Avianus and Caxton tell different s

Avianus and Caxton tell different stories of a goose that lays a golden egg, where other versions have a hen,as in Townsend: "A cottager and his wife had a Hen that laid a golden egg every day. They supposed that the Hen must contain a great lump of gold in its inside, and in order to get the gold they killed [her]. Having done so, they found to their surprise that the Hen differed in no respect from their other hens. The foolish pair, thus hoping to become rich all at once, deprived themselves of the gain of which they were assured day by day."


The Goose That Laid the Golden Eggs, illustrated by Milo Winter in a 1919 edition
In early tellings, there is sometimes a commentary warning against greed rather than a pithy moral. This is so in Jean de La Fontaine's fable of La Poule aux oeufs d'or (Fables V.13), which begins with the sentiment that 'Greed loses all by striving all to gain' and comments at the end that the story can be applied to those who become poor by trying to outreach themselves. It is only later that the morals most often quoted today began to appear. These are 'Greed oft o’er reaches itself' (Joseph Jacobs, 1894) and 'Much wants more and loses all' (Samuel Croxall, 1722). It is notable also that these are stories told of a goose rather than a hen.

The English idiom, sometimes shortened to "Killing the golden goose", derives from this fable. It is generally used of a short-sighted action that destroys the profitability of an asset. Caxton's version of the story has the goose's owner demand that it lay two eggs a day; when it replied that it could not, the owner killed it.[6] The same lesson is taught by Ignacy Krasicki's fable of "The Farmer":

A farmer, bent on doubling the profits from his land,
Proceeded to set his soil a two-harvest demand.
Too intent thus on profit, harm himself he must needs:
Instead of corn, he now reaps corn-cockle and weeds.
There is another variant on the story, recorded by Syntipas (Perry Index 58) and appearing in Roger L'Estrange's 1692 telling as "A Woman and a Fat Hen" (Fable 87): A good Woman had a Hen that laid her every day an Egg. Now she fansy’d to her self, that upon a larger Allowance of Corn, this Hen might be brought in time to lay twice a day. She try’d the Experiment; but the Hen grew fat upon’t, and gave quite over laying. His comment on this is that 'we should set Bounds to our Desires, and content our selves when we are well, for fear of losing what we had.' Another of Aesop's fables with the moral of wanting more and losing everything is The Dog and the Bone.

