Verbs express a particular action (

Verbs express a particular action (throw) or state of being (was). In addition, verbs help express who or what performs the action (person), how many people or things perform the action (number), the speaker's attitude toward or relation to the action (mood), and whether the subject is the giver or receiver of the action (voice). Perhaps the most obvious characteristic of verbs, however, is how the verb tenses express time.

Different verb forms are used in combination to express when actions occur. The simple present, past, and future tenses simply place events in time. The perfect tenses (they occur with have, has, and had) express events or actions completed; the progressive tenses (-ing verbs used together with helpers such as is, was, and were) show actions or events that are continuing.

Intentional shifting of verb tense
A statement such as the following intentionally mixes verb tenses:

I had decided to add Anthropology 11 when I discovered it already had filled up and the instructor would not be accepting any more students.

The mixed verb tenses here are intended to convey in what order things happened, what actions are completed, and what actions are continuing. The class had filled and the speaker had decided (both actions completed in the past) before he or she discovered the class was full. And the instructor is at present turning away students and will continue to turn them away for the foreseeable future.

In the following example, a statement about past actions is followed by a statement of a general truth:

I had decided to add Anthropology 11 when I discovered it already had filled up; it is unwise to wait until the last minute to add a required class.

Generalities and truisms like this (it is unwise to wait) are expressed in the simple present tense, even if they are imbedded in a statement written in a past tense.

Unintentional shifting of verb tense
Clearly, intentionally shifting verb tenses can convey a great deal of information. However, when verb tenses shift for no good reason, meaning becomes garbled. In general, avoid unnecessary changes in verb tense. This is a particular problem in personal narratives, where it is common to see something like this:

I was undecided about my major when I was a freshman. I wanted to study journalism but I like art, too. I find that sketching is relaxing and helped reduce stress, while journalism was a high-energy, often stressful class.

The verb shifts are unnecessary and make it more difficult for the reader to follow. Here is the statement revised to a consistent past tense:

I was undecided about my major when I was a freshman. I wanted to study journalism but I liked art, too. I found that sketching was relaxing and helped reduce stress, while journalism was a high-energy, often stressful class.

In personal narratives, you may choose to use either past or present tense verbs. Just do not mix them as this writer did:

He turns the key in the ignition, but only heard the relentless, useless chugging of an engine unwilling to turn over. He glanced left, then right. He cannot see the approaching train through the driving rain, but he could hear it, a low moaning wail still distant enough that he thought he still might be able to save the car.

Revised to a consistent past tense, this story is more coherent:

He turned the key in the ignition, but only heard the relentless, useless chugging of an engine unwilling to turn over. He glanced left, then right. He couldn't see the approaching train through the driving rain, but he could hear it, a low moaning wail still distant enough that he thought he still might be able to save the car.

In this case, however, you might be more successful in recreating the suspense of the moment by keeping to a consistent present tense:

He turns the key in the ignition, only to hear the relentless, useless chugging of an engine unwilling to turn over. He glances left, then right. He cannot see the approaching train through the driving rain, but he can hear it, a low moaning wail still distant enough that he thinks he still might be able to save the car.

The literary present tense
For discussing literary works, the preferred tense is the present:

Author Michael Crichton frequently addresses bioethical questions of this sort. His Jurassic Park character Ian Malcolm is a kind of devil's advocate, a doomed protagonist who asks the unasked question: "We can--but should we?"

This statement includes one about the author and his intentions or techniques, and another about a character in one of his books; both are constructed in the literary present tense. Use literary present tense for book and article reviews, summaries, and critiques.

Critiques of musical performances, art shows or other artistic works also may use the literary present tense.

