดระดับของลูกค้า การรับรู้ความเสี่ยง ปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่สามารถใช้โดยอาจารย์ชำนาญเพิ่มปัจจัยความตื่นเต้นและระดับการรับรู้หรือความเสี่ยง หรือทำให้ลูกค้ากังวล ( โดยการลดระดับหรือการรับรู้ความเสี่ยง )