3.4. Biogenic amine contentThe conc

3.4. Biogenic amine content
The concentrations of biogenic amines detected in the broth
after the incubation and before the bulk starter inoculation of the
broth inoculated with the strain of L. lactis subsp. cremoris CCDM
824 were 1517.8 mg/L. The values of biogenic amines in the
growth broth inoculated with the strain of L. lactis subsp. cremoris
CCDM 946 were 1138.2 mg/L (P < 0.05). It was also observed that
tyramine was the most abundant biogenic amine in both broths.
The analysis of the bulk starter revealed that there was only an
insignificant amount of biogenic amines in the bulk starter inoculated
only with the commercial culture (Laktoflora, Milcom,
Prague, Czech Republic), i.e. 7.7 ± 0.8 mg/kg (P < 0.05). However,
in the bulk starter inoculated with the observed strains of L. lactis
subsp. cremoris CCDM 824 and CCDM 946 these values after the
incubation were 165.5 ± 0.3 mg/L and 150.5 ± 0.6 mg/L, respectively
(P < 0.05). Higher concentrations of biogenic amines
detected in the bulk starter with the strains observed were probably
caused by decarboxylation of the corresponding free amino
acids giving rise to biogenic amines (Adams & Nout, 2001;
Alewijn, 2006; Curtin & McSweeney, 2004; McSweeney, 2004;
Wunderlichová et al., 2014). The bulk starters (50 mL) contained
approximately 8 mg (in 50 mL) of biogenic amines after the incubation
and before the inoculation of the cheese milk (total biogenic
amine content approximately 0.4 mg/L of the cheese milk).
Therefore, biogenic amines in the bulk starters used did not significantly
influence the amount of the total content of biogenic amines
in the cheese milk and the model cheese samples due to the
transfer of biogenic amines from the bulk starters to the cheese
milk.
Tyramine and putrescine were among the most abundant biogenic
amines in L824 and L946 cheese samples (Fig. 2A and B;
P < 0.05). A significant increase in their concentrations was already
observed within a 30-day ripening period (P < 0.05). The amounts
of tyramine and putrescine exceeded the limit of 100 mg/kg in
L824 and L946 samples. This growing trend in the content of both
biogenic amines was observed in both L824 and L946 samples until
the end of the ripening period (90th day). The concentrations of
tyramine on the 90th day of ripening were 373 ± 0.8 mg/kg in
L824 samples and they even exceeded the limit of 500 mg/kg in
L946 samples. In the case of putrescine content, it was discovered
that the final values on the 90th day even exceeded the limit of
800 mg/kg (P < 0.05). In the control samples C, both biogenic amines
occurred only in insignificant concentrations (the concentrations
of tyramine and putrescine were 3.8 mg/kg and 4.5 mg/kg,
respectively). Toxicologically relevant concentrations of tyramine
and putrescine were detected in L824 and L946 samples. Tyramine concentrations exceeded the limit of 125 mg/kg several times. The
consumption of food containing this amount can have a negative
impact on the health of the consumer despite their functional
detoxification mechanism (EFSA Panel on Biological Hazards
(BIOHAZ), 2011). Moreover, the consumption of such concentrations
of putrescine is serious as it may increase the effects of other
biogenic amines (mainly histamine and tyramine). Also, putrescine
may further react with nitrite and give rise to carcinogenic
nitrosamines (EFSA Panel on Biological Hazards (BIOHAZ), 2011;
Ruiz-Capillas and Jiménez-Colmenero, 2005).
The other biogenic amines observed (tryptamine, phenylethylamine,
cadaverine, histamine, spermidine and spermine) were
only detected in insignificant concentrations throughout the whole
experiment. The sums of the above-mentioned biogenic amines
did not exceed the concentration of 10 mg/kg in any sample (C,
L824 and L946) during the 90-day ripening. A low content of the
other biogenic amines observed suggests limited presence of
decarboxylase-positive strains.
High production of tyramine by the strains of L. lactis subsp. cremoris
CCDM 824 and L. lactis subsp. cremoris CCDM 946 in both
model samples of cheese had been expected based on an earlier
study by Bunˇková et al. (2009), Bunˇková et al. (2010, Bunˇková
et al. (2011) proving their tyramine-positive decarboxylase activity
in a decarboxylase medium. On the other hand, Bunˇková et al.
(2009) report a higher ability of the strain of L. lactis subsp. cremoris
CCDM 824 to decarboxylate tyrosine to form tyramine in a
culture medium, whereas in a complex system of cheese, a higher
ability to produce tyramine was detected in L946 samples. The
higher concentrations of tyramine detected correspond to the
amount of tyrosine detected (a precursor for the formation of tyramine),
the lower content of which was found the in the samples
with BA forming cultures compared with the control sample.
