3.2. DNA barcoding and meat traceab

3.2. DNA barcoding and meat traceability: the problem of the lack of data
Meat is normally subject to long production and distribution chains, which requires proper traceability systems. Pathologies related to meat as food (e.g. BSE, avian flu), and malpractices of some producers, have increased public awareness on the origin and quality of meat. Hence, the definition of accurate and reliable methods to identify the composition of food meat is necessary,besides the use of labels, which do not provide enough warranties about the actual content of a product. These new methods should
protect both consumers and producers from frauds, and animal species from over-exploitation or illegal commerce (Manel, Berthier, &Luikart, 2002). A variety of DNA-based approaches for meat traceability,
such as PCR-RFLP, species-specific PCR and PCR sequencing, have been developed (Mane et al., 2006; Teletchea et al., 2005). These approaches involve the use of mitochondrial other than nuclear
markers. Recently, Teletchea, Bernillon, Duffraisse, Laudet, and Hänni (2008) proposed a microarray-based method, which make use of cytochrome b-derived probes, as a tool to identify commercial
and endangered species of vertebrates in both food and forensic samples of meat. Cytochrome b region exhibits large interspecific and low intraspecific diversity, as well as conserved flanking regions,
hence being a typical candidate as DNA barcode region. The choice of cyt b instead of cox1 is due mainly to practical reasons. Several thousand cyt b sequences are deposited in public databases for a large range of edible mammal species, while only few cox1 sequences are available in BOLD and GenBank. However, despite this lack of data, DNA barcoding technique based on cox1 can be considered a
reliable method for traceability of mammalian meat (see Cai et al.,2011; Francis et al., 2010; Luo et al., 2011). Similarly, as far as avian meat products are concerned, DNA barcoding based on cox1 is effective
in identification (Hebert et al., 2004), but its use in the context of meat traceability is still limited.
As applied to the meat market, the relationships between DNA barcoding sequences and species names should be critically evaluated,because the commercial name of ameat product could refer to different
molecular units (the so called Molecular Operational Taxonomic Units,or MOTUs, Casiraghi et al., 2010). As an example, Ludt, Schroeder,Rottmann, and Kuehn (2004) clearly showed consistent molecular differences within the species Cervus elaphus. As a consequence, deer meat should be identified with two different DNA sequences corresponding to Cervus canadensis (occurring in Asia and North America)
