Conceptual Framework and PurposePro

Conceptual Framework and Purpose

Protection motivation theory (Rogers 1975) suggests that, when faced with a threat, an individual evaluates the per- ceived severity of and vulnerability to the risk. Subsequently, an individual evaluates whether response behavior will be effective in evading the risk (response efficacy) and whether they have the ability to execute the behavior (self-efficacy) (Rogers 1975). The collective results of the threat and coping appraisal processes have an effect on protection motivation, a behavioral intention to protect an individual from a risk (Floyd, Prentice-Dunn, and Rogers 2000). Thus, protection motivation theory suggests that an individual changes behaviors after assessing the severity and probability of a risk and his or her ability to manage the risk (Rogers 1975). If the risk is perceived to be relevant and manageable, the likelihood of response behavior increases accordingly (Neuwirth, Dunwoody, and Griffin 2000). Further, information-seeking behaviors increase when an individual receives information about the severity of the threat (Neuwirth, Dunwoody, and Griffin 2000). Therefore, based on protection motivation theory, once a risk is perceived to be relevant, an individual will likely cope with the threat by engaging in information search. Particularly, this study sought to examine whether tourists with high levels of perceived risk are likely to use social media to seek information in the event of a crisis during travel, as suggested by protection motivation theory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอบแนวคิดและวัตถุประสงค์ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อการป้องกัน (โรเจอร์ส 1975) แสดงให้เห็นว่าเมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคามที่บุคคลประเมินความรุนแรง ceived ที่แน่นอนและความเสี่ยงของความเสี่ยง ต่อจากนั้นแต่ละคนประเมินว่าพฤติกรรมการตอบสนองจะมีประสิทธิภาพในการหลบเลี่ยงความเสี่ยง (ประสิทธิภาพการตอบสนอง) และไม่ว่าจะมีความสามารถที่จะดำเนินการพฤติกรรม (สมรรถนะตนเอง) (โรเจอร์ส 1975) ผลรวมของภัยคุกคามและการประเมินการจัดการกระบวนการมีผลกระทบต่อแรงจูงใจในการป้องกันพฤติกรรมความตั้งใจที่จะปกป้องบุคคลจากความเสี่ยง (ฟลอยด์ศิษย์ดันน์และโรเจอร์ส 2000) ดังนั้นทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันบุคคลที่แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหลังจากการประเมินความรุนแรงและความน่าจะเป็นของความเสี่ยงและความสามารถของเขาหรือเธอในการจัดการความเสี่ยง (โรเจอร์ส 1975) หากมีความเสี่ยงเป็นที่รับรู้จะเป็นที่เกี่ยวข้องและจัดการความเป็นไปได้ของพฤติกรรมการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นตามไปด้วย (อยเวิร์ ธ , วูดี้กริฟฟิและ 2000) นอกจากนี้พฤติกรรมการค้นหาข้อมูลเพิ่มขึ้นเมื่อบุคคลที่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับความรุนแรงของภัยคุกคาม (อยเวิร์ ธ , วูดี้กริฟฟิและ 2000) ดังนั้นตามทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันเมื่อความเสี่ยงเป็นที่รับรู้จะเกี่ยวข้องบุคคลอาจจะรับมือกับภัยคุกคามโดยมีส่วนร่วมในการค้นหาข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษานี้พยายามที่จะตรวจสอบว่านักท่องเที่ยวที่มีระดับสูงของความเสี่ยงที่รับรู้มีแนวโน้มที่จะใช้สื่อสังคมเพื่อหาข้อมูลในกรณีที่เกิดวิกฤตระหว่างการเดินทาง, การแนะนำโดยทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อการป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอบแนวคิดและวัตถุประสงค์

ทฤษฎีแรงจูงใจ ( โรเจอร์ 1975 ) แสดงให้เห็นว่า เมื่อเผชิญกับการคุกคามบุคคลประเมินต่อ - ceived ความรุนแรงของความเสี่ยงและความเสี่ยง ต่อมาแต่ละคนประเมินว่า พฤติกรรมการตอบสนองจะมีประสิทธิภาพในการหลีกเลี่ยงความเสี่ยง ( ประสิทธิภาพการตอบสนอง ) และว่าพวกเขามีความสามารถที่จะประหารพฤติกรรม ( ตนเอง ) ( Rogers 1975 ) รวมผลของการคุกคามและการประเมินกระบวนการจะมีผลกระทบต่อแรงจูงใจ , เจตนาเชิงพฤติกรรมเพื่อปกป้องบุคคลจากความเสี่ยง ( ฟลอยด์ เพรนทิส ดันน์และโรเจอร์ส 2000 ) ดังนั้น ทฤษฎีแรงจูงใจในการป้องกันโรคให้บุคคลเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหลังจากการประเมินความรุนแรงและโอกาสเสี่ยง และเขาหรือเธอสามารถจัดการความเสี่ยง ( โรเจอร์ 1975 ) หากมีความเสี่ยงการรับรู้จะเกี่ยวข้อง และจัดการ ความเป็นไปได้ของพฤติกรรมการตอบสนองที่เพิ่มขึ้นตามลําดับ ( นิวเวิร์ธ Dunwoody และกริฟฟิน , 2000 ) เพิ่มเติมพฤติกรรมการแสวงหาข้อมูล เพิ่ม เมื่อบุคคลได้รับข้อมูลเกี่ยวกับความรุนแรงของภัยคุกคาม ( นิวเวิร์ธ Dunwoody และกริฟฟิน , 2000 ) ดังนั้น ตามทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค เมื่อความเสี่ยงการรับรู้จะเกี่ยวข้อง บุคคลอาจจะรับมือกับการคุกคามโดยการมีส่วนร่วมในการค้นหาข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษานี้พยายามที่จะตรวจสอบว่านักท่องเที่ยวที่มีระดับสูงของการรับรู้ความเสี่ยงมีแนวโน้มที่จะใช้สื่อทางสังคมในการแสวงหาข้อมูลในเหตุการณ์วิกฤติในระหว่างการเดินทาง ในฐานะที่แนะนำโดยทฤษฎีแรงจูงใจในการป้องกันโรค