Slightly lower concentrations of tyrosine in L946 samples (especially
30th and 90th days of ripening) may have been caused by
higher tyramine-positive decarboxylase activity of the strain of L.
lactis subsp. cremoris CCDM 946 and thus its ability to decarboxylate
tyrosine in a larger amount than the strain of L. lactis subsp.
cremoris CCDM 824. The reason for different tyramine production
in comparison with earlier studies may also be explained by the
fact that the decarboxylase activity is affected by the real conditions
of cheese, which are significantly different from the optimal
environment of the decarboxylase medium – growth broth
(Bunˇková et al., 2009; Ladero et al., 2012). Moreover, amino acid
content is also strongly dependent on the release of specific amino
acids (precursors of biogenic amines) from the protein matrix.
Subsequently, microbiota can utilise the latter substrate on other
products.
The putrescine-positive activity observed in the model samples
of cheeses with the inoculated strains is consistent with the results
by Santos et al. (2003) whose study reported the ability of the subspecies
of L. lactis subsp. cremoris to produce putrescine. The high
concentrations of putrescine detected also correspond with the
measured concentrations of arginine and ornithine because their
values were significantly lower in L824 and L946 samples than in
the control samples C. The low concentrations of arginine detected
in L824 and L946 samples suggest that during the cheese ripening
decarboxylation of arginine could have occurred due to the decarboxylase
of the selected strains giving rise to agmatine, which can
be converted to putrescine by agmatine deiminase pathway of the
strains of L. lactis subsp. cremoris. In comparison with the previous
study, in the case of L. lactis subsp. cremoris CCDM 824 and CCDM
946 no putrescine production was observed in vitro (Bunˇková et al.,
2009). Different behaviour of the selected strains in the real system
of cheese could be caused by the need to obtain energy (thought to
be ATP) but also by other compounds. The agmatine deiminase
pathway can be used by lactococci for the release of ammonium
ions to an extracellular medium, which causes alkalisation of the
nearby environment of the bacterial cell (del Rio et al., 2015;
Ladero et al., 2011) protecting against low values of pH in the system.
It is believed that the presence of a higher count of lactic cocci
in L824 and L946 samples was caused by means of improving the cell
growth through the agmatine deiminase pathway. Moreover, the
use of the agmatine deiminase pathway by the selected strains is
more likely. No lactic acid bacteria carrying another pathway have
been isolated from cheese (Wunderlichová et al., 2014). A very low
concentration of arginine can also be caused by the fact that arginine
is used as an energy source due to its conversion into ammonia,
ornithine (with citrulline as an intermediate), carbon dioxide
and adenosine triphosphate (Christensen, Dudley, Pederson, &
Steel, 1999).
In the earlier studies (Bunˇková et al., 2009; Bunˇková et al.,
2010), significant tyramine-positive decarboxylase activity was