and C. elaphus (inhabiting Europe). A similar situation occurred in bird species as in the case of the English and USA breeds of turkey (Meleagris gallopavo) that showed consistent genetic differences (Hird, Goodier, &Hill, 2003). There are also several cases of species or breeds with the same DNA profile. In this case the DNA barcoding approach would not be able to return a correct identification, therefore making it impossible to track some meat products. This phenomenon, because of hybridization,
which produces genetic introgression, is common in livestock.Cattle, where many breeds are derived from hybridization events (see Kikkawa et al., 2003; Nijman et al., 2003; Verkaar et al., 2003),is a typical example.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 บาร์โค้ดดีเอ็นเอและตรวจสอบย้อนกลับเนื้อสัตว์: ปัญหาการขาดของข้อมูล
เนื้อเป็นปกติภายใต้การผลิตและจัดจำหน่ายโซ่ยาวที่ต้องใช้ระบบการตรวจสอบย้อนกลับที่เหมาะสม โรคที่เกี่ยวข้องกับเนื้อสัตว์เป็นอาหาร (เช่น BSE, ไข้หวัดนก) และ malpractices ของผู้ผลิตบางส่วนได้เพิ่มขึ้นในการรับรู้ของประชาชนที่มาและคุณภาพของเนื้อสัตว์ ด้วยเหตุนี้ความหมายของการใช้วิธีการที่ถูกต้องและเชื่อถือได้ในการระบุองค์ประกอบของเนื้ออาหารเป็นสิ่งที่จำเป็นนอกเหนือจากการใช้งานของฉลากที่ไม่ให้การรับประกันที่เพียงพอเกี่ยวกับเนื้อหาจริงของผลิตภัณฑ์ วิธีการใหม่เหล่านี้ควร
ป้องกันทั้งผู้บริโภคและผู้ผลิตจากการทุจริตและสัตว์ชนิดจากกว่าการแสวงหาผลประโยชน์หรือการค้าที่ผิดกฎหมาย (manel Berthier, & luikart, 2002)ความหลากหลายของวิธีการดีเอ็นเอที่ใช้สำหรับการตรวจสอบย้อนกลับเนื้อสัตว์
เช่น PCR-RFLP, pcr สายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและ pcr ลำดับที่ได้รับการพัฒนา (แผงคอ et al, 2006;.. teletchea et al, 2005) วิธีการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการใช้ของยลอื่นนอกเหนือจากเครื่องหมายนิวเคลียร์
เมื่อเร็ว ๆ นี้ teletchea, bernillon, duffraisse, laudet และ Hanni (2008) เสนอวิธี microarray-based,ซึ่งทำให้การใช้งานของ cytochrome b มาจากยานสำรวจเป็นเครื่องมือในการระบุสายพันธุ์เชิงพาณิชย์
และใกล้สูญพันธุ์ของสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังทั้งในอาหารและตัวอย่างนิติวิทยาศาสตร์ของเนื้อสัตว์ ภูมิภาค cytochrome b แสดง interspecific ขนาดใหญ่และมีความหลากหลายสำนวนต่ำเช่นเดียวกับการอนุรักษ์พื้นที่ขนาบ
จึงเป็นผู้สมัครทั่วไปเป็นพื้นที่บาร์โค้ดดีเอ็นเอทางเลือกของ cyt b แทน cox1 เป็นสาเหตุหลักมาจากเหตุผลในทางปฏิบัติ หลายพัน cyt ขลำดับจะถูกฝากไว้ในฐานข้อมูลสาธารณะสำหรับช่วงใหญ่ของสายพันธุ์ที่เลี้ยงลูกด้วยนมที่กินในขณะที่ลำดับ cox1 เพียงไม่กี่ที่มีอยู่ในตัวหนาและ genbank แต่แม้จะมีการขาดข้อมูลนี้เทคนิคดีเอ็นเอบาร์โค้ดตาม cox1 สามารถพิจารณา
วิธีการที่เชื่อถือได้สำหรับตรวจสอบย้อนกลับเนื้อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (ดู CAI et al, 2011;.. ฟรานซิสและอัล, 2010. Luo et al, 2011) กันเท่าที่ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์นกมีความกังวลดีเอ็นเอบาร์โค้ดตาม cox1 มีประสิทธิภาพในการระบุ
