I’m loving Fallout 4. Wandering the

I’m loving Fallout 4. Wandering the wasteland, poking around in abandoned buildings, listening to chirpy ‘50s pop, fighting mutants. It’s a great game to lose yourself in on a cold winter’s evening. But as a role-playing experience I’m finding it disappointingly weak—to the point where I wouldn’t even call it an RPG. An open-world action game with role-playing elements would be a more accurate description.

The same could be applied to other Bethesda games, which are often described as being as broad as an ocean and as deep as a puddle. But Fallout 4 feels like their most restrictive game yet in terms of customisation, choice, and dialogue. The protagonist doesn’t feel like my character. The things I say don’t seem to matter. My high charisma is used to squeeze a few extra caps out of quest-givers and little else.

The term ‘RPG’ is pretty loose. We could argue for days about what is and what isn’t. But for me, an important part of any good RPG is being able to create and shape a character that’s unique to you. My Fallout 4 vault dweller, however, is vaguely the same as everyone else’s—he just wears a different hat. I mean, it’s a really nice hat. An ushanka I found in a bin. But it’s not enough. There’s no feeling of ownership.
The restrictions of the new dialogue wheel and the addition of a voiced protagonist have stripped away any chance to give your character a distinct personality. They’re either a good guy, or a sarcastic good guy. The single voice on offer is so obviously tailored to fit a generic-looking white guy—like the one they used in the E3 demo—that it sounds weird coming out of anyone else. These limitations feel out of place in a game that offers so much freedom elsewhere. I feel more attached to the rickety old shack I built in Sanctuary than the boring, unfunny dude I’m playing as.

And these frustrating restrictions extend beyond your appearance. Previous Fallout games let you set traits, perks, skills, and tag skills on top of your base SPECIAL stats: Fallout 4 has perks, SPECIAL, and nothing else. This new system might be more streamlined and elegant—and I like some things about it—but it’s yet another example of Bethesda reducing the ways in which you can fine-tune your character.

I’m sure they had their reasons. Fallout is a mega-selling mainstream series now, and they obviously want to make it more accessible. Not everyone wants a super deep RPG. But the consequence of that is making that puddle even shallower. Fallout 4 has all the hallmarks of an RPG—quests, experience points, towns, trading, companions—but it’s all pretty superficial. It’s like a tribute act to an RPG: fine at first glance, but look a little closer and you realise that ‘Elvis’ is actually a guy in a cheap wig.

The quests are just as bad. After 30 hours of play, I can’t think of a single one that offered me the option to avoid, charm, or otherwise think my way out of combat. Maybe I’ve just been unlucky and all the rich, branching, interesting quests are still out there waiting to be discovered, but I doubt it. While Phil was reviewing it for us, every time I turned around to look at his monitor he was firing a gun.

