order to protect such fundamental r

order to protect such fundamental rights, the European Court of Justice has frequently inspired from the common
constitutional customs of the member states as well as from the international treaties to which these have contributed
or are part at. The key treaty in this matter is represented by the European Convention of Human Rights [Stated in
case/1973, -Nold v. KG v. Commission, decision of 1974. Similarly, article 6, Title 1 of the Maastricht Treaty
establishes the obligation of the European Union to respect the fundamental rights as these are protected by the
European Convention of Human Rights and as these derive from the common constitutional customs of member
states as general principles of european law].
The European Charter of Fundamental Rights of 2001 provides in article 37, concerning the environmental
protection, that a high level of environmental protection and of environment quality improvement must be integrated
in the EU politics and be guaranteed according to the principle of sustainable development. However, these
provisions were criticized by the European Parliament for they do not grant the individual the right to a clean
environment [M. Sukin, D. M. Ong, R. Wight, Sourcebook on Environmental Law, Routledge Cavendish, 2001, p.
851].
Up until the Single European Act there were no express and clear provisions in the texts of the treaties regarding
environmental protection, for the main activity of the Community was primarily directed towards the creation of an
internal market and when directives were adopted the Preamble of the Rome Treaty as well as article 2 of TCE were
invoked as legal grounds. The first acts on environmental protection issued by european institutions were adopted at
the end of the 1960’ and as a consequence of the European Council from Paris, 1972, succesive action programmes
based on ecological problems were drafted [See T. Ştefan, B. Andreşan-Grigoriu, Drept comunitar, C.H. Beck,
Bucharest, 2007, p. 694].
The enactement activity continued after the first global Conference on environment from Stockholm – 1972 and
after the 1992 Rio de Janeiro Conference on environment and development, so much that today, according to the
European Commission [European Commission, Towards Sustainability, E Of.J. 138, 1993, p. 11; L. Kramer,
Focus on European Environmental Law, Sweet and Maxwell, London, 1997, p. 26] more than 200 legal instruments
specific to secondary legislation are in force.
In the european law, general distinct legal norms are dedicated to environmental protection, for example Title XVI
(XIX), intitled „Environment Protection”, of the Treaty establishing the European Economic Community,
signed in Rome at march 25th 1957.
Taking into consideration that in the EU regions there are different situations, the environmental politics place an
important focus on a high level of protection and sustainable conservation so that the main objective followed
consists of „adopting adequate measure that will ensure the necessary efficiency in fighting polution” [For details D.
Mazilu, Dreptul comunitar al mediului, Lumina Lex, Bucharest, 2008, p. 14-15].
The protection and ensurance of a healthy living environment at EU level has been done, as previously mentioned,
succesively, not only at legislative level but also through environmental programmes that were draftd to this end
such as the Vth Programme of Action for Environment of the European Community and the Programme for the
2001-2010 period entitled „Our Future, Our Choice” – adressing issues as climate changes, biodiversity,
environmental protection, health etc [I. M. Aromes, O nouă provocare – dreptul de a trăi într-un „oraş verde”,
Human Rights Revue, no. 2/2005, p. 55.].
According to the scholarly literature [M. Shaw, International Law, Cambridge University Press, 2003, p. 754],
transnational polution, global warming and the nuclear perils that pose a threat to the human life and health
represent problems of international dimension and consequently require an international and unitary solution and
answer.
In 1972 the Stockholm Declaration was adopted by the Environment Conference and this document contains certain
environment principles, amongst which the principle of the right of nations to a healthy life, in harmony with nature
can be found. In 1991, the United Nations Conference on Environment and development lead to the adoption of the
Rio Declaration that encloses 27 principles on sustainable development and the need of a healthy, quality
environment [A. Aust, Handbook of International Law, Cambridge University Press, 2005, p. 330].
At international level, the relationship between human rights and the right to a healthy environment is analysed from
different perspective. For some authors [M. Fitzmaurice, The Right of the Child to a Clean Environment, Southern
Illinois University Law Journal, no. 23/1999, p. 611-656], there are 3 main orientations: there are no human rights
without the right to a healthy environment; the right to a healthy environment is an already existing right; the right to
a healthy environment derives from other human rights (such as the right to life, health, information) [D. Shelton,
Human Rights, Environmental Rights, and the Right to Environment, Stanford Journal of International Law, no.
1348 Lucretia Dogaru / Procedia - Social and Behavioral Sciences 141 ( 2014 ) 1346 – 1352
28/1991, p. 105].
