Chapter 1[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]“……..W

Chapter 1[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
“……..What a bad dream that was.”

Yō tossed around on the thatched straw bed, mumbling. The street lights had dimmed, and it was late in the night. In Underwood’s underground city, there is always a cool breeze from the riverside, but at night it becomes a bit chilly. It was probably for this reason that the harvest festival’s main game was held in the daytime. Tomorrow would be the eve of the festival when the main game, ‘The Horsemen of Hippo Camp’, would be hosted. So she wanted to get as much rest as possible, but that dream was badly timed.

(………Wanting to be friends with a gryphon, huh? )

Remembering her last conversation with her father, she gripped her pendant. It’s been 3 years since that night of a full moon. Although back then, she didn’t really bring it up much after people around her had scoffed at her story, but now she could say it with confidence for the dream had just confirmed it— The place her father had travelled to is of this world, the world of Little Garden.

(─────,)

Breaking into a smile, she let out a sigh and tried going back to sleep. Indeed, she had said that she wanted to see the ‘outside world’, but not even in her dreams that she thought of had it as anything more than a metaphor. Her relatives said that her father was a vagrant, but to think he’d leave his daughter to go wandering around in a parallel universe, she was so far beyond anger that she couldn’t help but laugh. As she bitterly smiled, Calico, who was on the pillow, sleepily lifted his neck.

“………Ojou? Wus’ wrong?”

“It’s nothing. Sorry I woke you up.”

She apologized as she rubbed Calico’s neck. Calico purred in content and curled up into a ball.

(If I told Calico about what happened to Dad………would he say that we should look for him? )

She lowered her eyelids and silently grasped her pendant. But that would be impossible, Yō thought. There were three big reasons why Yō didn’t go looking for her father after coming to the Little Garden. The biggest reason was that Yō and the others were all summoned from different eras. Being summoned from any era suggested that there was the possibility of being summoned into the Little Garden at any time period. If Yō were to pinpoint her position on the time line, she wouldn’t know if her father existed in the ‘past Little Garden’ or the ‘future Little Garden’. If that was the case, there would be no way she could look for him. Another big reason was………indeed, the aforementioned invitation.

‘Cast aside your family, your friends, your belongings, and the world, and come to the Little Garden.’

Cast aside your past, your family, and your identity, and come; that one sentence swayed her heart, and was why she was here in the Little Garden. To cast aside the Yō that distanced herself from other people, and only conveyed her heart to animals, for new relationships………to make new friends was the reason she came here.

Izayoi and Asuka also probably cast aside the same things to answer their summons. But she was the only one dragging around her past, which slowed her down. Moreover, this time she’d tried to cheer on Izayoi, causing issues for the community. She wanted to avoid causing anymore trouble than this.

(………Come to think of it, Izayoi was supposed to come over tonight, wasn’t he.)

Yō got up from the bed and picked up the cat ear headphones next to the candlestick.

(……..As I thought, makeshift headphones won’t do the job. I should at least win the gift from tomorrow’s ‘Horsemen of Hippo Camp’ as a present………)

And she’d apologize. They might not forgive her even if she did, but it was a rule of the herd to follow through with one’s ideals.

(It seems Ayesha will also be participating, but I can’t afford to lose this time. Tomorrow, the first thing I'll do in the morning , is to go find a Hippocamp I can rely on.)

She tightened her grip on the cat ear headphones and slipped back into bed.

………But maybe because she was overflowing with motivation, she was so excited that she couldn’t sleep. While she thought about how to get to sleep, she heard the sound of heartstrings loudly out of nowhere.

(………Nn……)

*Bolin*[1], the relaxing sound stimulated her eardrums. It was a sound she’d heard somewhere before, but she was too tired to care. Yō’s eyelids became heavy at that moment, and she fell into a deep slumber. Entrusting herself to a gentle Sandman[2], her consciousness faded and then.

A streak of lightning flashed as the lodge collapsed in a cloud of dust along with the ground.

“Fugyaa!?”

“W-wha………!!?”

Lightning poured down, ripping up the ground. The blast sent Yō and Calico into mid-air towards Underwood’s steep cliffs, nearly falling down the cliff where the huge waterfall leap off edge to the depths below. Righting her stance and with all traces of her drowsiness gone, Yō immediately started thinking to get a grasp of the situation.

(That sound just now………! That’s the sound of the harp that was stolen yesterday………!?)

Heartstrings that steal one’s consciousness. It was the [Golden Harp] that Yō took from her opponent. It took no time for her to realize that for some sort of reason, it was safe to assume that it was retaken by the enemy. Shaking off the Sandman, Yō immediately decided upon the course of action to meet up with the other [No Name] members. But the lightning showered down again and again, burning the roots of the trees and caused the ground to cave in.

Just like a cascade from a waterfall, the debris and shattered stones rained down after the initial explosions that launched them into the air. While skillfully maneuvering to dodge the rocks, Yō spotted a Kodama girl out of the corner of her eye.

“Kyaa!?”

“Look out!”

Summoning the wind and taking flight, she pulled the Kodama girl’s hand out from the caving ground. Dodging the burning roots of a falling tree, Yō was surprised by the girl she had just rescued.

“Are you alright………e,eh? Aren’t you the receptionist at the harvest festival?”

“Ye, Yeas. I’m Kirino. You are [No Name]’s……”

“Mhm. I’d like to have us introduce ourselves to each other, but let’s save that for later.”

“A-alright.”

The Kodama girl who called herself Kirino lowered her head in a bow as her flowered hair ornament rocked about. Yō hugged Kirino as she flew through the wreckage. Meanwhile, the rumbling of the thunder echoed throughout Underwood. To get as much information as possible, Yō raised her hearing to the maximum and tuned in to her surroundings. When she did, she heard a suspicious conversation from the watch tower.

“B-bad news! The Titans are also coming this way!!”

“What’d you say!?”

“Dammit, they’re coming out of the woodwork at a time like this………!!!”

No sooner had Yō heard of this before the bells started to ring to warn the people about the Titans’ attack. In the midst of the whirling pandemonium, there just had to be more bad news to top it off.

“The bell that signals an invasion………! It can’t be, even the Titans have appeared………!?”

Kirino let out a desperate cry as she trembled, holding onto Yō. But Yō’s problem laid elsewhere.

(………The Titans, too? )

She furrowed her brow in uneasiness and it was soon after that black sealed letters began to fall from the sky. Upon grabbing the black letter that brushed the tip of her nose, Yō suddenly turned pale,

“Ku………A sealed black Geass Roll letter!? It can’t be─────!?”

Touching down to the ground to drop Kirino off, Yō cut the seal with a nervous look.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1 [สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]“…….. สิ่งที่ฝันร้ายที่ไม่"Yō เพราะรอบบนเตียงนอนมุงฟาง mumbling ไฟถนนมีสีทึบ และมีสายในเวลากลางคืน ในเมืองใต้ดินของ Underwood มักจะมีลมจากริมแม่น้ำ แต่ในเวลากลางคืน จะหนาวมาก ก็คงด้วยเหตุผลนี้ที่เกมหลักของเทศกาลเก็บเกี่ยวจัดขึ้นในเวลากลางวัน วันพรุ่งนี้จะเป็นวันของเทศกาลเมื่อจะโฮสต์เกมหลัก 'นักขี่ม้าของฮิปโปค่าย' ดังนั้น เธอต้องการพักผ่อนมากที่สุด แต่ความฝันเวลาไม่ดี(……… อยากเป็นเพื่อนกับเป็น gryphon ฮะ )จดจำบทสนทนาสุดท้ายเธอกับพ่อของเธอ เธอ gripped จี้เธอ จะได้รับ 3 ปีตั้งแต่คืนจันทร์เต็มดวง กลับมาแล้ว แม้ว่าเธอไม่ได้จริง ๆ นำขึ้นมากหลังจากผู้คนรอบข้างเธอมี scoffed ที่เรื่องราวของเธอ แต่ตอนนี้ เธอสามารถกล่าว ด้วยความมั่นใจสำหรับความฝันมีเพียงยืนยัน — เป็นที่พ่อของเธอได้เดินทางไปโลกนี้ โลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ(─────,)เธอเจาะเข้าไปในรอยยิ้ม ให้ออกแยกกัน และพยายามที่จะกลับไปนอน แน่นอน เธอได้บอกว่า เธออยากเห็น "โลกภายนอก" แต่ไม่ได้แม้กระทั่งในความฝันของเธอว่า เธอคิดว่าของมีมันเป็นอะไรที่มากกว่าเมื่อเทียบกับ ญาติของเธอกล่าวว่า พ่อของเธอ vagrant เป็น แต่ให้คิดว่า เขาจะปล่อยลูกสาวของเขาไปเตร่จักรวาลคู่ขนาน เธอจนเกินกว่าความโกรธที่เธอไม่สามารถช่วยได้ แต่หัวเราะ เป็นเธอพิรี้พิไรยิ้ม คาลิโค ที่อยู่บนหมอน sleepily ยกคอของเขา“……… Ojou Wus' ไม่ถูกต้องหรือไม่""มันคืออะไร ขออภัยฉันตื่นนอนคุณ"เธออุ้มเป็นนาง rubbed คอของคาลิโค คาลิโค purred ในเนื้อหา และโค้งขึ้นเป็นลูก(ถ้าฉันเล่าคาลิโคเกิดอะไรขึ้นกับพ่อ...เขาพูดว่า เราควรมองหาเขา)เธอลดลงเปลือกตาของเธอ และ grasped จี้เธออยู่เบื้องหลัง แต่ที่จะเป็นไปไม่ได้ คิดว่า Yō มี 3 เหตุผลใหญ่ทำไม Yō ไม่ได้ไปหาพ่อของเธอหลังจากมาถึงสวนน้อย เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่ Yō และอื่น ๆ ได้ทั้งหมดถูกเรียกตัวจากช่วงต่าง ๆ การเรียกจากยุคใด ๆ แนะนำว่า มีความเป็นไปได้ของการเรียกเป็นสวนเล็ก ๆ ที่เวลาใด ๆ ถ้า Yō เพื่อ ระบุตำแหน่งในบรรทัดเวลาเธอ เธอไม่รู้ถ้าพ่ออยู่ใน 'อดีตน้อยสวน' หรือ 'ในอนาคตน้อยสวน' ถ้าที่คน จะมีวิธีเธออาจมองหาเขา อีกเหตุผลหนึ่งใหญ่ถูก...