You occasionally get the option to hack a turret, but that’s about as rich as its systems get. Some of the level design feels more like an FPS than an RPG: a series of rooms linked with corridors, filled with enemies waiting patiently for you to kill them. There’s the odd terminal which fills in the backstory of your surroundings, and some environmental storytelling, but it’s not enough to mask the fact that many of these places are just, when you really boil it down, elaborate shooting galleries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักออกมาเสีย 4 หลง wasteland, poking รอบในอาคาร ฟังป๊อปผสม chirpy ต่อสู้สายพันธุ์ถูกทอดทิ้ง มันเป็นเกมดีสูญเสียตัวเองในฤดูหนาวหนาวเย็น แต่เป็นประสบการณ์การเล่นบทบาทฉันกำลังค้นหามัน disappointingly อ่อนตัวไปยังจุดที่ฉันไม่ได้เรียกว่าเป็น RPG เกมเปิดโลกกับองค์ประกอบบทบาทการเล่นจะเป็นคำอธิบายที่ถูกต้องมากขึ้นเดียวกันอาจใช้กับเกมอื่น ๆ เบเทสดา ซึ่งมักจะมีไว้เป็นเป็นกว้างเป็นมหาสมุทร และเป็นลึกเป็นบ่อ แต่ 4 ออกมาเสียความรู้สึก เหมือนเกมของพวกเขารับ แต่บุคลากร ทางเลือก และบทสนทนา ตัวเอกไม่รู้สึกตามอักขระของฉัน สิ่งที่ผมพูดดูเหมือนจะไม่ สำคัญ คาริสม่าของฉันสูงใช้บีบหมวกเสริมกี่จากเควส givers และน้อยอีกคำว่า 'RPG' สวยหลวมได้ เราสามารถโต้เถียงวันคืออะไรและอะไรที่ไม่ แต่สำหรับฉัน ส่วนสำคัญของ RPG ที่ดีใด ๆ สามารถสร้าง และรูปร่างอักขระที่ไม่ซ้ำกันให้คุณ ของฉันออกมาเสีย 4 เพดาน dweller อย่างไร เป็นคลับเหมือนกับทุกคนซึ่งเขาสวมเพียงหมวกแตกต่างกัน ผมหมายถึง เป็นหมวกดีจริง ๆ Ushanka ที่พบในช่องเก็บ แต่ไม่เพียงพอ ไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าของได้จำกัดล้อโต้ใหม่และเพิ่มเติมของเอกเปล่งได้ปล้นไปโอกาสใด ๆ ให้ตัวละครของคุณบุคลิกภาพแตกต่างกัน พวกเขากำลังผู้ชายดี หรือแดกดันผู้ชายดี ดังนั้นเห็นได้ชัดเหมาะเสียงเดียวให้ให้พอดีกับสีขาวคนทั่วไปมอง — เช่นเดียวที่จะใช้ในการสาธิต E3 – ว่า เสียงแปลกออกมาจากใคร ข้อจำกัดเหล่านี้รู้สึกที่เกมที่มีอิสระมากอื่น ๆ รู้สึกแนบเพิ่มเติมเพื่อชฟรอนท์เก่าสาธารณบุญในแซงทัวรี่มากกว่าครับน่าเบื่อ unfunny ที่เล่นเป็นและน่าผิดหวังข้อจำกัดเหล่านี้ขยายเกินลักษณะของคุณ เกมออกมาเสียก่อนให้คุณกำหนดลักษณะ perks ทักษะ และแท็กทักษะด้านสถิติพิเศษของฐาน: ออกมาเสีย 4 มี perks พิเศษ อะไร ระบบใหม่นี้อาจจะง่ายขึ้น และสวยงาม — และชอบบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับมัน — แต่ก็ยังเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของเบเทสดาลดวิธีการซึ่งคุณสามารถปรับแต่งตัวละครของคุณได้ผมมั่นใจว่า พวกเขามีเหตุผลของตน ออกมาเสียเป็นชุดหลักขายร็อค และพวกเขาต้องการอย่างชัดเจนเพื่อให้เข้าถึงได้ ทุกคนไม่ต้อง RPG สุดลึก แต่สัจจะที่ทำบ่อที่แม้แต่เด็กเล็ก ๆ สามารถ ออกมาเสีย 4 มีทั้งหมดณ RPG — เควส พบจุด เมือง ซื้อขาย สหาย — แต่ผิวเผินทั้งหมดสวย มันมีคนทำส่วยจะมี RPG: ดีอย่างรวดเร็วก่อน แต่ดูน้อยใกล้และคุณตระหนักว่า 'เอลวิส' ผู้ชายจริงในวิกผมราคาถูกThe quests are just as bad. After 30 hours of play, I can’t think of a single one that offered me the option to avoid, charm, or otherwise think my way out of combat. Maybe I’ve just been unlucky and all the rich, branching, interesting quests are still out there waiting to be discovered, but I doubt it. While Phil was reviewing it for us, every time I turned around to look at his monitor he was firing a gun.You occasionally get the option to hack a turret, but that’s about as rich as its systems get. Some of the level design feels more like an FPS than an RPG: a series of rooms linked with corridors, filled with enemies waiting patiently for you to kill them. There’s the odd terminal which fills in the backstory of your surroundings, and some environmental storytelling, but it’s not enough to mask the fact that many of these places are just, when you really boil it down, elaborate shooting galleries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรักออกมาเสีย 4. เดินดินแดนที่ poking รอบในตึกร้าง, ฟังร่าเริง 'ป๊อปยุค 50 กลายพันธุ์ต่อสู้ มันเป็นเกมที่ดีในการลดตัวเองในตอนเย็นในฤดูหนาวของ แต่เป็นประสบการณ์การเล่นบทบาทที่ฉันพบว่ามันผิดหวังอ่อนแอไปยังจุดที่ฉันจะไม่ได้เรียกว่า RPG เปิดเกมโลกดำเนินการกับองค์ประกอบบทบาทการเล่นจะเป็นคำอธิบายที่ถูกต้องมากขึ้น. เช่นเดียวกับที่สามารถนำไปใช้กับเกมอื่น ๆ เบเทสดาซึ่งมักจะอธิบายว่าการเป็นวงกว้างเป็นทะเลลึกเป็นบ่อ แต่ออกมาเสีย 4 รู้สึกเหมือนเกมที่เข้มงวดที่สุดของพวกเขายังอยู่ในแง่ของการปรับแต่งทางเลือกและการเจรจา การให้ความช่วยเหลือไม่ได้รู้สึกเหมือนตัวละครของฉัน สิ่งที่ผมพูดไม่ได้ดูเหมือนจะสำคัญ พรสวรรค์สูงของฉันจะใช้ในการบีบตัวพิมพ์ใหญ่พิเศษบางออกจากการแสวงหาผู้ให้และอื่น ๆ . คำว่า 'สมมุติ' หลวมสวย เราสามารถยืนยันวันเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นและสิ่งที่ไม่ แต่สำหรับฉันเป็นส่วนสำคัญของเกม RPG ที่ดีใด ๆ ที่เป็นความสามารถในการสร้างและรูปร่างของตัวละครที่ไม่ซ้ำกันกับคุณ ออกมาเสียของฉันอยู่อาศัยใน 4 หลุมฝังศพ แต่เป็นรางเช่นเดียวกับคน else's เขาเพียงแค่สวมหมวกที่แตกต่างกัน ฉันหมายความว่ามันเป็นหมวกที่ดีจริงๆ ushanka ผมพบว่าในถัง แต่มันก็ไม่เพียงพอ มีความรู้สึกของความเป็นเจ้าของไม่ได้. ข้อ จำกัด ของการเจรจาล้อใหม่และการเพิ่มขึ้นของตัวเอกเปล่งเสียงที่มีการปล้นไปโอกาสที่จะให้ตัวละครของคุณบุคลิกภาพที่แตกต่างใด ๆ พวกเขาทั้งสองเป็นคนดีหรือคนดีเสียดสี เสียงเดียวที่นำเสนอเพื่อให้เห็นได้ชัดปรับแต่งให้เหมาะสมทั่วไปมองคนที่แต่งตัวประหลาดสีขาวเหมือนหนึ่งที่พวกเขาใช้ในงาน E3 สาธิตว่ามันฟังดูแปลก ๆ ออกมาจากคนอื่น ข้อ จำกัด เหล่านี้รู้สึกออกจากสถานที่ในเกมที่มีเสรีภาพมากที่อื่น ๆ ฉันรู้สึกมากขึ้นที่แนบมากับกระท่อมง่อนแง่นเก่าที่ฉันสร้างขึ้นในเขตรักษาพันธุ์กว่าน่าเบื่อสนุกสนานครับผมเล่นเป็น. และข้อ จำกัด เหล่านี้ทำลายขยายเกินลักษณะของคุณ เกมออกมาเสียก่อนหน้าให้คุณสามารถกำหนดลักษณะ perks ทักษะและทักษะแท็กด้านบนของฐานสถิติพิเศษของคุณออกมาเสีย 4 มี perks พิเศษและไม่มีอะไรอื่น ระบบใหม่นี้อาจจะมีความคล่องตัวมากขึ้นและสง่างามและผมชอบบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็ยังเป็นตัวอย่างของ Bethesda ลดวิธีการที่คุณสามารถปรับแต่งของตัวละครอื่น. ฉันแน่ใจว่าพวกเขามีเหตุผลของพวกเขา ออกมาเสียเป็นชุดหลักล้านที่ขายในขณะนี้และพวกเขาเห็นได้ชัดว่าต้องการที่จะให้มันเข้าถึงได้มากขึ้น ทุกคนไม่ต้องการ RPG ลึกสุด แต่ผลของการที่จะทำให้บ่อว่าแม้ตื้น ออกมาเสีย 4 มีการปฏิบัตทั้งหมดของสมมุติเควสคะแนนประสบการณ์เมืองการค้าสหาย แต่มันคือทั้งหมดที่ตื้นสวย มันก็เหมือนกับการกระทำส่วยให้สมมุติ: ดีได้อย่างรวดเร็วก่อน แต่มองเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้ชิดและคุณรู้ว่า 'เอลวิสเป็นจริงคนที่อยู่ในวิกผมราคาถูก. เควสเป็นเพียงไม่ดีเท่า หลังจาก 30 ชั่วโมงของการเล่นผมไม่สามารถคิดหนึ่งเดียวที่ให้ฉันเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการมีเสน่ห์หรืออื่น ๆ คิดว่าวิธีการของฉันออกจากการต่อสู้ บางทีฉันอาจจะได้รับเพียงแค่โชคร้ายและทุกที่อุดมไปด้วยกิ่งเควสที่น่าสนใจยังคงออกมีรอการค้นพบ แต่ฉันสงสัยมัน ขณะที่ฟิลได้รับการตรวจสอบนั้นเราทุกครั้งที่ผมหันไปมองที่จอของเขาที่เขาได้รับการยิงปืน. บางครั้งคุณได้รับตัวเลือกที่จะตัดป้อมปืน แต่ที่เกี่ยวกับรวยเท่าระบบได้รับ บางส่วนของการออกแบบระดับรู้สึกเหมือน FPS กว่า RPG: ชุดของห้องพักที่เชื่อมโยงกับทางเดินที่เต็มไปด้วยศัตรูรอคอยอย่างอดทนสำหรับคุณที่จะฆ่าพวกเขา มีสถานีแปลกที่เติมใน backstory ของสภาพแวดล้อมของคุณเป็นและบางคนเล่าเรื่องสิ่งแวดล้อม แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะปกปิดความจริงที่ว่าหลายสถานที่เหล่านี้เป็นเพียงเมื่อคุณจริงๆต้มมันลงแกลเลอรี่ถ่ายภาพที่ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมหลังรัก 4 หลงสูญเปล่า , poking รอบในอาคารร้าง ฟังร่าเริง ' 50s ป๊อป ต่อสู้กับพวกกลายพันธุ์ มันเป็นเกมที่ดีที่จะสูญเสียตัวเองในอากาศที่หนาวเย็น แต่เป็นประสบการณ์การเล่นบทบาทที่ฉันมันอ่อนแอ Disappointingly ไปยังจุดที่ผมไม่เคยเรียกมันว่า สมมุติโลกเปิดเกมส์กับองค์ประกอบบทบาทการเล่นจะอธิบายที่ถูกต้องมากขึ้น

