ConclusionsThe enhancement of patie

Conclusions
The enhancement of patient autonomy, and the growing developments
in medical treatments and technologies, which may allow physical
survival for years, but which, in some circumstances, could be no
longer of real benefit for the patient, and becoming futile,44 explain why
the debate about advance care directives has become increasingly
important in most European countries during the last few years
Even in Italy there is a need to address the issue of ownership and
the criteria for deciding when the patient becomes incompetent, in
compliance with fundamental ethical principles of respect for autonomy
and beneficence: advance care directives can serve to enhance
patient’s autonomy but, beyond respect for autonomy… advance directives
may also contribute to the patient’s good…indeed, by means of
advance directives, patients are entitled to refuse treatments when they
consider that they would be more harmful than helpful.44
This need is clearly present also in Recommendation of the Council
of Europe’s Committee of Minsters 2009 (11) on principles concerning
continuing powers of attorney and advance directives for incapacity that
aims to promote self-determination for capable adults in the event of
their future incapacity, by means of continuing powers of attorney and
advance directives (Principle 1, Promotion of self-determination) and
that provides that the attorney, as far as possible, informs and consults
the granter on an on-going basis. The attorney, as far as possible, ascertains
and takes account of the past and present wishes and feeling of the
granter and gives them due respect.
Although it emerges from recent jurisprudence that it is possible to
find in Italian legal system the prerequisites and the instruments
required for the recognition of previously expressed wishes, even by
means of the mechanism of support administration, there are some
authors, who,40 while acknowledging that there is no lacuna in absolute
terms from a legislative point of view, do not exclude the appropriateness
of a legislative intervention that would establish a connection
with the mechanism for support administration by setting out the formal,
substantive requirements for these advance manifestations of
wishes to be valid and identifying the subject who is legally obliged to
interact with healthcare staff so as to respect the wishes of the individual
concerned.
Acknowledgement, therefore, of the possibility of enhancing the
value of the system of support administration by means of a mechanism
based on a prior nomination in terms of the implementation of
earlier decisions regarding treatment, does not exclude the fact that it
is preferable to lay down a systematic discipline on the subject which
guarantees full implementation of the principle of self-determination
in the field of health care, particularly in the light of the imperfect overlap
between the institution in question and the so-called living will.
For some authors,18 even the need for the directives and for the designation
of a fiduciary to be conveyed in a notarial act or in a stronger
form seems inappropriate: the absence of directives regarding property
and assets, the connection with the sphere of very personal rights and
the fact that the directives can be revoked or modified at any time
result surely in unfair burdensome formalities, making it seem preferable
that these directives are grouped in an original and signed statement
or declared by word of mouth to the health care staff and put in
writing by them. An ad hoc regulatory framework, as wished for by
many, for advance health care directives, may therefore take its place
in the legal system, while being assimilated within existing principles,
regulations and institutions, and providing an element of certainty for
the healthcare staff involved as well as a certified guarantee of the wishes of the individual concerned