จริง คำเชิญดังกล่าว'โยนไว้ครอบครัว เพื่อน เรื่อย ๆ และโลก และสวนเล็ก ๆ มา'โยนกันอดีต ครอบครัว และของตัวตน และ มา ประโยคหนึ่งที่ swayed หัวใจของเธอ และมีเหตุผลที่เธอเป็นสวนเล็ก ๆ หล่อกัน Yō ที่ distanced ตัวเองจากคนอื่น ๆ และเลียงสัตว์หัวใจของเธอเท่านั้น สำหรับความสัมพันธ์ใหม่...เพื่อนใหม่เป็นเหตุผลที่เธอมาที่นี่Izayoi และอาสึกะยังคงโยนไว้เดียวตอบหมายเรียกของพวกเขา แต่เธอลากเดียวสถานอดีตของเธอ การชะลอตัวของเธอ นอกจากนี้ ขณะนี้เธอได้ลองโห่ใน Izayoi ก่อให้เกิดปัญหาในชุมชน เธอต้องการหลีกเลี่ยงปัญหานี้อีกต่อไป(……… Come to think of it, Izayoi ควรมาผ่านคืนนี้ ไม่ได้เขา)Yō มีขึ้นจากนอน และหูหูหูแมวติดลวด(…….. ฉันคิดว่า ติดหูจะไม่ทำงาน ฉันควรน้อยชนะเป็นของขวัญจากของ 'นักขี่ม้าของฮิปโปค่าย' เป็นขวัญ...)และเธอจะขอโทษ พวกเขาอาจยกโทษเธอแม้ว่าเธอไม่ได้ แต่มันเป็นกฎของฝูงให้อุดมคติของการ(ดูเหมือนว่า Ayesha จะยังเข้าร่วม แต่ฉันไม่สามารถจะสูญเสียเวลานี้ วันพรุ่งนี้ สิ่งแรกที่จะทำในตอนเช้า ได้ไปค้นหาฮิปโปแคมปัสที่ผมสามารถพึ่งพา)เธอจับเธอในหูฟังหูแมวทำให้รัดกุม และเล็ดรอดกลับเข้าที่พัก……… แต่อาจ เพราะเธอถูกเทียบกับกับแรงจูงใจ เธอตื่นเต้นมากที่เธอไม่สามารถนอนหลับ ในขณะที่เธอคิดว่า เกี่ยวกับการนอน เธอได้ยินเสียง heartstrings ดังงาม(……… Nn...)* โบ * [1], เสียงผ่อนคลายถูกกระตุ้น eardrums ของเธอ มันเป็นเสียงที่เธอได้ยินอยู่ก่อน แต่เธอเหนื่อยเกินไปดูแล เปลือกตาของ Yō กลายเป็นหนักในช่วงเวลานั้น และล้มลงในสมที่ลึกสุด Entrusting ตัวเองกับแมนอ่อนโยนการ [2], สติของเธอสีจางลงแล้วอับของฟ้าผ่าที่ถ่ายเป็นลอดจ์ยุบในเมฆของฝุ่นกับพื้นดิน"Fugyaa ?"" W-wha...!! ? "ฟ้าผ่า poured ลง คัดลอกค่าดิน ระเบิดที่ส่ง Yō และคาลิโคเข้าไปในกลางอากาศสู่หน้าผาสูงชันของ Underwood เกือบล้มลงหน้าผาที่กระโดดน้ำตกใหญ่ปิดขอบเพื่อความลึกด้านล่าง Righting ท่าทางของเธอ และ มีร่องรอยทั้งหมดของเธอมีที่ไป Yō ทันทีเริ่มคิดจะเข้าใจสถานการณ์ของการ(ที่ฟังเมื่อกี้นี้... นั่นคือเสียงของฮาร์ปที่ถูกขโมยเมื่อวาน...)Heartstrings ที่ขโมยของสติ มันเป็น [ฮาร์ปทอง] ที่ Yō เอาจากคู่ต่อสู้ของเธอ ใช้เวลาไม่นานเธอจะรับรู้ว่า สำหรับบางประเภทของเหตุผล มันปลอดภัยที่จะคิดว่า มันถูกเตะ โดยข้าศึก เขย่าปิดแมน Yō ทันทีตัดสินใจตามหลักสูตรการดำเนินการกับค่าทำ [ไม่มีชื่อ] แต่ฟ้าผ่านี้ลงอีก เขียนรากของต้นไม้ และทำให้พื้นดินยุบเหมือนซ้อนจากน้ำตก เศษและหินมลายฝนตกลดลงหลังการระเบิดครั้งแรกที่เปิดตัวออกไปในอากาศ ในขณะที่รูปหลบหลีกหลบหิน Yō ด่างสาวโกดะมะจากมุมของตาของเธอ"Kyaa ?""มองออกไป"อัญเชิญลมและบิน เธอดึงมือของหญิงสาวโกดะมะออกจากถ้ำพื้นดิน Dodging เขียนรากของต้นไม้ล้ม Yō ประหลาดใจหญิงสาวเธอได้ช่วย"คุณใจครับ... e เอ๊ะ ปัจจุบันคุณพนักงานต้อนรับในเทศกาลเก็บเกี่ยว""เย Yeas ฉัน Kirino คุณอยู่ [ไม่มีชื่อ] ของ...""Mhm อยากให้เราแนะนำตนเองกัน แต่ลองที่บันทึกสำหรับภายหลัง""A-ครับ"สาวโกดะมะที่เรียกตัวเอง Kirino ลดลงศีรษะของเธอในธนูเป็นเครื่องประดับของเธอผม flowered rocked เกี่ยวกับ Yō hugged Kirino เป็นเธอบินผ่านปรักหักพัง ในขณะเดียวกัน rumbling ของฟ้าร้องดังได้พูดย้ำตลอด Underwood การได้รับข้อมูลมากที่สุด Yō ยกของเธอฟังถึง และผ่านกล่องในสภาพแวดล้อมของเธอ เมื่อเธอไม่ได้ เธอได้ยินการสนทนาที่น่าสงสัยจากหอนาฬิกา"ข่าวร้าย B เดอะไททันส์ยังมาทางนี้!!""อะไรคุณพูด?""กับ พวกเขากำลังมาจากแสนอร่อยที่ครั้งนี้...!!!"ไม่เร็ว ก็ Yō ได้ยินนี้ก่อนระฆังเริ่มให้เตือนประชาชนเกี่ยวกับของ Titans โจมตี กลางต่อ whirling มีเพียงได้ให้ ข่าวร้ายเพิ่มเติมด้านปิด"ระฆังที่สัญญาณการบุกรุก... มันไม่สามารถ ได้ปรากฏแม้ Titans...?"Kirino ให้ออกร้องหมดหวังกับเธอ trembled กดค้างไว้บน Yō แต่ปัญหาของ Yō วางอื่น ๆ(……… ไททันส์ เกินไป )นาง furrowed คิ้วของเธอใน uneasiness และก็หลังจากที่ปิดผนึกจดหมายเริ่มตกจากท้องฟ้าดำ เมื่อโลภตัวอักษรสีดำที่ปลายจมูกของเธอขัดเงา Yō ก็เปิดซีด"กู... ปิดผนึกดำม้วน Geass จดหมาย มันไม่ be───── ?"Yō ตัดตรากับแบบประสาทสัมผัสลงไปพื้นดินเพื่อปล่อย Kirino ปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1 [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