The majority of illustrations of "The Goose that laid the Golden Eggs" picture the farmer despairing after discovering that he has killed the goose to no purpose. This was one of several fables applied to political issues by the American illustrator Thomas Nast. In this case his picture of the baffled farmer, advised by a 'Communistic Statesman', referred to the rail strike of 1877 and appeared in Harpers Weekly for March 16, 1878. Captioned Always killing the goose that lays the golden eggs, the farmer stands for the politically driven union members. His wife and children sorrow in the background.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Avianus และ Caxton บอกเรื่องราวต่าง ๆ ของห่านที่ไข่เป็นทอง ที่รุ่นอื่น ๆ มีไก่ ในเซนด์: "การ cottager และภรรยาของเขามีไก่ที่วางไข่ทองทุกวัน พวกเขาควรว่า ไก่ต้องประกอบด้วยก้อนดีของทองซึ่งภายใน และเพื่อพวกเขาฆ่า [เธอ] มีทำ พวกเขาพบพวกเขาแปลกใจว่า ไก่ที่แตกต่างจากไก่ตัวอื่น ๆ ไม่มีใน คู่โง่ จึง หวังที่จะกลายเป็นรวยกัน ขาดกำไรที่พวกเขามั่นใจทุกวันตัวเอง"ห่านที่วางไข่ทอง ภาพประกอบ โดยฤดูหนาวไมในรุ่น 1919ในช่วง tellings บางครั้งมีการเตือนความเห็นกับความโลภมากกว่าคุณธรรม pithy นี้จึงใน fable ฌองเดอลาฟองเตนของ La Poule aux oeufs ดอร์ (นิทาน V.13), ซึ่งเริ่มต้น ด้วยความเชื่อมั่นที่ 'ความโลภที่สูญเสียทั้งหมด ด้วยความมุ่งมั่นทั้งหมดจะได้รับ' และความคิดเห็นที่เรื่องสามารถใช้ได้กับผู้ที่เป็นดี โดยพยายามประกาศตัวเอง มันเป็นเฉพาะภายหลังที่ศีลธรรมมักยกมาวันนี้เริ่มปรากฏ เหล่านี้คือ 'ความโลภ oft o'er ถึงตัวเอง' (โจเซฟ Jacobs, 1894) และ 'มากต้องการมาก และสูญเสียทั้งหมด' (Samuel Croxall, 1722) นอกจากนี้ยังน่าสังเกตว่า เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่บอกของห่านมากกว่าไก่สำนวนภาษาอังกฤษ บางครั้งสั้นเพื่อ "ฆ่าห่านทองคำ" มาจากนิทานนี้ โดยทั่วไปใช้การดำเนินการที่สายตาสั้นที่ทำลายการทำกำไรของสินทรัพย์ เรื่องรุ่นของ Caxton มีความต้องการเจ้าของห่านที่มันวางไข่สองวัน เมื่อมันตอบว่า มันไม่สามารถ เจ้าฆ่ามัน [6 สอนบทเรียนเดียวกัน] โดย Ignacy Krasicki นิทานของ "ที่ชาวนา":เกษตรกร งอที่จะกำไรจากที่ดินของเขาดำเนินการตั้งค่าของเขาดินต้องเก็บเกี่ยวสองเกินไป เจตนาในการทำกำไร ทำร้ายตัวเองเขาต้องต้อง:แทนข้าวโพด เขาตอนนี้ชัดค็อคเคิลข้าวโพดและวัชพืชมีตัวแปรอื่นในเรื่อง บันทึก โดย Syntipas (Perry ดัชนี 58) และปรากฏใน Roger L'Estrange 1692 ที่บอกว่า เป็น "A ผู้หญิงและมีไขมันไก่" (Fable 87): ผู้หญิงดีคนไก่ที่วางเธอทุกวัน มีไข่ ตอนนี้ เธอ fansy จะเพื่อตัวเองของเธอ ว่า ตามมีขนาดใหญ่กว่าค่าของข้าวโพด ไก่นี้อาจนำเวลาวางสองครั้งต่อวัน เธอลองมีการทดลอง แต่ไก่เติบโต upon't ไขมัน และให้ค่อนข้างไปวาง ความคิดเห็นของเขานี้ไม่ว่า 'เราควรกำหนดขอบเขตความต้องการของเรา และเนื้อหา selves ของเราเมื่อเรามีกัน เพราะกลัวว่าจะสูญเสียสิ่งที่เรามี' อีกหนึ่งของนิทานอีสปมีคุณธรรมต้องการมาก และสูญเสียทุกอย่างคือสุนัขและกระดูกส่วนใหญ่ของ "ห่านที่วางไข่ทอง" ภาพเกษตรกรหวังหลังจากค้นพบว่า เขาได้ฆ่าห่านเพื่อจุดประสงค์ นี้เป็นนิทานต่าง ๆ ที่ใช้กับปัญหาทางการเมือง โดยนักวาดภาพประกอบชาวอเมริกัน Thomas Nast อย่างใดอย่างหนึ่ง ในกรณีนี้ภาพถ่ายของเกษตรกรงงงัน โดยการ 'Communistic รัฐบุรุษ' เรียกตีราวของ 1877 และปรากฏในเพอร์รายสัปดาห์ 16 มีนาคม พ.