No. There’s no way he’s bringing Yu

No. There’s no way he’s bringing Yuu-chan and the rest of the children here. He can’t allow them to do such a thing, such a shameful thing.

Then right in front his eyes, a small orange bud began to bloom. On that flower was a single speck, it seems beads of water were falling…no. They were tears. He was crying.

From above he heard,
“In the dining room there’s a meal prepared for you. Eat, then return for today. It was nice meeting you. Hyakuya Mikaela-kun. I look forward to seeing you again after this.”
Ferid said.

Mika wipe away his tears and put on a smile,
“I, I will! Thank you!”

He answers looking up but Ferid was no longer there.

It seems as though it was approved he could visit here.
Touching his neck, he felt blood seep onto his hand. He rubs it a lot.

Now he understands why that boy while ago seem embarrassed, hiding his neck where blood was drank. It’s because he felt humiliated to have felt that kind of pleasure.

The complete bliss of being feast on, as a livestock.
That’s living with no worth.

“ ……………..”
Mika went back in to the mansion. Looking around through several rooms, picking up toys. The kids would surely be delighted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช่ ไม่มีทางเขามาสู่ Yuu-จันทน์และส่วนเหลือของเด็กที่นี่ เขาไม่อนุญาตให้ทำสิ่งนั้น สิ่งที่น่าอับอายดังกล่าวแล้ว ที่หน้าตา เล็กสีส้มดอกตูมเริ่มบาน ดอกไม้ที่ถูกสเป๊คเดียว ดูเหมือนเม็ดน้ำตกลงมา...ไม่ พวกเขามีน้ำตา เขาร้องไห้จาก ข้างต้นที่เขาได้ยินในห้องอาหารมีอาหารเตรียมไว้สำหรับคุณ กิน แล้วกลับมาวันนี้ ประชุมคุณดีมาก Hyakuya Mikaela-คุน ฉันหวังจะได้เห็นคุณอีกครั้งหลังจากนี้"Ferid กล่าวMika เช็ดน้ำตาของเขา และวางบนรอยยิ้ม"ฉัน ฉันจะ ขอบคุณเขาตอบมอง แต่ Ferid ก็ไม่มีดูเหมือนว่าได้อนุมัติเขาสามารถไปที่นี่สัมผัสคอเขา เขารู้สึกเลือดซึมลงบนมือของเขา เขาลูบมันมากตอนนี้เขาเข้าใจว่าทำไมเด็กนั้นในขณะที่ผ่านมาดูเหมือนคอของเขาที่ได้ดื่มเลือดซ่อน อาย มันเป็น เพราะเขารู้สึกแปลกประหลาดได้รู้สึกของความสุขเหน็ดความ งานเลี้ยง เป็นการปศุสัตว์ที่อาศัยอยู่ โดยไม่มีมูลค่า“ ……………..”มิกลับไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆ ผ่านหลายห้อง หยิบของเล่น เด็กก็จะยินดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลขที่มีวิธีการที่เขานำ Yuu จังและส่วนที่เหลือของเด็กที่นี่ไม่ได้ เขาไม่สามารถช่วยให้พวกเขาที่จะทำสิ่งนั้นนั้นเป็นสิ่งที่น่าอับอาย. นั้นอยู่ตรงหน้าดวงตาของเขาตาสีส้มขนาดเล็กเริ่มที่จะบานสะพรั่ง ในดอกไม้ที่เป็นจุดเดียวก็ดูเหมือนว่าลูกปัดน้ำถูกล้ม ... ไม่มี พวกเขามีน้ำตา เขาก็ร้องไห้. จากข้างต้นเขาได้ยิน"ในห้องอาหารที่มีอาหารเตรียมไว้สำหรับคุณ กินจากนั้นกลับมาในวันนี้ มันเป็นที่ดีได้พบคุณ Hyakuya Mikaela คุง ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณอีกครั้งหลังจากนี้ ". Ferid กล่าว. Mika เช็ดน้ำตาของเขาและวางบนรอยยิ้ม" ฉันฉันจะ! ขอบคุณ! " เขาตอบมองขึ้นไป แต่ Ferid ก็ไม่ได้มี. ดูเหมือนกับว่ามันจะได้รับการอนุมัติที่เขาจะไปที่นี่. สัมผัสคอของเขาเขารู้สึกซึมเลือดลงบนมือของเขา เขาลูบมันมาก. ตอนนี้เขาเข้าใจว่าทำไมเด็กว่าในขณะที่ที่ผ่านมาดูเหมือนอายหลบซ่อนตัวอยู่ที่คอของเขาเลือดดื่ม มันเป็นเพราะเขารู้สึกละอายใจที่จะมีความรู้สึกของความสุขชนิดที่. สุขสมบูรณ์ของการเป็นงานฉลองในขณะที่ปศุสัตว์. นั่นเป็นอยู่อย่างไม่คุ้มค่า. " ............... .. " มิกะเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆ ผ่านหลายห้องหยิบของเล่น เด็กก็จะมีความยินดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ ไม่มีทางที่เขาจะนำชานยูและส่วนที่เหลือของเด็กที่นี่ เขาไม่อนุญาตให้ทำสิ่งนั้น สิ่งนี้น่าอดสูแล้วต่อหน้าตา เพื่อนส้มเล็กๆเริ่มบาน ดอกไม้ที่เป็นจุดเดียว ดูเหมือนลูกปัดน้ำตก . . . . . . . ไม่ มันคือน้ำตา เขากำลังร้องไห้จากข้างบน เขาได้ยิน" ในห้องอาหารนั้นเป็นอาหารที่เตรียมไว้ให้คุณ กินแล้วกลับวันนี้ ดีใจที่ได้พบคุณ hyakuya มิเกลล่าคุง ฉันหวังที่จะเห็นคุณอีกครั้งหลังนี้ " .ferid กล่าวมิกะ เช็ดน้ำตา และยิ้มไว้" ฉัน ฉันก็จะทำ ขอบคุณครับ "เขาตอบ มองแต่ ferid ก็ไม่มีดูเหมือนว่ามันได้รับการอนุมัติท่านสามารถเยี่ยมชมที่นี่จับคอของเขา เขารู้สึกว่าเลือดซึมลงบนมือของเขา เขารู้สึกมันมากตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า ที่ผ่านมาดูเหมือนเด็กอาย ซ่อนลำคอที่เลือดดื่ม เพราะเขารู้สึกอับอาย รู้สึกว่าชนิดของความสุขความสุขที่สมบูรณ์ของการลิ้มลองเป็นปศุสัตว์ที่อาศัยอยู่กับมูลค่าไม่" ................. "มิกะกลับเข้าไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆผ่านหลายห้อง รับของเล่น เด็กๆคงดีใจมาก