found in both strains under optimal conditions (in vitro) in a decarboxylase
medium, whereas putrescine was, under the same conditions,
produced only in insignificant concentrations. However, in
the model samples L824 and L946, significant decarboxylation of
arginine and ornithine occurred, giving rise to high concentrations
of putrescine. This different decarboxylation ability of the strains of
L. lactis subsp. cremoris CCDM 824 and CCDM 946 in the model
cheeses and decarboxylase media may be probably due to the conditions
within the real environment of the cheese. These environmental
conditions can significantly affect the growth of a
decarboxylase-positive strain. Subsequently, there may be a difference
in the ability to decarboxylate the corresponding free amino
acids to form the given biogenic amine in comparison with the
decarboxylase activity in vitro (in a culture medium). Therefore it
is necessary to test the decarboxylase activity of the strains not
only in culture media but also in complex food systems, where
the ability to produce biogenic amines can be significantly different
(Bunˇková et al., 2009; Bunˇková et al., 2010; Krˇízˇek,
Fig. 2. Development of biogenic amine content in model Dutch-type cheese (j –
control sample without an applied biogenic amine producing strain; s – sample
with the biogenic amine producing strain of Lactococcus lactis subsp. lactis CCDM
824; d – sample with the biogenic amine producing strain of Lactococcus lactis
subsp. lactis CCDM 946) during a 90-day ripening period at 10 ± 2 C. Part A –
tyramine content; part B – putrescine content. The results were expressed using
mean ± standard deviation (n = 24).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 การเนื้อหา Biogenic amineความเข้มข้นของ biogenic amines ที่พบในซุปหลัง จากที่คณะทันตแพทยศาสตร์ และ ก่อน inoculation สตาร์ทจำนวนมากของการซุป inoculated กับสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่ว cremoris CCDM824 ได้ 1517.8 mg/L. ค่าของ biogenic amines ในการเจริญเติบโตของซุป inoculated กับสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่ว cremorisCCDM 946 ได้ 1138.2 mg/L (P < 0.05) มันยังถูกตรวจสอบที่tyramine เป็น amine biogenic อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในทั้ง brothsการวิเคราะห์เริ่มต้นจำนวนมากเปิดเผยว่า มีเพียงการจำนวน biogenic amines ใน starter จำนวนมากที่สำคัญ inoculatedด้วยวัฒนธรรมเชิงพาณิชย์ (Laktoflora, Milcomปราก สาธารณรัฐเช็ก), เช่น 7.7 ± 0.8 mg/kg (P < 0.05) อย่างไรก็ตามใน starter จำนวนมาก inoculated กับสายพันธุ์สังเกตของ L. lactisถั่ว cremoris CCDM 824 และ CCDM 946 เหล่านี้ค่าหลังจากคณะทันตแพทยศาสตร์ได้ 165.5 ± 0.3 mg/L และ 150.5 ± 0.6 mg/L ตามลำดับ(P < 0.05) ความเข้มข้นสูงของ biogenic aminesพบกับสายพันธุ์ที่พบใน starter จำนวนมากก็คงเกิดจาก decarboxylation ของตรงฟรีอะมิโนกรดให้ขึ้น biogenic amines (Adams และ Nout, 2001Alewijn, 2006 Curtin และ McSweeney, 2004 McSweeney, 2004Wunderlichová et al., 2014) อย่าจำนวนมาก (50 มล.) ที่มีอยู่ประมาณ 8 มิลลิกรัม (ใน 50 มล.) ของ biogenic amines หลังการบ่มและ ก่อน inoculation นมชีส (biogenic รวมamine เนื้อหาประมาณ 0.4 mg/L นมชีส)ดังนั้น biogenic amines ในอย่าจำนวนมากใช้ได้ไม่มากจำนวนเนื้อหาทั้งหมดของ biogenic amines อิทธิพลในนมเนยแข็งและตัวอย่างชีรุ่นเนื่องในโอนย้ายของ biogenic amines จากอย่าจำนวนมากเพื่อชีนมที่นี่อุดมสมบูรณ์มากที่สุด tyramine และ putrescine biogenicamines ใน L824 และ L946 ชีตัวอย่าง (Fig. 2A และ BP < 0.05) การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของพวกเขาได้แล้วสังเกตภายใน 30 วันระยะ ripening (P < 0.05) ยอดเงินของ tyramine และ putrescine เกินจำนวน 100 mg/kgตัวอย่าง L824 และ L946 แนวโน้มนี้เติบโตในเนื้อหาของทั้งสองbiogenic amines ถูกสังเกตในตัวอย่าง L824 และ L946 จนถึงสิ้นสุด ripening รอบระยะเวลา (90 วัน) ความเข้มข้นของtyramine ในวัน 90 ripening ได้ 373 ± 0.8 mg/kgตัวอย่าง L824 และพวกเขาได้เกินขีดจำกัดของ 500 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในตัวอย่าง L946 ในกรณีที่เนื้อหา putrescine เป็นการค้นพบค่าสุดท้ายในวัน 90 แม้เกินขีดจำกัดของ800 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (P < 0.05) ในตัวควบคุมตัวอย่าง C, biogenic amines ทั้งเกิดขึ้นเฉพาะในความเข้มข้นที่สำคัญ (ที่ความเข้มข้นของ tyramine และ putrescine ได้ 3.8 มิลลิกรัม/กิโลกรัมและ 4.5 มิลลิกรัม/กก.ตามลำดับ) ความเข้มข้น toxicologically ที่เกี่ยวข้องของ tyramineและ putrescine พบในตัวอย่าง L824 และ L946 ความเข้มข้นของ tyramine เกินหลายครั้งจำนวน 125 มิลลิกรัม/กิโลกรัม ที่การบริโภคอาหารที่ประกอบด้วยเงินได้เป็นค่าลบส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้บริโภคแม้มีการทำงานกลไกการล้างพิษ (แผง EFSA อันตรายชีวภาพ(BIOHAZ), 2011) นอกจากนี้ การใช้ความเข้มข้นดังกล่าวของ putrescine เป็นร้ายแรงมันอาจเพิ่มลักษณะพิเศษของอื่น ๆbiogenic amines (ส่วนใหญ่ฮิสตามีนและ tyramine) ยัง putrescineอาจเพิ่มเติมการตอบสนองกับไนไตรต์ และทาง carcinogenicnitrosamines (EFSA แผงในชีวภาพอันตราย (BIOHAZ), 2011Ruiz-Capillas และ Jiménez Colmenero, 2005)อื่น ๆ biogenic amines สังเกต (tryptamine, phenylethylaminecadaverine ฮิสตามีน spermidine และสเปอร์มีน)เท่า ที่ตรวจพบในความเข้มข้นที่สำคัญตลอดทั้งหมดทดลอง ผลรวมของการกล biogenic aminesไม่เกินเข้มข้น 10 mg/kg ทุกอย่าง (CL824 และ L946) ระหว่าง ripening 90 วัน เนื้อหาต่ำสุดของการอื่น ๆ amines biogenic สังเกตแนะนำก็จำกัดสายพันธุ์ decarboxylase เป็นบวกผลิตสูงของ tyramine โดยสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่ว cremorisCCDM 824 และ L. lactis ถั่ว cremoris CCDM 946 ทั้งตัวอย่างรูปแบบของชีคาดว่าตามก่อนหน้านี้ศึกษาโดย Bunˇková et al. (2009), Bunˇková et al. (2010, Bunˇkováal. ร้อยเอ็ด (2011) พิสูจน์กิจกรรม decarboxylase tyramine บวกของพวกเขาในสื่อ decarboxylase ในทางกลับกัน Bunˇková et alรายงาน (2009) ความสูงของสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่ว cremoris824 CCDM เพื่อ decarboxylate tyrosine จะฟอร์ม tyramine ในเป็นวัฒนธรรมสื่อ ในขณะที่ในระบบที่ซับซ้อนของชีส มากความสามารถในการผลิต tyramine พบในตัวอย่าง L946 ที่ความเข้มข้นสูงของ tyramine ที่พบสอดคล้องกับการจำนวน tyrosine ตรวจพบ (เป็นสารตั้งต้นในการก่อตัวของ tyramine),เนื้อหาด้านล่างที่พบที่ในตัวอย่างกับบาเป็นวัฒนธรรมเปรียบเทียบกับตัวอย่างควบคุมเล็กน้อยต่ำกว่าความเข้มข้นของ tyrosine ใน L946 ตัวอย่าง (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง30 และ 90 วัน ripening) อาจเกิดจากการกิจกรรม decarboxylase บวก tyramine สูงของสายพันธุ์ของ L.lactis ถั่ว cremoris CCDM 946 และความสามารถในการ decarboxylatetyrosine ในจำนวนมีขนาดใหญ่กว่าสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่วcremoris CCDM 824 เหตุผลสำหรับการผลิต tyramine