For more information on verbs, see the TIP Sheet Verbs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำกริยาแสดงการกระทำ (โยน) หรือรัฐการ (ถูก) นอกจากนี้ คำกริยาช่วยที่ หรือที่ทำการดำเนินการ (บุคคล), จำนวนคนหรือสิ่งที่ทำการดำเนินการ (หมายเลข), ลำโพงของทัศนคติต่อ การความสัมพันธ์กับการดำเนินการ (อารมณ์), และว่าเรื่องเป็น giver หรือตัวรับสัญญาณของการดำเนินการ (เสียง) บางทีลักษณะชัดเจนที่สุดของคำกริยา อย่างไรก็ตาม ได้อย่างไรกาลกริยาแสดงเวลาฟอร์มกริยาต่าง ๆ ที่ใช้ในชุดแสดงเมื่อมีการกระทำเกิดขึ้น อย่างปัจจุบัน อดีต และอนาคตกาลก็ทำกิจกรรมในเวลา กาลเหมาะสม (เกิดขึ้นด้วยมี มี และมี) แสดงเหตุการณ์หรือการกระทำเสร็จสมบูรณ์ กาลก้าวหน้า (-กริยา ing การตัวช่วยเช่นเป็น คือ และถูก) แสดงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่จะดำเนินการต่อไปเลื่อนลอยตกของกาลกริยาคำสั่งต่อไปนี้ก็ตั้งใจกริยากาล:ฉันได้ตัดสินใจเพิ่ม 11 มานุษยวิทยาเมื่อพบมันแล้วเติมได้ และผู้สอนจะไม่สามารถรับนักเรียนเพิ่มเติมใด ๆกาลกริยาผสมที่นี่มีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดในสั่งสิ่งใดที่เกิดขึ้น การดำเนินการเสร็จสมบูรณ์ และสิ่งที่ดำเนินการอยู่ต่อ เรียนได้กรอกข้อมูล และลำโพงที่ได้ตัดสินใจ (การกระทำทั้งในอดีต) ก่อนเขา หรือเธอพบคลาสได้เต็ม และผู้สอนในปัจจุบันเปลี่ยนจากนักเรียน และจะยังคงเปิดอยู่สำหรับในอนาคตอันใกล้ในตัวอย่างต่อไปนี้ คำสั่งเกี่ยวกับการดำเนินการที่ผ่านมาตาม ด้วยรายงานความจริงทั่วไป:ฉันได้ตัดสินใจเพิ่ม 11 มานุษยวิทยาเมื่อพบมันแล้วก็พอง ฉลาดในการรอจนถึงนาทีสุดท้ายการเพิ่มคลาสที่จำเป็นได้Generalities และ truisms เช่นนี้ (มันไม่ฉลาดในการรอ) จะแสดงในเรื่องสารบัญ แม้ว่าพวกเขาจะฝังตัวในคำสั่งที่เขียนในอดีตกาลตั้งใจขยับของกาลกริยาชัดเจน ตั้งใจขยับกริยากาลสามารถถ่ายทอดข้อมูลมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อกริยากาลกะไม่มีเหตุผลที่ดี ความหมายกลายเป็นฉบับ ทั่วไป หลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงไม่จำเป็นในกาลกริยา นี่คือปัญหาเฉพาะในส่วนบุคคล narratives ซึ่งเป็นธรรมดาที่จะเห็นสิ่งนี้:ผมลังเลเกี่ยวกับวิชาของฉันเมื่อฉันวิชาฯ เป็น ผมอยากเรียนวารสารศาสตร์ แต่ชอบศิลปะ เกินไป พบว่า ร่างผ่อนคลาย และช่วยลดความเครียด ในขณะที่วารสารศาสตร์คลา high-energy มักจะเครียดกะกริยาไม่จำเป็น และทำให้ยากสำหรับอ่านต่อ นี่คือ คำสั่งที่แก้ไขกับอดีตกาลสอดคล้องกัน:ผมลังเลเกี่ยวกับวิชาของฉันเมื่อฉันวิชาฯ เป็น ผมอยากเรียนวารสารศาสตร์ แต่ผมชอบศิลปะ เกินไป พบว่า ร่างผ่อนคลาย และช่วยลดความเครียด