"...... ..What ฝันร้ายที่เป็น." Yōโยนไปรอบ ๆ บนเตียงฟางมุงพึมพำ ไฟถนนได้จางและมันก็สายในเวลากลางคืน ในเมืองใต้ดินอันเดอร์วู้ดยังมีสายลมเย็นจากแม่น้ำ แต่ในเวลากลางคืนมันจะกลายเป็นบิตที่อากาศหนาวเย็น มันอาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ที่เกมหลักของเทศกาลเก็บเกี่ยวถูกจัดขึ้นในตอนกลางวัน พรุ่งนี้จะเป็นวันของเทศกาลเมื่อเกมหลัก 'ขี่ม้าแห่งฮิปโปแคมป์' จะเป็นเจ้าภาพ ดังนั้นเธอจึงอยากจะได้รับส่วนที่เหลือมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แต่ความฝันที่ไม่ดีเป็นเวลาที่กำหนด. (......... อยากจะเป็นเพื่อนกับกริฟฟอนฮะ?) ความทรงจำครั้งสุดท้ายของเธอสนทนากับพ่อของเธอจับจี้ของเธอ มันเป็นเวลา 3 ปีตั้งแต่คืนที่พระจันทร์เต็มดวง แม้ว่าจะกลับมาแล้วเธอไม่ได้จริงๆนำมันขึ้นมากหลังจากที่ผู้คนรอบ ๆ ตัวเธอได้เย้ยหยันที่เรื่องราวของเธอ แต่ตอนนี้เธออาจจะบอกว่ามันมีความเชื่อมั่นเพื่อความฝันได้รับการยืนยันเพียงทีที่พ่อของเธอได้เดินทางไปเป็นของโลกนี้ โลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ . (─────) แบ่งเป็นรอยยิ้มที่เธอให้ออกถอนหายใจและพยายามที่จะกลับไปนอนหลับ อันที่จริงเธอก็บอกว่าเธออยากจะเห็นโลกภายนอก แต่ไม่ได้อยู่ในความฝันของเธอว่าเธอคิดว่ามันเป็นอะไรมากไปกว่าคำอุปมา ญาติของเธอบอกว่าพ่อของเธอเป็นคนจรจัด แต่จะคิดว่าเขาจะปล่อยให้ลูกสาวของเขาที่จะไปเดินไปรอบ ๆ ในเอกภพคู่ขนานเธอเพื่อให้ห่างไกลเกินกว่าความโกรธว่าเธอไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ ขณะที่เธอขมขื่นยิ้มผ้าดิบที่อยู่ในหมอนเหงาหงอยยกคอของเขา. "......... Ojou? WUS 'ผิดหรือเปล่า? " "มันไม่มีอะไร ขออภัยฉันตื่นคุณขึ้น. " เธอขอโทษที่เธอลูบคอผ้าดิบ ผ้าดิบ purred ในเนื้อหาและขดเป็นลูก. (ถ้าผมบอกผ้าดิบเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อ ......... เขาจะบอกว่าเราควรมองหาเขา?) เธอลดลงเปลือกตาของเธอและลงโทษเงียบจี้ของเธอ แต่ที่จะเป็นไปไม่ได้โย่คิด มีเหตุผลสามใหญ่เป็นYōทำไมไม่ไปหาพ่อของเธอหลังจากที่มาถึงสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ เหตุผลที่ดีที่สุดคือการที่Yōและคนอื่น ๆ ได้รับการเรียกตัวจากยุคที่แตกต่าง ถูกเรียกจากยุคใด ๆ ที่ชี้ให้เห็นว่ามีความเป็นไปได้ที่จะถูกเรียกตัวเข้าไปในสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงเวลาใด หากYōจะระบุตำแหน่งของเธออยู่บนเส้นเวลาที่เธอจะไม่ทราบว่าพ่อของเธออยู่ใน 'ลิตเติ้ลการ์เด้นที่ผ่านมา' หรือ 'ลิตเติ้ลการ์เด้นในอนาคต' ถ้าเป็นกรณีที่มีจะเป็นวิธีที่เธอจะมองหาเขาไม่มี อีกเหตุผลที่ใหญ่เป็น ......... จริงตามคำเชิญดังกล่าว. 'โยนกันในครอบครัวของคุณเพื่อนของคุณข้าวของของคุณและโลกและมาการ์เด้นลิตเติ้ล.' โยนกันที่ผ่านมาของคุณครอบครัวของคุณและตัวตนของคุณและ มา ที่หนึ่งประโยคเปี่ยมไปหัวใจของเธอและเป็นเหตุผลที่เธออยู่ที่นี่ในสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อโยนกันYōที่ห่างไกลตัวเองจากคนอื่น ๆ และถ่ายทอดเพียงหัวใจของเธอกับสัตว์สำหรับความสัมพันธ์ใหม่ ......... รู้จักเพื่อนใหม่เป็นเหตุผลที่เธอมาที่นี่. Izayoi อะซึกะและยังอาจจะทิ้งสิ่งเดียวกันที่จะตอบของพวกเขา หมายเรียก แต่เธอเป็นคนเดียวที่ลากไปรอบ ๆ ที่ผ่านมาของเธอซึ่งชะลอตัวของเธอลง นอกจากนี้เวลานี้เธอเคยพยายามที่จะเป็นกำลังใจให้กับ Izayoi ก่อให้เกิดปัญหาในชุมชน เธอต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดปัญหาอีกต่อไปกว่านี้. (......... มาคิดว่ามัน Izayoi ก็ควรที่จะมาคืนนี้ไม่ได้เขา.) Yōลุกขึ้นจากเตียงและหยิบหูฟังหูแมวติดกับ เชิงเทียน. (..As ...... ผมคิดว่าหูฟังชั่วคราวจะไม่ทำงาน. ฉันควรจะอย่างน้อยชนะของขวัญจากวันพรุ่งนี้ 'ขี่ม้าแห่งฮิปโปแคมป์' เป็นของขวัญ ......... ) และเธอจะขอโทษ พวกเขาอาจจะไม่ยกโทษให้เธอแม้ว่าเธอได้ แต่มันก็เป็นกฎของฝูงที่จะปฏิบัติตามผ่านกับอุดมคติของคน. (ดูเหมือนชะนอกจากนี้ยังจะต้องมีส่วนร่วม