When it comes to schools, there isa

When it comes to schools, there is
ample evidence that “smaller is
better”. But smallness is not a virtue
unto itself. It is a means to an end,
and the end is to have each student
feel that he or she is part of an
intimate community where (to
borrow a line from the popular TV
show “Cheers”,) “everybody knows
your name”. That means it is not
enough to simply break up a large
school into “houses” or “pods” for
the purpose of creating smallness.
Students need to identify clearly with
their smaller community and feel a
sense of belonging, common purpose
and loyalty to the smaller unit.
As to how big this unit should be,
there are various theories. Some
insist that the small learning
community should be no larger than
100 students, yet others say that it
can work well up to 150 students.
However, there is general agreement
that the smaller this unit, the more
likely it is to provide the sense of
security and belonging that students
need.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อมาถึงโรงเรียน มีหลักฐานมากมายที่ "ขนาดเล็กดีกว่า" แต่ smallness ไม่มีคุณธรรมแก่ตัวเอง เป็นวิธีการที่สิ้นสุดและตอนท้ายจะมีนักเรียนรู้สึกว่า เขาหรือเธอเป็นส่วนหนึ่งของการส่วนตัวชุมชนที่(ยืมรายการจากทีวียอดนิยมแสดง "ไชโย",) "ทุกคนรู้ชื่อ" หมายความ ว่า ไม่พอเพียงหยุดการขนาดใหญ่โรงเรียน "บ้าน" หรือ "ฝัก" สำหรับวัตถุประสงค์ของการสร้าง smallnessนักเรียนต้องระบุอย่างชัดเจนด้วยชุมชนขนาดเล็กของพวกเขาและรู้สึกตัวความรู้สึกของการเป็นสมาชิก วัตถุประสงค์ทั่วไปและสมาชิกหน่วยที่เล็กลงขนาดหน่วยนี้ควรได้มีทฤษฎีต่าง ๆ บางยืนยันที่เรียนขนาดเล็กชุมชนควรมีนักเรียน 100 แต่คนพูดสามารถทำงานเรียนดีถึง 150อย่างไรก็ตาม มีข้อตกลงทั่วไปที่ต่ำสุดหน่วยนี้ เพิ่มเติมแนวโน้มที่จะให้ความรู้สึกของความปลอดภัยและเป็นของที่นักเรียนความต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อมาถึงโรงเรียนมี
หลักฐานเพียงพอว่า "เล็ก
ดีกว่า " แต่สัมปชัญญะไม่ได้อาศัยอำนาจตามความ
แก่ตัวเอง มันเป็นสิ่งที่หมายถึงการสิ้นสุด,
และท้ายที่สุดคือการมีนักเรียนแต่ละคน
รู้สึกว่าเขาหรือเธอเป็นส่วนหนึ่งของ
ชุมชนที่ใกล้ชิด (เพื่อ
ขอยืมสายจากโทรทัศน์ยอดนิยม
แสดง "ไชโย",) "ทุกคนรู้
ชื่อของคุณ " นั่นหมายความว่ามันไม่
พอที่จะเพียงแค่เลิกขนาดใหญ่
โรงเรียนเป็น "บ้าน" หรือ "ฝัก" สำหรับ
วัตถุประสงค์ในการสร้างสัมปชัญญะ.
นักเรียนต้องระบุอย่างชัดเจนกับ
ชุมชนขนาดเล็กของพวกเขาและความรู้สึก
ความรู้สึกของการเป็นวัตถุประสงค์ร่วมกัน
และความจงรักภักดีต่อ หน่วยขนาดเล็ก.
เป็นวิธีใหญ่หน่วยนี้ควรจะ
มีทฤษฎีต่างๆ บางคน
ยืนยันว่าการเรียนรู้ขนาดเล็ก
ชุมชนควรมีขนาดไม่เกิน
100 คน แต่คนอื่นบอกว่ามัน
สามารถทำงานได้ดีขึ้นถึง 150 นักเรียน.
แต่มีความตกลงทั่วไป
ว่ามีขนาดเล็กหน่วยนี้มากขึ้น
มีแนวโน้มก็คือการให้ความรู้สึกของ
การรักษาความปลอดภัยและเป็นที่นักเรียน
ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อมาถึงโรงเรียน มีหลักฐานเพียงพอที่ " เล็กลง

ดีกว่า " แต่ความเล็กไม่ใช่คุณธรรม
" นั่นเอง มันเป็นวิธีการที่สิ้นสุด ,
และสิ้นสุดจะมีนักศึกษา
รู้สึกว่า เขาหรือเธอ เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่ใกล้ชิด (


ยืมประโยคจากโทรทัศน์ยอดนิยม
แสดง " ไชโย " ) " ทุกคนรู้
ชื่อของคุณ " นั่นหมายความว่า มันไม่เพียงพอที่จะเพียงแค่เลิก

ขนาดใหญ่โรงเรียนเป็น " บ้าน " หรือ " ฝัก " สำหรับวัตถุประสงค์ของการสร้างความเล็ก
.
นักเรียนต้องระบุให้ชัดเจน

ชุมชนขนาดเล็กและรู้สึกความรู้สึกของการเป็นสมาชิกทั่วไป วัตถุประสงค์ของหน่วยขนาดเล็ก
.
เป็นวิธีการที่จะใหญ่หน่วยนี้ควรจะเป็น
มีทฤษฎีต่าง ๆ บาง
ยืนยันว่าชุมชนเล็ก ๆไม่ควรมีขนาดใหญ่กว่าการเรียนรู้

100 คน แต่คนอื่นบอกว่ามัน
สามารถทำงานได้ถึง 150 คน
อย่างไรก็ตามมีข้อตกลงทั่วไป
ที่เล็กกว่านี้หน่วย มากกว่า
น่าจะเป็นเพื่อให้ความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยและเป็นนักเรียน

ต้องการ