Home | History | Stats | Procedure

Home | History | Stats | Procedure | Bio Mechanics | Future | BI108 |
History
“The hand is an extension of the human brain.”
Immanuel Kant- German Philosopher
In their quest to find a cure to nearly every ailment, humans have come up with ingenious methods to solve various medical problems, including the loss of limbs. The following is an outline of the development of prosthetic hands from crude wooden models to the high tech replacements of today.

Early Civilizations

Before the Greek, Roman and Egyptian civilizations emerged, prosthesis were made out of leather and wood. These early devices were developed for aesthetic purposes and weren’t functional. Reasons for amputations varied. Some amputations were part of ceremonial sacrifices offered to deities; others were punishment for stealing, and as a remedy for leprosy and gangrene. During this time science came into the arena of prosthetics. Leather, was abandoned and metal and wood became the prominent materials for replacement.

During the Punic War (218 to 210BC) an iron hand was made for the Roman general Marcus Sergius, so that he may return to the war. His prosthetic hand was limited, for it only allowed him to hold his shield.

The Dark Ages AD500 to 1500


Scientific development was stagnated. Those in need for prosthesis were limited to hook hands. Prosthesis that resembled the hand was constrained to the wealthy. Knights who lost their hands in the war had hands fashioned that would function during battle. These hands were heavy and cumbersome. Furthermore, the mortality rate for amputees was 80%. This was due to wound care practices, which included applying boiling oils to the wounds, searing with hot iron and guillotine amputations. The production of pus was believed to be an indication that healing was taking place. The surgeon had 30 seconds to remove the limb and 3 minutes to close it. Amputations and replacement were life threatening, as many patients bled to death.
The Renaissance

The development of improved surgical procedures was responsible for the major advances in the field of prosthetics.

1508- The German Knight Gotz Von Berlichingen, (known as Robin Hood) lost both hands, and had replacement iron hands, that were capable of moving at the joint.

1510- 1590 Ambroise Pare, the father of Prosthetics, was a surgeon-barber, credited for employing an artificial joint in the construction of prosthesis. Creator of Le Petit Lorrain hand made of iron that operated by springs and catches.

Par้’s other contributions to the surgical field included the discovery that using boiling oil to treat gunshot wounds had a negative effect and recommended ligation instead of cauterization in amputations. He is believed to be the first person that learned to tie an artery.



1600-1800s
The development of anesthesia, analeptics, blood clotting styptics and disease fighting drugs made replacement surgery a curative method. These new techniques allowed surgeons to create functional prosthesis. These devices were improvements of the earlier armor type replacement hands that gradually gained function but sacrificed aesthetics. Despite these refinements, however, the mortality rate was still high and it was said that it was “safer to have a limb amputated by gunfire than by a surgeon.” Antiseptic surgical techniques were developed in the late 1800s and weren’t widely employed.

The Civil War 1861-1865

The Civil War was influential in the development of the field of prosthetics in The United States. With a minimum of 30,000 amputees, the need for scientific research and development for replacement limbs was evident. In 1862 the US government committed itself to supplying prostheses to veterans and providing funding that stimulated development. At this time many clinics open to treat amputees and many adds surface claiming to have successful prosthetics. The government fails to regulate and set standards for these new businesses, which often times exaggerated their success, or provided prosthesis for a limited population.


In 1863 the rubber hand is invented. It was a material of choice because of its resiliency in contrast to wood and steel. The hands were cast on a mold made from a model of the natural hand and it was attached to the end of the artificial forearm by means of a spindle. The fingers were flexible and would yield under pressure, having sufficient elasticity and adhesion to hold light articles. It presented a natural appearance and was pleasant to the touch. It was far more durable than the wooden hand. It might fall or strike a hard object and would not break. It could be slipped from the socket and a hook, knife, fork, brush, ring or other implement put in its place.

Rubber hands for specific task, such as sawing, were also produced.