เดียวกันสามารถใช้กับเกมอื่น ๆ เมืองเบเธสด้า ซึ่งมักอธิบายการเป็นกว้างเป็นมหาสมุทร และลึกเป็นแอ่งน้ำ แต่ Fallout 4 รู้สึกเหมือนเกมที่เข้มงวดมากที่สุดของพวกเขา แต่ในแง่ของการปรับแต่ง , ทางเลือก , บทสนทนา ตัวเอกไม่ได้รู้สึกชอบตัวละครของฉันสิ่งที่ฉันพูดไม่รู้เรื่อง เสน่ห์ของฉันสูงใช้บีบหมวกพิเศษบางอย่างจากผู้ให้เควสน้อยอีก

เทอมของ RPG ' ค่อนข้างหลวม เราได้ยืนยันวันเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นและสิ่งที่มันไม่ แต่สำหรับผม เป็นส่วนที่สำคัญของ RPG ที่ดีคือความสามารถในการสร้างและรูปร่างตัวอักษรที่ซ้ำกันกับคุณ ของผมออกมา 4 หกคะเมนอาศัยอยู่ อย่างไรก็ตามมันไม่ค่อยเหมือนคนอื่นเสียแค่สวมหมวกที่แตกต่างกัน ฉันหมายถึง มันเป็นหมวกที่ดีจริง ๆ การ ushanka เจอในถังขยะ แต่มันไม่เพียงพอ มันไม่มีความรู้สึกของความเป็นเจ้าของ .
ข้อ จำกัด ของล้อใหม่สนทนาและนอกจากนี้ของมีตัวเอกได้ปล้นไปโอกาสใด ๆ เพื่อให้ตัวละครของคุณมีนิสัยที่แตกต่างกัน พวกเขาเป็นคนดีหรือเสียดสี คนดี เสียงเดียวที่เสนอจะเห็นชัดแล้วว่าเหมาะกับแบบทั่วไปมองผู้ชายสีขาวเหมือนที่พวกเขาใช้ในการสาธิตงาน E3 มันเสียงแปลกๆออกมาจากใคร ข้อ จำกัด เหล่านี้รู้สึกออกจากสถานที่ในเกมที่มีเสรีภาพมาก ที่อื่น ๆ ฉันรู้สึกติดกระท่อมเก่าโทรมฉันสร้างขึ้นในโบสถ์มากกว่าน่าเบื่อ unfunny เพื่อนฉันเล่นเป็น .