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการวิจัย
การเพิ่มประสิทธิภาพของการปกครองตนเองของผู้ป่วยและการพัฒนาที่เพิ่มขึ้น
ในการรักษาพยาบาลและเทคโนโลยีซึ่งอาจช่วยให้ทางกายภาพ
การอยู่รอดสำหรับปี แต่ซึ่งในบางกรณีอาจจะไม่มี
อีกต่อไปของผลประโยชน์ที่แท้จริงสำหรับผู้ป่วยและกลายเป็นไร้ประโยชน์ 44 อธิบายว่าทำไม
การอภิปรายเกี่ยวกับการสั่งการดูแลล่วงหน้าได้กลายเป็นมากขึ้น
ที่สำคัญในประเทศยุโรปมากที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
แม้จะอยู่ในอิตาลีมีความจำเป็นที่จะต้องแก้ไขปัญหาของการเป็นเจ้าของและ
เกณฑ์ในการตัดสินใจเมื่อผู้ป่วยจะกลายเป็นไร้ความสามารถใน
การปฏิบัติตามหลักจริยธรรมพื้นฐานของ เคารพในความเป็นอิสระ
และผลประโยชน์: ล่วงหน้าสั่งดูแลสามารถให้บริการเพื่อเสริมสร้าง
การปกครองตนเองของผู้ป่วย แต่นอกเหนือจากการเคารพเอกราช ... สั่งล่วงหน้า
นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่ผู้ป่วยที่ดี ... แน่นอนโดยใช้วิธีการ
สั่งล่วงหน้าผู้ป่วยมีสิทธิที่จะปฏิเสธการรักษาเมื่อพวกเขา
พิจารณาว่า พวกเขาจะเป็นอันตรายมากกว่า helpful.44
นี้ต้องมีอยู่อย่างชัดเจนในคำแนะนำของสภา
ของยุโรปคณะกรรมการ minsters 2009 (11) บนหลักการที่เกี่ยวข้องกับ
อำนาจอย่างต่อเนื่องของทนายและคำสั่งล่วงหน้าสำหรับความสามารถที่
มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความมุ่งมั่นของตนเองที่มีความสามารถ ผู้ใหญ่ในกรณีที่มี
ความสามารถในอนาคตของพวกเขาด้วยวิธีการของอำนาจอย่างต่อเนื่องของทนายความและ
สั่งล่วงหน้า (หลักการที่ 1, โปรโมชั่นของตัวเองมุ่งมั่น) และ
ที่แสดงให้เห็นว่าทนายความเท่าที่เป็นไปได้แจ้งและให้คำปรึกษา
granter บนจอ จะเป็นพื้นฐาน ทนายความเท่าที่เป็นไปได้ ascertains
และใช้เวลาบัญชีที่ผ่านมาและความปรารถนาในปัจจุบันและความรู้สึกของ
granter และให้พวกเขาเคารพจาก.
แม้ว่ามันจะโผล่ออกมาจากกฎหมายที่ผ่านมาว่ามันเป็นไปได้ที่จะ
พบในระบบกฎหมายอิตาลีสิ่งที่จำเป็นและเครื่องมือ
ที่จำเป็นสำหรับการรับรู้ของความปรารถนาที่แสดงก่อนหน้านี้แม้โดย
วิธีการของกลไกของการบริหารการสนับสนุนมีบาง
ผู้เขียนที่ 40 ขณะที่ยอมรับว่ามีช่องว่างในการแน่นอน
แง่จากจุดนิติบัญญัติในมุมมองของไม่ได้ยกเว้นความเหมาะสม
ของ การแทรกแซงของฝ่ายนิติบัญญัติที่จะสร้างการเชื่อมต่อ
กับกลไกในการบริหารการสนับสนุนโดยการตั้งค่าออกมาอย่างเป็นทางการ
ความต้องการที่สำคัญเหล่านี้อาการล่วงหน้าของ
ความปรารถนาที่จะเป็นที่ถูกต้องและระบุเรื่องที่มีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะ
มีปฏิสัมพันธ์กับพนักงานการดูแลสุขภาพเพื่อให้เป็นไปตามความประสงค์ ของบุคคล
ที่เกี่ยวข้อง.
รับทราบจึงเป็นไปได้ของการเพิ่ม
ค่าของระบบของการบริหารการสนับสนุนโดยวิธีการของกลไก
ขึ้นอยู่กับการเสนอชื่อก่อนที่ในแง่ของการดำเนินการของ
การตัดสินใจก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการรักษาไม่ได้ยกเว้นความจริงที่ว่ามัน
เป็นที่นิยมในการวางระบบมีระเบียบวินัยในเรื่องซึ่ง
รับประกันการดำเนินการของหลักการของความมุ่งมั่น
ในด้านของการดูแลสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการทับซ้อนไม่สมบูรณ์
ระหว่างสถาบันการศึกษาในคำถามและการใช้ชีวิตที่เรียกว่าจะ
สำหรับผู้เขียนบาง, 18 แม้ความจำเป็นในการสั่งและการแต่งตั้ง
ของความไว้วางใจที่จะสื่อความหมายในการกระทำการรับรองเอกสารหรือในแข็งแรง
รูปแบบที่ดูเหมือนว่าไม่เหมาะสม: กรณีที่ไม่มีคำสั่งเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์
และสินทรัพย์, การเชื่อมต่อกับวงของส่วนตัวมาก สิทธิและ
ความจริงที่ว่าคำสั่งที่สามารถเพิกถอนหรือแก้ไขได้ตลอดเวลา
ผลแน่นอนในพิธีการเป็นภาระที่ไม่เป็นธรรมทำให้มันดูเหมือนดีกว่า
ว่าคำสั่งเหล่านี้จะถูกจัดกลุ่มอยู่ในคำสั่งเดิมและลงนาม
หรือประกาศโดยคำพูดจากปากให้กับเจ้าหน้าที่ในการดูแลสุขภาพและวาง ใน
การเขียนโดยพวกเขา เฉพาะกิจกรอบการกำกับดูแลเช่นอยากให้โดย
หลายล่วงหน้าแนวทางการดูแลสุขภาพจึงอาจใช้สถานที่
ในระบบกฎหมายในขณะที่ถูกหลอมรวมภายในหลักการที่มีอยู่
กฎระเบียบและสถาบันการศึกษาและการให้องค์ประกอบของความเชื่อมั่นสำหรับ
พนักงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลสุขภาพ เช่นเดียวกับการรับประกันที่ได้รับการรับรองของความปรารถนาของบุคคลที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
การเติบโตในผู้ป่วย และการพัฒนา
ในการรักษาทางการแพทย์ และ เทคโนโลยี ซึ่งอาจช่วยให้รอดทางกาย
สำหรับปี แต่ในบางสถานการณ์ อาจจะไม่มีอีกต่อไป
ประโยชน์ที่แท้จริงสำหรับผู้ป่วย และกลายเป็น ไร้ประโยชน์ , 44 , อธิบายว่าทำไมการอภิปรายเกี่ยวกับแนวทางการดูแล
ล่วงหน้าได้กลายเป็น มากขึ้น
ที่สำคัญในประเทศมากที่สุดในยุโรปในช่วงไม่กี่ปีสุดท้าย
แม้ในอิตาลีมีความต้องการที่จะแก้ไขปัญหาของการเป็นเจ้าของและ
เกณฑ์การตัดสินใจเมื่อผู้ป่วยจะกลายเป็นไร้ความสามารถในการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมพื้นฐาน