แต่ฉันไม่สามารถจะสูญเสียในครั้งนี้. พรุ่งนี้สิ่งแรก ฉันจะทำในตอนเช้าคือการไปหา Hippocamp ฉันสามารถพึ่งพา.) เธอแน่นจับเธอในหูฟังหูแมวและลดลงกลับเข้ามาในเตียง. ......... แต่อาจจะเพราะเธอได้รับการล้นด้วยแรงจูงใจเพื่อให้เธอเป็น รู้สึกตื่นเต้นที่ว่าเธอไม่สามารถนอนหลับ ในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะได้รับการนอนหลับที่เธอได้ยินเสียงลึกซึ้งเสียงดังออกมาจากที่ไหน. (Nn ......... ...... ) * * * * * * * * Bolin [1], เสียงผ่อนคลายกระตุ้นแก้วหูของเธอ มันเป็นเสียงที่เธอจะได้ยินบางก่อน แต่เธอก็เหนื่อยเกินไปที่จะดูแล เปลือกตาโย่กลายเป็นหนักในขณะนั้นและเธอตกลงไปในการนอนหลับลึก มอบหมายให้ตัวเองเพื่ออ่อนโยนแซนด์แมน [2] สติของเธอจางหายไปแล้ว. แนวของฟ้าผ่าประกายเป็นที่พักทรุดตัวลงในเมฆของฝุ่นพร้อมกับพื้นดิน. "Fugyaa !?" "W-วา ......... !! " สายฟ้าเทลงดินริป ระเบิดส่งYōและผ้าดิบเข้ากลางอากาศไปสู่หน้าผาสูงชันของอันเดอร์วู้ดเกือบล้มลงที่หน้าผาน้ำตกขนาดใหญ่กระโดดปิดขอบลึกด้านล่าง กิริยาตอบสนองฉับพลันท่าทางของเธอและมีร่องรอยของอาการง่วงนอนของเธอหายไปโย่ทันทีที่เริ่มคิดที่จะได้เข้าใจสถานการณ์. (เสียงที่เพียงแค่ตอนนี้ ......... ! นั่นเป็นเสียงพิณที่ถูกขโมยไปเมื่อวานนี้ ......... !?) Heartstrings ที่จะขโมยจิตสำนึกของคน มันเป็น [โกลเด้นพิณ] Yōที่เอามาจากฝ่ายตรงข้ามของเธอ มันต้องใช้เวลาไม่มีเวลาสำหรับเธอที่จะตระหนักว่าการเรียงลำดับของเหตุผลบางอย่างมันปลอดภัยที่จะคิดว่ามันถูกจับโดยศัตรู สลัดแซนด์แมนโย่ทันทีตัดสินใจหลักสูตรของการกระทำที่จะพบกับคนอื่น ๆ [ไม่มีชื่อ] สมาชิก แต่ฟ้าผ่าถล่มลงมาอีกครั้งและอีกครั้ง, การเผาไหม้รากของต้นไม้และก่อให้เกิดพื้นดินที่จะอยู่ในถ้ำ. เช่นเดียวกับน้ำตกน้ำตกจากเศษหินแตกและฝนตกลงหลังจากการระเบิดครั้งแรกที่เปิดตัวพวกเขาขึ้นไปในอากาศ ในขณะที่ความชำนาญการหลบหลีกที่จะหลบหินโย่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งออกจากดั่งมุมของตาของเธอ. "Kyaa !?" "มองออกไป!" เรียกลมและการบินเธอดึงมือของหญิงสาวดั่งออกจากพื้นดินพัง หลบการเผาไหม้รากของต้นไม้ล้มโย่รู้สึกประหลาดใจโดยหญิงสาวที่เธอได้รับการช่วยเหลือเพียง. "คุณไม่เป็นไรจ ......... ใช่มั้ย? คุณไม่ได้เป็นพนักงานต้อนรับในงานเทศกาลเก็บเกี่ยวได้หรือไม่ " "เจ้า, yeas ฉัน Kirino คุณอยู่ [ไม่มีชื่อ] 's ...... " "Mhm ฉันต้องการที่จะให้เราแนะนำตัวเองกับแต่ละอื่น ๆ แต่ขอบันทึกว่าในภายหลัง. " "-เป็นไร." ดั่งสาวที่เรียกตัวเองว่า Kirino ลดลงในหัวของเธอโบว์เป็นเครื่องประดับผมดอกไม้ของเธอเกี่ยวกับการโยก Yōกอด Kirino ขณะที่เธอบินผ่านซากปรักหักพัง ในขณะที่เสียงดังก้องฟ้าร้องก้องทั่วอันเดอร์วู้ด เพื่อให้ได้ข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โย่ยกได้ยินเธอไปสูงสุดและปรับในสภาพแวดล้อมของเธอ เมื่อเธอได้เธอได้ยินเสียงการสนทนาที่น่าสงสัยจากหอนาฬิกา. "B-ข่าวที่ไม่ดี! ไททันส์ยังมาทางนี้ !! " "แกพูด !?" "Dammit พวกเขากำลังออกมาจากไม้ในเวลาเช่นนี้ ......... !!!" แต่ยังไม่ทันได้Yōได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ระฆังเริ่มให้แหวนที่จะเตือนประชาชนเกี่ยวกับการโจมตีไททันส์ ' ในท่ามกลางความโกลาหลปั่นป่วนมีเพิ่งจะเป็นข่าวร้ายมากขึ้นไปด้านบนออก. "ระฆังที่ส่งสัญญาณบุก ......... ! มันไม่สามารถแม้แต่ไททันส์ได้ปรากฏ ......... !? " Kirino ให้ออกร้องไห้หมดหวังขณะที่เธอสั่นถือบนYō แต่ปัญหาโย่วางที่อื่น ๆ . (......... ไททันส์มากเกินไป?) เธอขมวดคิ้วของเธอในความไม่สบายใจและมันก็ไม่นานหลังจากที่ตัวอักษรสีดำที่ปิดผนึกเริ่มตกมาจากฟากฟ้า เมื่อคว้าตัวอักษรสีดำที่แปรงปลายจมูกของเธอโย่ก็หันซีด"กู่ ......... สีดำปิดผนึกจดหมาย Geass ม้วน !? มันไม่สามารถbe───── !? " สัมผัสลงไปที่พื้นดินจะลดลง Kirino ออกโย่ตัดซีลด้วยรูปลักษณ์ประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 [ ส่วนที่ 1 แก้ไข ]
[ ]
" . . . . . แก้ไขฝันอะไรที่ไม่ดีนั่นคือ "

