Celestial navigation, also known as

Celestial navigation, also known as astronavigation, is the ancient art and science of position fixing that enables a navigator to transition through a space without having to rely on estimated calculations, or dead reckoning, to know his or her position. Celestial navigation uses "sights," or angular measurements taken between a celestial body (the sun, the moon, a planet or a star) and the visible horizon. The sun is most commonly used, but navigators can also use the moon, a planet or one of 57 navigational stars whose coordinates are tabulated in the Nautical Almanac and Air Almanacs.

Celestial navigation is the use of angular measurements (sights) between celestial bodies and the visible horizon to locate one's position on the globe, on land as well as at sea. At a given time, any celestial body is located directly over one point on the Earth's surface. The latitude and longitude of that point is known as the celestial body’s geographic position (GP), the location of which can be determined from tables in the Nautical or Air Almanac for that year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดารา หรือที่เรียกว่า astronavigation ศิลปะโบราณ และศาสตร์ตำแหน่งแก้ไขที่ทำให้ทางการเปลี่ยนผ่านช่องว่าง โดยไม่ต้องอาศัยการคำนวณประเมิน หรือ dead reckoning รู้ตำแหน่งของ ตน ดาราใช้ "แหล่ง" หรือวัดแองกูลาร์นำร่างกายคน (ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ เป็นดาวเคราะห์ หรือดาว) และระดับการมองเห็น อาทิตย์ที่ใช้บ่อยที่สุด แต่อันนี้ทำให้สามารถใช้ดวงจันทร์ เป็นดาวเคราะห์ หรือดาวนำทาง 57 พิกัดที่จะสนับสนุนใน Almanac ทะเลและอากาศ Almanacs อย่างใดอย่างหนึ่งดาราศาสตร์คือ ใช้วัดแองกูลาร์ (แหล่ง) ระหว่างเทหวัตถุและขอบฟ้ามองเห็นได้เพื่อค้นหาตำแหน่งของคน ๆ หนึ่งในโลก บนบก และ ในทะเล ในเวลาที่กำหนด ร่างกายทุกคนจะอยู่โดยตรงกว่าหนึ่งจุดบนพื้นผิวของโลก ละติจูดและลองจิจูดของจุดที่เรียกว่าร่างกายของคนทางภูมิศาสตร์ตำแหน่ง (GP), สามารถกำหนดตำแหน่งซึ่งจากตารางในทะเลหรืออากาศ Almanac ปีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวรรค์เดินเรือยังเป็นที่รู้จัก Astronavigation เป็นศิลปะโบราณและวิทยาศาสตร์ของการกำหนดตำแหน่งที่ช่วยนำทางที่จะเปลี่ยนผ่านพื้นที่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาการคำนวณโดยประมาณหรือการคำนวณที่ตายแล้วจะรู้ว่าตำแหน่งของเขาหรือเธอ สวรรค์เดินเรือใช้ "สถานที่ท่องเที่ยว" หรือการวัดเชิงมุมที่ถ่ายระหว่างเทห์ฟากฟ้า (ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์ดาวเคราะห์หรือดาว) และเส้นขอบฟ้าที่มองเห็นได้ ดวงอาทิตย์มีการใช้กันมากที่สุด แต่ผู้นำยังสามารถใช้ดวงจันทร์ดาวเคราะห์หรือหนึ่งใน 57 ดาวเดินเรือที่มีพิกัดกำลัง tabulated ในปูมเดินเรือและเครื่อง Almanacs. นำทางสวรรค์คือการใช้การวัดเชิงมุม (สถานที่ท่องเที่ยว) ระหว่างดวงดาวและ ขอบฟ้าที่มองเห็นได้ในการค้นหาตำแหน่งของคนในโลกบนที่ดินเช่นเดียวกับที่ทะเล ในเวลาที่กำหนดใด ๆ เทห์ฟากฟ้าตั้งอยู่ตรงจุดหนึ่งบนพื้นผิวโลก ละติจูดและลองจิจูดของจุดที่เป็นที่รู้จักในฐานะตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ของเทห์ฟากฟ้า (GP) ที่ตั้งของซึ่งสามารถตรวจสอบได้จากตารางในการเดินเรือหรือเครื่องปูมสำหรับปีนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเดินเรือดาราศาสตร์ เรียกว่า astronavigation เป็นศิลปะโบราณและวิทยาศาสตร์ของตำแหน่งการแก้ไขที่ช่วยให้เนวิเกเตอร์ เพื่อเปลี่ยนผ่านพื้นที่โดยไม่ต้องพึ่งประมาณคำนวณ หรือคิดจะตาย รู้ตำแหน่งของเขาหรือเธอ การเดินเรือดาราศาสตร์ใช้ " ภาพ " หรือการวัดเชิงมุมที่ถ่ายระหว่างร่างกายสวรรค์ ( พระอาทิตย์ พระจันทร์ดาวเคราะห์หรือดาว ) และขอบฟ้าที่มองเห็นได้ ดวงอาทิตย์จะใช้บ่อยที่สุด แต่ต้นหนยังสามารถใช้ดวงจันทร์ดาวเคราะห์หรือดาวที่มีพิกัด 57 การเดินเรือวิจัยในปูมการเดินเรือ และ almanacs อากาศ

การเดินเรือดาราศาสตร์คือการใช้และการวัด ( สถานที่ท่องเที่ยว ) ระหว่างเทหวัตถุและขอบฟ้าที่มองเห็นได้เพื่อค้นหาหนึ่งของตำแหน่งบนโลกบนที่ดินเป็นในทะเล ในเวลาที่กำหนดใด ๆของร่างกายสวรรค์ตั้งอยู่เหนือจุดใดจุดหนึ่งบนผิวโลก ละติจูดและลองจิจูดของจุดที่เป็นที่รู้จักกันเป็นตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ของเทห์ฟากฟ้า ( GP ) , สถานที่ตั้งของที่สามารถหาได้จากตารางในปูมการเดินเรือหรืออากาศสำหรับปีนั้น