WWI and WWII
After WWI the U.S Army Surgeon General calls for a meeting with prosthetists to discuss prosthetic technology and it development. The American Orthotics and Prosthet

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน้าแรก | ประวัติ | สถิติ | ขั้นตอน | กลไกชีวภาพกรุนด์ฟอส อนาคตกรุนด์ฟอส BI108 | ประวัติ"มือเป็นส่วนขยายของสมองมนุษย์"อิมมานูเอลคานท์-เยอรมันปราชญ์ในการแสวงหาของพวกเขาเพื่อค้นหาการรักษาเกือบทุกโรค มนุษย์ได้มา ด้วยวิธีแยบยลในการแก้ปัญหาทางการแพทย์ต่าง ๆ รวมทั้งการสูญเสียแขนขา ต่อไปนี้เป็นเค้าร่างของการพัฒนาของมือเทียมจากรุ่นไม้ดิบเพื่อทดแทนเทคโนโลยีชั้นสูงของวันนี้ต้นอารยธรรมก่อนเกิดอารยธรรมกรีก โรมัน และอียิปต์ ประดิษฐ์ที่ทำจากหนังและไม้ อุปกรณ์เหล่านี้ก่อนได้รับการพัฒนาเพื่อความสวยงาม และไม่ทำงาน เหตุผล amputations ที่แตกต่างกัน Amputations บางเป็นส่วนหนึ่งของพิธีบูชาแก่เทพ ผู้ถูกลงโทษขโมย และ เป็นยาสำหรับโรคเรื้อนโดยและเนื้อตายเน่า ในช่วงเวลานี้ วิทยาศาสตร์เข้ามาในเวทีของปลอม หนัง ยกเลิก และโลหะและไม้เป็น วัสดุโดดเด่นสำหรับทดแทนในช่วงสงครามปูนิก (218 การ 210BC) มือเหล็กถูกทำสำหรับการโรมันทั่วไปมาร์คัสเซอร์จิอุสที่ เพื่อให้เขาสามารถกลับไปสงคราม มือเทียมถูกจำกัด มันเท่าเขาจะถือโล่ของเขาAD500 ยุคมืดถึง 1500วิทยาศาสตร์พัฒนาไม่หยุดนิ่ง สำหรับประดิษฐ์ต้องถูกจำกัดไปมือ ประดิษฐ์ที่คล้ายมือถูกจำกัดให้ร่ำรวย มือที่ล้าสมัยที่จะทำงานในระหว่างการต่อสู้อัศวินผู้เสียมือในสงครามได้ มือเหล่านี้มีน้ำหนักมาก และยุ่งยาก นอกจากนี้ อัตราสำหรับพิการถูก 80% นี่คือเนื่องจากวิธีปฏิบัติดูแลบาดแผล ซึ่งใช้น้ำมันเดือดบาดแผล สุขภาพกับร้อนเหล็กและกระดาษ amputations การผลิตของหนองในเชื่อว่าจะเป็นการบ่งชี้ว่า การรักษาเป็นการทำ ศัลยแพทย์ได้ 30 วินาทีเอาขาและปิด 3 นาที Amputations และแทน อันตรายถึงชีวิตเป็นเบลดป่วยตายเรเนสซองการพัฒนากระบวนการผ่าตัดดีขึ้นรับผิดชอบสำหรับความก้าวหน้าสำคัญในฟิลด์ของปลอม1508-อัศวินเยอรมัน Gotz Von Berlichingen, (เรียกว่าโรบินฮูด) สูญเสียมือทั้งสอง และมีมือเหล็กทดแทน ที่สามารถเคลื่อนที่ต่อ1510 - 1590 Ambroise Pare บิดาของปลอม ถูกศัลยแพทย์ร้านตัดผม เครดิตสำหรับใช้การร่วมประดิษฐ์ประดิษฐ์ก่อสร้าง