Y โฮเหวี่ยงไปมาบนหลังคามุงฟาง เตียง พึมพำ ไฟถนนมีสีจาง และมันก็สายในเวลากลางคืน อันเดอร์วู้ดใต้ดินในเมือง มีเสมอ สายลมเย็นจากแม่น้ำ แต่ตอนกลางคืนจะเย็นไปหน่อยอาจเป็นเพราะเหตุนี้ที่เทศกาลเก็บเกี่ยวเป็นเกมหลักที่จัดขึ้นในเวลากลางวัน พรุ่งนี้ก็วันของเทศกาลเมื่อเกมหลัก ' ' ของค่ายม้าฮิปโป จะเป็นเจ้าภาพ เธออยากให้เหลือมากที่สุด แต่ฝันนั้นเลวหมด

( . . . อยากเป็นเพื่อนกับ Gryphon เหรอ ? )

นึกถึงการสนทนาครั้งสุดท้ายของเธอกับพ่อของเธอเธอจับจี้เธอ นี่มันก็ 3 ปีแล้วนะตั้งแต่คืนที่พระจันทร์เต็มดวง ถึงตอนนั้น เธอไม่ได้มาอัพนะ คนรอบข้างต้องไม่เชื่อเรื่องราวของเธอ แต่ตอนนี้เธอสามารถพูดด้วยความมั่นใจเพื่อความฝันที่เพิ่งยืนยัน - สถานที่ที่พ่อของเธอได้เดินทางไปอยู่ในโลกนี้ โลกแห่งสวนเล็ก ๆน้อย ๆ

