The KFTC’s decision and the court’s

The KFTC’s decision and the court’s judgments have clarified the meaning of the term “trade” under the MRFTA, interpreting the scope of the concept in a comprehensive manner. In line with the opinions of most academics, the KFTC and the courts defined trade as a general means for the business activities or trading order, instead of individual contracts. It is meaningful that the grounds for the insurers’ argument were not accepted. Their logic was that a direct trading relationship between the parties needs to be recognized. However, according to the KFTC’s decision and the courts’ judgments, even without a direct trading relationship, an act of unfair trade practice could be acknowledged if a conduct is seen as performance of legal obligations in a trading relationship. In other words, a relationship for the claim for damages associated with an illegal act can be recognized as a trading relationship if the insurers determine the items of compensation for damaged cars in order to fulfill their obligations under the insurance contracts. It is a significant judgment that, although the insurer-victim relationship is formed based on legal provisions on a direct insurance claim, a trading relationship is acknowledged as long as the insurers’ obligation to compensate the victims for the property damage is defined in the insurance contracts.

In this regard, an important standard has been defined for determination of unfair trade practices. The main focus of the MRFTA should be the actual aspects of trade practice. Determination based only on legal principles is meaningless. In the present case, the ground for determination was an actual relationship between the parties, which was determined based on an intention of the parties to form neither trading relationship nor a legal act. It is also important that the rulings pointed out an unfair trade practice can be easily committed during performance of the damage compensation obligation. This logic can be applied extensively to insurance contracts for a third party.

In addition, it was reconfirmed that a superior position should be recognized after considering market conditions, difference in business capabilities of the parties concerned, and the characteristics of goods to be traded. The factors considered in this case include information imbalance, no right to choose an insurer, receipt of payments as computed by insurers, specialized or technical information, contractual terms of the insurance policy, no payment in a large scale, and the possibility of paying a uniformly calculated amount.

Furthermore, it was explicitly ruled that even an “omission” to do something can be recognized as an act of providing disadvantages. In other words, an act of providing disadvantages includes not only an active engagement in a conduct to the disadvantage of trading partners but also an omission to bear the costs or perform the liability. The idea behind this ruling is that it is necessary to strictly enforce the law against the acts contrary to the primary purpose of an insurance system.

To conclude, the Court decided that it was contrary to customary trade practices to provide disadvantages for individual victims who wanted to be compensated for their damage through insurance policies and also contrary to leave many victims not filing a claim for indirect damage compensation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ KFTC ตัดสินและคำพิพากษาของศาลได้ละเอียดความหมายของคำว่า "ค้า" ภายใต้ MRFTA ตีความขอบเขตของแนวคิดในลักษณะที่ครอบคลุม ตามความเห็นของนักวิชาการส่วนใหญ่ KFTC ศาลกำหนดและค้าเป็นทั่วไปหมายถึงกิจกรรมทางธุรกิจหรือการค้าสั่ง แต่ละสัญญา มีความหมายว่า ยอมรับเหตุผลอาร์กิวเมนต์ของญี่ปุ่นไม่ได้ ตรรกะของพวกเขาว่า ความสัมพันธ์การค้าโดยตรงระหว่างฝ่ายต้องรับรู้ อย่างไรก็ตาม ตามของ KFTC ตัดสินและคำพิพากษาของศาล แม้ไม่ มีความสัมพันธ์โดยตรงค้า พระราชบัญญัติการปฏิบัติไม่เป็นธรรมทางการค้าอาจจะยอมรับว่า ถ้า ดำเนินการถูกมองว่าเป็นประสิทธิภาพของภาระผูกพันตามกฎหมายในความสัมพันธ์การค้าได้ ในคำอื่น ๆ การรับรู้ความสัมพันธ์สำหรับการเรียกร้องความเสียหายที่เกี่ยวข้องกับการกระทำที่ผิดกฎหมายเป็นความสัมพันธ์ค้าถ้าที่ญี่ปุ่นกำหนดรายการค่าตอบแทนสำหรับรถยนต์ที่เสียหายเพื่อตอบสนองพันธกรณีของตนภายใต้สัญญาประกันภัย เป็นคำพิพากษาที่สำคัญที่ แม้ว่าความสัมพันธ์ของเหยื่อภัยจะเกิดขึ้นตามบทบัญญัติทางกฎหมายในการเคลมประกันโดยตรง ยอมรับความสัมพันธ์ค้าตราบใดที่มีกำหนดข้อผูกมัดของญี่ปุ่นในการชดเชยผู้ประสบภัยทรัพย์สินเสียหายในการประกันสัญญา