ผู้สร้างของ Le Petit Lorrain มือเหล็กที่ดำเนินการโดยสปริง และจับของ Par้ อื่น ๆ ในฟิลด์ผ่าตัดรวมการค้นพบว่า ใช้น้ำมันเดือดเพื่อรักษาบาดแผลกระสุนปืนมีผล และแนะนำ ligation แทนการกัดกร่อนใน amputations เขาเชื่อว่าการเป็นคนแรกที่ได้เรียนรู้การผูกหลอดเลือด1600-ศตวรรษที่ 19การพัฒนายาชา analeptics เลือดแข็งตัว styptics และโรคต่อสู้ยาเสพติดที่ทำการผ่าตัดเปลี่ยนวิธีธรรม เทคนิคใหม่เหล่านี้อนุญาตให้ศัลยแพทย์ในการสร้างงานประดิษฐ์ อุปกรณ์เหล่านี้มีการปรับปรุงก่อนหน้านี้เกราะชนิดเปลี่ยนมือที่ค่อย ๆ ได้รับฟังก์ชัน แต่เสียสละความงาม แม้ มีการปรับแต่งเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม อัตราตายก็ยังคงสูง และมันก็บอกว่า มันเป็น "ปลอดภัยมีแขนขาด้วน โดยปืนกว่าโดยศัลยแพทย์" เทคนิคการผ่าตัดยาฆ่าเชื้อในช่วงปลายปี และไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายสงครามกลางเมืองอเมริกา 1861-1865สงครามกลางเมืองได้มีอิทธิพลในการพัฒนาด้านการปอกในสหรัฐอเมริกา อย่างน้อย 30,000 พิการ ต้องการงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์และการพัฒนาสำหรับแขนขาแทนได้ชัดเจน ใน 1862 รัฐบาลมุ่งมั่นจัดหายานยนต์เพื่อทหารผ่านศึก และให้เงินทุนพัฒนาที่กระตุ้นตัวเอง ขณะนี้มีหลายคลินิกที่เปิดรักษาพิการและหลายเพิ่มอ้างว่า ผิวมีปอกสำเร็จ รัฐบาลล้มเหลวในการควบคุม และกำหนดมาตรฐานสำหรับธุรกิจใหม่เหล่านี้ ซึ่งบ่อยครั้งความสำเร็จที่พูดเกินจริง หรือให้ประดิษฐ์สำหรับประชากรจำกัดมือยางถูกคิดค้นในปี 1863 มันเป็นวัสดุที่เลือกเนื่องจากมีความยืดหยุ่นที่ตรงข้ามกับไม้และเหล็ก มือถูกโยนบนแม่พิมพ์จากแบบจำลองของมือธรรมชาติ และอยู่ตอนท้ายของแขนเทียม โดยแกน นิ้วมือมีความยืดหยุ่น และตอบแทนที่ภายใต้แรงกดดัน มีความยืดหยุ่นและการยึดเกาะเพื่อเก็บบทความแสงเพียงพอ มันแสดงลักษณะธรรมชาติ และกว่าการสัมผัส ก็ทนกว่ามือไม้ อาจตก หรือตีแข็ง และจะทำได้ สามารถเล็ดรอดจากซ็อกเก็ต และตะขอ มีด ส้อม แปรง แหวน หรืออื่น ๆ ใช้ในการมือยางสำหรับงานที่เฉพาะเจาะจง เช่นเลื่อย ที่ผลิตด้วยสงครามและสงครามหลังจากสงคราม ทั่วไปศัลยแพทย์ของกองทัพสหรัฐฯ เรียกประชุมกับ prosthetists เพื่อหารือเกี่ยวกับเทคโนโลยีเทียมและพัฒนา อุ้งอเมริกันและ Prosthet

