In the evening, Anderson went downs

In the evening, Anderson went downstairs for supper. He saw a blackboard. The names of all the guests were written on the blackboard. Anderson saw that the inn was full.There were no empty rooms. Anderson noticed that there was no room number 13.Thirteen is an unlucky number. Many people do not want to stay in a room with an unlucky number.When Anderson went upstairs to bed, he tried to unlock his door. It did not open. Then he saw that he had made a
mistake. It was the wrong room. The number on the door was number 13.He heard someone moving inside the room.'I'm very sorry,' he said and went to the door of room
number 12.Perhaps the servants sleep in room 13, Anderson thought. He decided to ask the landlord about it the next day

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตอนเย็น แอนเดอร์สันไปชั้นล่างสำหรับซุปเปอร์ เขาเห็นกระดานดำ ชื่อของท่านทั้งหมดถูกเขียนบนกระดานดำ แอนเดอร์สันเห็นว่า ได้เต็ม มีห้องพักไม่ว่าง แอนเดอร์สันพบว่า มี 13.ไม่มีห้องหมายเลข 13 เป็นเลขโชคร้าย หลายคนไม่ต้องการเข้าพักในห้องที่มีหมายเลขที่โชคร้าย เมื่อแอนเดอร์สันไปชั้นบนเตียง เขาพยายามที่จะปลดล็อคประตูของเขา มันไม่ได้เปิด จาก นั้นเขาเห็นว่า เขาได้ทำการความผิดพลาด มันเป็นห้องที่ไม่ถูกต้อง จำนวนประตูได้หมายเลข 13.เขาได้ยินคนที่เคลื่อนไหวภายในห้องนั้น 'ฉันขอ' เขาพูด และเดินไปที่ประตูห้อง12.หมายเลขบางทีข้าราชการการนอนหลับในห้อง 13 แอนเดอร์สันคิดว่า เขาตัดสินใจที่จะถามเจ้าเกี่ยวกับวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนเย็นเดอร์สันลงมาชั้นล่างสำหรับอาหารมื้อเย็น เขาเห็นกระดานดำ ชื่อของแขกทุกท่านที่เขียนบนกระดานดำ แอนเดอเห็นว่าอินน์เป็น full.There ไม่มีห้องว่าง แอนเดอสังเกตเห็นว่าไม่มีหมายเลขห้อง 13.Thirteen เป็นเลขโชคร้าย หลายคนไม่ต้องการที่จะอยู่ในห้องที่มีโชคร้าย number.When เดอร์สันเดินขึ้นบันไดไปที่เตียงเขาพยายามที่จะปลดล็อคประตูของเขา มันไม่ได้เปิด จากนั้นเขาก็เห็นว่าเขาทำ
ผิดพลาด มันเป็นห้องที่ไม่ถูกต้อง จำนวนประตูที่ได้รับจำนวน 13.He ได้ยินบางคนย้ายภายใน room.'I'm เสียใจมาก "เขากล่าวและเดินไปที่ประตูของห้องพัก
จำนวน 12.Perhaps ข้าราชการนอนหลับอยู่ในห้องที่ 13 แอนเดอคิด เขาตัดสินใจที่จะขอให้เจ้าของบ้านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนเย็น แอนเดอร์สัน ลงไปทานข้าว เขาเห็นกระดานดำ ชื่อของผู้เข้าพักทั้งหมดที่ถูกเขียนบนกระดานดำ แอนเดอร์สันเห็นที่โรงแรมก็เต็มไม่มีห้องว่าง แอนเดอร์สัน สังเกตุว่าไม่มีห้องเบอร์ 13 13 เป็นเลขอัปมงคล หลายคนไม่อยากจะอยู่ในห้องกับเลขอัปมงคล เมื่อแอนเดอร์สันขึ้นไปที่เตียง เขาพยายามปลดล็อกประตู มันไม่ยอมเปิด แล้วเขาก็เห็นว่าเขาได้ทำผิดพลาด มันผิดห้อง ตัวเลขบนประตูหมายเลข 13 . เขาได้ยินเสียงคนเคลื่อนไหวภายในห้อง ข้าขอโทษ " เขาพูดและเดินไปที่ประตูห้องหมายเลข 12 . บางทีคนรับใช้นอนห้อง 13 , แอนเดอร์สัน คิด เขาจึงตัดสินใจที่จะถามเจ้าเกี่ยวกับมัน วันถัดไป