Burnout syndromeMaslach and Leiter

Burnout syndrome
Maslach and Leiter (2005) suggested that burnout is a chronic condition about being inconsistent with job and can be an important crisis in our lives by emphasizing it is more than being upset or having a bad day. Burnout is an array of deterioration between what people do and what they actually want to do. Corrosion occurs in values and desires. This corrosion is the corrosion of human spirit. This condition is an illness that spreads gradually and continually in time by causing people to have psychological depression from which is difficult to recover (Maslach and Leiter, 1997). It has symptom like other psychological illness. Discomforting exhaustion, disap-pointment, anger and cynicism, sense of ineffectiveness, and failure factors constitute main characteristics. This condition shatters both personal and social functioning (Goldberg and Masclah, 1998).
Emotional Exhaustion is the first sub-dimension of burnout. When people feel that they are emotionally exhausted, they do not want to do anything; they feel exhausted both physically and emotionally. Individuals do not want to face different work and do not want to start for new one (Maslach and Leiter, 1997).
Depersonalization/Cynicism is another sub-dimension of burnout. When depersonalization, defined by Maslach and Leiter (1997) as cynicism occurs, people having this situation maintain a cold and distal attitude towards their colleagues. Individuals having depersonalization give up their future ideals. Working abilities of people showing negative manner because of depersonalization come to harm seriously.
Reduced Personal Accomplishment is the last sub-dimension of burnout. People feel inefficacious and accordingly an increasing sense of inefficaciousness occurs. This condition causes a loss in confidence to make difference (Maslach and Leiter, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาการเหนื่อยหน่าย
maslach และไลเตอร์ (2005) ชี้ให้เห็นว่าเหนื่อยหน่ายเป็นภาวะเรื้อรังเกี่ยวกับการที่ไม่สอดคล้องกับงานและสามารถเป็นวิกฤตที่สำคัญในชีวิตของเราโดยเน้นที่มีมากขึ้นกว่าที่เป็นอารมณ์เสียหรือมีวันที่ไม่ดี เหนื่อยหน่ายเป็นอาร์เรย์ของการเสื่อมสภาพระหว่างสิ่งที่ผู้คนทำและสิ่งที่พวกเขาต้องการทำจริง การกัดกร่อนที่เกิดขึ้นในค่านิยมและความต้องการการกัดกร่อนนี้เป็นกัดกร่อนของจิตวิญญาณมนุษย์ ภาวะนี้เป็นโรคที่แพร่กระจายอย่างต่อเนื่องทีละน้อยและในเวลาโดยการทำให้คนที่จะมีภาวะซึมเศร้าทางจิตวิทยาซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะกู้คืน (maslach และไลเตอร์, 1997) ก็มีอาการเช่นเจ็บป่วยทางจิตวิทยาอื่น ๆ อ่อนเพลีย discomforting, disap-pointment ความโกรธและความเห็นถากถางดูถูกความรู้สึกของการไม่ได้ผล,และปัจจัยความล้มเหลวเป็นลักษณะสำคัญ สภาพนี้ชิ้นส่วนทั้งส่วนบุคคลและสังคมการทำงาน (goldberg และ masclah, 1998).
อารมณ์อ่อนเพลียเป็นครั้งแรกที่ย่อยมิติของความเหนื่อยหน่าย เมื่อคนรู้สึกว่าพวกเขาจะหมดอารมณ์ที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะทำอะไรที่พวกเขารู้สึกเหนื่อยทั้งทางร่างกายและอารมณ์บุคคลที่ไม่ต้องการที่จะเผชิญการทำงานที่แตกต่างกันและไม่ต้องการที่จะเริ่มต้นใหม่ (maslach และไลเตอร์, 1997).
depersonalization / มนุษย์เป็นอีกหนึ่งย่อยมิติของความเหนื่อยหน่าย เมื่อ depersonalization กำหนดโดย maslach และไลเตอร์ (1997) เป็นมนุษย์เกิดขึ้นคนที่มีสถานการณ์นี้รักษาทัศนคติเย็นและส่วนปลายที่มีต่อเพื่อนร่วมงานของพวกเขาบุคคลที่มี depersonalization ให้ขึ้นอุดมคติของพวกเขาในอนาคต ความสามารถในการทำงานของผู้คนที่แสดงให้เห็นลักษณะเชิงลบเพราะ depersonalization มาจะเป็นอันตรายอย่างจริงจัง.
ความสำเร็จส่วนบุคคลลดลงเป็นย่อยมิติล่าสุดของความเหนื่อยหน่าย คนรู้สึกว่าไม่เป็นผลดีและตามความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของ inefficaciousness เกิดขึ้นสภาพเช่นนี้ทำให้เกิดการสูญเสียความเชื่อมั่นในการที่จะสร้างความแตกต่าง (maslach และไลเตอร์, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถูกกระทำอย่างรุนแรงอาการ
Maslach และ Leiter (2005) แนะนำที่ถูกกระทำอย่างรุนแรงเป็นเงื่อนไขเรื้อรังเกี่ยวกับการสอดคล้องกับงาน และสามารถเป็นวิกฤตสำคัญในชีวิตของเราโดยเน้นมันมากกว่ากำลังอารมณ์เสียหรือมีวันไม่ดีขึ้น อาร์เรย์ของเสื่อมสภาพระหว่างคนที่ทำอะไรพวกเขาจริงต้องถูกกระทำอย่างรุนแรงได้ กัดกร่อนที่เกิดขึ้นในค่าและความต้องการ นี้กัดกร่อนเป็นสนิมของจิตวิญญาณของมนุษย์ เงื่อนไขนี้เป็นโรคที่ค่อย ๆ แพร่กระจาย และอย่างต่อเนื่องในเวลาโดยการทำให้คนมี ภาวะซึมเศร้าทางจิตใจซึ่งเป็นเรื่องยากในการกู้คืน (Maslach และ Leiter, 1997) มีอาการเช่นเจ็บป่วยทางจิตใจอื่น ๆ Discomforting เกษียณ disap pointment ความโกรธ และทำ ความรู้สึกของ ineffectiveness และปัจจัยความล้มเหลวเป็นลักษณะหลัก เงื่อนไขนี้รอยตำหนิแม้สักทั้งส่วนบุคคล และสังคมทำงาน (Goldberg และ Masclah, 1998) .
