INSIDE THE TWO NORTH KOREAS North K

INSIDE THE TWO NORTH KOREAS
North Korea today is not one republic but two: A “Pyongyang Republic” and a “Republic of Everyone Else.” The
distinction is both geographical and political. The capital city Pyongyang is clean, orderly, and modestly
prosperous. Pyongyangites, most of them Party members, dress better than they used to, buy food at restaurants
and street-side stalls, and talk on their cell phones. Foreign visitors, expecting to see a land of starving people, are
impressed. The regime has the power to make the city—or the most visible parts of the city—to its own
specifications. After all, there is no private enterprise to interfere with government plans. Kim Jong-un and the top
elites live even better than the other citizens of Pyongyang. No matter how many economic sanctions are placed on
North Korea, there always seems to be enough money to support the political elites, with plenty left over for nuclear
weapons and missiles.
Outside Pyongyang, North Korea is a different world. In 2009 Ralph and I wrote The Hidden People of North
Korea. These are the people we were talking about. In Pyongyang, the main streets are as wide as parking lots.
Outside the city, most roads are unpaved. Vehicles are few and far between (even visitors to Pyongyang can see
that). Trains creep along twisted tracks. Although North Koreans have more freedom to travel than they used to
(not officially but unofficially), they mostly hitchhike to get to their destinations. Travelers pay bribes of homemade
wine and cigarettes to get rides on military trucks, or they simply trudge along the side of the road. People are
thinner and much more poorly dressed than they are in Pyongyang. They are also hungrier and sicker. Only local
party leaders and the black-market entrepreneurs who bribe them are pear-shaped; everyone else is banana shaped

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในสองเกาหลีเหนือ
เกาหลีวันนี้เหนือไม่ได้เป็นสาธารณรัฐหนึ่ง แต่สอง: ". สาธารณรัฐของคนอื่น" "สาธารณรัฐเปียงยาง" และ
ความแตกต่างทั้งทางภูมิศาสตร์และการเมือง เปียงยางเมืองหลวงคือสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อยและสุภาพ
เจริญรุ่งเรือง pyongyangites ส่วนใหญ่ของพวกเขาสมาชิกพรรคแต่งตัวดีขึ้นกว่าที่พวกเขาใช้ในการซื้ออาหารที่ร้านอาหาร
และร้านแผงลอยริมถนนด้านและพูดคุยเกี่ยวกับโทรศัพท์มือถือของพวกเขา ผู้เข้าชมจากต่างประเทศคาดหวังว่าจะได้เห็นแผ่นดินของคนหิว
