AbstractObjectives: The aim of the

Abstract
Objectives: The aim of the research is to investigate the historical relationship between varicella and Streptococcus pyogenes
infections. In the past few decades, varicella has been identified as a risk factor for invasive group A streptococcus infections.
The question is whether this relationship also existed between varicella and scarlet fever in the historical era.
Methods: The analysis begins with a search of historical medical reports on the relationship between varicella and scarlet
fever epidemics in the late 19th and early 20th century, as well as in more recent empirical studies. Correlations and crosscorrelations
between varicella and scarlet fever are analyzed using weekly public health case reports from 1924 to 1932
for Boston, Chicago, New York City, and Philadelphia. Regression models are used to estimate the relationship between
varicella and scarlet fever after controlling for seasonal forcing.
Results: Historical records give limited support for a causal relationship between varicella and scarlet fever but indicate that
these diseases often occurred close in time to each other. Likewise, statistical analysis shows that varicella and scarlet fever
epidemics are closely aligned with each other, and varicella has a strong relationship with scarlet fever. The relationship is
stronger than reported in any previous research on the two diseases.
Conclusion: The close correspondence of the two diseases likely depends on multiple factors, including seasonal forcing,
a causal relationship, and co-infections. The results raise questions about whether this close relationship might have had a
synergistic effect or a role in the evolution of S. pyogenes from the virulent, high incidence epidemics of the 19th century to
the relatively benign scarlet fever of the 1950s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

AbstractObjectives: The aim of the research is to investigate the historical relationship between varicella and Streptococcus pyogenesinfections. In the past few decades, varicella has been identified as a risk factor for invasive group A streptococcus infections.The question is whether this relationship also existed between varicella and scarlet fever in the historical era.Methods: The analysis begins with a search of historical medical reports on the relationship between varicella and scarletfever epidemics in the late 19th and early 20th century, as well as in more recent empirical studies. Correlations and crosscorrelationsbetween varicella and scarlet fever are analyzed using weekly public health case reports from 1924 to 1932for Boston, Chicago, New York City, and Philadelphia. Regression models are used to estimate the relationship betweenvaricella and scarlet fever after controlling for seasonal forcing.Results: Historical records give limited support for a causal relationship between varicella and scarlet fever but indicate thatthese diseases often occurred close in time to each other. Likewise, statistical analysis shows that varicella and scarlet feverepidemics are closely aligned with each other, and varicella has a strong relationship with scarlet fever. The relationship isstronger than reported in any previous research on the two diseases.Conclusion: The close correspondence of the two diseases likely depends on multiple factors, including seasonal forcing,ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ และการติดเชื้อร่วมด้วย ผลการเพิ่มคำถามว่าความสัมพันธ์นี้อาจจะมีการผลเสริมฤทธิ์กันหรือบทบาทในการวิวัฒนาการของ S. pyogenes จากโรคระบาดอุบัติการณ์ virulent สูงของศตวรรษที่ 19 การไข้ดำแดงค่อนข้างอ่อนโยนของปี 1950

