I don’t know where to start.Sometim

I don’t know where to start.

Sometimes I feel so much anger towards my mom. I used to not give a shit and let her be. But as I grow, I start to feel bad for her. She goes through a lot through our family issues and she works hard. But she is also so dumb and childish with her choices. My family is so messed up. So many problems and everyone says the same thing in this family. We all talk so much shit toward one another, and it’s so hard to get along in this family. It’s just screaming and shouting and fighting. Today’s fight was my moms fault. But I felt so bad for her because so many things were said and she does work hard, but she just makes the stupidest decisions. My parents say the same negative things about each other and it just makes me so sad seeing their relationship (If they even had one before) crumble each day. And everyone expects me to pick a side during their argument. That’s not fair. I feel grateful with the things I have, but this family is just disfunctional.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมไม่ทราบว่าจะเริ่มต้นบางครั้งฉันรู้สึกโกรธมากต่อแม่ของฉัน ผมใช้ไม่ให้อึ และให้เธอเป็น แต่ขณะที่ผม เริ่มรู้สึกไม่ดีสำหรับเธอ เธอจะต้องผ่านมากผ่านปัญหาต่าง ๆ ในครอบครัวของเรา และเธอ แต่เธอก็ยังโง่ และหน่อมแน้มมาก ด้วยตัวเลือกของเธอ ครอบครัวของฉันเป็นดังนั้น messed ขึ้น ปัญหามากมายและทุกคนกล่าวว่า สิ่งเดียวกันในครอบครัวนี้ เราพูดมากอึไปทางอื่น แล้วมันยากมากที่จะได้รับพร้อมในครอบครัวนี้ แค่กรีดร้อง และตะโกน และต่อสู้ด้วย การต่อสู้ในวันนี้ฉันผิดแม่ แต่ผมรู้สึกไม่ดีสำหรับเธอ เพราะหลายสิ่งหลายอย่างที่ได้กล่าวว่า และเธอทำงานหนัก แต่เธอก็ทำให้การตัดสินใจ stupidest พ่อพูดว่าสิ่งเดียวกันเชิงลบเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ และมันก็ทำให้ฉันเศร้าเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขา (ถ้าพวกเขายังมีหนึ่งก่อน) สลายแต่ละวัน และทุกคนคาดว่าผมเลือกข้างระหว่างอาร์กิวเมนต์ของพวกเขา ที่ไม่ยุติธรรม ผมรู้สึกขอบคุณกับสิ่งที่ฉันมี แต่ครอบครัวนี้เป็นเพียง disfunctional

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่ทราบว่าจะเริ่มต้น.

บางครั้งฉันรู้สึกโกรธมากที่มีต่อแม่ของฉัน ฉันใช้เพื่อไม่ให้อึและให้เธอเป็น แต่ที่ผมเติบโตผมเริ่มรู้สึกไม่ดีสำหรับเธอ เธอเดินผ่านมากผ่านปัญหาครอบครัวของเราและเธอทำงานอย่างหนัก แต่เธอก็ยังเป็นใบ้และเด็กมีทางเลือกของเธอ ครอบครัวของฉันเป็น messed เพื่อขึ้น ดังนั้นปัญหาที่เกิดขึ้นจำนวนมากและทุกคนกล่าวว่าสิ่งเดียวกันในครอบครัวนี้ เราทุกคนพูดคุยอึมากไปยังอีกคนหนึ่งและเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับพร้อมในครอบครัวนี้ มันเป็นเพียงแค่กรีดร้องและตะโกนและการต่อสู้ การต่อสู้ในวันนี้เป็นความผิดของแม่ของฉัน แต่ฉันรู้สึกไม่ดีดังนั้นสำหรับเธอเพราะหลายสิ่งหลายอย่างก็บอกว่าเธอก็ทำงานอย่างหนัก แต่เธอก็ทำให้การตัดสินใจโง่ พ่อแม่ของฉันบอกว่าสิ่งที่เป็นลบเหมือนกันเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ และมันก็ทำให้ฉันเศร้าเพื่อให้เห็นความสัมพันธ์ของพวกเขา (ถ้าพวกเขายังมีหนึ่งก่อน) สลายในแต่ละวัน และทุกคนคาดหวังว่าผมจะเลือกข้างระหว่างการโต้แย้งของพวกเขา นั่นไม่ยุติธรรม. ฉันรู้สึกขอบคุณกับสิ่งที่ฉันได้ แต่ครอบครัวนี้เป็นเพียง disfunctional