รู้สึกประทับใจ ระบอบการปกครองที่มีอำนาจที่จะทำให้เมืองหรือส่วนที่มองเห็นได้มากที่สุดของเมืองที่จะ
ข้อกำหนดของตัวเอง หลังจากทั้งหมดไม่มีองค์กรเอกชนเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนการของรัฐบาล คิมจองอูและด้านบน
ชนชั้นสูงอาศัยอยู่ที่ดียิ่งขึ้นกว่าพลเมืองอื่น ๆ ของเปียงยางไม่ว่ากี่คว่ำบาตรทางเศรษฐกิจจะอยู่ใน
เกาหลีเหนือมีเสมอดูเหมือนว่าจะมีเงินเพียงพอที่จะสนับสนุนทางการเมืองของชนชั้นสูงที่มีมากมายเหลือสำหรับนิวเคลียร์
อาวุธและขีปนาวุธ
นอกเปียงยางเกาหลีเหนือเป็นโลกที่แตกต่างกัน ในปี 2009 ราล์ฟและฉันเขียนคนที่ซ่อนอยู่ของภาคเหนือ
เกาหลี เหล่านี้เป็นคนที่เรากำลังพูดถึง ในเปียงยางถนนสายหลักที่เป็นกว้างเป็นลานจอดรถ
นอกเมืองส่วนใหญ่เป็นถนนลูกรัง ยานพาหนะท​​ี่มีน้อยและไกลระหว่าง (แม้ผู้เข้าชมสามารถดูเปียงยางว่า
) รถไฟคืบไปตามรางบิด แม้ว่าเกาหลีเหนือมีอิสระมากขึ้นในการเดินทางกว่าที่พวกเขาใช้ในการ
(ไม่เป็นทางการ แต่อย่างไม่เป็นทางการ) ส่วนใหญ่พวกเขาโบกที่จะได้รับไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา นักท่องเที่ยวที่จ่ายเงินสินบนของโฮมเมด
ไวน์และบุหรี่จะได้รับการขี่บนรถบรรทุกทหารหรือพวกเขาก็ย่ำไปตามข้างถนน คน
บางและสวมใส่มากขึ้นดีกว่าที่พวกเขาอยู่ในเปียงยาง พวกเขายังหิวและเจ็บ ผู้นำ
บุคคลในท้องถิ่นเท่านั้นและผู้ประกอบการในตลาดสีดำที่ติดสินบนพวกเขาเป็นรูปลูกแพร์ทุกคนอื่นเป็นกล้วยที่มีรูปร่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในเหนือสองเกาหลี
เกาหลีเหนือวันนี้เป็นสาธารณรัฐที่หนึ่งไม่แต่สอง: "เปียงยางสาธารณรัฐ" และเป็น "สาธารณรัฐของคนอื่น" ใน
มีความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ และการเมือง เมืองเปียงยาง มาสะอาด เสงี่ยม ทั้ง
เจริญ Pyongyangites ส่วนใหญ่ของพวกเขาสมาชิกพรรค แต่งตัวดีกว่าที่เคย ซื้ออาหารที่ร้านอาหาร
และ ร้านริมถนน และพูดคุยในโทรศัพท์ของพวกเขา นักท่องเที่ยวต่างประเทศ ต้องการดูที่ดินของอดอยากคน
ประทับใจ ระบอบการปกครองมีอำนาจที่จะทำให้เมือง — หรือส่วนที่มองเห็นได้มากที่สุดของเมืองคือเพื่อตนเอง
ข้อมูลจำเพาะ หลังจากที่ทุก เป็นองค์กรเอกชนไม่รบกวนแผนรัฐบาล Kim Jong-สหประชาชาติและด้านบน
ยิ่งกว่าพลเมืองของเปียงยางที่ร่ำรวยอยู่ ไม่ว่าการลงโทษทางเศรษฐกิจอยู่บน
เกาหลีเหนือ เสมอจะเหมือนมี เงินเพียงพอเพื่อสนับสนุนในทางการเมืองที่ร่ำรวย มีมากมายเหลือเกินสำหรับนิวเคลียร์
อาวุธและจรวด
อยู่นอกเปียงยาง เกาหลีเหนือเป็นโลกอื่น ในปี 2552 และราล์ฟเขียนซ่อนคนของเหนือ
เกาหลี นี่คือคนที่เรากำลังพูดถึง เปียงยาง ถนนหลักมีความกว้างที่จอดรถ
ถนนส่วนใหญ่จะไม่ unpaved นอกเมือง ยานพาหนะมีหยอมแหยม (เห็นชมว่าเปียงยาง
ที่) รถไฟคืบตามเพลงบิด แม้ว่าชาวเกาหลีเหนือมีอิสระมากในการเดินทางกว่าที่เคย
