It's true. I never thought of it."

It's true. I never thought of it." The next day she went to her friend and told of her distress.
Mine. Forestier went to a wardrobe with a glass door, took out a large jewel-box, brought it back, opened it, and said to Mine. Loisel:
"Choose, my dear."
She saw first of all some bracelets, then a pearl necklace, then a Venetian cross, gold and precious stones of admirable workmanship. She tried on the ornaments before the glass, hesitated, could not make up her mind to part with them, to give them back. She kept asking:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นความจริง ฉันไม่เคยคิดว่า " ในวันถัดไปเธอไปให้เพื่อนของเธอ และบอกเธอทุกข์ เหมือง Forestier ไปกับตู้เสื้อผ้ามีกระจกประตู เอาออกใหญ่อัญมณีเครื่อง นำกลับ เปิด และกล่าวว่า การระเบิด Loisel:"เลือก รักของฉัน"เธอเห็นสร้อยข้อมือบางครั้งแรกของทั้งหมด แล้วสร้อยคอมุก แล้วที่เวเนเชี่ยน ครอส ทองและเพชรพลอยของฝีมืออีกครั้ง เธอพยายามบนเครื่องประดับก่อนแก้ว hesitated ไม่สามารถทำให้ขึ้นใจของเธอเพื่อเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขา เพื่อให้พวกเขากลับ เธอยังคงถาม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นความจริง ฉันไม่เคยคิดว่ามัน. "วันรุ่งขึ้นเธอไปที่เพื่อนของเธอและบอกของความทุกข์ของเธอ
เหมือง. Forestier ไปที่ตู้เสื้อผ้าที่มีประตูกระจก, เอาออกอัญมณีกล่องขนาดใหญ่นำมันกลับเปิดมันและกล่าวว่า ไปยังเหมือง Loisel:.
"เลือกที่รักของฉัน."
เธอเห็นครั้งแรกของกำไลทั้งหมดบางแล้วสร้อยคอมุกแล้วข้ามเวนิสทองและหินมีค่าของผลงานที่น่าชื่นชมเธอพยายามในเครื่องประดับก่อนที่แก้วลังเลที่จะทำได้. . ไม่ให้ขึ้นใจของเธอเพื่อเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขาเพื่อให้พวกเขากลับมาเธอยังคงถาม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นความจริง ผมเคยคิดว่ามัน . " ในวันถัดไปเธอไปให้เพื่อนของเธอและบอกของความทุกข์ของเธอ
ผม ฟอเรสเทียร์ไปตู้เสื้อผ้าที่มีประตูกระจกแล้วหยิบกล่องอัญมณีขนาดใหญ่ นำมันกลับมา เปิดมันและพูดกับผม loisel :
" เลือกที่รัก "
เธอเห็นครั้งแรกของทั้งหมดบางสร้อยข้อมือ , สร้อยคอมุก , แล้ว Venetian ข้าม , ทองและอัญมณีประเภทชื่นชมฝีมือเธอพยายามบนเครื่องประดับ ก่อนแก้ว ลังเล ไม่ตัดสินใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขาเพื่อให้พวกเขากลับมา เธอเอาแต่ถาม