ในขณะที่วารสารศาสตร์คลา high-energy มักจะเครียดในส่วนบุคคล narratives คุณอาจเลือกใช้คำกริยาอดีตหรือปัจจุบันกาล เพียงไม่ผสมพวกเขาเป็นผู้เขียนนี้ได้:เขาเปลี่ยนคีย์จะ แต่เพียง ได้ยินไร้ประโยชน์ relentless, chugging ของเครื่องยนต์ไม่ยอมพลิก เขา glanced ซ้าย แล้วขวา ไม่เห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับ แต่เขาไม่สามารถได้ยินมัน wail moaning ต่ำยังคงห่างไกลพอที่เขาคิดว่า ยังอาจสามารถบันทึกรถเรื่องนี้แก้ไขไปเป็นอดีตกาลสอดคล้อง เป็นการเพิ่มเติม coherent:เขาเปิดคีย์ที่จะ แต่เพียง ได้ยินไร้ประโยชน์ relentless, chugging ของเครื่องยนต์ไม่ยอมพลิก เขา glanced ซ้าย แล้วขวา เขาไม่เห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับ แต่เขาไม่สามารถได้ยินมัน wail moaning ต่ำยังคงห่างไกลพอที่เขาคิดว่า ยังอาจสามารถบันทึกรถในกรณีนี้ อย่างไรก็ตาม คุณอาจจะประสบความสำเร็จในการสร้างใจจดใจจ่อของขณะนั้นโดยทำให้ปัจจุบันกาลสอดคล้องกัน:เขาเปลี่ยนคีย์ในการจุดระเบิด เท่านั้นจะได้ยินไร้ประโยชน์ relentless, chugging ของเครื่องยนต์ไม่ยอมพลิก เขาสายตาซ้าย แล้วขวา ไม่เห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับ แต่เขาได้ยินมัน wail moaning ต่ำยังคงไกลพอว่า เขาคิดยังอาจสามารถบันทึกรถวรรณกรรมปัจจุบันกาลสำหรับการสนทนาเกี่ยวกับงานวรรณกรรม ตึงเครียดอยู่ปัจจุบัน:ผู้แต่งไมเคิลไครช์ตันบ่อยอยู่ bioethical คำถามนี้ เขาจูราสสิคอักขระ Malcolm เอียนเป็นชนิดของปีศาจของทนาย เอก doomed ที่ถามคำถาม unasked: "เรา สามารถ - แต่ควรเรา"คำชี้แจงนี้รวมหนึ่งเกี่ยวกับผู้เขียน และความตั้งใจของเขา หรือเทคนิค และอื่น ๆ เกี่ยวกับตัวอักษรของหนังสือ ทั้งสองได้สร้างวรรณกรรมปัจจุบันกาล ใช้กาลปัจจุบันวรรณกรรมการวิจารณ์หนังสือและบทความ สรุป และข้อดีข้อเสียข้อดีข้อเสียของการแสดงดนตรี แสดงศิลปะ หรือผลงานศิลปะอื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจใช้วรรณกรรมปัจจุบันกาลสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำกริยา ดูกริยาแผ่นคำแนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กริยาแสดงการดำเนินการใด (โยน) หรือรัฐของการเป็น (คือ) นอกจากนี้คำกริยาช่วยแสดงที่หรือสิ่งที่จะดำเนินการการดำเนินการ (คน) กี่คนหรือสิ่งที่ดำเนินการ (จำนวน) ทัศนคติของผู้พูดที่มีต่อหรือความสัมพันธ์กับการดำเนินการ (อารมณ์) และไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นผู้ให้หรือผู้รับ ของการดำเนินการ (เสียง) บางทีอาจจะเป็นลักษณะที่เห็นได้ชัดที่สุดของคำกริยา แต่เป็นวิธีการคำกริยากาลเวลาด่วน. รูปแบบคำกริยาที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้ในการรวมกันในการแสดงการกระทำที่เกิดขึ้นเมื่อ ปัจจุบันง่ายที่ผ่านมาและในอนาคตกาลเพียงวางเหตุการณ์ในเวลา กาลที่สมบูรณ์แบบ (พวกเขาเกิดขึ้นกับมีมีและมี) ด่วนมีเหตุการณ์หรือการกระทำที่เสร็จสมบูรณ์; . กาลก้าวหน้า (ไอเอ็นจีกริยาใช้ร่วมกับผู้ช่วยเหลือเช่นที่เป็นอยู่ได้และมี) แสดงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่มีความต่อเนื่องขยับเจตนาของคำกริยาเครียดคำสั่งดังต่อไปนี้จงใจผสมกาลกริยา: ฉันได้ตัดสินใจที่จะเพิ่มมานุษยวิทยา 11 เมื่อผมค้นพบมันแล้วได้เติมเต็มและอาจารย์ผู้สอนจะไม่ได้รับนักเรียนได้อีก. คำกริยาผสมกาลที่นี่มีความตั้งใจที่จะถ่ายทอดในสิ่งที่สิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อสิ่งที่ดำเนินการจะแล้วเสร็จและการกระทำที่จะดำเนินการต่อ ระดับได้เต็มและลำโพงได้ตัดสินใจ (การกระทำของทั้งสองเสร็จสมบูรณ์ในปีที่ผ่านมา) ก่อนที่เขาหรือเธอค้นพบการเรียนเต็ม และอาจารย์ผู้สอนในปัจจุบันเปลี่ยนไปนักเรียนและจะยังคงเปิดพวกเขาออกไปในอนาคตอันใกล้. ในตัวอย่างต่อไปนี้เป็นคำสั่งที่เกี่ยวกับการกระทำที่ผ่านมาตามมาด้วยคำสั่งของความจริงทั่วไป: ฉันได้ตัดสินใจที่จะเพิ่มมานุษยวิทยา 11 เมื่อฉัน ค้นพบมันแล้วก็เต็มไป; จะไม่ฉลาดที่จะรอจนนาทีสุดท้ายที่จะเพิ่มระดับที่จำเป็น. generalities และ truisms เช่นนี้ (มันไม่ฉลาดที่จะรอ) จะแสดงในปัจจุบันกาลง่ายแม้ว่าพวกเขาจะถูกฝังในคำสั่งที่เขียนในอดีตกาล. อย่างไม่ตั้งใจ การขยับของคำกริยาเครียดเห็นได้ชัดว่าจงใจขยับกาลกริยาสามารถถ่ายทอดการจัดการที่ดีของข้อมูล แต่เมื่อกาลกริยาเปลี่ยนไม่มีเหตุผลที่ดีจะกลายเป็นความหมายที่อ่านไม่ออก โดยทั่วไปหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงที่ไม่จำเป็นในกริยาเครียด ปัญหานี้เป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเล่าส่วนบุคคลที่มันเป็นธรรมดาที่จะเห็นอะไรเช่นนี้ผมก็ลังเลใจเกี่ยวกับหลักของฉันเมื่อฉันเป็นนักศึกษาใหม่ ผมอยากที่จะศึกษาการสื่อสารมวลชน แต่ผมชอบศิลปะมากเกินไป ผมพบว่าร่างเป็นที่ผ่อนคลายและช่วยลดความเครียดในขณะที่การสื่อสารมวลชนเป็นพลังงานสูงมักจะเครียดระดับ. กะกริยาที่ไม่จำเป็นและทำให้มันยากขึ้นสำหรับผู้อ่านที่จะปฏิบัติตาม นี่คือคำสั่งปรับอดีตกาลที่สอดคล้องกันคือผมไม่ได้ตัดสินใจเกี่ยวกับการที่สำคัญของฉันเมื่อฉันเป็นนักศึกษาใหม่ ผมอยากที่จะศึกษาการสื่อสารมวลชน แต่ผมชอบศิลปะมากเกินไป ฉันพบว่าร่างเป็นที่ผ่อนคลายและช่วยลดความเครียดในขณะที่การสื่อสารมวลชนเป็นพลังงานสูงมักจะเครียดระดับ. เรื่องเล่าในส่วนบุคคลที่คุณอาจเลือกที่จะใช้คำกริยาเครียดอดีตหรือปัจจุบัน