ที่แตกต่างกันเมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้อาจยังถูกอธิบายโดยการความจริงที่ว่า กิจกรรม decarboxylase เป็นผลจากสภาพจริงชีส ซึ่งมีแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากดีที่สุดสภาพแวดล้อมสื่อ decarboxylase – ซุปเจริญเติบโต(Bunˇková et al., 2009 Ladero et al., 2012) นอกจากนี้ กรดอะมิโนเนื้อหาก็ขอพึ่งของอะมิโนเฉพาะกรด (precursors ของ biogenic amines) จากเมทริกซ์โปรตีนในเวลาต่อมา microbiota สามารถใช้พื้นผิวหลังบนอื่น ๆผลิตภัณฑ์ในตัวอย่างรูปแบบกิจกรรม putrescine บวกเนยแข็งมีสายพันธุ์ inoculated เป็นสอดคล้องกับผลการโดยซานโตสและ al. (2003) ศึกษารายงานราคาความสามารถของชนิดย่อยนี้ของ L. lactis ถั่ว cremoris ผลิต putrescine สูงความเข้มข้นของ putrescine พบยังสอดคล้องกับการวัดความเข้มข้นของอาร์จินีนและ ornithine เนื่องจากพวกเขาค่าต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญใน L824 และ L946 ตัวอย่างกว่าในตัวอย่างควบคุมค ความเข้มข้นต่ำสุดของอาร์จินีนที่ตรวจพบในตัวอย่าง L824 และ L946 แนะนำที่ระหว่าง ripening ชีdecarboxylation ของอาร์จินีนอาจเกิดขึ้นเนื่องจากการ decarboxylaseของสายพันธุ์ที่เลือกให้เพิ่มขึ้นเพื่อ agmatine ซึ่งสามารถแปลง putrescine โดยทางเดิน deiminase agmatine ของการสายพันธุ์ของ L. lactis ถั่ว cremoris เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนหน้าศึกษา ในกรณีของ L. lactis ถั่ว cremoris CCDM 824 และ CCDM946 ผลิต putrescine ไม่ถูกตรวจสอบใน (Bunˇková et al.,2009) . พฤติกรรมต่าง ๆ ของสายพันธุ์ที่เลือกในระบบจริงของชีอาจเกิดจากต้องได้รับพลังงาน (ความคิดได้ ATP) แต่ยัง ตามสารอื่น ๆ Agmatine deiminaseทางเดินสามารถใช้ lactococci สำหรับของแอมโมเนียประจุที่ปานกลาง extracellular ซึ่งทำให้ alkalisation ของการสภาพแวดล้อมใกล้เคียงของเซลล์แบคทีเรีย (del Rio et al., 2015Ladero et al., 2011) ช่วยปกป้องจากค่าต่ำสุดของค่า pH ในระบบทำให้เชื่อว่าของจำนวน cocci แล็กติกสูงในตัวอย่าง L824 และ L946 ที่เกิดจากการปรับปรุงเซลล์เจริญเติบโตผ่านทางเดิน deiminase agmatine นอกจากนี้ การทางเดิน deiminase agmatine โดยสายพันธุ์ที่เลือกใช้ยิ่ง แบคทีเรียกรดแลกติกไม่ดำเนินการทางเดินอื่นได้การแยกจากชี (Wunderlichová et al., 2014) ต่ำมากความเข้มข้นของอาร์จินีนสามารถเกิดขึ้น โดยความจริงนั้นอาร์จินีนใช้เป็นพลังงานเนื่องจากการแปลงเป็นแอมโมเนียornithine (มี citrulline เป็นกลาง) ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และอะดีโนซีนไตรฟอสเฟต (คริสเตนเซ่น Dudley, Pederson, &เหล็ก 1999)ในการศึกษาก่อนหน้า (Bunˇková et al., 2009 Bunˇková et al.,มีกิจกรรมสำคัญบวก tyramine decarboxylase 2010พบในทั้งสองสายพันธุ์ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม (เครื่องมือ) ใน decarboxylase เป็นปานกลาง ขณะ putrescine ถูก ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันผลิตเฉพาะในความเข้มข้นที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม ในตัวอย่างรุ่น L824 และ L946, decarboxylation สำคัญของอาร์จินีนและ ornithine เกิด ให้ขึ้นกับความเข้มข้นสูงของ putrescine ความสามารถของสายพันธุ์ของ decarboxylation ต่าง ๆ นี้L. lactis ถั่ว cremoris CCDM 824 และ CCDM 946 ในรูปแบบเนยแข็งและ decarboxylase สื่ออาจอาจเกิดจากเงื่อนไขในสภาพแวดล้อมจริงของชี สิ่งแวดล้อมเหล่านี้เงื่อนไขมากสามารถส่งผลกระทบต่อการเติบโตของการต้องใช้ decarboxylase เป็นบวก ในเวลาต่อมา อาจมีความแตกต่างในความสามารถในการ decarboxylate ให้สอดคล้องกับฟรีอะมิโนกรดเพื่อ amine biogenic กำหนดเปรียบเทียบกับการกิจกรรม decarboxylase ในหลอด (ในสื่อวัฒนธรรม) ดังนั้นจึงจำเป็นต้องทดสอบกิจกรรม decarboxylase ของสายพันธุ์ไม่ในสื่อวัฒนธรรมเท่านั้น แต่ ใน ระบบอาหารที่ซับซ้อน ที่ความสามารถในการผลิต biogenic amines สามารถแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ(Bunˇková et al., 2009 Bunˇková et al., 2010 KrˇízˇekFig. 