“It’s really the green boogeyman.”

“It’s really the green boogeyman.” Suddenly, I got mad. I never believed boogeyman stories. Sidney wasn’t going to frighten me! Now I was more determined than ever to pretend I was not afraid. I kept on counting, only this time I didn’t say it out loud. Harry gave Sidney a final warning. “You’d better stop fooling around, Sid the Squid.” After we turned and entered a small empty room, the guide asked everyone to sit down for a while and rest. His voice echoed off the stone walls. “I have a ghost story to tell you,” he said. I grabbed Harry’s ankle and held on to it tightly. “There once was a prisoner named Abel Starkey who saved one hundred dollars.” “What was he in for?” Mary asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันเป็นจริง ๆ boogeyman สีเขียว" ทันใดนั้น ผมบ้า ฉันไม่เคยเชื่อเรื่อง boogeyman ห้องกว้างไม่ได้ไปขู่ฉัน ตอนนี้ ผมก็ยิ่งตั้งใจกว่าเคยแกล้งผมไม่กลัว ฉันเก็บในนับ เฉพาะครั้งนี้ฉันไม่ได้พูดว่า ดัง ๆ แฮร์รี่ให้คำเตือนสุดท้ายณเมืองซิดนีย์ "คุณจะหยุดดี fooling สถาน Sid ปลาหมึก" หลังจากที่เราเปิด และป้อนห้องว่างเปล่าขนาดเล็ก แนะนำที่ถามทุกคนนั่งลงในขณะที่ และส่วนที่เหลือ เสียงของเขาได้พูดย้ำปิดผนังหิน "ฉันมีเรื่องผีบอก เขากล่าวว่า ผมคว้าข้อเท้าของแฮร์รี่ และขึ้นบนให้แน่น "มีครั้งเดียวได้นักโทษชื่อเอ Starkey ผู้บันทึกหนึ่งร้อยดอลลาร์" "สิ่งที่เป็นเขาในการ" แมรี่ถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันจริงๆ boogeyman สีเขียว." ทันใดนั้นผมได้บ้า ผมไม่เคยเชื่อเรื่อง boogeyman ซิดนีย์ไม่ได้ไปขู่ฉัน! ตอนนี้ฉันได้มากขึ้นกว่าที่เคยมุ่งมั่นที่จะแสร้งทำเป็นว่าผมไม่ได้กลัว ผมเก็บไว้ในการนับ แต่คราวนี้ผมไม่ได้พูดมันออกมาดัง ๆ แฮร์รี่ให้ซิดนีย์เตือนครั้งสุดท้าย "คุณควรที่จะหยุดหลอกลวงรอบซิดปลาหมึก." หลังจากที่เราหันหลังกลับและเดินเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่าขนาดเล็กคู่มือถามทุกคนที่จะนั่งลงในขณะที่และส่วนที่เหลือ เสียงของเขาสะท้อนปิดผนังหิน "ผมมีเรื่องผีที่จะบอกคุณ" เขากล่าว ผมคว้าข้อเท้าของแฮร์รี่และเมื่อวันที่มันแน่น "มีครั้งหนึ่งเคยเป็นนักโทษชื่อสตาร์กี้อาเบลผู้ช่วยหนึ่งร้อยดอลลาร์." "อะไรคือสิ่งที่เขาใน?" แมรี่ถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ก็เดี๋ยวนี้สีเขียวจริงๆ " จู่ๆ ผมก็โกรธ ผมไม่เคยเชื่อเรื่อง เดี๋ยวนี้ ซิดนีย์ก็จะขู่ฉัน ตอนนี้ผมกำลังมุ่งมั่นมากขึ้นกว่าเดิมที่จะแกล้งทำเป็นไม่กลัว ฉันเฝ้านับเฉพาะเวลาที่ฉันไม่พูดมันออกมาดังๆ แฮร์รี่ให้ซิดนีย์ คำเตือนสุดท้าย " คุณน่าจะเลิกเล่นได้แล้ว ซิดปลาหมึก " หลังจากเราเปิดและเข้าไปในห้องเล็ก ๆ ,คู่มือบอกให้ทุกคนนั่งลงได้สักพักเถอะ เสียงของเขาสะท้อนจากผนังหิน " ฉันมีผี เรื่องราวที่จะบอกคุณ , " เขากล่าวว่า ฉันคว้าข้อเท้าของแฮร์รี่และถือมันไว้ให้มั่น " เคยมีนักโทษ ชื่อ เบล สตาร์คีย์ที่ช่วยหนึ่งร้อยดอลลาร์ . " อะไรเขา ? " แมรี่ถาม