Jo Minjoon was one of those that di

Jo Minjoon was one of those that didn’t take long picking an ingredient. Because the others had to check the quality of the ingredients one by one. Jo Min Joon was the first to have finished picking his ingredients. He heated a small sauce pan in mid fire and the judges approached him. Joseph asked.

“You picked fresh ingredients well. What kind of risotto are you planning to make?”
“It’s a risotto made with pear, prosciutto and sage.”
“The sage’s aroma is strong, and it’s also the same for prosciutto. Will you be able to make it as to those ingredients don’t clash against each other?”
“I’m planning to use the least amount of sage possible. If the dish is done as I’m thinking it to be, at least, it won’t be thrown in the trash bin.”

The judges looked at him with envious eyes without saying anything. Jo Minjoon didn’t mind and concentrated on cooking. The estimated cooking score was 6. Although the recipe was good, it also meant that it lacked something. Actually, risotto was that kind of dish. Because rather than the recipe, the chef’s hands could make a difference of heaven and earth. If you were a beginner, it was a dish which you would fail 100 times out of 100.

And that’s why Jo Minjoon could concentrate harder than ever. Jo Minjoon poured olive oil and heated it sufficiently. He couldn’t let it smoke. Because that meant that the oil was burning. When it started to have a shiny gloss, it meant that it was already heated.

Jo Minjoon sliced the prosciutto thinly and placed it on the oil along with four leaves of sage. After waiting for it to become crispy, he had to take them out with a sieve and place it over kitchen towel to take off the oil.

The next was the gravy. Jo Minjoon poured the chicken gravy in a mid sized saucepan and turned on the fire. It was a must to use an appropriate fire strength.

Be brought the gravy on fire and Jo Minjoon placed the shallots and the prosciutto on a cutting board. It wasn’t the prosciutto he had fried just then, but a new one. He chopped the same amount of prosciutto he had fried along with shallots, and he just had to fry it in the low heated frying pan.

Before the shallots turned brown from frying, there were many things he had to do in those 1 to 2 minutes. First, he had to take out the sage leaves for a bit, and had to peel the pear to chop it the size of a dice. As he was handling the pear and looking around, the onions were already finished cooking. Jo Minjoon’s hands fastened. And that was the reason. A voice was heard.

“Minjoon! Look at your hands! Hands!”

It was Emily. Jo Minjoon checked his surroundings dumbfoundedly. And only then did he notice that his left thumb had quite a deep wound. Jo Minjoon raised his left arm. The medical crew quickly approached him and disinfected and sprayed hemostatic medicine in his thumb. Emily asked with a worried face.

“Can you continue?”
“I will.”

Jo Minjoon replied briefly and chopped the remaining pear with his other hand and put it on the frying pan. Pear, rice, and a teaspoon of sage. It wasn’t frying but just coating it in oil while shaking the pan, and the next was the wine. After the treatment ended, he put on a rubber glove, and he poured half a cup of dry wine in the frying pan. His hand burned, but Jo Minjoon was too concentrated to bother about that.

He raised the fire of the pan that had the mixed ingredients, and Jo Minjoon just waited for the wine to boil down in the rice grains. And only then could he notice Emily that was still looking at him concerned. But she wasn’t the only one. He didn’t know when he had come, but Alan also approached him and was looking at his hands. Precisely speaking, at his left hand. Jo Minjoon looked down at his hand. Now that he was conscious of it, a hot and painful feeling made him frown.

Alan and Emily could not tell him to stop and get a proper treatment. Because they knew really that for Jo Minjoon, and all the other participants, this place had a deep meaning. Jo Minjoon composed himself and said.

“I’m okay. There’s no need for you to be concerned.”
“…..As soon as the mission ends, get proper treatment.”

Alan said in a blunt voice and turned his back. Emily too let a sigh and went to another table. Jo Minjoon bit his lips. The pain was getting worse, but it wasn’t the time to be crying.

‘The thumb…….moving it is a bit difficult.’

Because of the pain, he couldn’t feel it well. However he was already done with the knife. The inconvenience wasn’t that big of a problem.

When the wine was almost boiled down in the rice, Jo Minjoon poured about half a cup of the boiling chicken gravy on the rice. When it boiled down, another cup. It boils down and another cup.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจ Minjoon เป็นหนึ่งในผู้ที่ใช้เวลาไม่นานการเลือกส่วนผสม เพราะคนอื่น ๆ ได้มีการตรวจสอบคุณภาพของส่วนผสมที่หนึ่งโดยหนึ่ง Jo Min จุนเป็นคนแรกที่ได้เสร็จสิ้นการเลือกส่วนผสมของเขา เขาร้อนหม้อขนาดเล็กในช่วงกลางเดือนไฟและผู้พิพากษาเข้าหาเขา โจเซฟถาม

"คุณเลือกวัตถุดิบสดใหม่ดี สิ่งที่ชนิดของ risotto ที่คุณวางแผนที่จะทำให้? "
" มันเป็น risotto ที่ทำด้วยลูกแพร์ prosciutto และ Sage. "
" กลิ่นหอมของ SAGE มีความแข็งแรงและมันยังเป็นเหมือนกันสำหรับ prosciutto คุณจะสามารถที่จะทำให้มันเป็นส่วนผสมเหล่านั้นไม่ได้ปะทะกับแต่ละอื่น ๆ ? "
" ฉันวางแผนที่จะใช้จำนวนน้อยที่สุดของปัญญาชนที่เป็นไปได้ ถ้าจานจะทำตามที่ฉันคิดว่ามันจะเป็นอย่างน้อยก็จะไม่ได้รับการโยนในถังขยะ. "

ผู้พิพากษามองไปที่เขาด้วยสายตาอิจฉาโดยไม่พูดอะไร โจ Minjoon ไม่ได้ใจและจดจ่ออยู่กับการปรุงอาหาร คะแนนการปรุงอาหารโดยประมาณเป็น 6. แม้ว่าสูตรเป็นสิ่งที่ดีมันก็หมายความว่ามันขาดอะไรบางอย่าง ที่จริง risotto เป็นชนิดของอาหารที่ เพราะมากกว่าสูตรของเชฟมือสามารถสร้างความแตกต่างของสวรรค์และโลก ถ้าคุณเริ่มต้นมันเป็นจานที่คุณจะล้มเหลว 100 ครั้งจาก 100

และที่ว่าทำไมโจ Minjoon จะได้มีสมาธิหนักกว่าที่เคย โจ Minjoon เทน้ำมันมะกอกและน้ำอุ่นก็พอ เขาไม่สามารถปล่อยให้มันสูบบุหรี่ เพราะนั่นหมายความว่าน้ำมันถูกเผาไหม้ เมื่อมันเริ่มที่จะมีความมันวาวเงามันหมายถึงว่ามันถูกความร้อนแล้ว

โจ Minjoon หั่น prosciutto บางเบาและวางมันลงบนน้ำมันพร้อมกับสี่ใบของปัญญาชน หลังจากที่รอคอยให้มันกลายเป็นกรอบที่เขาจะนำพวกเขาออกด้วยตะแกรงและวางไว้กว่าผ้าห้องครัวที่จะออกน้ำมัน

ถัดไปเป็นน้ำเกรวี่ โจ Minjoon เทน้ำเกรวี่ไก่ในกระทะขนาดกลางและเปิดไฟ มันก็ต้องใช้แรงไฟที่เหมาะสม

ถูกนำน้ำเกรวี่ไฟไหม้และโจ Minjoon วางหอมแดงและ prosciutto บนเขียง มันไม่ได้ prosciutto ที่เขาทอดเพียงแค่นั้น แต่หนึ่งใหม่ เขาสับจำนวนเดียวกันของ prosciutto เขาได้ทอดพร้อมกับหอมแดงและเขาเพิ่งมีการทอดในกระทะอุ่นต่ำ