The recognition of the fact that human rights are connected with environmental protection was underlined in the
Report intitled Human Rights and Environment, report that accentuates that the damage caused to the environment
has a direct effect on the exercise of other certain rights, as the right to life and right to health [N. Schrijver, F.
Weiss, B. Sima, International Law and Sustainable Development: Principles and Practice, Martinus Nijhoff
Publisher, 2004, p. 389].
The notion of healthy environment entails not only an unpoluted environment but also a balanced one from an
ecological point of view, as established in the Project of Declaration of Principles on Human Rights and
Environment, document that recognizes expressly the cultural and spiritual importance of the natural environment.
The special connection between the human and nature is acknoledged also in the World Charter on Nature, stating
that civilization has its roots in nature and the coexistence in harmony with nature offers to mankind the best
opportunities for creativity development. From this pespective, thus, the preservation of nature becomes a condition
for individual wellfare and requires a dimension of human rights [Appreciated by M. Déjeant – Pons, M.
Pallemaerts, Human rights and the Environment, published by Council of Europe, 2001, p. 20].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สั่งปกป้องสิทธิขั้นพื้นฐานดังกล่าว ศาลยุติธรรมยุโรปเป็นแรงบันดาลใจจากมวลบ่อยศุลกากรรัฐธรรมนูญ ของรัฐสมาชิก และ จากสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่ซึ่งเหล่านี้มีส่วนหรือเป็นส่วนหนึ่งที่ สนธิสัญญาที่สำคัญในเรื่องนี้แสดงโดยยุโรปอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชน [Stated ในกรณี/1973, - โนลด์ v. KG v. ค่าคอมมิชชั่น การตัดสินใจของ 1974 ในทำนองเดียวกัน ข้อ 6, 1 เรื่องของสนธิสัญญามาสทริชต์สร้างข้อผูกมัดของสหภาพยุโรปจะเคารพสิทธิขั้นพื้นฐาน ตามที่เหล่านี้มีป้องกันโดยการอนุสัญญายุโรป ว่าด้วยสิทธิมนุษยชน และ เป็นเหล่านี้สืบทอดมาจากประเพณีรัฐธรรมนูญทั่วไปของสมาชิกอเมริกาเป็นหลักทั่วไปของกฎหมายยุโรป]ยุโรปกฏบัตรของสิทธิขั้นพื้นฐานของ 2001 แสดงในบทความ 37 เกี่ยวกับการสิ่งแวดล้อมป้องกัน ว่า ต้องรวมระดับสูง ของการป้องกันสิ่งแวดล้อม และปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อมในเมืองใน EU และสามารถรับประกันตามหลักการพัฒนาที่ยั่งยืน อย่างไรก็ตาม เหล่านี้บทบัญญัติที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ โดยรัฐสภายุโรปสำหรับพวกเขาไม่ให้สิทธิ์แต่ละที่การสะอาดสิ่งแวดล้อม [ม. Sukin, D. M. อ๋อง R. Wight, Sourcebook ในกฎหมายสิ่งแวดล้อม Routledge คาเวนดิช 2001, p851]จนถึงเดี่ยวยุโรปบัญญัติมี ได้ไม่ด่วน และล้างบทบัญญัติในข้อความของสนธิสัญญาเกี่ยวข้องหรือไม่การป้องกันสิ่งแวดล้อม กิจกรรมหลักของชุมชนได้โดยตรงต่อการสร้างหลักการinternal market and when directives were adopted the Preamble of the Rome Treaty as well as article 2 of TCE wereinvoked as legal grounds. The first acts on environmental protection issued by european institutions were adopted atthe end of the 1960’ and as a consequence of the European Council from Paris, 1972, succesive action programmesbased on ecological problems were drafted [See T. Ştefan, B. Andreşan-Grigoriu, Drept comunitar, C.H. Beck,Bucharest, 2007, p. 694].The enactement activity continued after the first global Conference on environment from Stockholm – 1972 andafter the 1992 Rio de Janeiro Conference on environment and development, so much that today, according to theEuropean Commission [European Commission, Towards Sustainability, E Of.J. 138, 1993, p. 11; L. Kramer,Focus on European Environmental Law, Sweet and Maxwell, London, 1997, p. 26] more than 200 legal instrumentsspecific to secondary legislation are in force.In the european law, general distinct legal norms are dedicated to environmental protection, for example Title XVI(XIX), intitled „Environment Protection”, of the Treaty establishing the European Economic Community,signed in Rome at march 25th 1957.Taking into consideration that in the EU regions there are different situations, the environmental politics place animportant focus on a high level of protection and sustainable conservation so that the main objective followedconsists of „adopting adequate measure that will ensure the necessary efficiency in fighting polution” [For details D.