และข้อ จำกัด ที่หงุดหงิดเหล่านี้ขยายเกินลักษณะของคุณ ก่อนหน้าเกม Fallout ให้คุณตั้งค่าคุณสมบัติ , เอกสิทธิ์ , ทักษะ , และแท็กทักษะด้านบนของสถิติพิเศษฐานของคุณ : Fallout 4 มี perks พิเศษ และไม่มีอะไรอื่นระบบใหม่นี้อาจจะคล่องตัวมากขึ้นและสง่างาม และผมชอบบางอย่างเกี่ยวกับมัน แต่มันเป็นอีกตัวอย่างของ Bethesda ลดวิธีที่คุณสามารถปรับให้ตัวละครของคุณ .

ฉันว่าพวกเขามีเหตุผลของพวกเขา ผลกระทบเป็นหลักใหญ่การขายชุดตอนนี้ และพวกเขาก็ต้องการให้มันสามารถเข้าถึงได้มากขึ้น ไม่ทุกคนต้องการ RPG ลึกสุดแต่ผลที่ทำบ่อก็ตื้นขึ้น . Fallout 4 มีทั้งหมด hallmarks ของ RPG เควสจุด ซื้อขายเมือง , ประสบการณ์ , เพื่อนแต่มันตื้นมาก มันเหมือนเป็นเครื่องบรรณาการกระทำ RPG : ปรับได้อย่างรวดเร็วก่อน แต่ดูใกล้ๆ อีกนิด และคุณตระหนักว่า ' เอลวิส ' เป็นผู้ชายใส่วิก ราคาถูก

เควสก็ไม่ดี หลังจาก 30 ชั่วโมงในการเล่นฉันไม่สามารถคิดของเดียวที่ให้ผมเลือกที่จะหลีกเลี่ยง เสน่ห์ หรือคิดหาทางออกจากการต่อสู้ ผมอาจจะซวยแล้วรวย , กิ่ง , เควสที่น่าสนใจจะยังคงออกมีรอที่จะค้นพบ แต่ฉันสงสัยมัน ขณะที่ ฟิล ก็ทบทวนให้เรา ทุกครั้งที่ฉันหันกลับไปมองจอภาพของเขาเขายิงปืน

บางครั้งคุณก็จะเลือกที่จะ Hack ป้อมปืนแต่นั่นเป็นรวยเป็นระบบของมันได้ บางส่วนของการออกแบบระดับรู้สึกมากขึ้นเช่นการ FPS มากกว่า RPG : ชุดของห้องเชื่อมกับทางเดินที่เต็มไปด้วยศัตรูรออดทนสำหรับคุณที่จะฆ่าพวกเขา มันแปลก ๆ สถานีที่เติมใน backstory ของสภาพแวดล้อมของคุณและบางด้านสิ่งแวดล้อม นิทาน