ก่อนที่จะหันหอมแดงน้ำตาลจากการทอดมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องทำในช่วง 1 ถึง 2 นาที ครั้งแรกที่เขาต้องใช้เวลาออกใบสะระแหน่สำหรับบิตและมีการปอกเปลือกลูกแพร์ที่จะสับมันขนาดของลูกเต๋า ขณะที่เขากำลังจัดการลูกแพร์และมองไปรอบ ๆ หัวหอมเสร็จแล้วปรุงอาหาร มือโจ Minjoon ของยึด และนั่นก็คือเหตุผลที่ เสียงที่ได้ยิน

"Minjoon! มองไปที่มือของคุณ! มือ! "

มันเป็นเอมิลี่ โจ Minjoon การตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขา dumbfoundedly และเพียงแล้วเขาก็สังเกตเห็นว่านิ้วหัวแม่มือซ้ายของเขาก็ค่อนข้างเป็นแผลลึก โจ Minjoon ยกแขนซ้ายของเขา ลูกเรือทางการแพทย์ได้อย่างรวดเร็วเข้าหาเขาและฆ่าเชื้อและฉีดพ่นยาห้ามเลือดในนิ้วหัวแม่มือของเขา เอมิลี่ถามด้วยสีหน้ากังวล

"คุณสามารถต่อหรือไม่?"
"ฉันจะ."

โจ Minjoon ตอบสั้น ๆ และสับลูกแพร์ที่เหลือด้วยมืออื่น ๆ ของเขาและใส่ไว้ในกระทะ ลูกแพร์ข้าวและช้อนชาของปราชญ์ มันก็ไม่ได้กะ แต่เพียงเคลือบในน้ำมันในขณะที่เขย่ากระทะและต่อไปคือไวน์ หลังจากการรักษาสิ้นสุดวันที่เขาใส่ถุงมือยางและเขาเทครึ่งถ้วยไวน์แห้งในกระทะ มือของเขาถูกเผา แต่โจ Minjoon เข้มข้นเกินไปที่จะกังวลเกี่ยวกับการที่

เขายกไฟของกระทะที่มีส่วนผสมที่ผสมและโจ Minjoon เพียงแค่รอให้ไวน์ที่จะต้มลงในเมล็ดข้าว และเพียงแล้วที่เขาจะสังเกตเห็นเอมิลี่ที่ยังคงมองไปที่เขากังวล แต่เธอก็ไม่ได้เพียงคนเดียว เขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อเขามา แต่อลันยังเข้าหาเขาและกำลังมองหาที่อยู่ในมือของเขา ได้อย่างแม่นยำพูดที่มือซ้ายของเขา โจ Minjoon มองลงไปที่มือของเขา ตอนนี้ว่าเขาเป็นคนที่ใส่ใจของมันเป็นความรู้สึกที่ร้อนและเจ็บปวดทำให้เขาขมวดคิ้ว

อลันและเอมิลี่ไม่สามารถบอกให้เขาหยุดและได้รับการรักษาที่เหมาะสม เพราะพวกเขารู้จริงๆว่าสำหรับโจ Minjoon และทุกคนอื่น ๆ สถานที่แห่งนี้มีความหมายลึกซึ้ง โจ Minjoon ประกอบด้วยตัวเองและกล่าวว่า

"ฉันสบายดี. ไม่จำเป็นต้องมีสำหรับคุณที่จะต้องกังวลไม่ได้. "
" ... ..As ทันทีที่ภารกิจสิ้นสุดลงได้รับการรักษาที่เหมาะสม. "

อลันกล่าวว่าในเสียงทื่อและหันกลับมาของเขา เอมิลี่เกินไปให้ถอนหายใจและเดินไปที่ตารางอื่น โจ Minjoon กัดริมฝีปากของเขา ความเจ็บปวดที่ได้รับเลวร้าย แต่มันก็ไม่ได้เวลาที่จะร้องไห้

'นิ้วหัวแม่มือ ...... .moving มันเป็นบิตยาก.

