In most bargaining situations, ther

In most bargaining situations, there is usually a preliminary discussion, called negotiation. The word negotiation is derived from Latin and in civil law means “trading on deliberations leading to an agreement.”
The modeling approach to bargaining is to determine what contract, that is, agree joint strategy, might or should be reached. The bargaining model offers an agreement (solution) (Rubin & Brown, 1975).
However, have felt the similarities of definition are so strong that the terms bargaining and negotiation can be used interchangeably, even though occasional distinction is made between the terms.

The minimum necessary variables for a model of the overall bargaining process include both the decision maker’s and the opponent’s initial offers, desired outcomes, maximum level of concession (zero profit level), and rate of concession.
Two parties can bargain over price; the seller usually wants the price to be high, while the buyer wants the price to be low. The seller is often working under a profit-maximization strategy and the buyer is more interested in minimizing cost.





Each representing a major factor assumed to affect bargaining;

1.General bargaining predispositions. Individual differences in bargaining predispositions may affect bargaining behavior. (bargainers may have a cooperative or a competitive)
2.Payoff system. Payoffs result from various aspects of the negotiated agreement.
3.Social relationship with the opponent. This factor refers to social relationship existing between the bargainers.
(4) Social relationship with significant other. This factor refers to the relationships of the bargainers to significant others not participating directly in the bargaining.
(5) Situational factors. The physical and social setting of the bargaining may have an effect
(6) Bargaining strategy. This factor includes the specific actions of the bargainer during bargaining.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสถานการณ์ที่มีการต่อรองมากที่สุด มีอยู่มักจะสนทนาเบื้องต้น เรียกเจรจา เจรจาคำมาจากภาษาละติน และในกฎหมายแพ่งหมายถึง "เทรดบนอย่างรอบคอบยิ่งขึ้นนำไปสู่ข้อตกลง" วิธีสร้างโมเดลต้องต่อรองราคาจะกำหนดว่าสัญญา คือ กลยุทธ์ร่วม อาจ หรือควรถึง แบบต่อรองมีข้อตกลง (แก้ปัญหา) (Rubin และน้ำตาล 1975) อย่างไรก็ตาม รู้สึกว่า ความเหมือนของคำจำกัดความแข็งแรงว่า เงื่อนไขต่อรองราคาและเจรจาต่อรองสามารถใช้สลับกัน แม้ว่าจะทำเป็นครั้งคราวความแตกต่างระหว่างเงื่อนไข ตัวแปรจำเป็นขั้นต่ำสำหรับแบบจำลองของการต่อรองโดยรวมรวมทั้งการตัดสินใจของ และเริ่มต้นของฝ่ายตรงข้าม มี ผลต้อง ระดับสูงสุดของสัมปทาน (ศูนย์กำไรระดับ), และอัตราของสัมปทาน สองฝ่ายสามารถต่อผ่านราคา ผู้ขายมักจะต้องการราคาจะสูง ในขณะที่ผู้ซื้อต้องการราคาจะต่ำ ผู้ขายมักจะทำงานภายใต้กลยุทธ์ maximization กำไร และผู้ซื้อมีความสนใจในการลดต้นทุนแต่ละบรรทัดแทนตัวหลักที่ถือว่ามีผลต่อการต่อรองราคา1.ทั่วไป predispositions ต่อรอง ต่างละ predispositions ต่อรองอาจมีผลต่อพฤติกรรมต่อรอง (bargainers อาจเป็นสหกรณ์หรือการแข่งขัน)2.ระบบผลตอบแทน Payoffs ได้จากแง่มุมต่าง ๆ ของข้อตกลงการเจรจา3.ความสัมพันธ์ทางสังคมกับฝ่ายตรงข้าม ปัจจัยนี้หมายถึงความสัมพันธ์ทางสังคมที่มีอยู่ระหว่าง bargainers ที่(4) ความสัมพันธ์สังคม มีนัยสำคัญ other ปัจจัยนี้หมายถึงความสัมพันธ์ของ bargainers การสำคัญอื่น ๆ ไม่มีส่วนร่วมโดยตรงในการต่อรองราคา(5) จัดการปัจจัย ที่ตั้งทางกายภาพ และสังคมของการต่อรองราคาอาจมีผลกระทบ(6) กลยุทธ์การต่อรองราคา ปัจจัยนี้มีการกระทำเฉพาะของ bargainer ที่ในระหว่างการต่อรองราคา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนสถานการณ์การเจรจาต่อรองมักจะมีการสนทนาเบื้องต้นที่เรียกว่าการเจรจาต่อรอง การเจรจาต่อรองเป็นคำที่มาจากภาษาละตินและกฎหมายแพ่งหมายถึง "การซื้อขายเมื่อพิจารณานำไปสู่ข้อตกลง."
วิธีการสร้างแบบจำลองในการเจรจาต่อรองคือการกำหนดสิ่งที่ทำสัญญาที่เป็นกลยุทธ์ตกลงร่วมกันหรืออาจจะถึงควร รูปแบบการเจรจาต่อรองมีข้อตกลง (สารละลาย) (รูบิน & Brown, 1975).
แต่มีความรู้สึกคล้ายคลึงกันของความหมายที่มีให้ดีว่าการเจรจาต่อรองข้อตกลงและการเจรจาต่อรองที่สามารถใช้แทนกันได้แม้ว่าความแตกต่างบางครั้งทำขึ้นระหว่างคำว่า. ตัวแปรที่จำเป็นขั้นต่ำสำหรับรูปแบบของกระบวนการการเจรจาต่อรองโดยรวมทั้งผู้ตัดสินใจและข้อเสนอเริ่มต้นของฝ่ายตรงข้ามที่เป็นผลลัพธ์ที่ต้องการระดับสูงสุดของสัมปทาน (ศูนย์ระดับกำไร) และอัตราการสัมปทาน. สองฝ่ายสามารถต่อรองราคามากกว่า; ผู้ขายมักจะต้องการที่ราคาจะสูงในขณะที่ผู้ซื้อต้องการราคาที่อยู่ในระดับต่ำ ผู้ขายมักจะทำงานภายใต้กลยุทธ์การทำกำไรสูงสุดและผู้ซื้อมีความสนใจมากขึ้นในการลดค่าใช้จ่าย. แต่ละคนคิดเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อสันนิษฐานว่าการเจรจาต่อรอง; 1.General predispositions การเจรจาต่อรอง ความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการเจรจาต่อรอง predispositions อาจมีผลต่อพฤติกรรมการเจรจาต่อรอง (ต่อรองอาจจะมีความร่วมมือหรือการแข่งขัน) ระบบ 2.Payoff ผลตอบแทนเป็นผลมาจากแง่มุมต่าง ๆ ของข้อตกลงการเจรจาต่อรอง. ความสัมพันธ์ 3.Social กับฝ่ายตรงข้าม ปัจจัยที่นี้หมายถึงความสัมพันธ์ทางสังคมที่มีอยู่ระหว่างต่อรองได้. (4) ความสัมพันธ์ทางสังคมที่สำคัญอื่น ๆ ปัจจัยที่นี้หมายถึงความสัมพันธ์ของการต่อรองให้ผู้อื่นอย่างมีนัยสำคัญไม่ได้เข้าร่วมในการเจรจาต่อรองโดยตรงที่. (5) ปัจจัยสถานการณ์ การตั้งค่าทางกายภาพและทางสังคมของการเจรจาต่อรองอาจมีผลกระทบ(6) กลยุทธ์การเจรจาต่อรอง ปัจจัยนี้รวมถึงการกระทำที่เฉพาะเจาะจงของ bargainer การเจรจาต่อรองระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสถานการณ์ที่สำคัญส่วนใหญ่ มักจะมีการอภิปราย เบื้องต้น เรียกว่า การเจรจาต่อรอง คำที่มาจากภาษาละตินและการเจรจาอยู่ในกฎหมายหมายถึงการซื้อขายในกรรมาธิการที่นำไปสู่ข้อตกลง "
แบบจำลองเพื่อการตรวจสอบสัญญา นั่นคือยอมรับกลยุทธ์ร่วมกัน อาจจะ หรือ ควรจะถึงการต่อรองแบบมีข้อตกลง ( แก้ไข ) ( รูบิน&สีน้ำตาล , 1975 ) .
แต่รู้สึกเหมือนนิยามนั้นแรงมาก เงื่อนไขการเจรจาต่อรองและการเจรจาต่อรอง สามารถใช้แทนกันได้ แม้ว่าจะทำให้ความแตกต่างเป็นครั้งคราวระหว่างข้อตกลง

