3.3 Gastric Evacuation Time and Rel

3.3 Gastric Evacuation Time and Related Studies
Many studies have been performed relating to developing an optimum feeding schedule, mostly for salmonids, but also including a number of other cultured fish. Variables considered with feeding rate and gastric evacuation time included temperature, season, activity, body size, gut capacity, satiety, and metabolic rate. A relatively consistent finding has been that gastric emptying rate declines more or less exponentially (sometimes linearly) with time. Larger meals first are often, but not always, digested at a faster rate than small meals and the amount of pepsin and acid produced was somewhat proportional to the degree of distension of the stomach. Stomach mobility often increases with the degree of stomach distension also. The appetite, digestion rate, and amount of secretions produced all decreased with decreased temperature, but the secretions also decreased if tested at temperatures in excess of the acclimation temperature. Appetite, i.e., the amount of food eaten voluntarily at one time, appears to be the inverse of stomach fullness, although this does not explain the entire appetite phenomenon. Appetite continues to increase for a number of days after the stomach is empty, indicating that additional metabolic or neural mechanisms are operating. Data on gastric emptying time, digestion rate, and temperature for sockeye salmon have been shown to reflect the underlying phenomenon. Direct comparison of data on digestion among different workers is difficult, because of differences in species, food and methods used.
The total time for passage of food through the gut until the non-digestible portions of a meal are voided as faeces has not commonly been measured. Gastric emptying time and total passage time in skipjack tuna at 23-26 C was about 12 hours with the intestine being maximally filled about five hours after eating and empty after about 14 hours. Defaecation often occurred 2-3 hours after a meal, presumably being material from a previous meal. After a single meal, faeces were found 24, 48 and even 96 hours after the meal. Thus, there is considerable variation in food passage time, presumably relating to the digestibility of the food. Magnuson (1969) commented that the passage rates in skipjack tuna were at least twice as fast as known for any other fish.
The obvious importance of food passage time becomes apparent when one wishes to analyze faeces resulting from ingestion of a specific meal. If one waits to feed a test meal until the gut is completely empty, then the digestion processes observed will be typical only of starved fish. If one feeds the test meal as part of a regular feeding programme, then the problem is to mark the food for appropriate faecal analysis. Thus the problem is not as simple as it might appear at first.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 เวลาอพยพในกระเพาะอาหารและที่เกี่ยวข้องศึกษา
