There are two morals to this story.

There are two morals to this story. One, never assume that just because it’s someone’s job, they know how to do it. And two, don’t let yourself be intimidated by professionals or their uniforms.

•••Growing up in Wisconsin, I never knew anyone in the movie business. I never even knew anyone who knew anyone in the movie business. That world had a mystique that made it seem unattainable to me. But, like Mrs. Zubatsky, I sat on my porch and I watched someone else do it, and I said, “I have a better idea.” And like her, I seized the moment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีศีลธรรมสองเพื่อเรื่องนี้ หนึ่ง ไม่สมมติว่า เพียง เพราะมันเป็นงานของผู้อื่น พวกเขารู้วิธีการทำมัน และสอง อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นที่หวาดกลัวมืออาชีพหรือเครื่องแบบของพวกเขา•••Growing ขึ้นในวิสคอนซิน ฉันไม่เคยรู้ทุกคนในธุรกิจภาพยนตร์ ผมไม่เคยได้รู้ใครก็รู้ว่าทุกคนในธุรกิจภาพยนตร์ โลกที่มีมนต์ที่ทำให้ดูเหมือนไม่สามารถบรรลุได้ฉัน แต่ เช่นนาง Zubatsky ที่นั่งบนระเบียงของฉัน และฉันดูบุคคลอื่น และกล่าว "ฉันมีความคิดดี" และเหมือนเธอ ยึดช่วงเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองศีลธรรมอยู่กับเรื่องนี้ หนึ่งไม่เคยคิดว่าเพียงเพราะมันเป็นงานของใครบางคนพวกเขารู้วิธีที่จะทำมัน และสองจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกข่มขู่โดยผู้เชี่ยวชาญหรือเครื่องแบบของพวกเขา.

•••เติบโตขึ้นในรัฐวิสคอนซินฉันไม่เคยรู้ทุกคนในธุรกิจภาพยนตร์ ฉันไม่เคยได้รู้ทุกคนที่รู้ว่าทุกคนในธุรกิจภาพยนตร์ โลกที่มีความขลังที่ทำให้มันดูเหมือนไม่สามารถบรรลุได้กับผม แต่เช่นเดียวกับนาง Zubatsky ฉันนั่งอยู่บนระเบียงของฉันและฉันดูคนอื่นทำมันและฉันกล่าวว่า "ผมมีความคิดที่ดีกว่า." และเช่นเดียวกับเธอฉันยึดขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี สอง ศีลธรรมกับเรื่องราวนี้ หนึ่ง ไม่เคยคิดว่าเพียงเพราะงานของคนอื่น พวกเขารู้วิธีที่จะทำมัน และสอง อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกข่มขู่โดยผู้เชี่ยวชาญหรือเครื่องแบบ•••เติบโตขึ้นในรัฐวิสคอนซิน ผมไม่เคยรู้จักใครในธุรกิจภาพยนตร์ ฉันไม่เคยรู้จักใคร รู้จักใครในธุรกิจภาพยนตร์ ว่าโลกมี Mystique ที่ทำให้มันดูเหมือนจะไม่สามารถบรรลุได้สำหรับฉัน แต่ ชอบ คุณนาย zubatsky ผมนั่งอยู่บนระเบียงของฉันและฉันเฝ้าดูคนอื่นทำมันและฉันกล่าวว่า " ผมมีความคิดที่ดีกว่า และชอบเธอ ผมยึดค่ะ