ตัวแปรที่จำเป็นขั้นต่ำสำหรับแบบจำลองของกระบวนการต่อรองโดยรวมรวมทั้งผู้ตัดสินและฝ่ายตรงข้ามได้เริ่มต้นเสนอผลลัพธ์ที่ต้องการในระดับสูงสุดของสัมปทาน ( ระดับกำไรศูนย์ ) , และอัตราสัมปทาน .
2 ฝ่ายสามารถต่อรองราคาราคา ผู้ขายมักจะต้องการ ราคาจะสูง ในขณะที่ผู้ซื้อ อยากให้ราคาต่ำลงครับผู้ขายมักจะทำงานภายใต้กลยุทธ์กำไรสูงสุด และผู้ซื้อมีความสนใจในการลดต้นทุน





แต่ละแทนปัจจัยสําคัญที่ถือว่ามีผลต่อการต่อรอง ;

1.general ต่อรอง predispositions . ความแตกต่างของแต่ละบุคคลเป็นสำคัญ predispositions อาจมีผลต่อพฤติกรรมในการเจรจาต่อรอง ( bargainers อาจมีสหกรณ์หรือแข่งขัน )
ระบบ 2.payoff .ผลตอบแทนจากผลด้านต่างๆของเจรจาข้อตกลง 3.social
ความสัมพันธ์กับฝ่ายตรงข้าม ปัจจัยนี้หมายถึงความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่าง bargainers .
( 4 ) ความสัมพันธ์ทางสังคมกับสำคัญอื่น ๆ ปัจจัยนี้ หมายถึง ความสัมพันธ์ของ bargainers ไปอย่างคนอื่นไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรงในการต่อรอง
( 5 ) ปัจจัยด้านสถานการณ์