เพียงแค่ไม่ผสมพวกเขาเป็นนักเขียนนี้ได้: เขาหันสำคัญในการจุดระเบิด แต่ได้ยินเพียงอย่างไม่หยุดยั้ง chugging ไร้ประโยชน์ของเครื่องยนต์ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า เขามองซ้ายขวา . เขาไม่สามารถมองเห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับรถ แต่เขาจะได้ยินมันเสียงสวดยังคงร่ำไห้ไกลพอที่ต่ำที่เขาคิดว่าเขายังอาจจะสามารถบันทึกรถแก้ไขเพื่ออดีตกาลที่สอดคล้องกันเรื่องนี้ก็คือการเชื่อมโยงกันมากขึ้น: เขาหันสำคัญในการจุดระเบิด แต่ได้ยินเพียงอย่างไม่หยุดยั้ง chugging ไร้ประโยชน์ของเครื่องยนต์ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า เขามองซ้ายขวา เขาไม่สามารถมองเห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับรถ แต่เขาสามารถได้ยินเสียงมันครางต่ำยังคงร่ำไห้ไกลพอที่จะทำให้เขาคิดว่าเขายังอาจจะสามารถบันทึกรถ. ในกรณีนี้ แต่คุณอาจจะประสบความสำเร็จมาก ในการสร้างใจจดใจจ่อของช่วงเวลาโดยการรักษาจะสอดคล้องปัจจุบันกาล: เขาหันสำคัญในการจุดระเบิดเท่านั้นที่จะได้ยินอย่างไม่หยุดยั้ง chugging ไร้ประโยชน์ของเครื่องยนต์ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า เขาสายตาซ้ายขวา เขาไม่สามารถมองเห็นรถไฟใกล้ผ่านฝนขับรถ แต่เขาสามารถได้ยินมันครางต่ำโอดครวญยังคงห่างไกลพอที่จะทำให้เขาคิดว่าเขายังอาจจะสามารถบันทึกรถ. วรรณกรรมปัจจุบันกาลสำหรับการอภิปรายวรรณกรรมเครียดที่ต้องการคือ ปัจจุบันเขียนไมเคิลไคลบ่อยอยู่คำถาม bioethical แบบนี้ ตัวละครของเขาปาร์คจูราสสิเอียนมัลคอล์เป็นชนิดของปีศาจของผู้สนับสนุนเป็นตัวเอกถึงวาระที่ถามคำถามมิได้รับคำขอร้อง "เราสามารถ - แต่เราควร?" คำสั่งนี้มีอย่างน้อยหนึ่งเกี่ยวกับผู้เขียนและความตั้งใจหรือเทคนิคของเขาและอีกเกี่ยวกับตัวละคร หนึ่งในหนังสือของเขา; ทั้งสองจะถูกสร้างขึ้นในวรรณกรรมปัจจุบันกาล ใช้วรรณกรรมปัจจุบันกาลสำหรับหนังสือและความคิดเห็นบทความสรุปและวิพากษ์วิจารณ์. วิพากษ์วิจารณ์ของการแสดงดนตรีการแสดงศิลปะหรืองานศิลปะอื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจใช้วรรณกรรมปัจจุบันกาล. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำกริยาคำกริยาเห็นแผ่นปลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กริยาแสดงการกระทำที่เฉพาะเจาะจง ( โยน ) หรือสถานะของการ ( ถูก ) นอกจากนี้ กริยาช่วย ด่วน ใคร หรืออะไรที่แสดงการกระทำ ( คน ) กี่คน หรือสิ่งที่ดำเนินการ ( จำนวน ) , ลำโพงทัศนคติหรือเกี่ยวข้องกับการกระทำ ( อารมณ์ ) และไม่ว่าเรื่องเป็นผู้ให้หรือผู้รับ การกระทำ ( เสียง ) บางทีลักษณะที่เด่นชัดที่สุดของคำกริยา , อย่างไรก็ตามเป็นวิธีการแสดงกริยา กาลเวลา