Mazilu, Dreptul comunitar al mediului, Lumina Lex, Bucharest, 2008, p. 14-15].
The protection and ensurance of a healthy living environment at EU level has been done, as previously mentioned,
succesively, not only at legislative level but also through environmental programmes that were draftd to this end
such as the Vth Programme of Action for Environment of the European Community and the Programme for the
2001-2010 period entitled „Our Future, Our Choice” – adressing issues as climate changes, biodiversity,
environmental protection, health etc [I. M. Aromes, O nouă provocare – dreptul de a trăi într-un „oraş verde”,
Human Rights Revue, no. 2/2005, p. 55.].
According to the scholarly literature [M. Shaw, International Law, Cambridge University Press, 2003, p. 754],
transnational polution, global warming and the nuclear perils that pose a threat to the human life and health
represent problems of international dimension and consequently require an international and unitary solution and
answer.
In 1972 the Stockholm Declaration was adopted by the Environment Conference and this document contains certain
environment principles, amongst which the principle of the right of nations to a healthy life, in harmony with nature
can be found. In 1991, the United Nations Conference on Environment and development lead to the adoption of the
Rio Declaration that encloses 27 principles on sustainable development and the need of a healthy, quality
environment [A. Aust, Handbook of International Law, Cambridge University Press, 2005, p. 330].
At international level, the relationship between human rights and the right to a healthy environment is analysed from
different perspective. For some authors [M. Fitzmaurice, The Right of the Child to a Clean Environment, Southern
Illinois University Law Journal, no. 23/1999, p. 611-656], there are 3 main orientations: there are no human rights
without the right to a healthy environment; the right to a healthy environment is an already existing right; the right to
a healthy environment derives from other human rights (such as the right to life, health, information) [D. Shelton,
Human Rights, Environmental Rights, and the Right to Environment, Stanford Journal of International Law, no.
1348 Lucretia Dogaru / Procedia - Social and Behavioral Sciences 141 ( 2014 ) 1346 – 1352
28/1991, p. 105].
The recognition of the fact that human rights are connected with environmental protection was underlined in the
Report intitled Human Rights and Environment, report that accentuates that the damage caused to the environment
has a direct effect on the exercise of other certain rights, as the right to life and right to health [N. Schrijver, F.
Weiss, B. Sima, International Law and Sustainable Development: Principles and Practice, Martinus Nijhoff
Publisher, 2004, p. 389].
The notion of healthy environment entails not only an unpoluted environment but also a balanced one from an
ecological point of view, as established in the Project of Declaration of Principles on Human Rights and
Environment, document that recognizes expressly the cultural and spiritual importance of the natural environment.
The special connection between the human and nature is acknoledged also in the World Charter on Nature, stating
that civilization has its roots in nature and the coexistence in harmony with nature offers to mankind the best
opportunities for creativity development. From this pespective, thus, the preservation of nature becomes a condition