(อย่างไม่เป็นทาง แต่อย่างไม่เป็นทาง), พวกเขาส่วนใหญ่โบกรถเข้าไปที่จุดหมายปลายทางของพวกเขา นักท่องเที่ยวจ่ายเงินสินบนของโฮมเมด
ไวน์และบุหรี่ไปขี่บนรถบรรทุกทหาร หรือ trudge เพียงด้านข้างของถนน คน
ทินเนอร์ และอื่น ๆ อีกมากมายงานแต่งมากกว่าอยู่ในเปียงยาง พวกเขาจะยัง hungrier และ sicker เท่านั้น
ผู้นำพรรคและผู้ประกอบการ black-market ที่ติดสินบนพวกเขามีลูกแพร์รูป คนอื่น ๆ เป็นรูปกล้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านในทั้งสองทางด้านทิศเหนือเกาหลีเหนือ Airbus แย่งส่วนแบ่ง
ในวันนี้ไม่ได้มีความเป็นหนึ่งเดียว:สาธารณรัฐแต่ทั้งสอง"เปียงยาง:สาธารณรัฐ"และ":สาธารณรัฐของคนอื่นๆ"
เป็นข้อแตกต่างที่เห็นได้ทั้งสองทาง ภูมิศาสตร์ และทางการเมือง เมืองหลวงเปียงยางมีความสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อยและเรียบง่าย
เจริญ pyongyangites ส่วนใหญ่สมาชิกแต่งกายดีขึ้นกว่าที่พวกเขาใช้ในการซื้ออาหารที่ร้านอาหารและแผงลอย
ถนนด้านข้างและพูดกันบนโทรศัพท์มือถือของตน นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติด้วยหวังว่าจะได้เห็นที่มีกินมีคน
รู้สึกประทับใจมาก การปกครองที่มีอำนาจที่จะทำให้เมือง - หรือชิ้นส่วนที่ได้เห็นมากที่สุดของเมือง - ในส่วนของข้อมูลจำเพาะของ
หลังจากทั้งหมดไม่มีองค์กร ภาค เอกชนเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนของรัฐบาล ทราเบลซี - ของสหประชาชาติและด้านบนสุด
ชนชั้นนำอยู่ได้ดีกว่าคนอื่นๆของเปียงยางไม่ว่าจะเป็นจำนวนมากการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจทางเศรษฐกิจอยู่ในเกาหลีใต้
ทางด้านทิศเหนือมีอยู่เสมอก็ดูเหมือนว่าจะมีเงินพอที่จะสนับสนุนทางการเมืองที่มีจำนวนมากกว่าสำหรับทางด้านซ้ายและขีปนาวุธนิวเคลียร์
อาวุธ
ทางด้านนอกเปียงยางเกาหลีเหนือเป็นโลกที่แตกต่างกันได้ ในปี 2009 ร.ราล์ฟและผมได้เขียนจดหมายถึงผู้คนแอบซ่อนอยู่ของเกาหลีใต้ทางด้านทิศเหนือ
เหล่านี้เป็นคนที่เราคุยกันเกี่ยวกับ ในเปียงยางถนนสายหลักที่จะกว้างใหญ่เท่าที่จอดรถ
อยู่ด้านนอกของเมืองที่ถนนลูกรังมีมากที่สุด และมีเพียงไม่กี่และระหว่าง(แม้จะให้ผู้มาเยือนเปียงยางจะสามารถดู
) รถไฟคลานไปตามเส้นทางสายเกลียวคู่ แม้ว่าทางด้านทิศเหนือชาวเกาหลีมีอิสระมากขึ้นในการเดินทางมากกว่าที่ใช้ในการ
(ไม่ใช่หรือแต่อย่างเป็นทางการ)ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเที่ยวไปโดยเดินบ้างอาศัยรถบ้างเพื่อจะได้รับไปยังปลายทางที่ได้ นักเดินทางเพื่อจ่ายเงินสินบนของ
ทำขึ้นอย่างสดใหม่บุหรี่และไวน์เพื่อได้รับการเดินทางบนรถบรรทุกทหารหรือเพียงแค่เดินด้วยความเหนื่อยยากตามแนวด้านข้างของถนน มีคน
บางและอื่นๆอีกมากมายได้ไม่ดีนักแต่งมากกว่าที่จะอยู่ในเปียงยาง นอกจากนั้นห้องพักยังหิวโหยและซีนามาแล้ว"
ของผู้ผลิตรายอื่นเท่านั้นผู้นำท้องถิ่นและผู้ประกอบธุรกิจสีดำ - ตลาดที่ติดสินบนมีลูกแพร์ที่มีรูปทรงเหมือนคนอื่นคือกล้วยรูปทรงตัวแอล