「Odamori-kun….thinks that I am spec

「Odamori-kun….thinks that I am special…..?」

The Princess knight placed her hand against her chest and repeatedly asked herself.

There was something that she was reminded of. Whenever she was in a crisis in a fight, he would always come to her rescue and this kind of thing would frequently happen. At first she assumed that whenever he saved her, it was merely because of her high value as a war potential either that, or it was just his desire to monopolize her body and mind, it even made her angry when she thought about it, however now….

「At the very least, this is my honest opinion daze. Being like this and especially waiting for you is also a kind of “special treatment” you know?」

「S-special treatment? E-even if you tell me that…..」

「Haha, well you don’t have to worry about it. However, it may just be that both of your awkwardness towards each other, is actually a good match for both your personalities. When they are really interested in another girl, they will want to tease and torment the girl, geez why are men always like this?」

When the elder sister redhead warrior laughed….Kirika also could not help but to join in as she smiled while still crying.

For a long while, bright laughter filled the bathroom as the two people merrily shared this moment.

「Well. It’s kind of dragged out and I ended up saying a weird thing, but if you can sort out your feelings and just be honest to yourself…….I am sure that both your mind and body will feel more at ease. Naturally, if you later find out that you truly hate Master then that’s up to you. That’s all I wanted to say to you」

「Ah…Yeah, that’s true…..Fufuh, Thank you, Amelia」

“It’s all good” Amelia gave Kirika a thumbs up as she said this.

Kirika had this pent up depressed feeling in her and it has now completely disappeared and was replaced with a more comfortable feeling, so she truly felt thankful to Amelia and smiled from the bottom of her heart.

「Ah, One more thing! if you really have trouble fixing those frustrations by yourself, I can always offer you my services daze? 」

「Eh…….? Amelia wants to…..?」

「I mean look. As you can see, I can play the “male role”, that’s only if you are interested?」

「…….!? I-I will pass on that!! …….I-I’m going to go ahead okay!」

Amelia was suggestively moving her ring finger and middle finger wildly in front of her beautiful face. Suddenly realizing the meaning behind Amelia’s words, Kirika flared up as steam came out of her ears, she panicked and quickly stood up in order to leave the bathtub.

「Uh-oh, even though I was just joking…..If I did something like that without Master’s permission, I bet Master would get really angry at me jyan. 」

Thinking about such things the woman soldier looks up to the ceiling while laughing, her red hair extends down towards her shoulders and spreads out into the water like a blooming red flower.