ศ. 2421 ถูกจับภาพมักจะฆ่าห่านที่ลาภ ชาวนายืนสำหรับสมาชิกสหภาพแรงงานขับเคลื่อนทางการเมือง เขาเสียใจในพื้นหลังที่ภรรยาและลูก ๆ [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Avianus และ Caxton บอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างกันของห่านที่วางไข่ทองที่รุ่นอื่น ๆ มีไก่ในขณะที่ทาวน์เซนด์: "เป็นกระท่อมและภรรยาของเขามีไก่ที่วางไข่ทองทุกวันพวกเขาคิดว่าไก่จะต้องมี. ก้อนที่ดีของทองคำในภายในของตนและเพื่อให้ได้รับทองที่พวกเขาฆ่า [เธอ]. ต้องทำเช่นนั้นพวกเขาก็พบความประหลาดใจของพวกเขาว่าไก่แตกต่างกันในความเคารพจากแม่ไก่อื่น ๆ ของพวกเขา. คู่โง่จึงหวังที่จะ กลายเป็นที่อุดมไปด้วยทั้งหมดในครั้งเดียวปราศจากตัวเองจากกำไรจากการที่พวกเขามั่นใจวันโดยวัน. "ห่านที่วางโกลเด้นไข่, แสดงโดยไมโลฤดูหนาวใน 1,919 ฉบับในtellings ต้นมีบางครั้งคำเตือนความเห็นกับความโลภค่อนข้าง กว่าคุณธรรมแหลมคม เป็นเช่นนี้ในฌองเดอลาฟอนเตนิทานของลา Poule aux Oeufs หรือศิลปวัตถุ (นิทาน V.13) ซึ่งเริ่มต้นด้วยความเชื่อมั่นว่าความโลภสูญเสียทั้งหมดด้วยความมุ่งมั่นทั้งหมดที่จะได้รับ 'และแสดงความคิดเห็นในตอนท้ายว่าเรื่องที่สามารถ นำไปใช้กับผู้ที่เป็นคนยากจนโดยพยายามที่จะเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ตัวเอง มันเป็นเพียงในภายหลังว่าศีลธรรมที่ยกมาในวันนี้ส่วนใหญ่มักจะเริ่มปรากฏให้เห็น เหล่านี้คือ 'ความโลภมักจะเอ่อถึงตัวเอง (โจเซฟจาคอบส์ 1894) และ' มากต้องการที่มากขึ้นและการสูญเสียทั้งหมด (ซามูเอล Croxall, 1722) มันเป็นที่น่าสังเกตว่าเหล่านี้เป็นเรื่องที่บอกห่านมากกว่าไก่. สำนวนภาษาอังกฤษบางครั้งจะสั้น "ฆ่าห่านทอง" มาจากนิทานนี้ มันถูกใช้โดยทั่วไปของการกระทำที่สายตาสั้นที่ทำลายการทำกำไรของสินทรัพย์ รุ่น Caxton ของเรื่องราวที่มีความต้องการของเจ้าของห่านที่จะวางสองไข่วัน; เมื่อมันตอบว่ามันไม่สามารถเป็นเจ้าของฆ่ามัน [6] บทเรียนเดียวกันจะสอนโดยนิทานอิกนาซี Krasicki ของ "ชาวนา". เกษตรกร A, ใจรักสองเท่าของผลกำไรจากการขายที่ดินของเขาดำเนินการต่อไปตั้งดินของเขาทั้งสองความต้องการ -harvest. เจตนาเกินไปจึงขายทำกำไรเป็นอันตรายต่อตัวเองว่าเขาจะต้องตอบสนองความต้องการ:. แทนข้าวโพดตอนนี้เขาเก็บเกี่ยวผลผลิตข้าวโพดหอยแครงและวัชพืชมีตัวแปรอื่นในเรื่องที่เป็นบันทึกโดยSyntipas (ดัชนี 58 เพอร์รี่) และปรากฏในโรเจอร์ L 'ทำให้บาดหมางของ 1692 บอกว่า "ผู้หญิงและไขมันไก่" (นิทาน 87): เป็นผู้หญิงที่ดีมีไก่ที่วางของเธอทุกวันไข่ ตอนนี้เธอ fansy'd ตัวเองของเธอที่อยู่กับค่าเผื่อขนาดใหญ่ของข้าวโพดไก่นี้อาจจะนำมาในเวลาที่จะนอนวันละสองครั้ง เธอ try'd ทดลอง; แต่ไก่เพิ่มขึ้น upon't ไขมันและให้ค่อนข้างมากกว่าการวาง ความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือว่าเราควรกำหนดขอบเขตเพื่อความปรารถนาของเราและเนื้อหาที่ตัวของเราเมื่อเราเป็นอย่างดีเพราะกลัวการสูญเสียสิ่งที่เราต้อง. อีกประการหนึ่งของนิทานอีสปที่มีคุณธรรมของความต้องการที่มากขึ้นและการสูญเสียทุกอย่างสุนัขและกระดูก. ส่วนใหญ่ของภาพของ "ห่านที่วางไข่ทองคำ" ภาพชาวนาหวังหลังจากที่พบว่าเขาได้ฆ่าห่านจะไม่มีจุดมุ่งหมาย นี่คือหนึ่งในนิทานหลายนำไปใช้กับปัญหาทางการเมืองโดยนักเขียนการ์ตูนชาวอเมริกันโทมัสนาสต์ ในกรณีนี้ภาพของเขาจากเกษตรกรงงงันให้คำแนะนำโดย 'คอมมิวนิสต์รัฐบุรุษ' หมายถึงการนัดหยุดงานรถไฟ 1877 และปรากฏอยู่ในเปอร์สรายสัปดาห์สำหรับวันที่ 16 มีนาคม 1878 หัวข้อเสมอฆ่าห่านที่วางไข่สีทองเกษตรกรยืน สำหรับการขับเคลื่อนทางการเมืองสมาชิกสหภาพแรงงาน ภรรยาของเขาและลูก ๆ ของความเศร้าโศกในพื้นหลัง. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