(เบิร์ตอัล. 2004) แต่การใช้งานในบริบทของการตรวจสอบย้อนกลับเนื้อสัตว์ที่ยังคง จำกัด .
ที่นำไปใช้กับตลาดเนื้อ ,ความสัมพันธ์ระหว่างลำดับดีเอ็นเอบาร์โค้ดและชื่อชนิดควรได้รับการประเมินวิกฤตเพราะชื่อการค้าของผลิตภัณฑ์ ameat อาจหมายถึงแตกต่างกัน
โมเลกุลหน่วย (ที่เรียกว่าโมเลกุลหน่วยอนุกรมวิธานการดำเนินงานหรือ motus, Casiraghi และคณะ. 2010) เป็นตัวอย่าง Ludt, ชโรเดอ Rottmann,และ Kuehn (2004) แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนความแตกต่างในระดับโมเลกุลที่สอดคล้องกันภายในบฟุสปีชีส์ Cervus เป็นผลให้เนื้อกวางควรจะยึดติดกับสองลำดับดีเอ็นเอที่แตกต่างกันเพื่อให้ตรงกับ Cervus แคนาเดนซิ (ที่เกิดขึ้นในเอเชียและอเมริกาเหนือ)
และค บฟุส (พำนักอยู่ในยุโรป)สถานการณ์ที่คล้ายกันเกิดขึ้นในนกชนิดเช่นในกรณีของสายพันธุ์อังกฤษและสหรัฐอเมริกาของไก่งวง (meleagris งวง) ที่แสดงให้เห็นความแตกต่างทางพันธุกรรมที่สอดคล้องกัน (HIRD, Goodier, &เนินเขา, 2003) นอกจากนี้ยังมีหลายกรณีของสายพันธุ์หรือสายพันธุ์ที่มีรายละเอียดดีเอ็นเอเดียวกัน ในกรณีนี้วิธีการดีเอ็นเอบาร์โค้ดจะไม่สามารถที่จะกลับมาประจำตัวประชาชนที่ถูกต้องจึงทำให้ไม่สามารถที่จะติดตามผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์บาง ปรากฏการณ์นี้เพราะการผสมพันธุ์
ที่ผลิตอินโทรทางพันธุกรรมเป็นเรื่องธรรมดาใน livestock.cattle ที่หลายสายพันธุ์ที่ได้รับจากเหตุการณ์ที่เกิดการผสมข้ามพันธุ์ (ดู Kikkawa et al, 2003;.. nijman et al, 2003; verkaar et al, 2003. ) เป็นตัวอย่างทั่วไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ติดตามซอฟต์แวร์และเนื้อดีเอ็นเอ: ปัญหาของการขาดข้อมูล
เนื้อมีปกติยาวผลิตและจำหน่ายโซ่ ที่ต้องใช้ระบบตรวจสอบย้อนกลับที่เหมาะสม Pathologies ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อสัตว์เป็นอาหาร (เช่น BSE ไข้หวัดนก), และ malpractices บางผู้ผลิต มีเพิ่มความตระหนักสาธารณะในจุดเริ่มต้นและคุณภาพของเนื้อ ดังนั้น คำนิยามที่ถูกต้อง และเชื่อถือได้วิธีการระบุส่วนประกอบของเนื้ออาหารเป็นสิ่งจำเป็น นอกเหนือจากการใช้ป้ายชื่อ ให้เพียงพอรับประกันเกี่ยวกับเนื้อหาจริงของผลิตภัณฑ์ วิธีใหม่ควร
ปกป้องผู้บริโภคและผู้ผลิตจากตลาด และพันธุ์สัตว์จากพาณิชย์แสวงหาประโยชน์มากเกินหรือไม่ถูกต้อง (Manel, Berthier, &Luikart, 2002) แบบต่าง ๆ ของดีเอ็นเอโดยใช้วิธีการตรวจสอบย้อนกลับเนื้อสัตว์,
PCR-RFLP การ species-specific PCR และ PCR ลำดับเบส ได้รับการพัฒนา (แผงคอและ al., 2006 Teletchea et al., 2005) วิธีเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการใช้ mitochondrial อื่น ๆ กว่านิวเคลียร์
เครื่องหมาย ล่าสุด Teletchea, Bernillon, Duffraisse, Laudet และ Hänni (2008) เสนอวิธีใช้ microarray ซึ่งทำให้ใช้คลิปปาก cytochrome b มาตะเข้ เป็นเครื่องมือในการระบุค้า
และพันธุ์ vertebrates ทั้งอาหารและตัวอย่างทางนิติวิทยาศาสตร์ของเนื้อสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์ Cytochrome b พื้นที่จัดแสดงขนาดใหญ่ interspecific และต่ำ intraspecific หลากหลาย เป็นอาศัย flanking ภูมิภาค,