「Haa~, All things considered….I am also a really soft hearted person aren’t I? I already felt like I had no chance winning against her, but isn’t this like me throwing salt into my own wounds…..」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Odamori-kun...คิดว่า ฉันพิเศษ... 」เจ้าหญิงอัศวินอยู่มือของเธอกับหน้าอกของเธอ และถามตัวเองซ้ำ ๆได้สิ่งที่เธอนึกถึง หล่อนอยู่ในภาวะวิกฤตในการต่อสู้ เขาจะเสมอมาช่วย และชนิดของสิ่งนี้จะเกิดขึ้นบ่อยขึ้น ตอนแรก เธอสันนิษฐานว่า เมื่อใดก็ ตามที่เขาบันทึกของเธอ มันเป็นเพียง เพราะเธอมีมูลค่าสูงเป็นสงครามที่อาจเกิดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือมันเป็นเพียงความปรารถนาของเขากับ monopolize ร่างกายและจิตใจของเธอ แม้กระทั่งทำให้เธอโกรธเมื่อเธอคิดว่า เกี่ยวกับมัน อย่างไรก็ตามขณะนี้...「At อย่างน้อย นี้เป็นดึกซื่อสัตย์ของฉัน ยังเป็นเช่นนี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งรอคุณเป็นชนิดของ "รักษา" คุณรู้หรือไม่ถูก「S พิเศษรักษา E แม้แต่ถ้าคุณบอกที่ถูก「Haha ดีคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน อย่างไรก็ตาม มันอาจจะว่า คุณอึกต่อกัน ทั้งสองเป็นจริงที่ดีตรงกับบุคลิกของคุณทั้งสอง เมื่อพวกเขาสนใจจริง ๆ สาวอื่น พวกเขาจะต้องแซว และความทุกข์ทรมานสาว แหมทำไมมักมีคนเช่นนี้? ถูกเมื่อพี่สาวนักรบแดง...หัวเราะ Kirika ยังสามารถช่วยแต่การเข้าร่วมในขณะเธอยิ้มในขณะที่ยังคง ร้องไห้ระยะยาว ห้องน้ำเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่สดใสเป็นคนสองคนที่ใช้ร่วมกันขณะนี้ merrily「Well มันมีชนิดของลากออก และฉันสิ้นสุดขึ้นว่า สิ่งแปลก แต่ถ้าคุณสามารถเรียงลำดับจากความรู้สึกของคุณ และเพียงแค่ซื่อสัตย์กับตัวเอง...ผมแน่ใจว่า ทั้งกายและใจจะรู้สึกใจมากขึ้น ธรรมชาติ ถ้าคุณในภายหลังค้นหาที่ คุณอย่างแท้จริงเกลียดหลัก แล้วที่ขึ้นอยู่กับคุณ นั่นคือทั้งหมดที่อยากจะบอก you」「Ah ... ใช่ นั่นน่ะ... Fufuh ขอบคุณ Amelia」"ก็ดีทั้งหมด" เลียให้ Kirika มีนิ้วหัวแม่มือขึ้นเธอกล่าวมานี้Kirika มีรู้สึกหดหู่นี้รายได้ขึ้นในเธอ และตอนนี้หายไป และถูกแทนที่ ด้วยการเพิ่มความสะดวกสบายความรู้สึก เพื่อให้เธอรู้สึกยินดีที่เลีย และยิ้มจากด้านล่างของหัวใจของเธออย่างแท้จริง「Ah อีกอย่างหนึ่ง หากคุณจริง ๆ มีปัญหาที่แก้ไขผิดหวังเหล่านั้น ด้วยตัวคุณเอง ฉันเสมอสามารถเสนอบริการของฉันคุณ daze 」「Eh... อะต้องการ... 」「I หมายถึง ลักษณะ ที่คุณสามารถดู เล่น "บทบาทชาย" ก็เท่านั้นถ้าคุณสนใจหรือไม่ถูก「…….!? ผม-ผมจะผ่านที่!! ...ฉัน-ฉันจะไปข้างหน้าเอาล่ะ! ถูกเลียถูก suggestively ย้ายนิ้วนางและนิ้วกลางของเธออย่างดุเดือดอยู่หน้าใบหน้าของเธอสวยงาม ก็ตระหนักถึงความหมายเบื้องหลังของ Amelia คำ Kirika ปะทุมากขึ้นเป็นไอน้ำออกมาจากหูของเธอ เธอพอพวก และยืนขึ้นอย่างรวดเร็วจะออกจากอ่างอาบน้ำ「Uh-โอ้ แม้ว่าฉันเป็นเพียงล้อเล่น... ถ้าผมทำสิ่งที่ชอบที่ไม่ได้รับอนุญาตปริญญา ฉันเดิมพันหลักจะได้รับโกรธจริง ๆ ที่ฉัน jyan 」Thinking about such things the woman soldier looks up to the ceiling while laughing, her red hair extends down towards her shoulders and spreads out into the water like a blooming red flower.「Haa~, All things considered….I am also a really soft hearted person aren’t I? I already felt like I had no chance winning against her, but isn’t this like me throwing salt into my own wounds…..」

