but it has the opposite prediction

but it has the opposite prediction for private consumption, since the negative wealth effect on forward-looking consumers also weakens. The real interest rate also increases less. The neo-keynesian model of Galí, López-Salido and Vallés [2003] has similar difficulties in explaining the
decline in the response of private consumption, because the non-ROT consumers behave
exactly like in the neoclassical model. In addition, note that not only the GDP response,
but also the spending multiplier falls in S2, hence the lower persistence of government
spending is unlikely to be the whole explanation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่มีการคาดเดาสำหรับใช้ส่วนตัว ตรงข้ามตั้งแต่ยังอ่อนผลลบให้เลือกมากมายจากผู้บริโภค อัตราดอกเบี้ยแท้จริงยังเพิ่มน้อย แบบสำนักเคนส์นีโอ Galí, López Salido และ Vallés [2003] มีปัญหาคล้ายกันในการอธิบายการปฏิเสธในการตอบสนองของการบริโภคภาคเอกชน เนื่องจากผู้บริโภคไม่ใช่ ROT ทำว่าชอบแบบฟื้นฟูคลาสสิก นอกจากนี้ หมายเหตุว่า เฉพาะ GDP ตอบสนองแต่ยัง ตัวคูณที่ใช้อยู่ใน S2 ดังนั้นคงอยู่ล่างของรัฐบาลใช้จ่ายไม่น่าจะ อธิบายทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่มีการคาดการณ์ตรงข้ามสำหรับการบริโภคภาคเอกชนเนื่องจากผลกระทบทางลบต่อความมั่งคั่งของผู้บริโภคที่มองไปข้างหน้ายังอ่อนตัว อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงยังเพิ่มน้อย รูปแบบนีโอของเคนส์ Gali, López-Salido และVallés [2003] มีปัญหาที่คล้ายกันในการอธิบาย
การลดลงในการตอบสนองของการบริโภคภาคเอกชนเพราะผู้บริโภคที่ไม่เน่าทำตัว
เหมือนในรูปแบบนีโอคลาสสิ นอกจากนี้ทราบว่าไม่เพียง แต่ตอบสนองต่อจีดีพี
แต่ยังคูณค่าใช้จ่ายตกอยู่ใน S2 จึงคงอยู่ต่ำกว่าของรัฐบาล
ใช้จ่ายไม่น่าจะเป็นคำอธิบายที่ทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ก็มีคำทำนายที่ตรงข้ามกับการบริโภคภาคเอกชน เนื่องจากผลกระทบเชิงลบต่อความมั่งคั่งโดยผู้บริโภคยังอ่อนตัว อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงยังเพิ่มน้อยกว่า ใหม่ของเมืองแบบแกลลอน , ซาลีโด้ โลเปซ และ catalonia ) ของ [ 2003 ] มีปัญหาที่คล้ายกันในการอธิบาย
ปฏิเสธในการตอบสนองของการบริโภคภาคเอกชน เพราะผู้บริโภคไม่เน่าทำตัว
เหมือนในรูปแบบต่างๆ . นอกจากนี้ ทราบว่าไม่เพียง แต่ปรับการตอบสนอง ,
แต่ยังใช้ตัวคูณตกอยู่ใน S2 จึงลดการใช้จ่ายของรัฐบาล
ไม่น่าจะเป็นคำอธิบายทั้งหมด