จึง ถูกผู้สมัครทั่วไปเป็นพื้นที่บาร์โค้ดดีเอ็นเอ มาย cyt b แทน cox1 ครบกำหนดส่วนใหญ่ให้เหตุผลที่ปฏิบัติได้ ลำดับ b cyt พันหลายจะฝากในฐานข้อมูลสาธารณะสำหรับหลากหลายชนิดกินเท้า ในขณะที่เพียงไม่กี่ cox1 ลำดับในรูปแบบตัวหนาและ GenBank อย่างไรก็ตาม แม้จะขาดข้อมูล เทคนิคโค้ดีเอ็นเอตาม cox1 สามารถพิจารณาการ
เชื่อถือได้วิธีการตรวจสอบย้อนกลับเนื้อ mammalian (ดูไก et al., 2011 ฟรานซิส et al., 2010 Luo et al., 2011) ในทำนองเดียวกัน เป็นที่ผลิตภัณฑ์เนื้อนกมีความกังวล ตาม cox1 โค้ดีเอ็นเอมีประสิทธิภาพ
ในรหัส (Hebert et al., 2004), แต่ใช้ในบริบทของเนื้อ ติดตามได้ยังคงจำกัด
เท่ากับตลาดเนื้อ ความสัมพันธ์ระหว่างลำดับดีเอ็นเอซอฟต์แวร์และชื่อสายพันธุ์ควรจะเหลือประเมิน เนื่องจากชื่อทางการค้าของผลิตภัณฑ์ ameat ไม่สามารถอ้างอิงที่แตกต่างกัน
โมเลกุลหน่วย (สิ่งที่เรียกว่าหน่วยอนุกรมวิธานงานโมเลกุล หรือ MOTUs รียร้อยเอ็ด al., 2010) เป็นตัวอย่าง Ludt, Schroeder, Rottmann และคุนช์ (2004) ชัดเจนแสดงความแตกต่างของโมเลกุลสอดคล้องกันภายในสายพันธุ์ Cervus elaphus ควรระบุเนื้อกวางกับสอง DNA ลำดับแตกต่างกันสอดคล้องกับ Cervus canadensis (เกิดขึ้นในเอเชียและอเมริกาเหนือ) ผล
และ C. elaphus (อาศัยอยู่ในยุโรป) เกิดสถานการณ์ที่คล้ายกันในนกพันธุ์ในกรณีของสายพันธุ์อังกฤษและสหรัฐอเมริกาตุรกี (Meleagris gallopavo) ที่แสดงให้เห็นความแตกต่างทางพันธุกรรมสอดคล้องกัน (Hird, Goodier, &Hill, 2003) นอกจากนี้ยังมีกรณีหลายชนิดหรือสายพันธุ์ มีโพรไฟล์ดีเอ็นเอเหมือนกัน ในกรณีนี้ วิธีโค้ดีเอ็นเอจะไม่สามารถส่งกลับรหัสถูกต้อง ดังนั้น การไปติดตามผลิตภัณฑ์เนื้อบาง ปรากฏการณ์นี้ เพราะ hybridization,
ซึ่งผลิต introgression ทางพันธุกรรม เป็นเรื่องธรรมดาในปศุสัตว์วัวควาย ที่มาหลายสายพันธุ์จากเหตุการณ์ hybridization (ดู Kikkawa และ al., 2003 Nijman และ al., 2003 Verkaar และ al., 2003), เป็นตัวอย่างโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . สืบค้นย้อนกลับและเนื้อดีเอ็นเอ barcoding ปัญหาของการขาดข้อมูล
เนื้อโดยปกติจะขึ้นอยู่กับโซ่ตรวนการกระจายและการผลิตที่ต้องใช้ระบบการสืบค้นย้อนกลับที่เหมาะสม. ความวิปริตที่เกี่ยวข้องกับอาหาร ประเภท เนื้อและอาหาร(เช่น โรคไข้หวัดนกโรคไข้หวัดโรควัวบ้า)และปลอด ภ ัของผู้ผลิตบางส่วนมีจำนวนเพิ่มขึ้นความตระหนักให้กับสาธารณชนมี คุณภาพ และที่มาของเนื้อ ดังนั้นความละเอียดของวิธีการได้อย่างถูกต้องและเชื่อถือได้เพื่อระบุว่าคุณจะเขียนของอาหาร ประเภท เนื้อสัตว์เป็นสิ่งจำเป็นอีกทั้งการใช้ป้ายที่ไม่มีการรับประกันอย่างเพียงพอเกี่ยวกับเนื้อหาจริงของ ผลิตภัณฑ์ วิธีการใหม่นี้ควร
ซึ่งจะช่วยปกป้องทั้ง ผู้บริโภค และผู้ผลิตจากสัตว์สายพันธุ์ต่างๆและสักขีพยานจากมากกว่า - การตักตวงประโยชน์หรือการค้าผิดกฎหมาย( manel berthier &luikart 2002 )ความหลากหลายของวิธีการดีเอ็นเอซึ่งใช้สำหรับสืบค้นย้อนกลับเนื้อ
เช่น pcr - rflp pcr pcr จัดลำดับและสายพันธุ์ - เฉพาะได้รับการพัฒนา(แผง et al . 2006 teletchea et al . 2005 ) วิธีการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับลักษณะการใช้ของ mitochondrial อื่นที่ไม่ใช่อาวุธนิวเคลียร์