รูปแบบคำกริยาแตกต่างกันจะใช้ในการรวมกันเพื่อบริการเมื่อการกระทำเกิดขึ้น ง่าย ปัจจุบัน อดีต และอนาคต เพียงแค่สถานที่เหตุการณ์ในเวลา วันกาลสมบูรณ์ ( จะเกิดขึ้นกับ มี มี มี ) แสดงเหตุการณ์ หรือการกระทำเสร็จสมบูรณ์ ; กาลก้าวหน้า ( - ing กริยาที่ใช้ร่วมกับผู้ช่วยเหลือ เช่น คือ เป็นและแสดงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่ต่อเนื่อง

ตั้งใจถ่ายกริยากาล
งบเช่นต่อไปนี้ตั้งใจผสมกาลกริยา :

ฉันได้ตัดสินใจที่จะเพิ่มมานุษยวิทยา 11 เมื่อผมค้นพบว่ามันมี เต็ม และผู้สอนจะไม่รับนักเรียนเพิ่มเติมใด ๆ .

ผสมกริยา กาล ที่นี่มีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดในสิ่งที่เพื่อสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งที่การกระทำที่เสร็จสมบูรณ์และสิ่งที่การกระทำอย่างต่อเนื่อง ห้องเต็มและลำโพงได้ตัดสินใจ ( ทั้งการกระทำเสร็จในอดีต ) ก่อนที่เขาหรือเธอค้นพบห้องเต็มแล้วค่ะ และอาจารย์ปัจจุบันเปลี่ยนไป นักเรียน และจะยังคงเปิดอยู่เพื่อวันข้างหน้า

ในตัวอย่างต่อไปนี้แถลงการณ์เกี่ยวกับการกระทำที่ผ่านมาตาม โดยแถลงการณ์ของความจริงทั่วไป :

ฉันได้ตัดสินใจที่จะเพิ่มมานุษยวิทยา 11 เมื่อผมค้นพบว่ามันมีขึ้นมา มันเป็นไม่ฉลาดที่จะรอจนกว่านาทีสุดท้ายที่จะเพิ่มต้องเรียน

และชิง truisms แบบนี้ ( มันเป็นไม่ฉลาดที่จะรอ ) จะแสดง ในกาลปัจจุบัน แม้ว่าพวกเขาจะถูกฝังอยู่ในข้อความที่เขียนในกาลอดีต

เผลอขยับของคำกริยากาล
อย่างชัดเจน การจงใจกาลกริยาสามารถถ่ายทอดข้อมูลมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อกาลกริยา กะ ไม่มีเหตุผลที่ดี ความหมายจะกลายเป็นไม่มีความหมาย โดยทั่วไปหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงที่ไม่จำเป็นในกาลกริยา ปัญหานี้เป็นปัญหาเฉพาะในบันทึกส่วนตัว ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นอะไรเช่นนี้

ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเรื่องหลักๆของฉันเมื่อฉันเป็นน้องใหม่ หนูอยากเรียนวารสารศาสตร์ แต่ฉันชอบศิลปะเหมือนกัน ผมพบว่าร่างผ่อนคลายและช่วยลดความเครียด ในขณะที่วารสารศาสตร์เป็นแห่งเรียนมักจะเครียด

กะเป็นกริยาที่ไม่จำเป็นและทำให้มันยากขึ้นสำหรับผู้อ่านที่จะปฏิบัติตาม นี่เป็นคำสั่งแก้ไขอดีต :