( ─────

) แบ่งออกเป็นรอยยิ้มเธอถอนหายใจ และพยายามจะกลับไปนอน ใช่ เธอเคยบอกว่า เธออยากเห็นโลกข้างนอก แต่แม้แต่ในความฝันของเธอที่เธอคิดว่ามันเป็นอะไรที่มากกว่าเปรียบเทียบ ญาติของเธอกล่าวว่าพ่อของนางเป็นคนจรจัด แต่ไม่คิดว่าเขาจะปล่อยให้ลูกสาวไปอยู่ในเอกภพคู่ขนานเธอช่างไกลเกินความโกรธที่เธอไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ เธอยิ้มอย่างขมขื่น ผ้าดิบ ที่บนหมอน เคลิ้มยกคอของเขา . . . . . .

" . . . คุณหนู ? wus ' ผิด "

" มันไม่มีอะไรเลย ขอโทษที่ทำให้ตื่น "

เธอขอโทษเธอลูบผ้าดิบของคอ ผ้าดิบ purred ในเนื้อหา และม้วนเป็นลูก

( หากฉันบอกคาลิโก เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อ . . . เขาจะบอกว่าเราควรจะไปหาเขา ? )

เธอลดเปลือกตาของเธออย่างเงียบๆ ตัวจี้เธอ แต่เป็นไปไม่ได้ Y โฮคิด มี 3 เหตุผลใหญ่ทำไม Y โฮไม่ตามหาพ่อของเธอมาที่สวนเล็ก ๆน้อย ๆ เหตุผลใหญ่ที่สุดคือ ที่ Y โฮและคนอื่นๆถูกเรียกตัวจากยุคที่แตกต่างกันถูกหมายเรียกจากยุคใด ๆพบว่ามีความเป็นไปได้ที่จะถูกเรียกตัวเข้าสวนเล็ก ๆน้อย ๆในเวลาใด ๆ ระยะเวลา ถ้า Y โฮถูกระบุตำแหน่งของเธอในเวลาที่เธอจะไม่รู้ถ้าพ่อของเธออยู่ใน ' อดีตสวน ' หรือ ' สวน ' เล็ก ๆน้อย ๆในอนาคต ถ้าเป็นอย่างนั้น คงไม่มีทางที่เธอจะหาเขา อีกเหตุผลใหญ่คือ . . . แน่นอนคำเชิญดังกล่าว กัน

'cast ครอบครัวของคุณเพื่อนของคุณสมบัติของคุณ และโลก และมาถึงสวนเล็ก ๆน้อย ๆ . '

ทิ้งอดีตของคุณครอบครัวของคุณและตัวตนของคุณและมา ประโยคนั้นครอบงำจิตใจของเธอ และทำให้เธออยู่ในสวนเล็ก ๆน้อย ๆ ที่จะทิ้ง Y โฮที่ห่างไกลตัวเองจากคนอื่น และถ่ายทอดหัวใจสัตว์สำหรับความสัมพันธ์ใหม่ . . . เพื่อให้เพื่อน ๆใหม่ คือ เหตุผลที่เธอมาที่นี่

ซาโย และ Asuka ก็อาจจะทิ้งไปแบบนั้น คำตอบของพวกเขาหมาย แต่เธอเป็นเพียงคนเดียวที่ลากรอบอดีตของเธอ ซึ่งทำให้เธอผิดหวัง นอกจากนี้ เวลาที่เธอพยายามให้กำลังใจกับซาโย ก่อให้เกิดปัญหาให้กับชุมชน เธอต้องการหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดปัญหามากกว่า

แล้วนี้( . . . มาคิดดูแล้ว ซาโย จะมาคืนนี้นะ ไม่ใช่เขา )

Y โฮลุกขึ้นจากเตียงและหยิบหูแมวหูฟังถัดจากเชิงเทียน

( . . . . . อย่างที่คิด เช่น หูฟังไม่ทำงาน อย่างน้อยฉันควรจะชนะของขวัญจากวันพรุ่งนี้ ' พลม้าของค่าย ' ฮิปโปเป็นของขวัญ . . . )

แล้วเธอก็ขอโทษ พวกเขาไม่อาจให้อภัยเธอถึงแม้ว่าเธอจะทำแต่มันเป็นกฎของฝูงที่จะปฏิบัติตามผ่านกับหนึ่งของอุดมการณ์

( มันเหมือน ayesha จะเข้าร่วม แต่ผมไม่สามารถสูญเสียในครั้งนี้ พรุ่งนี้ สิ่งแรกที่ผมจะทำในตอนเช้า เพื่อไปค้นหาฮิปโปแคมปัส ( เทพปกรณัมกรีก ) ฉันสามารถพึ่งพา )

เธอกระชับมือของเธอในหูฟังหูแมวและลื่นกลับเข้ามาในเตียง . .

. . . แต่อาจเป็นเพราะ เธอถูกล้นด้วยแรงจูงใจเธอตื่นเต้นมากที่เธอนอนไม่หลับ ในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับวิธีการได้รับการนอนหลับ เธอได้ยินเสียงหัวใจดังออกมาจากไม่มีที่ไหนเลย .