อารมณ์มาเป็นมิติย่อยแรกของถูกกระทำอย่างรุนแรง เมื่อคนรู้สึกว่า พวกเขามีอารมณ์เหนื่อย พวกเขาไม่ต้องทำอะไร พวกเขารู้สึกเหนื่อยทั้งกาย และอารมณ์ บุคคลไม่ต้องเผชิญกับงานที่แตกต่างกัน และไม่ต้องการเริ่มต้นสำหรับใหม่ (Maslach และ Leiter, 1997) .
บุคลิกวิปลาส/ทำเป็นมิติย่อยอื่นของถูกกระทำอย่างรุนแรง บุคลิกวิปลาส กำหนด โดย Maslach และ Leiter (1997) ที่เกิดขึ้นทำ คนที่มีสถานการณ์นี้รักษาทัศนคติที่เย็น และกระดูกที่มีต่อเพื่อนร่วม บุคคลที่มีบุคลิกวิปลาสให้ค่าอุดมคติของพวกเขาในอนาคต ความสามารถในการทำงานของคนที่แสดงลักษณะเชิงลบเนื่องจากบุคลิกวิปลาสมาทำความเสียหายอย่างจริงจัง
ลดความสำเร็จส่วนบุคคลเป็นมิติย่อยสุดท้ายของการถูกกระทำอย่างรุนแรง คนรู้สึก inefficacious และตามลำดับ การเกิดขึ้นของความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของ inefficaciousness เงื่อนไขนี้ทำให้ขาดทุนในความมั่นใจในการทำให้แตกต่าง (Maslach และ Leiter, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรค burnout
maslach และ leiter ( 2005 )ที่แนะนำว่า burnout เป็น สภาพ เรื้อรังที่เกี่ยวกับการไม่สอดคล้องกับงานและสามารถเกิดวิกฤติที่สำคัญในชีวิตของเราด้วยการเน้นย้ำให้มีการทำลายมากกว่าหรือมีวันที่ burnout คือความหลากหลายที่ด้อยลงน้อยที่สุดระหว่างสิ่งที่ประชาชนต้องทำอย่างไรและสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำ ป้องกันการเกิดสนิมเกิดขึ้นในความปรารถนาและค่าป้องกันการเกิดสนิมนี้มีการกัดกร่อนของจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ สภาพ นี้มีอาการเจ็บป่วยที่กระจายอย่างค่อยเป็นค่อยไปอย่างต่อเนื่องและในช่วงเวลาที่ทำให้ประชาชนมีความตกต่ำทางจิตวิทยาจากซึ่งเป็นการยากที่จะกู้คืน( maslach และ leiter 1997 ) โรงแรมมีอาการเหมือนกับอาการเจ็บป่วยทางจิตวิทยาอื่นๆ อาการอ่อนเพลีย discomforting หยั่งและความโกรธแค้นต่อครั้ง - pointment ความรู้สึกของไม่ได้ผลและปัจจัยความล้มเหลวเป็นลักษณะหลัก สภาพ นี้จะแตกทั้งสองส่วนตัวและสังคมการทำงาน( Goldberg และ masclah 1998 ). N ไอเสียอารมณ์เป็นครั้งแรกคณะอนุกรรมการ - ขนาดของ burnout เมื่อผู้คนรู้สึกว่าพวกเขาจะหมดอารมณ์ก็ไม่อยากจะทำอะไรพวกเขารู้สึกว่าหมดทั้งทางร่างกายและอารมณ์ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายไม่ต้องการหน้าทำงานที่แตกต่างกันและไม่ต้องการเริ่มการหนึ่งใหม่( maslach และ leiter 1997 )..
depersonalization /หยั่งเป็นคณะอนุกรรมการขนาดอื่นของ burnout เมื่อ depersonalization ที่กำหนดโดย maslach และ leiter ( 1997 )เป็นต้เกิดขึ้นประชาชนผู้มีสถานการณ์แบบนี้รักษาทัศนคติและความหนาวเย็น distal ที่ต่อเพื่อนร่วมงานของพวกเขาผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมี depersonalization ให้ขึ้นสมกับอุดมคติในอนาคตของพวกเขา การทำงานความสามารถของผู้คนแสดงลักษณะลบเพราะของ depersonalization มาเป็นอันตรายต่ออย่างจริงจัง.ส่วนตัวนิดเดียว
ลดลงเป็นครั้งสุดท้ายคณะอนุกรรมการมิติของ burnout ผู้คนทั้งหลายรู้สึกไม่ชะงัดจึงเรียนมาเพื่อความรู้สึกและการเพิ่มขึ้นของ inefficaciousness เกิดขึ้นสภาพ นี้ทำให้เกิดการสูญเสียในความมั่นใจที่จะทำให้เกิดความแตกต่าง( maslach และ leiter 1997 )