for individual wellfare and requires a dimension of human rights [Appreciated by M. Déjeant – Pons, M.
Pallemaerts, Human rights and the Environment, published by Council of Europe, 2001, p. 20].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะปกป้องสิทธิขั้นพื้นฐานเช่นยุโรปศาลยุติธรรมได้รับแรงบันดาลใจจากบ่อยครั้งที่พบศุลกากรตามรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกรวมทั้งจากสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่เหล่านี้มีส่วนร่วมหรือเป็นส่วนหนึ่งที่ สนธิสัญญาสำคัญในเรื่องนี้เป็นตัวแทนจากอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรป [ที่ระบุไว้ในกรณีที่/ 1973 -Nold v. KG v. สำนักงานคณะกรรมการกำกับการตัดสินใจของปี 1974 ในทำนองเดียวกันบทความ 6 ชื่อ 1 ของสนธิสัญญา Maastricht กำหนดภาระหน้าที่ของ สหภาพยุโรปที่จะเคารพสิทธิขั้นพื้นฐานตามที่เหล่านี้ได้รับการคุ้มครองโดยอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรปและในขณะที่เหล่านี้เป็นผลมาจากศุลกากรรัฐธรรมนูญร่วมกันของสมาชิกรัฐเป็นหลักทั่วไปของกฎหมายยุโรป]. กฎบัตรยุโรปสิทธิพื้นฐานของปี 2001 ให้ไว้ในบทความ 37, ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมการป้องกันที่มีระดับสูงของการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาคุณภาพของสภาพแวดล้อมที่จะต้องบูรณาการในทางการเมืองของสหภาพยุโรปและได้รับการรับประกันตามหลักการของการพัฒนาที่ยั่งยืน แต่เหล่านี้บทบัญญัติถูกวิพากษ์วิจารณ์จากรัฐสภายุโรปที่พวกเขาไม่ให้บุคคลที่มีสิทธิในการทำความสะอาดในสภาพแวดล้อม[เมตร Sukin, DM องค์อาร์ไวท์แหล่งที่มาเกี่ยวกับกฎหมายสิ่งแวดล้อมเลดจ์คาเวนดิช, 2001, น. 851]. จนถึงยุโรปแสดงเดี่ยวไม่มีด่วนและบทบัญญัติที่ชัดเจนในตำราของสนธิสัญญาเกี่ยวกับการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสำหรับหลักกิจกรรมของชุมชนที่ถูกกำกับหลักที่มีต่อการสร้างที่ตลาดภายในและเมื่อคำสั่งถูกนำบทนำของสนธิสัญญากรุงโรมเช่นเดียวกับข้อ 2 ของ TCE ถูกเรียกว่าเป็นเหตุตามกฎหมาย ที่ทำหน้าที่เป็นครั้งแรกในการรักษาสิ่งแวดล้อมที่ออกโดยสถาบันยุโรปเป็นบุตรบุญธรรมในตอนท้ายของปี 1960 และเป็นผลของสภายุโรปจากปารีสปี 1972 โปรแกรมการดำเนินการ succesive ขึ้นอยู่กับปัญหาของระบบนิเวศถูกเกณฑ์ [ดูทีสเตฟานบีAndreşan -Grigoriu, drept comunitar, CH เบ็คบูคาเรสต์, 2007, หน้า . 694] กิจกรรม enactement อย่างต่อเนื่องหลังจากการประชุมระดับโลกครั้งแรกในสภาพแวดล้อมจากสตอกโฮล์ม - ปี 1972 และหลังจากปี1992 ริโอเดอจาเนโรประชุมเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมและการพัฒนามากว่าในวันนี้ตามที่คณะกรรมาธิการยุโรป[คณะกรรมาธิการยุโรปที่มีต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน E ของ .J 138 1993 พี 11; แอลเครเมอมุ่งเน้นไปที่ยุโรปกฎหมายสิ่งแวดล้อมหวานและแมกซ์เวล, ลอนดอน, 1997, หน้า 26] กว่า 200 เครื่องมือทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจงกับกฎหมายรองมีผลบังคับใช้. ในกฎหมายยุโรปทั่วไปบรรทัดฐานทางกฎหมายที่แตกต่างกันจะทุ่มเทให้กับการปกป้องสิ่งแวดล้อมเช่นเจ้าพระยาชื่อเรื่อง(เก้า) intitled "การคุ้มครองสิ่งแวดล้อม" ของสนธิสัญญาการจัดตั้งยุโรป ประชาคมเศรษฐกิจ, การลงนามในกรุงโรมที่ 25 มีนาคม 1957 โดยคำนึงถึงว่าในภูมิภาคสหภาพยุโรปมีสถานการณ์ที่แตกต่างกันทางการเมืองสิ่งแวดล้อมวางมุ่งเน้นความสำคัญในระดับสูงของการป้องกันและการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนเพื่อให้วัตถุประสงค์หลักตามประกอบด้วย"การใช้ มาตรการที่เพียงพอที่จะให้ประสิทธิภาพที่จำเป็นในการต่อสู้มลพิษ "[สำหรับรายละเอียดดีMazilu, dreptul comunitar อัล mediului, Lumina ไฟแนนเชี่บูคาเรสต์ 2008 พี 14-15]. การป้องกันและ ensurance ของสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยมีสุขภาพในระดับสหภาพยุโรปได้รับการดำเนินการตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้succesively ไม่เพียง แต่ในระดับที่กฎหมาย