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: จุดมุ่งหมายของการวิจัยเพื่อศึกษาประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ระหว่าง varicella และ Streptococcus pyogenes
การติดเชื้อ ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา varicella ได้รับการระบุเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับกลุ่มรุกรานติดเชื้อ Streptococcus.
คำถามคือว่าความสัมพันธ์นี้ยังอยู่ระหว่าง varicella และไข้ผื่นแดงในยุคประวัติศาสตร์.
วิธีการ: การวิเคราะห์เริ่มต้นด้วยการค้นหาของประวัติศาสตร์ทางการแพทย์ รายงานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง varicella ด้ายสีแดง
ระบาดไข้ในปลายทศวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เช่นเดียวกับในการศึกษาเชิงประจักษ์มากขึ้นล่าสุด ความสัมพันธ์และ crosscorrelations
ระหว่าง varicella และไข้ผื่นแดงมีการวิเคราะห์โดยใช้รายงานกรณีสาธารณสุขประจำสัปดาห์ 1924-1932
สำหรับบอสตันชิคาโกนิวยอร์กซิตี้และฟิลาเดล แบบจำลองการถดถอยจะใช้ในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง
varicella และไข้อีดำอีแดงหลังจากที่การควบคุมบังคับตามฤดูกาล.
ผล: การบันทึกทางประวัติศาสตร์ให้การสนับสนุนที่ จำกัด สำหรับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่าง varicella ด้ายสีแดง แต่ไข้ระบุว่า
โรคเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นในเวลาที่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ ในทำนองเดียวกันการวิเคราะห์ทางสถิติแสดงให้เห็นว่า varicella และไข้อีดำอีแดง
ระบาดมีความสอดคล้องอย่างใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ และ varicella มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับไข้ผื่นแดง ความสัมพันธ์เป็น
แข็งแกร่งกว่าที่รายงานในการวิจัยก่อนหน้านี้ทั้งสองโรค.
สรุป: การติดต่ออย่างใกล้ชิดของทั้งสองโรคมีแนวโน้มขึ้นอยู่กับปัจจัยหลาย ๆ รวมทั้งฤดูกาลบังคับ
ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุและติดเชื้อร่วม ผลการซักถามข้อสงสัยเกี่ยวกับว่าความสัมพันธ์ใกล้ชิดนี้อาจจะมี
ผลเสริมฤทธิ์กันหรือบทบาทในการวิวัฒนาการของ S. pyogenes จากความรุนแรงโรคระบาดอุบัติการณ์สูงของศตวรรษที่ 19 กับ
ไข้ผื่นแดงค่อนข้างอ่อนโยนของปี 1950

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการวิจัยคือ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์ระหว่างสัตว์ และเชื้อโรคอีสุกอีใสเชื้อ ในช่วงไม่กี่ทศวรรษ โรคอีสุกอีใส ถูกระบุว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการรุกรานของกลุ่มเชื้อแบคทีเรียเชื้อคำถามคือว่า ความสัมพันธ์นี้ยังมีชีวิตอยู่ระหว่าง โรคอีสุกอีใสไข้อีดำอีแดงและในยุคประวัติศาสตร์วิธีการ : การวิเคราะห์เริ่มต้นด้วยการค้นหาของรายงานทางการแพทย์ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง โรคอีสุกอีใส สีแดงเข้มไข้เลือดออกระบาดในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 รวมทั้งในล่าสุดการศึกษาเชิงประจักษ์ . ความสัมพันธ์และ crosscorrelationsระหว่างโรคอีสุกอีใสไข้อีดำอีแดงถูกใช้วิเคราะห์และรายงานกรณีสาธารณสุขรายสัปดาห์จาก 2467 1924บอสตัน , ชิคาโก , เมือง , นิวยอร์กและฟิลาเดลเฟีย ตัวแบบการถดถอยจะใช้เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโรคอีสุกอีใสไข้อีดำอีแดงหลังจากที่ฤดูกาลและการควบคุมบังคับ .ผลการค้นหา : บันทึกประวัติศาสตร์ให้การสนับสนุน จำกัด สำหรับความสัมพันธ์ระหว่าง โรคอีสุกอีใส และไข้อีดำอีแดง แต่พบว่าโรคเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นในเวลาใกล้เคียงกัน อนึ่ง สถิติแสดงให้เห็นว่าโรคอีสุกอีใส และไข้อีดำอีแดงโรคระบาดอย่างใกล้ชิดสอดคล้องกับแต่ละอื่น ๆและมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับโรคอีสุกอีใสไข้อีดำอีแดง . ความสัมพันธ์แข็งแกร่งกว่ารายงานวิจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับสองโรคสรุป : การปิดของทั้งสองโรคมักจะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยรวมทั้งบังคับตามฤดูกาล ,ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ , และเชื้อโค ผลลัพธ์ยกคำถามเกี่ยวกับว่า ความสัมพันธ์นี้อาจจะต้องผลเสริมฤทธิ์ หรือบทบาทในการวิวัฒนาการของสัตว์จากสหรัฐอเมริการุนแรงสูง เกิดโรคระบาดของศตวรรษที่ 19ไข้อีดำอีแดงค่อนข้างอ่อนโยนของ 1950