เพราะความเจ็บปวดที่เขาไม่สามารถรู้สึกได้ดี แต่เขาทำมาแล้วด้วยมีด ความไม่สะดวกไม่ได้ว่าใหญ่ของปัญหา

เมื่อเหล้าองุ่นเกือบต้มลงในข้าวโจ Minjoon เทประมาณครึ่งถ้วยน้ำเกรวี่ไก่เดือดบนข้าว เมื่อต้มลงถ้วยอื่น มันเดือดลงและถ้วยอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจ มินจุน เป็นหนึ่งในผู้ที่ไม่ได้ใช้เวลานานในการเลือกส่วนผสม เพราะคนอื่น ๆมีการตรวจสอบคุณภาพของเครื่องหนึ่งโดยหนึ่ง โจ มินจุนเป็นคนแรกที่เสร็จเบิกวัสดุของเขา เขาอุ่นกระทะซอสขนาดเล็กในกลางไฟและผู้พิพากษาที่เข้าหาเขา โจเซฟถาม" คุณเลือกส่วนผสมที่สดใหม่ดี คุณวางแผนที่จะทําอะไร ริซอตโต้ ? "" มันเป็น risotto กับลูกแพร์ , prosciutto และปัญญาชน "" ของปัญญาชน กลิ่นหอมแรง และมันก็เหมือนกับ prosciutto . คุณจะสามารถที่จะทำให้มันเป็นส่วนผสมที่ไม่ขัดแย้งกับแต่ละอื่น ๆ ? "" ฉันวางแผนที่จะใช้จำนวนเงินที่น้อยที่สุดของปัญญาชนที่เป็นไปได้ ถ้าจานนั้นเท่าที่ผมคิด มันเป็น อย่างน้อย ก็ไม่ควรทิ้งในถังขยะ "ผู้พิพากษาที่จ้องมองเขาด้วยความอิจฉาตาโดยไม่พูดอะไรเลย โจ มินจุนก็ไม่ได้สนใจและจดจ่ออยู่กับการปรุงอาหาร ทำคะแนนได้ประมาณ 6 แม้ว่าสูตรดี มันยังหมายถึงว่า มันยังขาดอะไรบางอย่าง ที่จริง ริซอตโต้เป็นชนิดของจาน เพราะแทนที่สูตร มือของเชฟจะทำให้ความแตกต่างของฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ถ้าคุณเป็นมือใหม่ มันเป็นจานที่คุณจะล้ม 100 ครั้งจาก 100และนั่นคือทำไม โจ มินวู อาจมีสมาธิมากกว่านี้กว่าที่เคย โจ มินจุนเทน้ำมันมะกอกและมันอุ่นพอสมควร เขาไม่ปล่อยให้มันสูบ เพราะนั่นหมายถึงว่า น้ำมันถูกเผา เมื่อมันเริ่มมีเงาเงา , มันหมายถึงว่ามันกำลังอุ่นโจ มินจองหั่นแฮมบางๆไว้บนน้ำมันพร้อมกับสี่ใบเซจ หลังจากรอให้มันกลายเป็นกรอบ เขาต้องพาพวกเขาออกด้วยกระชอนและวางไว้เหนือครัวผ้าเช็ดตัวออกน้ำมันถัดไปคือน้ำเกรวี่ โจ มินจุนเทน้ำเกรวี่ไก่ในกระทะกลางขนาดเปิดไฟ มันต้องใช้แรงที่เหมาะสม ไฟจะเอา + ไฟ และ โจ มินจุน ใส่หอมแดง และ prosciutto บนเขียง ไม่ใช่ prosciutto เขาผัดแล้ว แต่อันใหม่ เขาสับจำนวนเดียวกันของ prosciutto เขาผัดพร้อมกับหอมแดง และเขาก็ต้องทอดในกระทะให้ความร้อนต่ำ .ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลจากหอมแดงทอด มีหลายเรื่องที่เขาต้องทำใน 2 นาที ครั้งแรก เขาต้องเอาใบสะระแหน่หน่อยและต้องปอกลูกแพร์สับให้มีขนาดเท่าลูกเต๋า ขณะที่เขากำลังจัดการ ลูกแพร์ และมองไปรอบๆ หัวหอมก็เสร็จสิ้นการปรุงอาหาร มือของโจ มินจองยึด . และนั่นคือเหตุผล เสียงที่เคยได้ยิน" มินจอง ! ดูที่มือของคุณ มือ ! "มันคือเอมิลี่ โจ มินจองตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาน่าประหลาด นะ และเพียงแล้วที่เขาสังเกตเห็นว่านิ้วหัวแม่มือซ้ายของเขามีมาก เป็นแผลลึก โจ มินจุน ยกแขนซ้ายของเขา ลูกเรือทางการแพทย์ได้อย่างรวดเร็วเข้าหาเขาและฆ่าเชื้อและพ่นยาห้ามเลือดในหัวแม่มือ เอมิลี่ถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง" คุณช่วย ? "" ผมจะ " .โจ มินจุนตอบสั้น ๆ และสับลูกแพร์ยังอยู่กับมืออื่น ๆของเขาและใส่ไว้ในกระทะ ลูกแพร์ , ข้าว , และช้อนชาของเซจ มันไม่ได้ทอดแต่เคลือบในน้ำมันขณะเขย่ากระทะ และถัดไปเป็นไวน์ หลังจากการรักษาสิ้นสุดลง เขาใส่ถุงมือยาง และเขาเทครึ่งถ้วยไวน์แห้งในกระทะ มือของเขาถูกเผา แต่โจ มินจุนก็เข้มข้นไปสนใจเรื่องนั้นเลยเขายกไฟในกระทะที่มีส่วนผสม และ โจ มินจองแค่รอไวน์ต้มลงในเมล็ดข้าว และหลังจากนั้นเขาจะสังเกตเห็นเอมิลี่ที่ยังมองเขาเป็นห่วง แต่เธอไม่ได้อยู่เพียงคนเดียว เขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อเขากลับมา แต่อลันก็เข้าหาเขาแล้วมองที่มือของเขา แน่นอนพูด ในมือซ้ายของเขา โจ มินจุนก้มลงมองมือของเขา ตอนนี้เขารู้สึกแล้ว รู้สึกร้อนและเจ็บปวดทำให้เขาหน้าบึ้งอลันและเอมิลี่ไม่สามารถบอกเขาที่จะหยุดและได้รับการรักษาที่เหมาะสม เพราะเขารู้จริงๆว่าโจมินจอง , และทุก ๆคน สถานที่นี้มีความหมายลึก โจ มินวู แต่งเอง และกล่าวว่า" ฉันโอเค คุณไม่จำเป็นต้องเป็นกังวล "" . . . . . ทันทีที่ภารกิจสิ้นสุด ได้รับการรักษาที่เหมาะสม . "อลันกล่าวด้วยน้ำเสียงทื่อและกลับมาของเขา เอมิลี่ก็ให้ถอนหายใจและเดินไปโต๊ะอื่น โจ มินจุนกัดริมฝีปากของเขา ความเจ็บปวดที่แย่ลง แต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่จะร้องไห้' ง่ายๆ . . . . . . . ทำให้มันเป็นบิตยาก’เพราะความเจ็บปวด เขาไม่สามารถรู้สึกถึงมันได้ดี แต่เขาก็ทำไปแล้ว ด้วยมีด ไม่สะดวกไม่ใหญ่ของปัญหาเมื่อไวน์เกือบโดนต้มลงในข้าว , โจ มินจุนเทประมาณครึ่งถ้วยต้มไก่ + ข้าว เมื่อมันเดือดลงไปอีกถ้วย มันเดือดลงไปอีกถ้วย