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน้าแรก | ประวัติ | สถิติ | ขั้นตอน | ชีวกลศาสตร์ | ในอนาคต | BI108 |
ประวัติศาสตร์
. "มือที่เป็นส่วนขยายของสมองมนุษย์"
จิตวิทยา Kant- เยอรมันปราชญ์
ในการแสวงหาของพวกเขาจะหาวิธีรักษาเกือบทุกโรคที่มนุษย์ได้มาด้วยวิธีการอันชาญฉลาดในการแก้ปัญหาทางการแพทย์ต่าง ๆ รวมทั้งการสูญเสียแขนขา . ต่อไปนี้เป็นโครงร่างของการพัฒนาของมือเทียมจากแบบจำลองไม้ดิบเพื่อทดแทนเทคโนโลยีชั้นสูงในวันนี้. ในช่วงต้นของอารยธรรมก่อนกรีกโรมันและอารยธรรมอียิปต์โผล่ออกมาเทียมที่ทำจากหนังและไม้ อุปกรณ์เช้านี้ได้รับการพัฒนาเพื่อความสวยงามและไม่ได้ทำงาน เหตุผลในการเนื้อตายที่แตกต่างกัน เนื้อตายบางคนเป็นส่วนหนึ่งของการเสียสละของพระราชพิธีนำเสนอให้กับเทพ; คนอื่น ๆ กำลังลงโทษสำหรับการขโมยและเป็นยาสำหรับโรคเรื้อนและเน่า ในช่วงเวลานี้วิทยาศาสตร์เข้ามาในเวทีของขาเทียม หนังถูกทอดทิ้งและโลหะและไม้กลายเป็นวัสดุที่โดดเด่นสำหรับการทดแทน. ในช่วงสงครามพิว (218 210BC) มือเหล็กที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับโรมันทั่วไปมาร์คัสเซอร์จิอุสเพื่อที่เขาอาจจะกลับไปทำสงคราม มือเทียมของเขาถูก จำกัด ให้มันได้รับอนุญาตเท่านั้นเขาจะถือโล่. ยุคมืด AD500 1500 การพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ได้รับการหยุดนิ่ง ผู้ที่อยู่ในความจำเป็นในการเทียมถูก จำกัด ที่จะขอมือ เทียมที่คล้ายกับมือที่ถูกบีบบังคับให้รวย อัศวินที่สูญเสียมือของพวกเขาในสงครามมีมือสวยที่จะทำงานในระหว่างการต่อสู้ มือเหล่านี้เป็นหนักและยุ่งยาก นอกจากนี้อัตราการตายพิการเป็น 80% นี่คือสาเหตุที่แผลการดูแลซึ่งรวมถึงการใช้น้ำมันเดือดแผลไหม้ด้วยเหล็กร้อนและเนื้อตายกิโยติน การผลิตหนองเชื่อว่าจะเป็นข้อบ่งชี้ในการรักษาที่กำลังเกิดขึ้น ศัลยแพทย์มี 30 วินาทีที่จะเอาแขนขาและ 3 นาทีที่จะปิดมัน เนื้อตายและเปลี่ยนเป็นอันตรายถึงชีวิตได้เช่นผู้ป่วยจำนวนมากเลือดจนถึงแก่ความตาย. เรเนซองส์การพัฒนาขั้นตอนการผ่าตัดที่ดีขึ้นเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับความก้าวหน้าที่สำคัญในด้านของขาเทียม. 1508- เยอรมันอัศวิน Gotz ฟอน Berlichingen (ที่รู้จักกันเป็นโรบินฮู้ด) ที่หายไป มือทั้งสองข้างและมีมือเหล็กทดแทนที่มีความสามารถในการเคลื่อนย้ายที่ร่วมกัน. 1510- 1590 Ambroise Pare พ่อของขาเทียมเป็นศัลยแพทย์ตัดผมเครดิตสำหรับการจ้างร่วมเทียมในการก่อสร้างของเทียม ผู้สร้างมือ Le Petit Lorrain ทำจากเหล็กที่ดำเนินการโดยสปริงและจับ. Par ้ 's ผลงานอื่น ๆ เพื่อให้ข้อมูลการผ่าตัดรวมถึงการค้นพบว่าการใช้น้ำมันเดือดในการรักษาบาดแผลกระสุนปืนมีผลกระทบในเชิงลบและแนะนำ ligation แทนการกัดกร่อนในเนื้อตาย เขาเชื่อว่าจะเป็นคนแรกที่ได้เรียนรู้ที่จะผูกหลอดเลือดแดง. 