should begin by saying that she did

should begin by saying that she did teach me friendship. From the first day of her class my freshman year when I sat in the front row and she quietly made a joke to me, her easy demeanor and bright smile told me she would be more of a mentor than a teacher. She also taught me love; as I grew as a student as well as a person I went to her for advice that I knew only she could give. It was as though I knew what needed to be done but I needed her to say it to me. With matters of the heart, I listened intently. With matters of the mind, I became frustrated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรเริ่ม ด้วยการพูดว่า เธอได้สอนฉันมิตรภาพ จากวันแรกของชั้นเรียนของเธอ ปีวิชาฯ ของฉันเมื่อฉันนั่งอยู่ในแถวหน้า และเธอเงียบ ๆ ทำตลกฉัน เธอง่ายกิริยาท่าทาง และรอยยิ้มสดใสบอกฉันเธอจะให้คำปรึกษามากกว่าเป็นครูมากขึ้น เธอยังสอนให้ผมรัก ฉันเติบโตมาเป็นนักเรียนเป็นคน ยิ้มเธอสำหรับคำแนะนำที่ฉันรู้เพียงเธอสามารถให้ เหมือนว่าฉันรู้สิ่งที่จำเป็นต้องทำ แต่ฉันต้องการเธอบอกกับฉันได้ กับเรื่องของหัวใจ ผมฟัง intently กับเรื่องของจิตใจ ฉันก็ผิดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ควรเริ่มต้นด้วยการบอกว่าเธอไม่สอนฉันมิตรภาพ จากวันแรกของชั้นเรียนของเธอปีแรกของฉันเมื่อฉันนั่งอยู่ในแถวหน้าและเธออย่างเงียบ ๆ ทำให้เป็นเรื่องตลกให้ฉันท่าทางง่ายของเธอและรอยยิ้มที่สดใสบอกผมว่าเธอจะมีมากขึ้นของผู้ให้คำปรึกษากว่าครู นอกจากนี้เธอยังสอนให้ฉันรัก ขณะที่ผมเติบโตเป็นนักเรียนเช่นเดียวกับคนที่ผมไปของเธอสำหรับคำแนะนำที่ผมรู้ว่าเธอเพียงจะให้ มันเป็นเหมือนกับว่าผมรู้ว่าสิ่งที่จำเป็นต้องทำ แต่ฉันต้องการให้เธอจะพูดกับผม กับเรื่องของหัวใจผมฟังอย่างตั้งใจ กับเรื่องของจิตใจฉันกลายเป็นความผิดหวัง