ได้กำหนดมาตรฐานสำคัญสำหรับการกำหนดแนวทางปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมในการนี้ การ โฟกัสหลักของ MRFTA ควรลักษณะจริงของการปฏิบัติทางการค้า ความมุ่งมั่นเท่านั้นตามหลักกฎหมายไม่ได้ ในกรณีปัจจุบัน พื้นดินสำหรับการกำหนดเป็นความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างคู่สัญญา ซึ่งได้กำหนดตามความตั้งใจของบุคคลที่แบบไม่มีสัมพันธ์ทางการค้าหรือนิติกรรม ก็ยังสำคัญว่า บัญญัติที่ชี้ให้เห็นการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมสามารถผูกมัดง่าย ๆ ระหว่างประสิทธิภาพของข้อผูกมัดการชดเชยความเสียหาย ตรรกะนี้สามารถใช้อย่างกว้างขวางกับสัญญาประกันภัยสำหรับบุคคลสาม

นอกจากนี้ มี reconfirmed ว่าควรรู้จักตำแหน่งที่เหนือกว่าหลังจากพิจารณาสภาพตลาด ความแตกต่างในความสามารถทางธุรกิจของผู้ที่เกี่ยวข้อง และลักษณะของสินค้าที่ซื้อขาย ปัจจัยที่พิจารณาในกรณีนี้รวมข้อมูลสมดุล ไม่ให้สิทธิเลือกเป็นภัย รับชำระเงินที่คำนวณตามเงื่อนไขตามสัญญากรมธรรม์ประกันภัย ไม่ชำระเงินขนาดใหญ่ ญี่ปุ่น ข้อมูลเฉพาะ หรือเทคนิค และความเป็นไปได้ของการชำระเงินที่คำนวณสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียง

นอกจากนี้ มันถูกอย่างชัดเจนปกครองที่ สามารถรู้จักแม้แต่การ "กระทำการอัน" จะทำให้เสียเป็นการ ในคำอื่น ๆ กระทำให้เสียรวมไม่เพียงแต่การหมั้นใช้ในปฏิบัติการข้อเสียของคู่ค้า แต่ยังกระทำการอันเป็น การแบกต้นทุนดำเนินการความรับผิดในการซื้อขาย ความคิดเบื้องหลังการปกครองนี้เป็นที่จำเป็นไปอย่างเข้มงวดบังคับใช้กฎหมายกับการกระทำขัดต่อวัตถุประสงค์หลักของระบบการประกัน

เพื่อสรุป ศาลตัดสินว่า มันขัดต่อจารีตประเพณีการค้าปฏิบัติให้ข้อเสียสำหรับเหยื่อแต่ละคนอยากจะชดเชยความเสียหายของพวกเขาผ่านกรมธรรม์ และยังขัดต่อปล่อยเหยื่อจำนวนมากไม่ยื่นข้อเรียกร้องการชดเชยความเสียหายทางอ้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