ที่สอดคล้องกันฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเรื่องหลักๆของฉันเมื่อฉันเป็นน้องใหม่ หนูอยากเรียนวารสารศาสตร์ แต่ผมก็ชอบศิลปะเหมือนกัน ผมพบว่ามันช่วยลดความเครียด ผ่อนคลาย และ ภาพ ขณะที่หนังสือพิมพ์เป็นแห่งเรียนมักจะเครียด

ในบันทึกส่วนตัว คุณอาจเลือกที่จะใช้ ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบันคำกริยาเครียด แค่ไม่ผสมพวกเขาเป็นนักเขียนนี่ :

เขาเปลี่ยนกุญแจในการจุดระเบิดแต่ได้ยินเสียงกระด้าง ไร้ประโยชน์ค่อยเป็นค่อยไปของเครื่องยนต์ที่ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า เขาเหลือบซ้าย แล้วขวา เขาไม่สามารถเห็นใกล้รถไฟผ่านการขับรถฝนตก แต่เขาสามารถได้ยินมันต่ำครางโอดครวญยังไกลมากพอที่เขาคิดว่า เขายังอาจจะสามารถที่จะบันทึกรถ

แก้ไขเพื่อความสอดคล้องรูปอดีต เรื่องราวมันเชื่อมโยงกันมากขึ้น :

เขาเปลี่ยนกุญแจสำคัญในการจุดระเบิดแต่ได้ยินเสียงกระด้าง ไร้ประโยชน์ค่อยเป็นค่อยไปของเครื่องยนต์ที่ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า เขาเหลือบซ้าย แล้วขวา เขา ไม่ เห็น ใกล้ รถไฟผ่านการขับรถฝนตก แต่เขาสามารถได้ยินมันต่ำครางโอดครวญยังไกลมากพอที่เขาคิดว่า เขายังอาจจะสามารถที่จะบันทึกรถ

ในกรณีนี้ อย่างไรก็ตามคุณอาจจะประสบความสำเร็จในการสร้างความใจจดใจจ่อของเวลาโดยการรักษาที่สอดคล้องกัน ปัจจุบัน :

เขาเปลี่ยนกุญแจสำคัญในการจุดระเบิด แค่ได้ยินเสียงกระด้าง ไร้ประโยชน์ค่อยเป็นค่อยไปของเครื่องยนต์ที่ไม่เต็มใจที่จะเปิดมากกว่า สายตาเขาซ้าย แล้วขวา เขาไม่สามารถเห็นใกล้รถไฟผ่านการขับรถฝนตก แต่เขาสามารถได้ยินมันต่ำครางโอดครวญยังไกลมากพอที่เขาคิดว่า เขายังอาจจะสามารถที่จะบันทึกรถ วรรณกรรมปัจจุบัน

ปรึกษางานวรรณกรรม , กาลที่ต้องการคือปัจจุบัน :

เขียนไมเคิล คริชตันบ่อยที่อยู่ bioethical คำถามแบบนี้ ของเขา Jurassic Park ตัวละครเอียนมัลคอล์มเป็นผู้สนับสนุนของปีศาจ เป็นถึงตัวเอกที่ถามคำถาม unasked :" เราสามารถ . . . แต่เราควรจะ ?

สั่งนี้รวมถึงหนึ่งเกี่ยวกับผู้เขียนและเทคนิคหรือความตั้งใจของเขา และอีกตัวละครหนึ่งในหนังสือของเขา ทั้งสองจะถูกสร้างขึ้นในกาลปัจจุบันวรรณกรรม การใช้กาลปัจจุบันหนังสือวรรณกรรมและบทวิจารณ์บทความสรุปและวิจารณ์

วิจารณ์ดนตรีการแสดงศิลปะแสดงผลงานศิลปะอื่น ๆหรืออาจจะใช้ปัจจุบันกาลวรรณกรรม

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำกริยา เห็นปลายแผ่น

คำกริยา