เคารพตนเอง และบุญคุณ : แนวทางการดูแลล่วงหน้าสามารถให้เพิ่ม
อิสระของผู้ป่วยแต่นอกจากการเคารพอิสระ . . . . . . . คําสั่งล่วงหน้า
ยังอาจมีส่วนช่วยให้คนไข้ที่ดีจริงๆ . . . โดย
คําสั่งล่วงหน้า ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะปฏิเสธการรักษาเมื่อพวกเขา
พิจารณาว่าพวกเขาซึ่งเป็นอันตรายมากกว่าเป็นประโยชน์ 44
ความต้องการนี้เป็นอย่างชัดเจนในปัจจุบัน นอกจากนี้ในความเห็นของคณะกรรมการสภา
ของยุโรปสมัยปี 2009 ( 11 ) ในหลักการเกี่ยวกับ
ต่ออำนาจของทนายความ และคําสั่งล่วงหน้าสำหรับความสามารถที่
มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการตัดสินใจด้วยตนเองสำหรับผู้ใหญ่เหตุการณ์
ความสามารถในอนาคตของพวกเขาโดยการต่ออำนาจของทนายความและ
คําสั่งล่วงหน้า ( หลักการที่ 1 การส่งเสริมของการตัดสินใจด้วยตนเอง ) และ
ที่ให้ทนาย เท่าที่เป็นไปได้ แจ้ง และปรึกษา
granter บนบนพื้นฐานทนาย เท่าที่เป็นไปได้ และใช้บัญชี ascertains
ของอดีตและปัจจุบัน ความปรารถนาและความรู้สึกของ
granter และให้พวกเขาเคารพ .
ถึงแม้ว่ามันจะโผล่ออกมาจากธรรมศาสตร์ล่าสุดที่เป็นไปได้

หาในภาษาอิตาลีกฎหมายระบบเบื้องต้นและเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการรับรู้ของ
ก่อนหน้านี้แสดงความปรารถนา โดย
หมายถึงกลไกของการสนับสนุนการจัดการ มีบาง
ผู้ที่ 40 ขณะที่ยอมรับว่าไม่มีช่องว่างในแง่แน่นอน
จากจุดทางกฎหมายของวิว ไม่ได้ยกเว้นความเหมาะสม
ของสภานิติบัญญัติการแทรกแซงที่จะสร้างการเชื่อมต่อกับกลไกเพื่อการบริหารสนับสนุน

โดยการตั้งค่าออกอย่างเป็นทางการความต้องการที่สำคัญสำหรับล่วงหน้าเหล่านี้ manifestations ของ
ปรารถนาจะถูกต้องและระบุเรื่องที่ถูกกฎหมายต้อง
โต้ตอบกับเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพเพื่อเคารพความปรารถนาของแต่ละคน

รับรองที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น ความเป็นไปได้ของการเพิ่มมูลค่าของระบบการบริหารของ

สนับสนุนโดยวิธีการของกลไกขึ้นอยู่กับการเสนอชื่อก่อน ในแง่ของการนำ
ก่อนการตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษา ไม่ได้ยกเว้นความจริงที่ว่ามัน
เป็นที่นิยมวางวินัยอย่างเป็นระบบในเรื่องซึ่ง
รับประกันการใช้งานเต็มรูปแบบของหลักของการตัดสินใจด้วยตนเอง
ในด้านการดูแลสุขภาพ โดยเฉพาะในแง่ของ
ซ้อนที่ไม่สมบูรณ์ระหว่างสถาบันในคำถามและสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าจะ .
สำหรับบางคนเขียน 18 ก็ต้องสั่ง และชื่อ
ของผู้ดูแลผลประโยชน์ที่จะถ่ายทอดในพระราชบัญญัติรับรองเอกสารหรือแบบฟอร์มแข็งแกร่ง
ดูเหมือนว่าไม่เหมาะสมขาดแนวทางเกี่ยวกับทรัพย์สิน
และทรัพย์สิน การเชื่อมต่อกับขอบเขตของสิทธิ ส่วนบุคคลมากและ
ความจริงที่ว่าคำสั่งสามารถถูกเพิกถอนหรือแก้ไขในเวลาใด ๆในที่ระเบียบธรรมผลแน่นอน

ที่ทำให้มันดูเหมือนกว่า คำสั่งเหล่านี้จะถูกจัดกลุ่มในต้นฉบับ และเซ็นรับรองงบการเงิน
หรือประกาศด้วยคำพูดจากปากเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพและใส่
เขียนโดยพวกเขา แบบเฉพาะกิจ ได้แก่ บริษัท ตามที่ต้องการ โดย
มาก สําหรับคําสั่งล่วงหน้าการดูแลสุขภาพ