KFTC ตัดสินใจและการตัดสินของศาลได้ชี้แจงความหมายของคำว่า "การค้า" ภายใต้ MRFTA แปลขอบเขตของแนวความคิดในลักษณะที่ครอบคลุม สอดคล้องกับความคิดเห็นของนักวิชาการส่วนใหญ่ KFTC และสนามที่กำหนดไว้การค้าเป็นวิธีการทั่วไปของกิจกรรมทางธุรกิจหรือเพื่อการค้าแทนของแต่ละสัญญา มันมีความหมายว่าบริเวณสำหรับอาร์กิวเมนต์ บริษัท ประกัน 'ไม่ได้รับการยอมรับ ตรรกะของพวกเขาก็คือการที่ความสัมพันธ์การค้าโดยตรงระหว่างบุคคลหรือกิจการที่จะต้องได้รับการยอมรับ แต่ตามการตัดสินใจ KFTC และตัดสินศาล 'แม้จะไม่มีความสัมพันธ์การค้าโดยตรงการกระทำของการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมจะได้รับการยอมรับถ้าปฏิบัติถูกมองว่าเป็นประสิทธิภาพการทำงานของภาระหน้าที่ตามกฎหมายในความสัมพันธ์การค้า ในคำอื่น ๆ ความสัมพันธ์ที่เรียกร้องความเสียหายที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิดกฎหมายได้รับการยอมรับว่าเป็นความสัมพันธ์การค้าถ้า บริษัท ประกันตรวจสอบรายการของค่าตอบแทนสำหรับรถยนต์ที่เสียหายในการที่จะปฏิบัติตามข้อผูกพันของตนภายใต้สัญญาประกัน มันเป็นอย่างมีนัยสำคัญการตัดสินว่าแม้ว่าความสัมพันธ์ของผู้ประกันตนเหยื่อจะเกิดขึ้นตามบทบัญญัติทางกฎหมายในการเคลมประกันโดยตรงความสัมพันธ์การค้าเป็นที่ยอมรับตราบเท่าที่ บริษัท ประกันมีภาระผูกพันในการชดเชยเหยื่อความเสียหายต่อทรัพย์สินที่กำหนดไว้ในการประกัน สัญญาในการนี้มาตรฐานที่สำคัญได้รับการกำหนดไว้สำหรับความมุ่งมั่นของการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมทางการค้า จุดสนใจหลักของ MRFTA ควรจะเป็นแง่มุมที่เกิดขึ้นจริงของการปฏิบัติทางการค้า การกำหนดขึ้นอยู่เฉพาะในหลักกฎหมายมีความหมาย ในกรณีที่ปัจจุบันพื้นดินสำหรับการกำหนดเป็นความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจริงระหว่างคู่สัญญาซึ่งถูกกำหนดขึ้นอยู่กับความตั้งใจของบุคคลที่จะสร้างความสัมพันธ์การค้ามิได้กระทำตามกฎหมาย นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่ชี้ขาดชี้ให้เห็นการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมทางการค้าสามารถกระทำได้ง่ายในระหว่างการปฏิบัติงานของหน้าที่การชดเชยความเสียหาย ตรรกะนี้สามารถนำไปใช้อย่างกว้างขวางในการทำสัญญาประกันสำหรับบุคคลที่สามนอกจากนี้ยังได้รับการสืบทอดตำแหน่งที่ดีกว่าควรได้รับการยอมรับหลังจากพิจารณาสภาวะตลาดที่มีความแตกต่างในความสามารถทางธุรกิจของบุคคลที่เกี่ยวข้องและลักษณะของสินค้าที่จะซื้อขาย ปัจจัยการพิจารณาในกรณีนี้รวมถึงความไม่สมดุลของข้อมูลที่ถูกต้องในการเลือก บริษัท ประกันภัยที่ไม่มีใบเสร็จรับเงินของการชำระเงินที่คำนวณโดย บริษัท ประกันข้อมูลเฉพาะทางเทคนิคหรือคำสัญญาของนโยบายการประกันการชำระเงินในขนาดใหญ่ไม่ได้และเป็นไปได้ของการจ่ายเงิน จำนวนเงินที่คำนวณเหมือนกันนอกจากนี้ยังถูกปกครองอย่างชัดเจนว่าแม้ "ละเลย" ที่จะทำอะไรบางอย่างที่สามารถได้รับการยอมรับว่าเป็นการกระทำของการให้ข้อเสีย ในคำอื่น ๆ การกระทำของการให้ข้อเสียรวมถึงไม่เพียง แต่การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานจะเสียเปรียบคู่ค้า แต่ยังละเลยที่จะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหรือดำเนินการรับผิด คิดที่อยู่เบื้องหลังการพิจารณาคดีนี้ก็คือว่ามันจำเป็นที่จะต้องบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัดกับการกระทำที่ขัดต่อวัตถุประสงค์หลักของระบบประกันสรุปศาลตัดสินว่ามันเป็นตรงกันข้ามกับธรรมเนียมปฏิบัติทางการค้าที่จะให้ข้อเสียให้กับเหยื่อแต่ละรายที่ต้องการ ที่จะได้รับการชดเชยความเสียหายของพวกเขาผ่านนโยบายการประกันและยังขัดต่อออกจากเหยื่อจำนวนมากไม่ยื่นเรียกร้องค่าชดเชยความเสียหายทางอ้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดสินใจของ KFTC และคำตัดสินของศาลได้ชี้แจงความหมายของคำว่า " การค้า " ภายใต้ mrfta ตีความขอบเขตของแนวคิดในลักษณะที่ครอบคลุม สอดคล้องกับความคิดเห็นของนักวิชาการส่วนใหญ่ ของ KFTC และศาลกำหนดทางการค้าเป็นวิธีการทั่วไปสำหรับกิจกรรมทางธุรกิจ หรือเพื่อการค้า แทนของสัญญาของแต่ละบุคคลมันมีความหมายที่สนามเพื่อประกันการไม่ยอมรับ ตรรกะของพวกเขาคือการค้าความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างบุคคลที่ต้องได้รับการยอมรับ อย่างไรก็ตาม ตามการตัดสินใจของ KFTC และศาลพิพากษา ' ยังไม่มีการซื้อขายโดยตรงของความสัมพันธ์การกระทำของการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมกอาจจะยอมรับว่า หากดำเนินการจะถือเป็นการชำระหนี้ตามกฎหมายในความสัมพันธ์การค้า ในคำอื่น ๆความสัมพันธ์สำหรับการเรียกร้องค่าเสียหายที่เกี่ยวข้องกับการกระทำที่ผิดกฎหมายได้รับการยอมรับในฐานะความสัมพันธ์การค้าหากผู้ประกันตนตรวจสอบรายการของการชดเชยความเสียหายรถยนต์เพื่อตอบสนองพันธกรณีของตนภายใต้สัญญาประกัน มันเป็นการตัดสินที่สำคัญ ถึงแม้ว่าเหยื่อผู้รับประกันความสัมพันธ์จะเกิดขึ้นตามบทบัญญัติของกฎหมายในการเรียกร้องประกันโดยตรงความสัมพันธ์การค้ายอมรับตราบใดที่ประกันต้องชดเชยเหยื่อเพื่อความเสียหายต่อทรัพย์สินที่กำหนดไว้ในสัญญาประกัน

