Ang-wattanakun (2539) states that p

Ang-wattanakun (2539) states that provide the means to speak is to convey the idea. Considerate and feelings, listeners get to know and understand the aim of so speaking skills. A precarious skill for individuals to communicate in existence. While, Sinlapasarh (cited in Moorwood 1978) points out that activities discussion mentioned that is listening and speaking skills starting imitating the example conversation until the discussion can be performed manually.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่างทอง-wattanakun อเมริกา (2539) ที่หมายถึงการพูดคือการ ถ่ายทอดความคิด น้ำใจและความรู้สึก ผู้ฟังได้รับทราบ และเข้าใจจุดประสงค์ของทักษะการพูดดังนั้น ทักษะที่ล่อแหลมสำหรับบุคคลในการสื่อสารในการดำรงอยู่ ขณะ Sinlapasarh (อ้างถึงใน Moorwood 1978) จุดออกอภิปรายกิจกรรมที่กล่าวว่า ทักษะการพูดการฟัง และเริ่มเลียนแบบบทสนทนาตัวอย่างจนกระทั่งสามารถทำการสนทนาด้วยตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่างวัฒนคุณ (2539) กล่าวว่าให้หมายถึงการพูดคือการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกเกรงใจและผู้ฟังได้รับรู้และเข้าใจจุดมุ่งหมายของทักษะเพื่อให้พูด ทักษะล่อแหลมสำหรับบุคคลที่จะสื่อสารในการดำรงอยู่ ในขณะที่ Sinlapasarh (อ้างถึงใน Moorwood 1978) ชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมการอภิปรายบอกว่าจะฟังและทักษะในการเริ่มต้นการสนทนาเลียนแบบเช่นการพูดการอภิปรายจนสามารถดำเนินการด้วยตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่างทอง wattanakun ( 2539 ) ระบุว่า ให้ หมายถึง คือ การถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ และผู้ฟังได้รับรู้และเข้าใจถึงจุดมุ่งหมายของทักษะการพูด . ทักษะที่ล่อแหลมสำหรับบุคคลเพื่อการสื่อสารในการดำรงอยู่ ในขณะที่ sinlapasarh ( อ้างใน moorwood 1978 ) ชี้ว่า กิจกรรมการอภิปรายกล่าวถึงนั่นคือทักษะการฟังและการพูดเริ่มเลียนแบบตัวอย่างการสนทนาถึงการอภิปรายสามารถดำเนินการด้วยตนเอง