2 พัฒนาเนื้อหา biogenic amine ในรุ่นดัตช์ชนิดชี (เจ-ตัวอย่างควบคุม โดย amine biogenic ใช้การผลิตต้องใช้ s – ตัวอย่างกับ amine biogenic ผลิตต้องใช้ของ Lactococcus lactis ถั่ว lactis CCDM824 d – อย่างกับพันธุ์ producing biogenic amine ของ Lactococcus lactisถั่ว lactis CCDM 946) ในระหว่างรอบระยะ ripening 90 วันที่ 10 ±ซี 2 ส่วน A –เนื้อหา tyramine ส่วน B – putrescine เนื้อหา ผลลัพธ์ถูกแสดงโดยใช้หมายถึง ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน± (n = 24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 เนื้อหา biogenic amine ความเข้มข้นของเอมีนไบโอจีตรวจพบในน้ำซุปหลังจากบ่มและก่อนที่จะเริ่มต้นการฉีดวัคซีนเป็นกลุ่มของน้ำซุปเชื้อด้วยความเครียดจากL. lactis subsp cremoris CCDM 824 เป็น 1,517.8 มิลลิกรัม / ลิตร ค่าของไบโอจีเอมีนในน้ำซุปการเจริญเติบโตของเชื้อด้วยความเครียดจาก L. lactis subsp cremoris CCDM 946 เป็น 1,138.2 มิลลิกรัม / ลิตร (P <0.05) มันก็ยังตั้งข้อสังเกตว่าtyramine เป็นไบโอจีเอมีมากที่สุดในซุปมิโสะทั้งสอง. การวิเคราะห์ของกลุ่มเริ่มต้นพบว่ามีเพียงจำนวนเล็กน้อยของเอมีนไบโอจีเริ่มต้นในกลุ่มเชื้อเท่านั้นที่มีวัฒนธรรมในเชิงพาณิชย์(Laktoflora ?, Milcom, ปราก สาธารณรัฐเช็ก) คือ 7.7 ± 0.8 mg / kg (P <0.05) อย่างไรก็ตามในการเริ่มต้นเป็นกลุ่มเชื้อด้วยสายพันธุ์ที่สังเกตของ L. lactis subsp cremoris CCDM 824 และ 946 CCDM ค่าเหล่านี้หลังจากที่บ่มเป็น165.5 ± 0.3 มิลลิกรัม / ลิตรและ 150.5 ± 0.6 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ(P <0.05) ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของเอมีนไบโอจีตรวจพบในการเริ่มต้นเป็นกลุ่มที่มีสายพันธุ์ที่สังเกตได้รับอาจจะเกิดจากการdecarboxylation ของอะมิโนอิสระที่สอดคล้องกันกรดให้สูงขึ้นเพื่อเอมีนไบโอจี(อดัมส์และ Nout 2001; Alewijn 2006; Curtin & McSweeney 2004; McSweeney 2004 ;. Wunderlichová et al, 2014) น้ำย่อยกลุ่ม (50 มิลลิลิตร) ที่มีอยู่ประมาณ8 มิลลิกรัม (50 มิลลิลิตร) ของเอมีนไบโอจีหลังจากบ่มและก่อนการฉีดวัคซีนของนมชีส(รวมไบโอจีเนื้อหา amine ประมาณ 0.4 มิลลิกรัม / ลิตรของนมชีส). ดังนั้นเอมีนไบโอจี ในการเริ่มเป็นกลุ่มที่ใช้ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อปริมาณของเนื้อหารวมของเอมีนไบโอจีในนมชีสและตัวอย่างชีสรูปแบบเนื่องจากการโอนของเอมีนไบโอจีจากการเริ่มเป็นกลุ่มที่จะชีสนม. tyramine และ putrescine เป็นหนึ่งในที่สุด ไบโอจีมากมายเอมีนในL824 และ L946 ตัวอย่างชีส (รูปที่ 2A และ b. P <0.05) เพิ่มขึ้นอย่างมากในระดับความเข้มข้นของพวกเขาได้แล้วสังเกตได้ภายในระยะเวลาที่สุก 30 วัน (P <0.05) จำนวนเงินของ tyramine และ putrescine เกินขีด จำกัด ของ 100 mg / kg ใน L824 และ L946 ตัวอย่าง นี้แนวโน้มการเติบโตในเนื้อหาของทั้งสองเอมีนไบโอจีพบว่าในทั้ง L824 และ L946 ตัวอย่างจนกว่าจะสิ้นสุดระยะเวลาที่สุก(วันที่ 90) ความเข้มข้นของtyramine ในวันที่ 90 สุกเป็น 373 ± 0.8 มก. / กก. ในL824 ตัวอย่างและพวกเขายังเกินขีด จำกัด ของ 500 mg / kg ในL946 ตัวอย่าง ในกรณีที่มีเนื้อหา putrescine มันถูกค้นพบว่าค่าสุดท้ายในวันที่90 แม้จะเกินขีด จำกัด ของ800 mg / kg (P <0.05) ในตัวอย่างควบคุม C ทั้งไบโอจีเอมีนเกิดขึ้นเฉพาะในระดับความเข้มข้นที่ไม่มีนัยสำคัญ(ความเข้มข้นของ tyramine และ putrescine เป็น 3.8 มก. / กก. และ 4.5 mg / kg ตามลำดับ) ความเข้มข้นที่เกี่ยวข้องพิษของ tyramine และ putrescine ถูกตรวจพบใน L824 และ L946 ตัวอย่าง ความเข้มข้นของ tyramine เกินขีด จำกัด 125 มิลลิกรัม / กิโลกรัมหลายต่อหลายครั้ง การบริโภคอาหารที่มีเงินจำนวนนี้สามารถมีเชิงลบผลกระทบต่อสุขภาพของผู้บริโภคของพวกเขาแม้จะมีการทำงานกลไกการล้างพิษ(EFSA แผงอันตรายทางชีวภาพ(BIOHAZ) 2011) นอกจากนี้การบริโภคของความเข้มข้นดังกล่าวของ putrescine เป็นอย่างที่มันอาจเพิ่มผลกระทบของอื่น ๆ เอมีนไบโอจี (ส่วนใหญ่และฮีสตามี tyramine) นอกจากนี้ putrescine ต่อไปอาจทำปฏิกิริยากับไนไตรท์และก่อให้เกิดสารก่อมะเร็งไนโตรซา (EFSA แผงทางชีวภาพอันตราย (BIOHAZ) 2011; Ruiz-Capillas และJiménez-Colmenero 2005). เอมีนไบโอจีอื่น ๆ สังเกต (tryptamine, phenylethylamine, cadaverine, ฮีสตามี , เปอร์และสเปอร์) ได้รับการตรวจพบในระดับความเข้มข้นที่ไม่มีนัยสำคัญตลอดทั้งการทดลอง ผลรวมของดังกล่าวข้างต้นเอมีนไบโอจีไม่เกินความเข้มข้น 10 มิลลิกรัม / กิโลกรัมในกลุ่มตัวอย่างใด ๆ (C, L824 และ L946) ระหว่างวันที่ 90 สุก เนื้อหาต่ำของเอมีนไบโอจีสังเกตอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นการปรากฏตัวที่ จำกัด ของสายพันธุ์decarboxylase บวก. การผลิตสูงของ tyramine โดยสายพันธุ์ของ L. lactis subsp cremoris CCDM 824 ลิตรและ lactis subsp cremoris CCDM 946 ทั้งในตัวอย่างรูปแบบของชีสที่ได้รับการคาดว่าขึ้นอยู่กับก่อนหน้านี้การศึกษาโดยBunková et al, (2009), Bunková et al, (2010, Bunková et al. (2011) พิสูจน์กิจกรรม decarboxylase tyramine บวกของพวกเขาในสื่อdecarboxylase ได้. บนมืออื่น ๆ , Bunková et al. (2009) รายงานความสามารถที่สูงขึ้นของสายพันธุ์ของ L. lactis subsp ได้. cremoris CCDM 824 เพื่อ decarboxylate ซายน์ในรูปแบบ tyramine ในอาหารเลี้ยงเชื้อในขณะที่ในระบบที่ซับซ้อนของชีสที่สูงขึ้นความสามารถในการผลิตtyramine ถูกตรวจพบใน L946 ตัวอย่าง. โดยความเข้มข้นที่สูงขึ้นของtyramine ตรวจพบสอดคล้องกับปริมาณของซายน์ที่ตรวจพบ(สารตั้งต้นสำหรับการก่อตัวของ ของ tyramine) เนื้อหาที่ต่ำกว่าของที่พบในกลุ่มตัวอย่างที่มี BA สร้างวัฒนธรรมเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุม. เล็กน้อยเข้มข้นต่ำของซายน์ในตัวอย่าง L946 (โดยเฉพาะวันที่30 และ 90 ของสุก) อาจมีสาเหตุมาจากtyramine- ที่สูงขึ้น กิจกรรม decarboxylase ในเชิงบวกของความเครียดจากลิตรsubsp lactis. cremoris CCDM 946 และทำให้ความสามารถในการ decarboxylate ซายน์ในปริมาณที่มีขนาดใหญ่กว่าสายพันธุ์ของ L. lactis subsp. the cremoris CCDM 824 เหตุผลสำหรับการผลิต tyramine ที่แตกต่างกันในการเปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้าก็อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่ากิจกรรม decarboxylase ได้รับผลกระทบจากสภาพจริงของชีสที่มีความแตกต่างอย่างมากจากที่เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมของกลางdecarboxylase - น้ำซุปการเจริญเติบโต(Bunková et al, 2009. Ladero et al., 2012) นอกจากนี้ยังมีกรดอะมิโนเนื้อหานี้ยังขึ้นอยู่กับการเปิดตัวของอะมิโนที่เฉพาะเจาะจงกรด(สารตั้งต้นของเอมีนไบโอจี) จากเมทริกซ์โปรตีน. ต่อจากนั้น microbiota สามารถใช้พื้นผิวหลังอีกผลิตภัณฑ์. กิจกรรม putrescine บวกพบในตัวอย่างรูปแบบของชีสกับสายพันธุ์เชื้อมีความสอดคล้องกับผลจากซานโตสและอัล (2003) ที่มีรายงานการศึกษาความสามารถในการย่อยของL. lactis subsp cremoris การผลิต putrescine สูงความเข้มข้นของ putrescine ตรวจพบยังสอดคล้องกับความเข้มข้นของการวัดและarginine ornithine ของพวกเขาเพราะค่าที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญในL824 และ L946 