ในการนี้เป็นมาตรฐานที่สำคัญได้รับการกำหนดสำหรับการกำหนดของการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม เน้นหลักของ mrfta ควรเป็นลักษณะที่แท้จริงของการค้าการปฏิบัติการกำหนดฐานบนหลักการกฎหมายก็ไร้ความหมาย ในกรณีปัจจุบันพื้นดินสำหรับตรวจสอบความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างคู่สัญญา ซึ่งพิจารณาจากเจตนาของคู่กรณีที่จะฟอร์มไม่ความสัมพันธ์การค้าหรือการกระทำตามกฎหมายยังเป็นสิ่งสำคัญว่า มติชี้ปฏิบัติการการค้าไม่เป็นธรรมสามารถมุ่งมั่นในการแสดงของความเสียหายทดแทนหน้าที่ ตรรกะนี้สามารถนำมาใช้อย่างกว้างขวางเพื่อประกันสัญญาสำหรับบุคคลที่สาม

นอกจากนี้ยังยืนยันว่า ตำแหน่งที่เหนือกว่าควรจะยอมรับหลังจากพิจารณาสภาวะตลาดความแตกต่างในความสามารถของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง และคุณลักษณะของสินค้าที่จะซื้อขาย ปัจจัยพิจารณาในคดีนี้ รวมถึงข้อมูลที่ไม่สมดุล ไม่ใช่การเลือกประกันภัย ใบเสร็จการชำระเงินที่คำนวณโดย บริษัท ประกันเฉพาะหรือข้อมูลทางเทคนิค เงื่อนไขสัญญาของกรมธรรม์ประกัน การชําระเงินในมาตราส่วนขนาดใหญ่และเป็นไปได้ของการจ่ายคำนวณโดยจำนวน

นอกจากนี้ยังโดยวินิจฉัยว่าแม้ " ละเลย " ทำสิ่งที่สามารถได้รับการยอมรับเป็นกฎหมายของการให้ผลเสีย ในคำอื่น ๆการกระทำของการให้ข้อเสียรวมถึงไม่เพียง แต่ใช้งานหมั้นในความประพฤติกับข้อเสียของคู่ค้า แต่ยังละเลยที่จะรับผิดชอบค่าใช้จ่าย หรือแสดงความรับผิดชอบ ความคิดที่อยู่เบื้องหลังคดีนี้ ว่า จะต้องบังคับใช้กฎหมายต่อการกระทำที่ขัดกับวัตถุประสงค์หลักของระบบประกันภัย

สรุปศาลตัดสินว่า มันขัดกับการปฏิบัติทางการค้าจารีตประเพณีให้ข้อเสียสำหรับบุคคลผู้ที่ต้องการจะชดเชยความเสียหายของพวกเขาผ่านนโยบายการประกันและยังขัดกับทิ้งเหยื่อมากไม่ยื่นเรียกร้องค่าชดเชยความเสียหายทางอ้อม