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 odamori คุง . . . . . . . คิดว่าฉันเป็น . . . . . พิเศษ 」เจ้าหญิงอัศวินวางมือของเธอกับหน้าอกของเธอ และซ้ำ ๆถามตัวเองมีบางอย่างที่เธอยังนึกถึง . เมื่อใดก็ตามที่เธออยู่ในภาวะวิกฤตในการต่อสู้ เขาก็มาช่วยเธอแบบนี้ก็มักเกิดขึ้น ตอนแรกเธอคิดว่าเมื่อใดก็ตามที่เขาช่วยเธอ มันเป็นเพียงเพราะของมูลค่าสูงของเธอเป็นสงครามอาจเกิดขึ้นหรือไม่ มันเป็นเพียงแค่ความปรารถนาที่จะครอบครองร่างกาย และจิตใจ ทำให้เธอโกรธ เมื่อเธอนึกถึงมัน แต่ตอนนี้ . . . . . . .「อย่างน้อยที่สุด นี่เป็นงงความคิดเห็นที่ซื่อสัตย์ของฉัน เป็นอย่างนี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง รอคุณอยู่ ยังเป็น " รักษา " พิเศษ คุณรู้มั้ย ? 」「 s-special รักษา ? เรื่องถ้าคุณบอกฉันว่า . . . . . 」「ฮ่าๆ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน อย่างไรก็ตาม มันก็อาจจะว่าทั้งความอึดอัดของคุณที่มีต่อแต่ละอื่น ๆ จริง ๆราคาดีทั้งบุคลิกภาพของคุณ เมื่อพวกเขาสนใจจริงๆในผู้หญิงอื่นที่พวกเขาจะต้องการที่จะหยอกล้อและทรมานผู้หญิง เฮ้อทำไมผู้ชายถึงเป็นแบบนี้ ? 」เมื่อพี่แดงนักรบหัวเราะ . . . . . . . คิริกะก็ไม่สามารถช่วย แต่ให้เข้าร่วมเป็นเธอยิ้มขณะที่ยังคงร้องไห้สักพัก สดใส เสียงหัวเราะเต็มห้องน้ำเป็นคนสองคนอย่างสนุกสนานที่แบ่งปันนะครับ「อย่างดี มันลากออกมา และฉันก็พูดอะไรแปลกๆ แต่ถ้าคุณสามารถทำใจให้สบายและก็ซื่อสัตย์กับตัวเอง . . . . . . . ผมมั่นใจว่า ทั้งจิตใจและร่างกายของคุณจะรู้สึกสบายใจขึ้น โดยธรรมชาติ ถ้าภายหลังพบว่าเธอเกลียดนายจริงๆแล้วมันก็ขึ้นอยู่กับคุณ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องการจะพูดกับคุณ」「อ่า . . . . . . . ใช่ มันก็จริง . . . . . fufuh , ขอบคุณ , เอมิเลีย」" ไม่เป็นไร " เอมิเลียให้คิริกะ ยกนิ้วขึ้นขณะที่เธอพูดว่าคิริกะ มีเพิงนี้หดหู่ ความรู้สึกของเธอได้หายไปและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นดังนั้นเธออย่างแท้จริงรู้สึกขอบคุณเลียและยิ้ม จากส่วนลึกของหัวใจเธอ「อ่า อีกอย่างนึง ถ้าคุณต้องแก้ไขปัญหาเหล่านั้นด้วยตัวคุณเองมีปัญหา ผมสามารถให้คุณบริการของฉันงง ? 」「เอ๋ . . . . . . . ? เอมิเลีย อยาก . . . . . ? 」「หมายถึงดู ที่คุณสามารถดูฉันเล่น " บทบาท " ผู้ที่เพียง แต่ถ้าคุณสนใจ ? 」「 . . . . . . . ! ? ผมจะผ่านที่ ! . . . . . . . ผมไปก่อนนะครับ 」อมีเลียเป็น suggestively ย้ายแหวนนิ้วนางและนิ้วกลางอาละวาดในด้านหน้าของใบหน้าของเธอสวย ก็ตระหนักถึงความหมายของอมีเลียคำ คิริกะก็ระเบิดออกมาเป็นไอน้ำออกมาจากหูของเธอ เธอตกใจ และรีบลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะออกจากอ่างอาบน้ำ「เอ่อโอ้ แม้ว่าฉันล้อเล่น . . . . . ถ้าผมทำอะไรโดยที่อาจารย์อนุญาต ฉันว่าอาจารย์จะโกรธจริงๆเลยจ้า 」คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้หญิงทหาร เงยหน้าขึ้นมองเพดานพร้อมกับหัวเราะ ผมสีแดงของเธอขยายลงสู่ไหล่ของเธอ และกระจายออกไปในน้ำเหมือนดอกไม้สีแดงดอกไม้「 haa ~ ทุกอย่าง . . . . ผมยังนุ่มจริงๆ จิตใจคนใช่ไหม ? ผมรู้สึกว่าผมไม่มีโอกาสชนะ แต่นี่มันไม่เหมือนผมโยนเกลือลงในแผล . . . . . 」ของฉันเอง