ตัวอย่างกว่าในตัวอย่างควบคุมซีความเข้มข้นต่ำของอาร์จินีที่ตรวจพบใน L824 และ L946 ตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าในช่วงชีส สุก decarboxylation ของอาร์จินีจะได้เกิดขึ้นเนื่องจากการ decarboxylase สายพันธุ์ที่เลือกให้สูงขึ้นเพื่อ Agmatine ซึ่งสามารถแปลงเป็นputrescine โดย Agmatine deiminase ทางเดินของสายพันธุ์ของL. lactis subsp cremoris ในการเปรียบเทียบกับก่อนหน้านี้การศึกษาในกรณีของแอล lactis subsp cremoris CCDM 824 และ CCDM 946 ผลิต putrescine ไม่พบว่าในหลอดทดลอง (Bunková et al., 2009) พฤติกรรมที่แตกต่างของสายพันธุ์ที่เลือกในระบบที่แท้จริงของชีสอาจจะเกิดจากความต้องการที่จะได้รับพลังงาน(คิดว่าจะเป็นเอทีพี) แต่ยังตามสารอื่น ๆ deiminase Agmatine เดินสามารถใช้โดย lactococci สำหรับการเปิดตัวของแอมโมเนียมไอออนที่จะสื่อนอกซึ่งเป็นสาเหตุalkalisation ของสภาพแวดล้อมที่ใกล้เคียงของเซลล์ของแบคทีเรีย(del Rio et al, 2015;.. Ladero et al, 2011) การป้องกันต่ำ ค่าพีเอชของในระบบ. เป็นที่เชื่อว่าการปรากฏตัวของจำนวนที่สูงขึ้นของ cocci แลคติกในL824 และ L946 ตัวอย่างที่เกิดจากวิธีการของการปรับปรุงเซลล์เจริญเติบโตผ่านทางเดินAgmatine deiminase นอกจากนี้ยังมีการใช้งานของทางเดิน Agmatine deiminase โดยสายพันธุ์ที่เลือกมีโอกาสมากขึ้น ไม่มีเชื้อแบคทีเรียกรดแลคติกการดำเนินการทางเดินอื่นได้รับการแยกออกจากชีส (Wunderlichová et al., 2014) ต่ำมากความเข้มข้นของอาร์จินียังอาจเกิดจากความจริงที่ว่าอาร์จินีใช้เป็นแหล่งพลังงานที่เกิดจากการแปลงไปสู่แอมโมเนียornithine (มี citrulline เป็นตัวกลาง) ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และadenosine triphosphate (คริสดัดลีย์เดอร์สันและเหล็ก, 1999). ในการศึกษาก่อนหน้านี้ (Bunková et al, 2009;.. Bunková, et al, 2010) อย่างมีนัยสำคัญกิจกรรม decarboxylase tyramine บวกได้พบได้ทั้งในสายพันธุ์ภายใต้เงื่อนไขที่ดีที่สุด(ในหลอดทดลอง) ใน decarboxylase กลางในขณะที่ putrescine ได้ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันที่ผลิตเฉพาะในระดับความเข้มข้นที่ไม่มีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตามในตัวอย่างรุ่น L824 และ L946, decarboxylation สำคัญของอาร์จินีและornithine เกิดขึ้นก่อให้เกิดความเข้มข้นสูงของputrescine ความสามารถนี้ decarboxylation แตกต่างกันของสายพันธุ์ของแอล lactis subsp cremoris CCDM 824 และ 946 CCDM ในรูปแบบชีสและสื่อdecarboxylase อาจจะอาจเป็นเพราะเงื่อนไขในสภาพแวดล้อมจริงของชีส เหล่าสิ่งแวดล้อมสภาพอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตสามารถหนึ่งของสายพันธุ์decarboxylase บวก ต่อจากนั้นอาจจะมีความแตกต่างในความสามารถในการ decarboxylate อะมิโนฟรีที่สอดคล้องกันกรดในรูปแบบไบโอจีเอได้รับเมื่อเทียบกับกิจกรรมdecarboxylase ในหลอดทดลอง (ในสื่อวัฒนธรรม) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นในการทดสอบกิจกรรม decarboxylase ของสายพันธุ์ที่ไม่เพียงแต่ในสื่อวัฒนธรรม แต่ยังอยู่ในระบบอาหารที่ซับซ้อนที่ความสามารถในการผลิตเอมีนไบโอจีสามารถจะมีความหมายที่แตกต่างกัน(Bunková et al, 2009;. Bunková et al, 2010. Krízek, รูปที่ 2. การพัฒนาเนื้อหาในไบโอจีเอชีสดัตช์ชนิดรูปแบบ (ญ. - ตัวอย่างการควบคุมโดยไม่ต้องมีการผลิตไบโอจีเอใช้ความเครียด s - ตัวอย่างที่มีการผลิตไบโอจีเอความเครียดจากLactococcus lactis subsp lactis CCDM. 824; d - ตัวอย่างกับเอมีนไบโอจีผลิตความเครียดจาก Lactococcus lactis subsp lactis CCDM 946) ในช่วงระยะเวลาสุก 90 วันที่ 10 ± 2 องศาเซลเซียสส่วน -.. เนื้อหา tyramine. ส่วน B - เนื้อหา putrescine ผลการวิจัยแสดงโดยใช้ค่าเฉลี่ย±มาตรฐานเบี่ยงเบน (n = 24)