( . . . ต. . . . . . . . )

* * [ 1 ] โบลิ่น , เสียงที่ผ่อนคลายกระตุ้นหูของเธอ มันเป็นเสียงที่เธอเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน แต่เธอเหนื่อยเกินไปที่จะดูแล Y โฮเปลือกตาก็หนักในตอนนั้น เธอตกอยู่ในการนอนหลับลึกให้ตัวเองกับแซนด์แมนอ่อนโยน [ 2 ] , สติของเธอหายไปแล้ว

แนวของสายฟ้าแวบเป็นยื่นไปในเมฆของฝุ่นตามพื้น

" fugyaa ! ? "

" w-wha . . . ! ! ? "

ฟ้าผ่าเทลง , ฉีกขึ้นจากพื้น ระเบิดส่ง Y โฮผ้าดิบในกลางอากาศและต่อ Underwood สูงชันหน้าผาเกือบตกผาขนาดใหญ่ น้ำตกที่กระโดดออกจากขอบลึกด้านล่าง ท่าทางของเธอและ righting ร่องรอยของความง่วงเหงาของเธอหายไป Y โฮทันที เริ่มคิดที่จะได้รับเข้าใจในสถานการณ์

( เสียงเมื่อกี้ . . . ! นั่นคือเสียงพิณที่ถูกขโมยไปเมื่อวาน . . . ! ? )

ความรักต่างหากที่ขโมยก็หมดสติมันเป็น [ พิณทอง ] Y โฮเอาจากฝ่ายตรงข้าม มันเอาเวลาที่เธอตระหนักว่ามีเหตุผลอะไรบางอย่าง มันปลอดภัยที่จะคิดว่ามันถูกจับโดยศัตรู สั่นปิด Sandman , Y โฮตัดสินใจทันทีตามหลักสูตรของการกระทำเพื่อตอบสนองกับอื่น ๆ [ ชื่อ ] สมาชิก แต่สายฟ้าถล่มลงมาอีกครั้ง และอีกครั้งการเผาไหม้ของรากต้นไม้และทำให้พื้นดินพังทลาย

เหมือนตกจากน้ำตก เศษหินแตกเป็นเสี่ยง ๆและฝนตกลดลงหลังจากที่เริ่มต้นการระเบิดที่เปิดตัวในอากาศ ในขณะที่ชำนาญ maneuvering เพื่อหลบหิน , Y โฮเห็นโคดามะสาวออกจากมุมตาของเธอ

" เย้ ! ? "

" ดู "

เรียกลม และถ่ายเครื่องบินเธอดึงมือโคดามะ สาวออกจากถ้ำดิน หลบการเผาไหม้รากของต้นไม้ล้ม , Y โฮแปลกใจผู้หญิงที่เธอเพิ่งช่วย

" เป็นอะไร . . . E , เอ๋ ? คุณไม่ใช่พนักงานต้อนรับในเทศกาลเก็บเกี่ยว ? "

" เจ้า yeas ฉัน คิริโนะ คุณ [ ชื่อ ] . . . . . . . "

" อืม ผมอยากจะให้เราแนะนำตัวเองกับแต่ละอื่น ๆ แต่เก็บไว้ก่อน

"" มี - alright "

โคดามะ ผู้หญิงที่เรียกตัวเธอเองว่าคิริโนะก้มในคันธนูเป็นดอกไม้เครื่องประดับผมทำเกี่ยวกับ Y โฮกอดคิริโนะ ขณะที่เธอบินผ่านซาก ในขณะที่เสียงของฟ้าร้องดังก้องไปทั่ว อันเดอร์วู้ด เพื่อให้ได้ข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ , Y โฮโตได้ยินเธอสูงสุดและปรับสภาพแวดล้อมของเธอ เมื่อเธอทำเธอได้ยินการสนทนาที่น่าสงสัยจากหอนาฬิกา

" b-bad ข่าว ! ไททันส์ก็มาทางนี้ "

" ว่าไงนะ ! ? "

" บ้าจริง พวกเขาก็ออกมาจากป่า ในเวลาแบบนี้แล้ว . . . ! ! ! ! ! ! ! ! "

ไม่เร็วได้ Y โฮได้ยินนี้ก่อนระฆังเริ่มดังเพื่อเตือนผู้คนเกี่ยวกับ Titans ' โจมตี ท่ามกลางความโกลาหลปั่นป่วนของ ,มันก็ต้องเป็นข่าวร้ายไปด้านบนออก

" ระฆัง สัญญาณการบุกรุก . . . ! มันไม่ได้เป็นแม้กระทั่งไททันได้ปรากฏขึ้นแล้ว . . . ! ? "

คิริโนะมาอยู่ร้องขณะที่เธอกำลังสั่นอยู่ จับ Y โฮ . แต่ปัญหาของ Y โฮวางที่อื่น

( . . . ไททันเหมือนกัน ? )

เธอมีรอยย่นที่หน้าผากในความไม่สบายใจและมันเร็ว ๆนี้หลังจากที่จดหมายปิดผนึกสีดำเริ่มตกลงมาจากท้องฟ้าเมื่อหยิบจดหมายสีดำปัดปลายจมูกของเธอ Y โฮก็เปิดซีด

" กู่ . . . จดหมาย Geass ม้วนสีดำสนิท ! ? มันไม่สามารถ───── ! ? "

สัมผัสลงกับพื้นเพื่อวางคิริโนะออก Y โฮตัดซีลกับ
ดูกระวนกระวาย