avianus และ Caxton บอกเรื่องราวที่แตกต่างกันของห่านที่วางไข่ทองคำที่รุ่นอื่น ๆ มีไก่ ในทาวน์เซนด์ " กระท่อมและภรรยาของเขามีแม่ไก่ที่วางไข่ทองคำ ทุก ๆวัน นึกว่าแม่ไก่ ก็ต้องมีก้อนเนื้อทองคำใหญ่ในภายใน และเพื่อให้ได้ทองที่พวกเขาฆ่า [ เธอ ] มีการทำเช่นนั้น พวกเขาพบ ต้องแปลกใจ ที่ไก่อายุไม่เคารพจากไก่อื่น ๆของพวกเขา คู่โง่ จึงหวังที่จะกลายเป็นที่อุดมไปด้วยพร้อมกันกีดกันตัวเองของผลประโยชน์ที่พวกเขามั่นใจในแต่ละวัน "แม่ห่านกับไข่ทองคำ , แสดงโดย Milo ฤดูหนาวใน 2462 รุ่นในช่วงต้น tellings มีบางครั้งความเห็นเตือนต่อต้านความโลภมากกว่า pithy ทางศีลธรรม นี่มันใน ฌอง เดอ ลา ฟอนเทน เป็นนิทานของลา poule AUX oeufs d ' Or ( นิทาน v.13 ) ซึ่งเริ่มต้นด้วยความเชื่อมั่นว่า ' ความโลภเสียทั้งหมด โดยพยายามทั้งหมดที่จะได้รับและความคิดเห็นในตอนท้ายว่า เรื่องราวที่สามารถใช้กับผู้ที่เป็นคนจน โดยพยายามที่จะแผ่ออกไปเอง มันเป็นเพียงในภายหลังว่าศีลธรรมมักยกมาวันนี้เริ่มปรากฏให้เห็น เหล่านี้เป็น ' ความโลภ ' พบมากกว่าถึงตัวเอง ( Joseph Jacobs 1894 ) และ ' มากต้องการมากขึ้นและสูญเสียทั้งหมด ' ( ซามูเอล croxall . , ) มันเป็นที่น่าสังเกตว่าเหล่านี้คือเรื่องราวบอกของห่านมากกว่าไก่สำนวนภาษาอังกฤษ บางครั้งเรียกสั้นๆ " ฆ่าห่าน " สีทอง ที่มาจากนิทานนี้ มันถูกใช้โดยทั่วไปของสายตาสั้น การกระทำทำลายสถานะของสินทรัพย์ Caxton รุ่นของเรื่องมีห่านเจ้าของความต้องการที่วางไข่ 2 วัน เมื่อมันกล่าวว่ามันอาจไม่ เจ้าฆ่ามัน [ 6 ] บทเรียนเดียวกัน คือสอนโดยอิกนาซี คราซิคกิเล่านิทาน " ชาวนา "ชาวนา ตั้งใจมาก ผลประโยชน์จากที่ดินของเขาก็เขาต้องการสองชุดดิน การเก็บเกี่ยวด้วยเจตนา ดังนั้น กําไร ทำร้ายตัวเอง เขาจะต้อง :แทนข้าวโพด ตอนนี้เขาเก็บเกี่ยวหอยแครงข้าวโพดและวัชพืชมีตัวแปรอื่นในเรื่องที่บันทึกโดย syntipas ( 58 ดัชนีเพอร์รี่ ) และปรากฏในโรเจอร์ l'estrange ของ 1692 บอกเป็น " ผู้หญิงกับไก่ไขมัน " ( นิทาน 87 ) : ผู้หญิงดีๆมีแม่ไก่ที่วางเธอทุกๆวันไข่ ตอนนี้เธอ fansy จะให้ตัวเองว่าเมื่อเงินขนาดใหญ่ของข้าวโพด , ไก่นี้อาจจะเอาเวลาที่จะวางวันละสองครั้ง เธอพยายามจะทดลอง แต่แม่ไก่เติบโตไขมันบนไม่และให้ค่อนข้างมากกว่าการวาง ความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ' เราควรจะกำหนดขอบเขตความต้องการของเรา และเนื้อหาตัวของเราเมื่อเราดี กลัวสูญเสียสิ่งที่เรามี ใหม่ของนิทานอีสปที่มีคุณธรรม จริยธรรม ของที่ต้องการมากขึ้นและสูญเสียทุกอย่าง คือ สุนัขและกระดูกส่วนใหญ่ของภาพประกอบของ " แม่ห่านกับไข่ทองคำ " ภาพชาวนาสิ้นหวังหลังจากที่พบว่าเขาได้ฆ่าห่านที่ไม่มีจุดมุ่งหมาย นี้เป็นหนึ่งใน หลาย นิทานประยุกต์กับประเด็นทางการเมือง โดยวาดภาพประกอบชาวอเมริกัน Thomas Nast . ในกรณีนี้รูปของงงงันชาวนา แนะนำโดย " คอมมิวนิสต์รัฐบุรุษ ' , เรียกรถไฟตี 1877 และปรากฏใน Harpers Weekly สำหรับ 16 มีนาคม 1878 . captioned มักจะฆ่าห่านที่ออกไข่เป็นทองคำ ชาวนาได้ยืนเพื่อขับเคลื่อนทางการเมือง สมาชิกของสหภาพ ภรรยาและลูกของเขาความเศร้าโศกในพื้นหลัง [ 7 ]