ศึกษาจำนวนมากมีการเกี่ยวข้องกับการพัฒนาเหมาะสมให้อาหารกำหนดการ เพื่อ salmonids แต่ยัง รวมถึงจำนวนอื่น ๆ อ่างปลา ตัวแปรที่ถือว่า มีอัตราการให้อาหาร และเวลาอพยพในกระเพาะอาหารรวมอุณหภูมิ ฤดูกาล กิจกรรม ขนาดร่างกาย กำลังไส้ สามารถ และอัตราการเผาผลาญ ค้นหาค่อนข้างสอดคล้องกันได้ที่ในกระเพาะอาหารล้างลดอัตราการอัตราการขยายตัวอย่างมากน้อย (บางครั้งเชิงเส้น) กับเวลา อาหารมื้อใหญ่ก่อนเป็นบ่อย แต่ไม่ เสมอ เจ่าที่อัตราเร็วกว่าอาหารมื้อเล็ก ๆ และจำนวนเพพซิน และกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างเป็นสัดส่วนกับระดับของ distension ของกระเพาะอาหาร เคลื่อนไหวของกระเพาะอาหารมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับ distension ท้องยัง ความอยากอาหาร อัตราการย่อยอาหาร และจำนวนการหลั่งที่ผลิตทั้งหมดลดลง มีอุณหภูมิลดลง แต่หลั่งลดลงถ้ายัง ทดสอบที่อุณหภูมิเกินกว่าอุณหภูมิ acclimation ความอยากอาหาร เช่น จำนวนอาหารที่กินต่อครั้งหนึ่ง ดูเหมือนจะ เป็นค่าผกผันของความแน่นท้อง ถึงแม้ว่านี้ไม่อธิบายปรากฏการณ์ทั้งหมดความอยากอาหาร อาหารยังคงเพิ่มจำนวนวันหลังจากท้องว่างเปล่า แสดงว่า กลไกการเผาผลาญ หรือประสาทเพิ่มเติมกำลังปฏิบัติ ได้รับการแสดงข้อมูลเวลาล้างในกระเพาะอาหาร อัตราการย่อยอาหาร และอุณหภูมิสำหรับอนช็อคเพื่อสะท้อนปรากฏการณ์พื้นฐาน เปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลย่อยอาหารระหว่างผู้ปฏิบัติงานที่แตกต่างได้ยาก เพราะความแตกต่างในชนิด อาหาร และวิธีใช้
เวลารวมสำหรับเส้นทางของอาหารผ่านลำไส้จนบางส่วนไม่ใช่ digestible อาหารเป็นโมฆะเป็น faeces ได้ไม่โดยทั่วไปการวัด ในกระเพาะอาหารล้างเวลาและเส้นทางทั้งหมดใน skipjack ทูน่าที่ 23-26 C ได้ประมาณ 12 ชั่วโมง มีลำไส้ที่ถูก maximally กรอกประมาณ 5 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหาร และว่างเปล่าหลังจากประมาณ 14 ชั่วโมง ถ่ายอุจจาระมักจะเกิดขึ้น 2-3 ชั่วโมงหลังอาหาร น่าจะเป็นวัสดุจากมื้อก่อนหน้า หลังอาหารเดี่ยว faeces พบ 24, 48 และแม้ 96 ชั่วโมงหลังอาหาร ดังนั้น มีความผันแปรมากในอาหารกาลเวลา ที่สันนิษฐานว่าเกี่ยวข้องกับ digestibility ของอาหาร Magnuson (1969) ความเห็นว่า ราคาเส้นทางในทูน่า skipjack ได้น้อยสองครั้งเป็นอย่างรวดเร็วเป็นที่รู้จักสำหรับปลาอื่น ๆ
ความสำคัญชัดเจนอาหารกาลเวลาจะเห็นได้ชัดเจนเมื่อประสงค์ที่จะวิเคราะห์ faeces ที่เกิดจากการกินอาหารเฉพาะ ถ้าหนึ่งรอให้อาหารอาหารทดสอบจนกว่าลำไส้จะเปล่า แล้วสังเกตกระบวนการย่อยอาหารจะมีเฉพาะของปลา starved ถ้าหนึ่งฟีดอาหารทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการให้อาหารปกติ แล้วปัญหานั้นจะ เลือกอาหารที่เหมาะสมวิเคราะห์ faecal ดังนั้น ปัญหาไม่ได้ง่ายเช่นนั้นอาจปรากฏในตอนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 กระเพาะอาหารเวลาการอพยพและการศึกษาที่เกี่ยวข้อง
ศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาตารางการให้อาหารที่เหมาะสมส่วนใหญ่สำหรับ salmonids แต่ยังรวมถึงจำนวนของปลาที่เพาะเลี้ยงอื่น ๆ ตัวแปรที่ถือว่ามีอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมและเวลาการอพยพในกระเพาะอาหารรวมถึงอุณหภูมิฤดูกาลกิจกรรมขนาดของร่างกายความจุกระเพาะอาหาร, ความเต็มอิ่มและอัตราการเผาผลาญ การค้นพบที่ค่อนข้างสอดคล้องกันได้รับการที่อัตราการระบายน้ำในกระเพาะอาหารลดลงมากหรือน้อยชี้แจง (บางครั้งเส้นตรง) กับเวลา อาหารที่มีขนาดใหญ่เป็นครั้งแรกมักจะเป็น แต่ไม่เสมอไปย่อยในอัตราที่เร็วกว่าอาหารมื้อเล็กและปริมาณของน้ำย่อยและกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างสัดส่วนกับระดับของการขยายของกระเพาะอาหาร การเคลื่อนไหวของกระเพาะอาหารมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับของการขยายกระเพาะอาหารยัง ความอยากอาหารของอัตราการย่อยอาหารและปริมาณของสารคัดหลั่งที่ผลิตทั้งหมดลดลงเมื่ออุณหภูมิลดลง แต่หลั่งลดลงหากการทดสอบที่อุณหภูมิเกินกว่าอุณหภูมิที่ปรับสภาพ ความอยากอาหารคือปริมาณของอาหารที่กินโดยสมัครใจที่ครั้งหนึ่งดูเหมือนจะเป็นตรงกันข้ามกับความอิ่มท้อง แต่นี้ไม่ได้อธิบายปรากฏการณ์ความอยากอาหารทั้งหมด ความอยากอาหารยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลาหลายวันหลังจากที่กระเพาะอาหารยังว่างอยู่แสดงให้เห็นว่าการเผาผลาญเพิ่มเติมหรือกลไกของระบบประสาทมีการดำเนินงาน ข้อมูลเกี่ยวกับเวลาในกระเพาะอาหารตะกอนอัตราการย่อยอาหารและอุณหภูมิปลาแซลมอนปลาแซลมอนสีแดงได้รับการแสดงที่จะสะท้อนให้เห็นถึงปรากฏการณ์พื้นฐาน เปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลในการย่อยอาหารในหมู่คนงานที่แตกต่างกันเป็นเรื่องยากเพราะความแตกต่างในรูปแบบอาหารและวิธีการที่ใช้
เวลาทั้งหมดในการผ่านของอาหารผ่านลำไส้จนถึงส่วนที่ย่อยไม่ได้ของอาหารจะเป็นโมฆะขณะที่อุจจาระไม่ได้ทั่วไป วัด กระเพาะอาหารตะกอนเวลาและเวลาทางรวมในปลาทูน่า skipjack ที่ 23-26 C ประมาณ 12 ชั่วโมงกับลำไส้ที่ถูกที่สุดที่เต็มไปด้วยประมาณห้าชั่วโมงหลังจากที่รับประทานอาหารและว่างเปล่าหลังจากนั้นประมาณ 14 ชั่วโมง มักจะเกิดขึ้น Defaecation 2-3 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหารน่าจะเป็นวัสดุจากอาหารก่อนหน้านี้ หลังจากอาหารมื้อเดียวอุจจาระพบ 24, 48 และ 96 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหาร ดังนั้นจึงมีการเปลี่ยนแปลงมากในช่วงเวลาทางอาหารน่าจะเกี่ยวข้องกับการย่อยอาหาร Magnuson (1969) ให้ความเห็นว่าอัตราการผ่านในปลาทูน่า skipjack มีอย่างน้อยสองครั้งให้เร็วที่สุดเท่าที่รู้จักกันสำหรับปลาอื่น ๆ
ที่เห็นได้ชัดถึงความสำคัญของเวลาที่ผ่านไปกลายเป็นอาหารที่เห็นได้ชัดเมื่อหนึ่งประสงค์จะวิเคราะห์อุจจาระที่เกิดจากการบริโภคของอาหารที่เฉพาะเจาะจง ถ้าใครรอที่จะกินอาหารมื้อทดสอบจนลำไส้ว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์แล้วกระบวนการย่อยอาหารจะได้รับการสังเกตโดยทั่วไปปลาเพียงหิวโหยของ หากหนึ่งในฟีดอาหารการทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการให้อาหารตามปกติแล้วปัญหาคือการทำเครื่องหมายอาหารสำหรับการวิเคราะห์อุจจาระที่เหมาะสม ดังนั้นปัญหาไม่ได้ง่ายอย่างที่มันอาจปรากฏขึ้นในตอนแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 ในการอพยพและการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ
หลายการศึกษาได้ทำการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับตารางการให้อาหารที่เหมาะสมสำหรับ salmonids เป็นส่วนใหญ่ แต่ยังรวมถึงจำนวนของปลาที่เลี้ยงอื่น ๆ ตัวแปรที่พิจารณาด้วยการให้อัตราและเวลาการอพยพกระเพาะรวมอุณหภูมิ , ฤดู , กิจกรรม , ขนาดร่างกาย , ไส้ความจุความอิ่มและอัตราการเผาผลาญ .การล้างกระเพาะอาหารที่สอดคล้องกันค่อนข้างมีอัตราลดลงมากหรือน้อยแทน ( บางครั้งนำ ) กับเวลา อาหารมื้อใหญ่แรกมักจะ แต่ไม่เสมอไป ย่อยในอัตราที่เร็วกว่า มื้อเล็ก ๆ และปริมาณของเอนไซม์เปปซินและกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างได้สัดส่วนกับระดับของการบวมของท้องการเคลื่อนไหวท้องมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับของ แน่นท้อง ท้องยัง ความอยากอาหาร , อัตราการย่อย และปริมาณการหลั่งผลิตทั้งหมดลดลง อุณหภูมิจะลดลง แต่หลั่งลดลงถ้าทดสอบที่อุณหภูมิในส่วนของ acclimation อุณหภูมิ อาหาร คือ ปริมาณของอาหารที่รับประทาน โดยช่วงหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นตรงกันข้ามความอิ่มท้องแม้ว่านี้ไม่ได้อธิบายปรากฏการณ์ของอาหารทั้งหมด ความอยากอาหารยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลาหลายวันหลังจากท้องว่าง ระบุว่า กลไกการเผาผลาญอาหารหรือประสาทเพิ่มเติม คือ ผ่าตัด ข้อมูลเกี่ยวกับการล้างกระเพาะอาหารเวลาอัตราการย่อยอาหารและอุณหภูมิสำหรับปลาแซลมอนสีแดงได้รับการแสดงเพื่อสะท้อนถึงปรากฏการณ์การเปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลในการย่อยอาหารของคนงานที่แตกต่างกันเป็นเรื่องยาก เพราะความแตกต่างของชนิดอาหารและวิธีการที่ใช้
รวมเวลาเดินของอาหารผ่านทางเดินอาหารจนไม่ย่อยส่วนของอาหารจะเป็นโมฆะเป็นอุจจาระไม่ได้มักถูกวัดการล้างกระเพาะอาหารและเวลาเดินทางทั้งหมดในปลาทูน่าที่อุณหภูมิ 23-26 ประมาณ 12 ชั่วโมง มีไส้เป็นอย่างสูงสุดเต็มประมาณห้าชั่วโมงหลังจากรับประทานอาหารว่าง และหลังจากนั้นประมาณ 14 ชั่วโมง การถ่ายอุจจาระบ่อยขึ้น 2-3 ชั่วโมงหลังอาหาร ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นวัสดุจากมื้อก่อนหน้า หลังจากมื้ออาหารเดี่ยว อุจจาระพบ 24 , 48 และ 96 ชั่วโมง หลังจากรับประทานอาหาร ดังนั้นมีการเปลี่ยนแปลงมากในเวลาเดินอาหาร น่าจะเกี่ยวข้องกับการย่อยได้ของอาหาร แมคนูสัน ( 1969 ) ให้ความเห็นว่า ทางผู้คักอย่างน้อยสองครั้งที่รวดเร็วเป็นที่รู้จักกันสำหรับการใด ๆอื่น ๆของปลา
ความสำคัญชัดเจนเวลาเดินอาหารจะปรากฏเมื่อต้องการวิเคราะห์อุจจาระที่เกิดจากการรับประทานอาหารที่เฉพาะเจาะจงถ้ารอเลี้ยงอาหารการทดสอบจนกระเพาะจะว่างเปล่า แล้วการย่อยอาหาร กระบวนการตรวจสอบจะปกติแต่อดอาหารปลา ถ้าฟีดอาหารการทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของโครงการอาหารปกติแล้ว ปัญหาคือการทำเครื่องหมายในอาหารสำหรับการวิเคราะห์ที่เหมาะสม ดังนั้นปัญหาคือไม่ง่ายอย่างที่มันอาจจะปรากฏขึ้นในตอนแรก