ประกบสองตัว เมื่อไม่นานมานี้ teletchea bernillon duffraisse laudet และ hänni ( 2008 )ที่เสนอวิธีการ microarray - ใช้ได้ซึ่งทำให้ใช้งานการใช้ัคุณลักษณะ Teaming , B - cytochrome มาเป็นเครื่องมือในการระบุตัวอย่าง
และสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามของ vertebrates ในทั้งอาหารและนิติวิทยาศาสตร์การค้าของเนื้อ cytochrome B พื้นที่ interspecific ขนาดใหญ่มีความหลากหลายและ intraspecific ต่ำมากที่เป็นอย่างดีเป็นพื้นที่เขตคู่ขนาบ
ดังนั้นการเป็นผู้สมัครรับเลือกตั้งแบบดั้งเดิมที่เป็นเขตพื้นที่บาร์โค้ดดีเอ็นเอทางเลือกของ B cyt แทน Cox 1 เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากผลประกอบการด้วยเหตุผลในทางปฏิบัติ ซีเควนซ์ของหลายพัน cyt B จะมอบไว้ในฐานข้อมูลสาธารณะสำหรับกลุ่มขนาดใหญ่ของสายพันธุ์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสำหรับ บริโภค ในขณะที่ลำดับ Cox 1 เพียงไม่กี่มีอยู่ในเลี้ยงดูและตัวหนา อย่างไรก็ตามแม้จะมีการขาดข้อมูลเทคนิค barcoding ดีเอ็นเอที่ใช้ Cox 1 จะสามารถได้รับการพิจารณาให้เป็น
เชื่อถือได้สำหรับวิธีการสืบค้นย้อนกลับของเนื้อเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม(ดูทำไม et al . 2011 Francis et al . 2010 communalism et al . 2011 ) ในทำนองเดียวกันอยู่ในระยะไกลที่สุดเท่าที่เป็น ผลิตภัณฑ์ เนื้อสัตว์ไข้หวัดนกมีความกังวล barcoding ดีเอ็นเอที่ใช้ Cox 1 มีผลใช้บังคับ
ซึ่งจะช่วยในการระบุ( hebert et al . 2004 )แต่การใช้ในบริบทของสืบค้นย้อนกลับเนื้อมีจำกัด(มหาชน).
ตามที่ใช้บังคับในตลาดเนื้อก็ยังอยู่ความสัมพันธ์ระหว่างลำดับ barcoding ดีเอ็นเอและชื่อสายพันธุ์จะต้องถึงขั้นวิกฤติได้รับการประเมินเพราะชื่อการค้าของ ผลิตภัณฑ์ ameat สามารถที่จะอ้างในระดับโมเลกุลแตกต่างกัน
เครื่อง( taxonomic หน่วย motus หรือในการทำงานระดับโมเลกุลดังนั้นจึงเรียกกันว่าที่ casiraghi et al . 2010 ) เป็นตัวอย่าง ludt Schroeder rottmannและ kuehn ( 2004 )เห็นอย่างชัดเจนว่าความแตกต่างระดับโมเลกุลอย่างต่อเนื่องในสายพันธุ์ที่ elaphus ละมั่ง และส่งผลให้เนื้อกวางควรจะได้รับการจำแนกด้วยสองท่านี้ตามลำดับดีเอ็นเอที่แตกต่างที่เกี่ยวข้องกับ canadensis ละมั่ง(เกิดขึ้นใน ภูมิภาค เอเชียและอเมริกาเหนือ)
และ elaphus . C .(ยุโรปกรมป่าไม้)สถานการณ์ความเหมือนที่เกิดขึ้นในนกเช่นในกรณีที่อังกฤษและสหรัฐอเมริกาสายพันธุ์ของประเทศตุรกี( gallopavo meleagris )ที่แสดงให้เห็นความแตกต่างทางพันธุกรรมอย่างต่อเนื่อง( hird goodier &hill 2003 ) นอกจากนั้นยังมีกรณีหลายสายพันธุ์หรือสายพันธุ์พร้อมด้วยโปรไฟล์ดีเอ็นเอเดียวกับที่ ในกรณีนี้การ barcoding ดีเอ็นเอจะไม่สามารถกลับไปการระบุตัวตนที่ถูกต้องดังนั้นจึงทำให้เป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบติดตามสินค้าเนื้อบางอย่าง. ปรากฎการณ์นี้เพราะของ hybridization ,
ซึ่งจะให้ทางพันธุกรรม introgression ,พบได้ทั่วไปในปศุสัตว์.สัตว์,สถานที่ซึ่งมีหลายสายพันธุ์ที่ได้จากกิจกรรม hybridization (ดู kikkawa et al ., 2003 ; nijman et al ., 2003 ; verkaar et al ., 2003 ),เป็นแบบดั้งเดิมเช่น.