แต่ยังผ่านโครงการด้านสิ่งแวดล้อมที่ได้รับการ draftd เพื่อการนี้เช่นโครงการVth ปฏิบัติการ เพื่อสิ่งแวดล้อมของประชาคมยุโรปและโครงการสำหรับระยะเวลา2001-2010 เรื่อง "อนาคตของเราทางเลือกของเรา" - ปัญหา adressing การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เป็นความหลากหลายทางชีวภาพ, การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสุขภาพ ฯลฯ [IM AROMES โอnouă provocare - dreptul เดไตรîntr -un "Oras เวิร์ด" สิทธิมนุษยชนชุดไม่มี 2/2005 พี 55]. ตามที่นักวิชาการวรรณกรรม [เมตร ชอว์กฏหมายมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, 2003, หน้า 754] มลพิษข้ามชาติภาวะโลกร้อนและภัยนิวเคลียร์ที่ก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อชีวิตมนุษย์และสุขภาพเป็นตัวแทนของปัญหาของมิติระหว่างประเทศจึงต้องมีวิธีการแก้ปัญหาระหว่างประเทศและการรวมกันและคำตอบ. ในปี 1972 สตอกโฮล์มประกาศถูกนำมาใช้โดยการประชุมและสิ่งแวดล้อม เอกสารนี้มีบางหลักการสภาพแวดล้อมในระหว่างที่หลักการของสิทธิของประเทศที่จะมีชีวิตที่มีสุขภาพดีในความกลมกลืนกับธรรมชาติสามารถพบได้ ในปี 1991 การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยการนำสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาไปสู่การยอมรับของปฏิญญาริโอที่ล้อมรอบ27 หลักการเกี่ยวกับการพัฒนาที่ยั่งยืนและความจำเป็นของการมีสุขภาพที่มีคุณภาพสภาพแวดล้อม[เอ Aust, คู่มือของกฎหมายระหว่างประเทศมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, 2005, หน้า 330]. ในระดับนานาชาติ, ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิทธิในการมีสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพมีการวิเคราะห์จากมุมมองที่แตกต่างกัน สำหรับบางคนเขียน [เมตร Fitzmaurice, ขวาของเด็กไปยังสภาพแวดล้อมที่สะอาดใต้มหาวิทยาลัยอิลลินอยส์วารสารกฎหมายไม่มี 23/1999 พี 611-656] มี 3 แนวทางหลักคือไม่มีสิทธิมนุษยชนไม่มีสิทธิที่จะมีสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพนั้น สิทธิที่จะมีสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพเป็นสิทธิที่มีอยู่แล้ว; สิทธิที่จะมีสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพมาจากสิทธิมนุษยชนอื่น ๆ (เช่นสิทธิในชีวิตสุขภาพข้อมูล) [ดี เชลตัน, สิทธิมนุษยชน, สิทธิมนุษยชนสิ่งแวดล้อมและขวาเพื่อสิ่งแวดล้อมวารสารสแตนฟอกฎหมายระหว่างประเทศไม่มี. 1348 Lucretia Dogaru / Procedia - สังคมและพฤติกรรมศาสตร์ 141 (2014) 1346-1352 28/1991 พี 105]. การรับรู้ของความจริงที่ว่าสิทธิมนุษยชนมีการเชื่อมต่อกับการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมถูกขีดเส้นใต้ในรายงาน intitled สิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมรายงานที่เน้นว่าความเสียหายที่เกิดกับสภาพแวดล้อมที่มีผลกระทบโดยตรงต่อการใช้สิทธิบางอย่างอื่นที่เป็นสิทธิที่จะมีชีวิตและสิทธิด้านสุขภาพ [เอ็น Schrijver เอฟไวสส์บีสีมา, กฎหมายระหว่างประเทศและการพัฒนาที่ยั่งยืน: หลักการและการปฏิบัติมาร์ตินัช Nijhoff สำนักพิมพ์, 2004, หน้า 389]. ความคิดของสภาพแวดล้อมที่มีสุขภาพดีส่งผลไม่เพียง แต่สภาพแวดล้อม unpoluted แต่ยังเป็นหนึ่งในความสมดุลจากจุดของระบบนิเวศในมุมมองที่เป็นที่ยอมรับในโครงการของประกาศหลักการสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเอกสารที่ตระหนักชัดถึงความสำคัญทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ. การเชื่อมต่อพิเศษระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ acknoledged ยังอยู่ในกฎบัตรโลกธรรมชาติที่ระบุอารยธรรมที่มีรากของมันในธรรมชาติและการอยู่ร่วมกันในความกลมกลืนกับธรรมชาติมีต่อมนุษยชาติที่ดีที่สุดโอกาสในการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ จาก pespective นี้จึงเก็บรักษาของธรรมชาติจะกลายเป็นเงื่อนไขสำหรับwellfare ของแต่ละบุคคลและต้องมีมิติของสิทธิมนุษยชน [ชื่นชมโดยเอ็มDéjeant - แย่เมตรPallemaerts, สิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมพิมพ์โดยสภายุโรปปี 2001 พี 20]