Language. Changes over time: Langua

Language. Changes over time: Language had improved significantly by adulthood with only 5% of the cohort remaining without useful speech (Table 3). Data from the T1-T2-T3 subgroup suggest that most change took place between T1 and T2, when the proportion without speech declined from 27% to 3%. Only four individuals showed deterioration in language over time: two who had been using very few words at T2 were predominantly nonverbal at T3; of two other individuals using spontaneous phrase speech at T2, one was now using mainly brief echoed phrases and the other single words. Three of these four individuals had also shown clinically meaningful decline in IQ from T2 to T3.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษา เปลี่ยนเวลา: ภาษาได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยวุฒิมีเพียง 5% ของผู้ผ่านที่เหลือไม่ มีประโยชน์เสียง (ตาราง 3) ข้อมูลจากกลุ่มย่อย T1-T2-T3 แนะนำว่า การเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เกิดขึ้นระหว่าง T1 และ T2 เมื่อสัดส่วน โดยไม่มีคำพูดปฏิเสธจาก 27% เป็น 3% บุคคลสี่เท่าพบว่าเสื่อมสภาพในภาษาช่วงเวลา: มีสองที่มีการใช้คำน้อยมากที่ T2 เป็น nonverbal ที่ T3 ของสองบุคคลอื่น ๆ โดยใช้คำพูดวลีอยู่ที่ T2 หนึ่งตอนนี้ส่วนใหญ่ย่อได้พูดย้ำวลีและคำอื่น ๆ ที่เดียว สามคนสี่เหล่านี้มีแสดงปฏิเสธมีความหมายทางคลินิกใน IQ จาก T2 ไป T3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษา การเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลา: ภาษาได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยวัยที่มีเพียง 5% ของกลุ่มที่เหลือโดยไม่มีคำพูดที่มีประโยชน์ (ตารางที่ 3) ข้อมูลจากกลุ่มย่อย T1-T2-T3 ชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดเกิดขึ้นระหว่าง T1 และ T2 เมื่อสัดส่วนการพูดโดยไม่ต้องลดลงจาก 27% เหลือ 3% เพียงสี่บุคคลที่แสดงให้เห็นการเสื่อมสภาพในภาษาในช่วงเวลา: สองคนที่ได้รับการใช้คำน้อยมากที่ T2 เด่นอวัจนภาษาที่ T3; ของสองบุคคลอื่น ๆ ที่ใช้คำพูดวลีที่เกิดขึ้นเอง T2 หนึ่งตอนนี้ใช้ส่วนใหญ่สะท้อนวลีสั้นและอื่น ๆ คำเดียว สามในสี่คนนี้บุคคลยังได้แสดงให้เห็นการลดลงของความหมายทางการแพทย์ในไอคิวจากการ T2 T3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษา การเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ภาษาดีขึ้นอย่างมาก โดยผู้ใหญ่ที่มีเพียง 5% ของหมู่คน ที่เหลือ โดยไม่มีประโยชน์คำพูด ( ตารางที่ 3 ) ข้อมูลจาก t1-t2-t3 กลุ่มย่อยแนะนำว่าเปลี่ยนส่วนใหญ่เกิดขึ้นระหว่าง T1 และ T2 เมื่อสัดส่วนโดยไม่มีการพูดลดลงจาก 27% เป็น 3 % เพียงสี่คน พบการเสื่อมสภาพในภาษามากกว่าเวลา :สองที่ได้รับการใช้มากน้อยคำที่เป็นอวัจนภาษาที่เด่น T2 T3 ; สองบุคคลอื่นใช้วลีคำพูดที่เกิดขึ้นที่ 2 คือตอนนี้ใช้เป็นวลีสั้นๆ และอีกคำเดียว . สามเหล่านี้สี่บุคคลได้แสดงความหมายปฏิเสธในทางการแพทย์จะไอคิวจาก T2 T3 .