1600-1800s การพัฒนาของการระงับความรู้สึก analeptics, styptics การแข็งตัวของเลือดและยาเสพติดโรคต่อสู้ทำผ่าตัดเปลี่ยนวิธีการแก้ เทคนิคใหม่เหล่านี้ได้รับอนุญาตให้ศัลยแพทย์ในการสร้างอวัยวะทำงาน อุปกรณ์เหล่านี้มีการปรับปรุงของมือทดแทนก่อนหน้านี้ชุดเกราะประเภทที่ค่อย ๆ ได้รับฟังก์ชั่น แต่เสียสละความงาม แม้จะมีการปรับแต่งเหล่านี้ แต่อัตราการเสียชีวิตยังคงอยู่ในระดับสูงและมันก็บอกว่ามันเป็น "ความปลอดภัยมากขึ้นที่จะมีแขนขาด้วนด้วยปืนกว่าโดยศัลยแพทย์." เทคนิคการผ่าตัดที่น้ำยาฆ่าเชื้อได้รับการพัฒนาในช่วงปลายปี 1800 และไม่ได้รับการยอมรับกว้างขวางสงครามกลางเมือง 1861-1865 สงครามกลางเมืองเป็นผู้มีอิทธิพลในการพัฒนาของเขตของขาเทียมในประเทศสหรัฐอเมริกา มีขั้นต่ำ 30,000 พิการที่จำเป็นสำหรับการวิจัยและพัฒนาทางวิทยาศาสตร์สำหรับแขนขาเปลี่ยนก็เห็นได้ชัด ในปี 1862 รัฐบาลสหรัฐมุ่งมั่นที่จะจัดหาขาเทียมให้กับทหารผ่านศึกและการให้เงินทุนที่กระตุ้นการพัฒนา ในเวลานี้หลายคลินิกเปิดการรักษาพิการและหลายเพิ่มพื้นผิวที่อ้างว่ามีขาเทียมที่ประสบความสำเร็จ รัฐบาลล้มเหลวในการควบคุมและกำหนดมาตรฐานสำหรับธุรกิจใหม่เหล่านี้ซึ่งบ่อยครั้งที่โอ้อวดความสำเร็จของพวกเขาหรือที่จัดไว้ให้เทียมสำหรับประชากร จำกัด . ใน 1863 มือยางคิดค้น มันเป็นวัสดุทางเลือกเพราะความยืดหยุ่นในทางตรงกันข้ามกับไม้และเหล็ก มือถูกปลดในแม่พิมพ์ที่ทำจากรูปแบบของมือข้างที่เป็นธรรมชาติและมันก็ติดอยู่กับปลายของแขนเทียมโดยวิธีการของแกน นิ้วมือมีความยืดหยุ่นและจะให้ผลผลิตภายใต้ความกดดันที่มีความยืดหยุ่นเพียงพอและการยึดเกาะที่จะถือบทความแสง มันนำเสนอลักษณะเป็นธรรมชาติและน่าสัมผัส มันก็ไกลทนทานกว่ามือไม้ มันอาจจะตกหรือกระแทกวัตถุหนักและจะไม่ทำลาย มันอาจจะลดลงจากซ็อกเก็ตและเบ็ด, มีด, ส้อม, แปรง, แหวนหรืออื่น ๆ ที่ดำเนินการวางในสถานที่ของมัน. มือยางสำหรับงานที่เฉพาะเจาะจงเช่นเลื่อยยังมีการผลิต. สงครามโลกครั้งและสงครามโลกครั้งที่สองหลังจากสงครามโลกครั้งที่กองทัพสหรัฐศัลยแพทย์ทั่วไป เรียกร้องให้มีการประชุมกับ prosthetists เพื่อหารือเกี่ยวกับเทคโนโลยีเทียมและการพัฒนา อเมริกันกายอุปกรณ์และ Prosthet